தொலைந்து போனவர்

 அவர் என்னையே பார்த்துக் கொண்டிருப்பது சற்று தூரத்திலிருந்து பார்த்தபோதே தெரிந்தது.

"சரி..  சீக்கிரம் நடந்துட்டு வா" என்று மழை 'சற்றே விலகி இரும் பிள்ளாயாய்' இருக்க, நடைப்பயிற்சிக்கு தேங்கி இருந்த மழைத்தண்ணீரில் சில இடங்களில் கால் வைத்தும், இடம் இருக்கும் இடங்களில்  ஜாக்கிரதையாகவும் நடந்த போதும் எதிரே நின்றிருந்த அவர் என்னையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்.  நீர் நிலைகளை நான் தாண்டுவதைத்தான் வேடிக்கை பார்க்கிறார் என்று நினைத்தால் அருகில் நெருங்கியதும் என்னிடம் ஒரு கேள்வி கேட்டார்.

கால் வைக்க இருக்கும் தடைகளை பொறுத்து நான் அவர் அருகேதான் அடுத்த அடி வைக்க வேண்டியிருந்தது,.  தள்ளி நிற்க மாட்டாரோ மனுஷன்?  அவ்வளவு கிட்டத்தில் என்னைப் பார்த்து கேட்டார். 

"அனுக்ரஹா பிளாட்ஸ் எங்கே இருக்கு?"

கலர் வேட்டியைத் தூக்கிக் கட்டி இருந்தார்.  கைகளை பின்பக்கமாகக் கட்டிக் கொண்டு நின்றிருந்தார்.  கண்களில் மிக லேசான கவலை. இன்னமும் லேஸாக தூறிக் கொண்டிருந்தது.

"தெரியலையே...  ஏன், என்ன விஷயம்?"  எனக்கு என் பக்கத்து பிளாட் பெயரே சட்டென நினைவுக்கு வராது!

"அங்க போகணும்"

இதை எதற்கு என்னிடம் சொல்கிறார்?  போகவேண்டியதுதானே?  

"நீங்க யாரு?  ஏன் என்னிடம் கேட்கறீங்க?"  அங்க யாரு இருக்கா?"

"எம்மவன் இருக்கான் அங்கதான்...  நான் வீட்டுக்கு போவணும்"  ஏதோ நான்தான் பிடித்து வைத்துக் கொண்டிருக்கிறா மாதிரி...

"தடம் மாறி வந்துட்டேன்"

இதற்குள் தாண்டிச்சென்ற இருவரும், தள்ளி நின்ற இருவரும் அருகில் கூடிவிட்டனர்.

"என்னையும் கேட்டாரு.. தெரியலேன்னு சொன்னேன்" என்றார் ஒரு தள்ளி நின்றவர்..

என்ன ஒரு பெருமையான பொறுப்பில்லாத ஸ்டேட்மென்ட்?  

ஒரு தாண்டிச் சென்றவர் மறுபடி அவர் எங்கே செல்லவேண்டும் என்று முதலிலிருந்து விவரம் கேட்டுக்கொண்டு உதட்டைப் பிதுக்கினார்.

சற்று நேரம் அவருடன் உரையாடியதில், ஏதோ ஒரு சிற்றூரிலிருந்து மகன் வீட்டுக்கு சென்னைக்கு வந்திருக்கிறார் அவர்.  மகன் ஏதோ வேலையாக வெளியூர் சென்றிருக்க, காலையில் காபி குடித்தால்தான் கக்கா வரும் கொள்கை வைத்திருந்த அவர் வீட்டில் எல்லோரும் தாமதமாக எழுவதால், காலை காபி சாப்பிட ஊர் நினைப்பில் டீக்கடை தேடி வந்திருந்திருக்கிறார்.  அவர் நினைத்தது போல அருகில் கடையேதும் இல்லையென்பதோடு, இருந்த கடைகளும் திறக்க ஏழு எட்டு மணியாகும் என்றதும், விசாரித்துக்கொண்டு சற்று தூரத்தில் இரண்டு மூன்று தெருக்கள் தள்ளி இருந்த தெருவில் திறந்திருக்கும் கடை நாடி வந்து காபித்தண்ணி குடித்து விட்டு திரும்பினால், எந்த திசையில் வந்தோம் என்று தெரியவில்லை, எங்கு செல்ல வேண்டும் என்று நினைவில்லை...  வந்த வழி மறந்து போச்சு...

'கழுத..  எல்லா எடமும் ஒரே போல இருக்குது'  

குத்து மதிப்பாக குண்ட்ஸாக ஒரு திசையில் நடந்து இங்கு வந்து சேர்ந்திருக்கிறார்.  இதற்கு மேலும் நடந்து  தூரமாக தொலைய வேண்டாம் என்று இங்கேயே நின்று விட்டார்.

அடையாளம் சொல்லச் சொல்லி கேட்டால் திருப்பதியில் மொட்டை போட்டவரைத் தேடும் அனுபவம்தான்.  தெருப்பெயர், நம்பர் எதுவும் தெரியவில்லை.  'பேஷ்..  பேஷ்...  ரொம்ப நன்னாயிருக்கு போங்கோ....'

இங்கேயா, முனுசாமி, கோவிந்தசாமி, நாராயணா, ப்ளூமூன், எல்லோ சன் என்று எல்லா பெயரிலும் பிளாட்கள் இருக்கின்றன...

நடுவில் நின்று எல்லோரையும் பார்த்துக் கொண்டிருந்தவரைப் பார்த்தேன்.  அவரை சரியாக கரை சேர்ப்பது எங்கள் கடமை என்பது போல எங்களை பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்.  ஒவ்வொரு தெருவாகத் தேடினால் எப்படியும் இரண்டு மூன்று மணிநேரத்தில் கண்டு பிடித்து விடலாம்!  சுற்றி வந்த பாதை சுருக்கமாகத்தானே இருந்திருக்க வேண்டும்?

போதாக்குறைக்கு யாரையும் தொந்தரவு செய்ய வேண்டாம் என்று யாரையும் எழுப்பாமல் கதவைப் பூட்டி சாவியைக் கையில் வைத்திருக்கிறாராம்.

"மருமவ வேலைக்குப் போவணும்...   வெள்ளென கெளம்பிடும்.... நான் போய்த்தான் கதவத் தொறக்கணும்..  ஏன் பூட்டி இருக்குன்னு பயந்துடுவாவோ..."

"ஃபோன் பண்ணி அவங்களையே கேளுங்களேன்..."  பால் விநியோகம் செய்து திரும்பிய கவாஸ்கர் யோசனை சொன்னார். 

"செல் கொண்டு வரலையே..."

"அதுசரி...   அப்புறம் எப்படி...  சரி நம்பர் சொல்லுங்க..  நாங்க எங்க செல்லுலேருந்து கூப்பிட்டு பார்க்கறோம்...  வெவரத்தைச் சொல்லி பயப்பட வேண்டாம்னு சொல்லி இடம் கேட்போம்..  அடையாளம் சொல்லுவாங்க இல்லே..."

"ஃபோன் நம்பர்லாம் அப்படி சொல்லத் தெரியாதே..."

"எளுதி வச்சிருக்கீயளா?"  

2"வச்சிருந்துதான் என்ன செய்ய?  களுத...  வீட்டுல இல்ல இருக்கு...  எடுத்துட்டு வரல இல்லா?  தொலைஞ்சு போவேன்னு சோசியமா தெரியும்?"

"வீட்டுலேருந்து கிளம்பி எத்தனை தெரு திரும்புனீங்க?" என்று கேட்டேன்.

யோசித்து ஏதேதோ சொன்னார்.  அந்த நேரத்துக்கு அந்த ஏரியாவில் திறந்திருக்கும் ஒரே டீக்கடை எது என்று எனக்குத் தெரியும்.

பால்காரரை அழைத்தேன்.

"நீங்கதானே இந்த ஏரியா பால் சப்ளை"  நீங்க பார்த்திருப்பீங்களே.."

"நான் இந்தப் பக்கம் பார்த்துக்கறேன்..  நம்ம பசங்கள்ல ஒருத்தன்தான் அந்தப் பக்கம் எல்லாம்.."

"டீக்கடைக்கு அந்தப் பக்கம் உங்க பசங்கள்ல பால் போடறது யாரு" என்று கேட்டேன்.  

"அவன் இன்னும் பால் போட்டு முடிச்சு வரலை" என்றார் கவாஸ்கர்.

"நல்லதாய் போச்சு...அவன்கிட்ட செல் இருக்கா?"

"இருக்கு"

அவனுக்கு ஃபோன்பண்ணி அனுக்ரஹா பேர் சொல்லி, எங்க இருக்கு தெரியுமான்னு  கேளுங்க"

ஃபோன் செய்தார்.  கேட்டார்.  விவரம் உடனே தெரிந்தது போலும்.  ஃபோனை வைத்துவிட்டு வழிதவறி வ்நதவருக்கு வழி சொல்லத் தொடங்கினார்.

"ஏங்க..  மறுபடி அவர் காணாம போவறதுக்கா?  டூ வீலர் வச்சிருக்கீங்க இல்லே...  பக்கம்தானே..  கொண்டு விட்டு வந்துடுங்க..  இல்ல வண்டிய கொடுங்க..  நான் விட்டுட்டு வர்றேன்"  - நான் வண்டி எடுத்து 30 வருடங்கள் ஆகின்றன!

"வேணாம் ஸார்...  நானே விட்டுட்டு வந்துர்றேன்.."  சின்னச் சிரிப்புடன் அவரே கிளம்பினார்.

வேஷ்டி அணிந்திருந்த அந்த வழி தவறியவர் கவாஸ்கரின் TVS 50 ன் இருபுறமும் கால் போட்டு அமர்ந்து கொள்ள, வண்டி கிளம்பியது.  யாரையும் திரும்பிப் பார்க்காமல் ஒரு நன்றி கூட சொல்லாமல் கிளம்பினார் அவர்.

தொடர்ந்தது என் நடைப் பயிற்சி.

================================================================================================

நியூஸ் ரூம் 

பானுமதி வெங்கடேஸ்வரன் 

- வயநாடு சூரல்மலையில் வினோத் என்பவர் வளர்த்து வந்த கின்கினி என்கிற வளர்ப்பு கிளியுடன் சகோதரி வீட்டுக்கு சென்றபோது கூண்டுக்குள் இறக்க்கைகள் பிய்ந்து போகும் அளவு அது பதற்றமடைந்ததை பார்த்து அண்டை வீடுகளுக்கும் தகவல் சொல்லி பல குடும்பங்கள் தப்பித் பிழைத்திருக்கின்றன.  அவர்கள் வீடுகள் எல்லாம் அடியோடு அடித்துச் செல்லப்பட்டு விட்டனவாம்.

- மேல்முத்தானுார் அரசு உயர்நிலைப் பள்ளி தொன்மை பாதுகாப்பு மன்ற பொறுப்பாளரும், சமூக அறிவியல் ஆசிரியருமான ரேவதி, மாணவ - மாணவியருக்கு பயிற்சி அளித்து, தங்கள் பகுதியில் கள ஆய்வில் ஈடுபடும்படி உற்சாகப்படுத்தி உள்ளார். காவிரிப்பட்டனம் என்ற ஊரைச் சேர்ந்த, 8ம் வகுப்பு மாணவி சவுந்தர்யா, நிலத்தில் விவசாயப் பணி மேற்கொண்டபோது, புதிய கற்காலத்தைச் சேர்ந்த இரண்டு கைக்கோடரிகளை கண்டெடுத்தார்.  மாணவி சவுந்தர்யா கண்டெடுத்த கற்கோடரி, செல்ட் வகையைச் சேர்ந்தது. இதன் காலம், பொதுயுகத்திற்கு முன் 6,000 முதல் 2,000 ஆண்டுக்கு இடைப்பட்டதாக இருக்கும்.

- சென்னை ஐ.ஐ.டி. முன்னாள் மாணவர் டாக்டர் கிருஷ்ணா சிவுகுலா என்பவர் தான் படித்த ஐ.ஐ.டி.,க்கு ரூ. 228 கோடி நன்கொடை வழங்கியுள்ளார்.  கடந்த 1970ம் ஆண்டு சென்னை ஐ.ஐ.டி.யில் ஜெட் புரபல்சனில் முதுகலைப் பட்டம் (ஏரோ ஸ்பேஸ் இன்ஜினியரிங்) பெற்றவர். அத்துடன் 1980ம் ஆண்டில் ஹார்வர்ட் பிசினஸ் பள்ளியில் எம்பிஏ பட்டம் பெற்றார்.  அமெரிக்காவில் ஹாஃப்மேன் குழும நிறுவனங்களில் குழுமத் தலைவர் மற்றும் தலைமை நிர்வாக அதிகாரியாக பணியாற்றியனார்.   இந்நிலையில் தான் பயின்ற சென்னை ஐ.ஐ.டி.,க்கு ரூ. 228 கோடி நன்கொடை வழங்கினார். அகில இந்திய கல்வி நிறுவனத்திற்கு வழங்கப்பட்ட மிகப்பெரிய நன்கொடை இது என கூறப்படுகிறது.மேலும் 54 ஆண்டுகளுக்கு பின்னர் சென்னை ஐ.ஐ.டிக்கு கிடைத்த மிகபெரிய நன்கொடை இது என கூறப்படுகிறது.

- இந்தியாவில் நகர்புற பெண்கள் நுரையீரல் புற்றுநோயால் பாதிக்கப்படுவது அதிகரித்து வருகிறது. முன்பெல்லாம் விறகு அடுப்பில் சமைக்கும்பொழுது வரும் புகை நுரையீரல் புற்றுநோய்க்கு காரணமாக இருந்தது. இப்பொழுது சுற்றுப்புற மாசு, காற்றோட்டமில்லாத வீடுகள், இவற்றோடு நகர்ப்புற பெண்களிடம் அதிகரித்து வரும் சிகரெட், மற்றும் இ-சிகார் புகைக்கும் பழக்கமும் முக்கிய காரணங்கள் என்று மருத்துவர்கள் கூறுகிறார்கள்.

- பீகாரில் ஒன்றாம் வகுப்பு படிக்கும் பையன் மூன்றாம் வகுப்பு மாணவனை துப்பாக்கியால் சுட்டிருக்கிறான். பாதிக்கப்பட்ட மாணவனுக்கு சிகிச்சை அளித்ததோடு ஒன்றாம் வகுப்பு மாணவனுக்கு எப்படி துப்பாக்கி கிடைத்தது என்று விசாரிக்க தொடங்கியிருக்கின்றனர்.

- பண்டிப்பூர் புலிகள் சரணாலயத்தில் மரத்தில் ஏறும் சிறுத்தை ஒன்றை புகைப்படமெடுத்த கர்நாடக தொழில் துறை அமைச்சர் எம். பி. பாடலின் மகன் துருவ், அந்த சிறுத்தையின் இரு விழிகளும் ஒன்று பச்சை நிறத்திலும், மற்றொன்று பழுப்பு நிறத்திலும் இருப்பதை கவனித்திருக்கிறார். இப்படிபட்ட அமைப்பு மிகவும் அபூர்வமானது என்று நிபுணர்கள் கருத்து தெரிவித்துள்ளனர்.

- ஹைதராபாத்: குடித்து விட்டு கார் ஓட்டிய ஸ்ரீநாத் என்னும் கல்லூரி மாணவன் தனக்கு முன்னால் சென்று கொண்டிருந்த பைக் மீது மோதியதில் பைக்கின் பின் சீட்டில் அமர்ந்திருந்த ஏழு வயது சிறுவன் ஸ்தலத்திலேயே மாண்டான். அவன் தந்தை தலையில் பலத்த காயமடைந்தார். சுற்றிலும் இருந்தவர்கள் கார் ஓட்டிய மாணவனை பிடித்து போலீசில் ஒப்படைத்தனர்.

- பெங்களூர்: கோவிட் பாதிப்பிற்கு பிறகு ரத்த தானம் செய்பவர்கள் எண்ணிக்கை குறைந்து விட்டதால் டெங்கு பாதிப்பு அதிகரித்திருக்கும் இந்த சமயத்தில் பிளேட்டலெட் தேவையை ஈடு செய்ய முடியாமல் ரத்த வங்கிகள் திண்டாட்டம்.

- பெங்களூர்: தொழில்நுட்ப கோளாறுகளால் விமான நிறுவனத்தின் வெப்சைட் திறக்காததால் அதன் கால்சென்டரை தொடர்பு கொண்டு விமான டிக்கெட் புக் பண்ண நினைத்தவர் தவறான நபரிடம் சிக்கி ரூ 3 லட்சம் இழந்திருக்கிறார். டிக்கெட் புக் பண்ணிக் தருவதாக கூறியவரிடம் இவர் கிரெடிட் கார்ட் பின் நம்பர், CVV நம்பர் ஆகியவற்றை தெரிவித்ததால் இவர் கணக்கில் இருந்த பணம் களவாடப்பட்டிருக்கிறது.

- பெங்களூரு: தினமும் காலையில் குழந்தைகளை பள்ளிக்கு அழைத்துச் செல்லும் பஸ் டிரைவர்களில் 26 பேர்கள் மது அருந்திவிட்டு வந்திருப்பது தெரிய வந்திருக்கிறது.

- ஹைதராபாத்: 20 வருடங்களுக்கு வங்கியில் 50 லட்சம் மோசடி செய்து விட்டு தலைமறைவாகி, இறந்து விட்டதாக கூறப்பட்டவர் தமிழ் நாட்டின் ஒரு கிராமத்தில் (போலி) சாமியாராக வாழ்வது தெரிய வந்திருக்கிறது. இத்தனை வருட தலைமறைவு வாழ்க்கையில் அவர் போட்ட பல வேடங்களில் சாமியார் வேடமும் ஒன்று.- Truth is stranger than fiction.

- பெங்களூர்: இரவு 11 மணிக்கு மேல் உணவகங்கள், பார், பப் இவைகளில் மது வழங்கப்படக்கூடாது என்னும் சட்டம் திருத்தப்பட்டு நள்ளிரவு ஒரு மணி வரை மது வழங்கலாம் என்னும் சட்டம் அமலுக்கு வருகிறது- என்ன செய்வது? அறிவித்திருக்கும் இலவசங்களை வழங்க பணம் வேண்டாமா?

பிற்சேர்க்கை :

=================================================================================================

வானொலியில் அல்லது தொலைக்காட்சியில் கடைசி நிமிட மாறுதல் என்று ஏதாவது செய்வார்கள்.  குறிப்பிடப்பட்ட நிகழ்ச்சிக்கு பதிலாக என்று பெரிய நிகழ்ச்சிக்கு பதிலாக 'டொய்ங்... டொய்ங்' என்று நிலைய வித்வானை வாசிக்க விட்டு விடுவார்கள்.  

இங்கு தலைகீழாய் ஒரு மாறுதல்.  இலுப்பைப் பூவாய் நான் அவ்வப்போது என் எழுத்தை கவிதை என்று ஏமாற்றி பகிர்ந்து வருவது வழக்கம்.  இன்றும் அப்படி ஒன்றை இங்கு ஒட்டியிருந்தேன்.  

செவ்வாய்க்கிழமை சிறுதொடர்கதை பதிவுக்கு அப்பாதுரை பெயரைப் பார்த்ததும் வந்த மோகன்ஜி அண்ணா, ஜீவி ஸாரின் வேண்டுதலை ஏற்று, தானும் இங்கு அவ்வப்போது எழுதுவதாய்ச் சொன்னதோடு நிற்காமல் முதல் தவணையாய் ஒன்றை உடனடியாக அனுப்பியும் விட்டார்.  அதுதான் இந்த வாரம்.

நன்றி மோகன்ஜி அண்ணா...  தொடர்ந்து ஆதரவு தொடர வேண்டுகிறேன்.  எபிக்கென்று ப்ரத்யேகமாய் அனுப்ப வேண்டுகிறேன்.

செல்வமே! கோதாய்!!

அத்துழாய் கொண்ட பேறோ! விட்டுணு

சித்தனும் பெற்ற வரமோ? இத்தரை

செய்த பாக்யம் அம்மே! வந்தனை நீ

கொய்திடா திவ்ய பூவாய்.

நிலமகளே கோதையென  பூத்தொடுக்க வந்தாயோ?

தலைமகளாம் தமிழுக்கு என வளர்ந்தாய் - சொலவே

விடுபட்ட வேதமாம் பாவை பாடவோ 

புறப்பட்ட தமிழ்ப் பாவாய்.

பட்டர் பிரான் பயிற்றுவித்த பாடமெலாம்

இட்ட முடன் பயின்றாய் - தொட்டவுடன்

பாயும் இராம கணையாய் சூட்டிகையின்

சேயும் நீயானாய் வல்லி.

திருமகள் போலும் கருணை- பொறுமை

நிலமகள் ஈந்த சீர்தான் ; குலமகள்

நப்பின்னை யன்ன அன்பும் ஓருருவாய்

இப்புவிக்கே வந்த தாயே!

செங்கீரை சப்பாணி அம்புலி அம்மானை

சிங்கார ஊசலென சீராட்டோ;  மங்காத

பிள்ளைத் தமிழ் சொன்னாரோ? நின்தமிழ்

அள்ளக் குறையா அமுது. 

பூமாலை கட்டத் தொட்ட கைமணம்- நீ

தோள்மாலை சூட மேனிமணம்- பாமாலை

சொன்ன காலை தமிழ்மணம் யாவுமே

அண்ணல் இட்டம் அறி.

கிளியென்ன தோழமையோ? ஓயாது பேச

துளியேனும் வாய் சளைக்காதோ - நெளி

பாம்பணை அறிதுயில் ரங்கனைச் சேர்கையில்

வேம்பனை இடையூறோ கிளி?

தமிழ்ப் பேசும் மகவெலாம் ஆண்டாளே!

கமழ் மாலைசேரும் உன்தோளே- அமிழ்த

மொழி பாட்டெலாம் உன்பாட்டே! கோதாய்

அழிவிலா பக்தி நல்கு.

சித்திரம்: அன்பு நண்பன் தேவா

ஆக்கம்: மோகன் ஜி

===============================================================================================

சிவாஜியும், பத்மினியும்  - இணையத்தில் ரசித்துப் படித்தது...

நடிகர்திலகத்தோட முதல் காமெடி படம் எது தெரியுமா ? கல்யாணம் பண்ணியும் பிரம்மச்சாரி…

அந்த முதல் காமெடி படத்துல சிவாஜிக்கு ஜோடியா நடிச்சது பத்மினி

சிவாஜியோட முதல் பட விநியோகம் எது தெரியுமா ?அமரதீபம்…  இந்த படத்துலேயும் நடிச்சவர் பத்மினி

சிவாஜியோட முதல் புராணப் படம், சம்பூர்ண இராமாயணம்…  இதுலயும் நடிச்சிருப்பார் பத்மினி.

சிவாஜி செஞ்ச முதல் இரட்டை வேட படம் உத்தமபுத்திரன்…  இதுலயும் பத்மினிதான்

தமிழில் முதல் சரித்திரம் மற்றும் சிவாஜியின் முதல் வண்ணப்படம் எதுன்னு தெரியுமா ?வீரபாண்டிய கட்டபொம்மன்.இதுலயும் பத்மினி நடிச்சிருப்பாங்க.

ஆசிய அளவில் முதல் அயல்நாட்டு விருது வாங்குன படம் வீரபாண்டிய கட்டபொம்மன்…அப்ப சிவாஜியோட அயல்நாட்டுக்கு கூட போனவரும் பத்மினி.

சிவாஜி புரொடக்ஷன்ஸ் தயாரிச்ச முதல் படம் எது தெரியுமா ? வியட்நாம் வீடு...

இதுலயும் ஜோடியா நடிச்சிருப்பாங்க பத்மினி .

இப்படி சிவாஜியோட பல முதல் முதல் சம்பந்தப்பட்ட விஷயங்கள்ல  பத்மினிக்கும் அதிகப் பங்கு உண்டு.

ஒவ்வோரு நடிகருக்கும் ஒரு நடிகை பொருத்தமான ஜோடியா அமைஞ்சிருக்கும்.இந்த காலத்துலே இதை கெமிஸ்ட்ரி அப்படிங்கறாங்க. சிவாஜி எப்படி சினிமாலே டாப்போ அதே மாதிரி முதல் டாப் கெமிஸ்ட்ரி ஜோடின்னா சிவாஜி பத்மினிதான்.

சம்பூர்ண ராமாயணம் பட ஷுட்டிங்குக்காக ஓஹேனக்கல் போயிருந்தாங்க.ஷூட்டிங் முடிஞ்சதும் எல்லாரும் ரெஸ்ட் எடுக்க போயிடுவாங்க.  சிவாஜியோ துப்பாக்கியும் கையுமா வேட்டைக்கு கிளம்பிருவார். நடு ராத்திரி வரைக்கும் வேட்டையாடிட்டுத்தான் வருவார்.ஒரு நாள் முயல் கிடைச்சிருக்கு.அதை அப்பவே பத்மினிக்கு கொண்டு வந்து கொடுத்தார் சிவாஜி.

ஆரம்பகாலத்துல சிவாஜியை கணேஷ்னுதான் பத்மினி கூப்பிடுவார்.சிவாஜி பத்மினியை எப்பவும் பப்பின்னுதான் கூப்பிடுவார்.  உற்சாகமா இருந்தார்னா பேப் அப்பிடின்னு கூப்பிடுவார்.

1959-ல் நெப்டியூன் ஸ்டுடியோவில் தங்கப்பதுமை படம் எடுத்தாங்க.ஏ.எஸ்.ஏ.சாமி டைரக்டர். அதில வர்ற ‘ஈடற்ற பத்தினியின் இன்பத்தைக் கொன்றவன் நான்...’ங்கற பாட்டு இடையிலே சிவாஜியோட கண்ணை பறிச்சுட்டாங்கறத பாத்த பின்னாலே ஜோடியா நடிச்ச பத்மினி அதை பாத்து ஒரு ஆக்ரோசமா சத்தம் போடணும்.அது வரைக்கும் சாதாரணமா நடிச்சுட்டு இருந்தவங்க இந்த ஷாட் வந்தப்போ 'வீல்'னு அலறுவாங்க.ஸ்டுடியோவே அசந்து போச்சு.இது பத்தி சிவாஜி ரொம்ப இயல்பா இருக்கு பப்பி ,நல்லா இருந்துச்சு அப்படின்னு பாராட்டியிருக்கார்.சிவாஜி சொன்னதை பத்மினி, அவருகிட்ட இருந்து லேசிலே பாராட்டு வாங்க முடியாது.  அவரே பாராட்டிட்டார்னா அதுக்கு மேலே பெரிய பாராட்டு எதும் இருக்க முடியாதுன்னு சொல்லி இருக்காங்க.மத்தவங்க

பத்மினியோட இந்த நடிப்பை பாராட்டுனப்போ, இதுக்கெல்லாம் காரணம் சிவாஜிதான்.அவர்கிட்ட இருந்துதான் எப்படி நடிக்கணுமின்னு நான் கத்துகிட்டேன்னு சொல்லியிருக்காங்க.

பத்மினிக்கு நடிப்பு சொல்லிக் கொடுக்கறப்போ சிவாஜி , ‘நான் நாடகத்தில் நடிச்சு பழகுனவன். முன்னுக்கு வந்தவன். நீ மேடையில் பாவனைகளைக் காட்டறதுக்கு கத்து பேர் வாங்குனவள். உனக்குச் சொல்லிக் கொடுக்கறதுல எனக்கு என்ன சிரமம்?’னு சொல்லி இருக்கார்.

சிவாஜி காலையிலே ஏழு மணிக்கெல்லாம் வந்து மேக்கப் எல்லாம் போட்டு தயாரா இருப்பாரு.நாங்க லேடீஸ் இல்லையா எவ்வளவு வேகமா மேக்கப் போட்டு ரெடியானாலும் 10 மணிஆயிடும்.நான் மேக்கப் போட்டு வர்றப்போ அவரு தயாரா உக்காந்து இருப்பார்.அதை பாத்து எனக்கு வெட்கம் வந்துடும்.

ஒரு டஜன் படங்கள்ல சிவாஜி நடிச்சுட்டு இருப்பார் .ஒவ்வொரு படமும் ஒவ்வொரு மாதிரி கதைகள்.நானும் அப்ப பல அவரோட பல படங்கள்ல நடிச்சிட்டிருப்பேன்.ஒரு படத்துக்கும் இன்னொரு படத்துக்கும் எப்படி குழப்பமில்லாமே அதே சமயம் ரொம்ப சிறப்பாகவும் எப்படி மாறி மாறி கரெக்ட்டா பண்றார்னு ரொம்ப ஆச்சர்யமாஇருக்கும்.  அவரு ஒரு பிறவி நடிகர்.

சிவாஜியோட முக்கியமான பல படங்கள்ல பத்மினி நடிச்சிருந்தாலும் சிவாஜியோட கனவுப்படமான வீரபாண்டிய கட்டபொம்மன் படத்துல பத்மினி நடிச்சிருந்தும் சிவாஜிக்கு ஜோடியா நடிக்கலே.

எல்லாப் படத்துலேயும் சிவாஜிக்கு அடங்கி நடிக்கிற மாதிரி நடிச்ச பத்மினி லட்சுமி வந்தாச்சு படத்துலே தன்னோட அதிகாரத்தை காட்டற மாதிரி கேரக்டர்லே நடிச்சிருப்பார்.

பிரபலமான ஜோடியா நடிச்சிகிட்டுருந்த காலகட்டத்துலேயே சிவாஜிக்கு சித்தியா,அண்ணியா மங்கையர்திலகம், எதிர்பாபாரதது படங்கள்ல நடிச்சிருந்தார் பத்மினி.இது எந்த காலகட்டத்துலேயும் எந்த நடிகையும் செய்யாத விஷயம்.

தீபம் படத்துலேயும் ,ராமன் எத்தனை ராமனடி படத்துலேயும் ஒரே ஒரு சீன் மட்டும் நடிச்சிருந்தார் பத்மினி.

ஜோடியா நடிச்ச நடிகைள்ல சிவாஜிய அடிக்கற மாதிரி காட்சியிலே நடிச்ச ஒரே ஒரு நடிகையும் பத்மினிதான்.எதிர்பாராதது படத்துலே சிவாஜியை அறையோ அறைன்னு நிஜமாவே அறைஞ்சு நடிச்சிருப்பார் பத்மினி.

38 வயசு ஆன பின்னாலே பத்மினி சினிமாவை விட்டு ஒதுங்கி இருந்தாங்க.

A.P.நாகராஜன் தில்லானா மோகனாம்பாள் படத்துக்காக கூப்பிட்டப்போ அவர் பத்மினிகிட்ட சொன்ன விஷயம் : மோகனாம்பாள்னா பத்மினி,சிக்கல் சண்முகசுந்தரம்னா சிவாஜி,நீங்க இல்லாமே இந்த படத்தை எடுக்க மாட்டேன்னு சொன்னதை பாத்து அந்த படத்துலே நடிச்சாங்க பத்மினி.

1979 ஆம் வருஷம் மியூசிக்அகாடமியிலே பத்மினி ராமாயணத்தை ரெண்டுநாள் மேடை நாட்டிய நாடகமா நடத்துனாரு.நாடகம் நடக்கையிலே திடீர்னு மேடைக்கு கமலாஅம்மாவோட சிவாஜி வந்தார்.வந்தவரு ஒரு ஆள் உயரத்துக்கு ஒரு மாலையை தானே மேடைக்கு தூக்கிட்டு வந்து பத்மினிக்கு போட்டாரு.இது பத்மினிக்கே ஆச்சர்யமாத்தான் இருந்துச்சு.ஏன்னா சிவாஜி நாடகம் பாக்க வர்றதைப்பத்தி பத்மினிகிட்டே சொல்லாமே ப்ளசண்ட் சர்ப்ரைஸா இருக்கட்டும்னு சிவாஜி அப்படி செஞ்சார்.

ஒலிம்பிக் விளையாட்டுக்களை பாக்கறதுக்காக 1996 வாக்குலே சிவாஜி அமெரிக்கா போனாரு.சிவாஜி அமெரிக்கா வர்றார்னு பத்மினி ஏர்போட்டுக்கு வந்து சிவாஜியை பாத்தார்.அப்ப பத்மினி ஹார்ட் ஆபரேசன் எல்லாம் பண்ணி தோற்றத்துலே கொஞ்சம் மாறி இருந்தாங்க.சிவாஜிக்கு அடையாளம் தெரியலே.பத்மினின்னு தெரிஞ்ச பின்னாலே கண் கலங்கிட்டாரு.

அமெரிக்காலே இருந்து பத்மினி எப்ப தமிழ்நாட்டுக்கு வந்தாலும் அன்னை இலத்துக்கு வராம இருக்க மட்டாங்க.சிவாஜியோட பிறந்தநாள் கல்யயாண நாள்னு எந்த விசேஷமா இருந்தாலும் போன்லயாவது கூப்பிட்டு வாழ்த்து சொல்லிடுவார் பத்மினி.ஆனா சிவாஜிக்கு பத்மினியோட பிறந்த நாள் கூட தெரியாது.

மிக பிரபலங்களோட டாப்டென் மூவி லிஸ்ட்டை பாத்தா ஒல்வொருத்தரோட லிஸ்டும் ஒவ்வொரு மாதிரி இருக்கும்.  ஆனா பெரும்பான்மையா எல்லோரோட லிஸ்ட்டிலேயும் தில்லானா மோகனாம்பாள் இருக்கும்.

பத்மினியோட டான்சுக்கான டாப்பான படமா தில்லானா மோகனாம்பாளை சொன்னாலும் அதை விட பத்மினியை ரொம்ப ஆட வெச்சது திருவருட்செல்வர் படத்துலே வர்ற மன்னவன் வந்தானடி பாட்டுத்தான்.

தில்லானா மோகனாம்பாளில் ஒட்டுமொத்தமாக கொட்டுன கடும் உழைப்பை மிஞ்சுகிற மாதிரி, ஒரே ஒரு நாட்டியத்துக்காக பத்மினி ஆடுனது திருவருட்செல்வரில் இடம் பெற்ற ‘மன்னவன் வந்தானடி…’ பாடல் காட்சிக்குத்தான்.திரையில ஏறக்குறைய ஏழு நிமிடங்கள் வரும்.

‘மன்னவன் வந்தானடி…’ பாடல பத்தி பத்மினி சொன்னது:

‘இந்தப் பாட்டுல நீங்க ஒன்பது உருவங்களுக்கு முன்னால் நடனம் ஆடணும்னு ஏ.பி.என். சொன்னப்போ உற்சாகமாக இருந்துச்சு. ஷூட்டிங்கின்போது அதன் சிக்கல் புரிஞ்சது.வண்ணச்சித்திரமான திருவருட்செல்வரில், ஒவ்வொரு பதுமை முன்பும் நான் வெவ்வேறு ஆடைகளில் ஆட வேண்டும். கேட்பானேன்?

சரியான சோதனை. பத்து நாள்கள் இடைவிடாமல் உடை மாற்றி மாற்றி ஆடியதில், நான் அல்லாடிப் போனேன். சிக்கலான மேக் அப் வேறு. பாட்டில் சில அடிகள் படமானதும், நான் புதிய காஸ்ட்யூமில் வருவேன். அடுத்த வரிகளுக்குத் தொடர்ந்து ஆடுவேன். அதுபோல் ஒன்பது தடவைகள் நடந்தது.

இனிமையான கர்நாடக இசை நாதமும், அதற்கேற்ப எனது ஆடலும் பிரம்மாண்ட தர்பாரில் நடிகர் திலகம் வந்து நிற்கும் கம்பீரமான தோற்றமும், என்றும் என் மனத்தை விட்டு அகலாது. அதற்காக நான் பட்ட பாடு அம்மாடி! அந்த மாதிரி வேறு எந்தப் பாட்டுக்காவது நான் கஷ்டப்பட்டிருப்பேனா... சந்தேகம்தான்’.னு பத்மினி இந்த பாட்டுக்கு ஆடுனதைப் பத்தி சொல்லி இருக்காங்க.

சிவாஜி பத்மினியோட முதல் படம் பணம். கடைசி படம் லட்சுமி வந்தாச்சு.

- செந்தில்வேல் சிவராஜ் -

===================================================================================.

என் பெயர் கமலா புத்தகமாக வந்தபோது அதில் இடம்பெற்றுள்ள பதிப்புரை...  முதலில் கதிரில் இந்தத் தொடர் 'கமலா சொன்ன கதைகள்' என்று வந்ததாக நினைவு.  பின்னர் பெயர் மாற்றி விட்டார்கள் என்றும் நினைவு.  ஆஷாட பூதித்தனம் என்று சொல்லும் பதிப்பகத்தாரின் கடைசி வரிகள்தான் அப்படி இருப்பதாக எனக்கு தோன்றியது. இந்தக் கதை நன்றாக வியாபாரம் ஆகும் என்று கணக்கு பண்ணி பிரசுரித்து விட்டு அப்புறம் என்ன டயலாக்?!!

என் பெயர் கமலா என்ற இவ்வரலாறு  தினமணி கதிரில் தொடர்ச்சியாக புஷ்பா தங்கதுரை அவர்களால் எழுதப்பட்டது.

மனித சமுதாயத்தின் கேவலமான தசைப்பசிக்காக பலியாகிய ஒரு இளம் அபலைப்  பெண்ணின் சோக வரலாறு இந்நூல்.  நாவலோ கதையோ அல்ல, இது உண்மைச் சம்பவம்,

 எந்த பழி பாவத்திற்கும் அஞ்சாத விபச்சார விடுதி நடத்துபவர்கள், புதிதாக பெண்களை கடத்திக் கொண்டு வந்து, அவர்களை கொடுமையாக அடித்து நொறுக்கி விபச்சாரத்துக்கு  உட்படுத்துவதாக கமலா சொல்வது, இந்த நாகரீக உலகத்திலும் நடக்கிறதா என்று ஐயப்பாட்டை தான் நமக்கு எழுப்பும். 

இறுதியில் கமலா ஆண் வர்க்கத்தையே சாடுகிறாள்; சபிக்கிறாள்.  கோழைகள் என்று வசைமாரி பொழிகிறாள். 

இவ் வரலாற்றின் இடையிலே ஆண் வர்க்கத்தின் காம வேட்கை காரணமாக தங்கள் உயிரையே விட்ட பல அபலைப் பெண்களை சந்திக்கிறோம்.  இவ் வரலாற்று புதினத்தை பற்றி தினமணி கதிரில் வாசகர்கள் இடையே பெரிய சர்ச்சையே கிளம்பிவிட்டது,  வெகு பலர் கமலாவின் துயரக் கதை படித்து உள்ளம் கசிந்தார்கள்.  மிகச் சிலரே இது காம இச்சையை தூண்டும் நூல், ஒளிவு மறைவு இன்றி கமலா இப்படியெல்லாம் கூறலாமா என்று ஆஷாட பூதித்தனமாய் ஒப்பாரி வைத்தனர்.  எனினும் பல்லாயிரக்கணக்கான வாசகர்களின் அனுதாப உணர்ச்சியை கமலா பெற்று இருக்கிறாள்.  

எனவே வாசகர்கள் இடையே பெரிய பரபரப்பை உண்டாக்கிய கமலாவின் வரலாற்றை 'என் பெயர் கமலா' என்ற நூலாக உங்கள் கரங்களில் தவழ்கிறது, 

விபச்சார விடுதியில் இருந்து தப்பி சென்னை வந்த கமலா, மேலும் தன் வரலாற்றை கூறுகிறாள்.  அது 'இப்போது கமலா' என்ற தலைப்பில் இரண்டாம் பாகமாக எங்கள் பூம்புகார் பதிப்பகம் வெளியிட்டுள்ளது. தமிழகம் வரவேற்கும் என்று நம்புகிறோம். நவ இந்தியாவை உருவாக்கும் நாம் இம்மாதிரியான கேவலங்கள் இனியும் நடைபெறவிடாமல் தடுப்போமாக...  

===================================================================================================

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

வீரப்பன் வரலாறு புத்தகத்திலிருந்து....

வீரப்பனிடமிருந்த மக்களுக்கு உதவும் குணம் காடுகள் விலங்குகள் பற்றிய தெளிவான அறிவு எந்த ஒரு செயலிலும் முன்னெச்சரிக்கையுடன் இருப்பது கிராமப்புற மக்களிடமிருந்த​ அதே நேர்மை​, தன்னை பற்றி ஒளிவு மறைவு இல்லாமல் பேசும் முழுமையான வழிபாடு கள்ளம் கபடம் இல்லாத வெள்ளந்தியான பேச்சு என வீரப்பனின் குணங்கள் டெபுட்டி எஸ்பி மாதேவசாமியை வெகுவாக கவர்ந்தன.  - வீரப்பன் வாழ்ந்ததும் வீழ்ந்ததும் புத்தகத்திலிருந்து சில வரிகள்...

வீரப்பனை அவர் இவர் என்று குறிப்பிடுவதும் ஏகப்பட்ட கொலைகளை செய்துவிட்டு யானைகளை அநியாயமாக கொன்று விட்டு நாங்கள் என்ன பாவம் டா செஞ்சோம் தலைமறைவாக ​திரிய வேண்டியிருக்கிறது என்று அவர் சொன்னார் என்று எல்லாம் போடுறது எல்லாம் ரொம்ப ஓவர்.

===============================

12 வருஷங்களுக்கு முன் எழுதிய கவிதையாய் எடுத்துக் போட்டு இரண்டு நாட்களுக்கு முன் ஒன்று...

================================================================================

பொக்கிஷம்  :- 

வள்ளல் கிருஷ்ணசாமி ஐயரையும் அறியேன்; அனுஷம் என்கிற பெயரில் யார் எழுதினார்கள் என்பதையும் அறியேன்!

செம்மங்குடி ஸ்ரீனிவாச ஐயர் பத்திரிகையில் ஆர்டிகிள் எல்லாம் எழுதி இருக்கிறார் என்பது எனக்கு செய்தி.

யார் இந்த பொற்கோ?  பொன்னை ஹேமம் என்றும் தங்கம் என்றும் சொல்லலாம்.  கோ என்பது அரசன், ராஜா, கடவுள், சாமி என்று சொல்லலாம்!  இதிலிருந்து புகழ்பெற்ற எழுத்தாளர் பெயர் ஏதாவது கிடைக்கிறதா?

1962 டிசம்பர் 9 ம் தேதியிட்டு கல்கியில் உள்ளே என்னென்ன இருந்தது?  பாருங்களேன்...

கென்னடியை சுட்ட ஆஸ்வால்ட்டை விசாரிக்கச் சென்ற போலீஸ்காரர் டி. பிட்டோவை சுட்டுக் கொன்றான் ஆஸ்வால்ட்.  குற்றமுள்ள நெஞ்சு.  அப்புறம் அந்த போலீஸ்காரர் குடும்பத்துக்கு சேர்ந்த நிதி....