நான் தரிசனம் செய்த கோயில்கள் – ஐந்து துவாரகைகள் யாத்திரை – பகுதி 31 : நெல்லைத்தமிழன்

 

Hall of Public Audienceஐப் பார்த்த பிறகு அதனை விட்டுக் கீழிறங்கி புல்வெளியில் இருந்த பாதையில் நடக்க ஆரம்பித்தேன். மைதானத்தின் நட்ட நடுவே ஒரு சமாதி இருந்தது. அதனை நோக்கிச் சென்றேன்.

சிப்பாய் கலகமும், ஆக்ரா கோட்டையும். 

1857ல் நடைபெற்ற சிப்பாய் கலகம், கடைசியில் தோல்வியில் முடிந்தாலும் (இதனை முதல் இந்திய சுதந்திரப் போராட்டம் என்கிறார்கள்), அது தில்லி, ஆக்ரா, கான்பூர் மற்றும் லக்னோவில் பரவியிருந்தது.  லக்ஹௌசி பிரபுவால் வட மேற்கு பிராந்தியத்திற்கு லெப்டிண்ட் ஜெனெரெல் பதவியில் நியமிக்கப்பட்டிருந்த ஜான் ரஸ்ஸல் கால்வின், ஆக்ரா கோட்டையில், சிறிய படையுடன் இருந்தார். முகலாயர்களிடமிருந்து பிரிட்டிஷாருக்கு ஆக்ரா கோட்டை வசமான பிறகு, அவர்கள் இதனை ஆயுதக் கிடங்காகவும், ராணுவ வீர்களுக்கான இடமாகவும் ஆக்கியிருந்தனர். அதற்காக பல கட்டிடங்களை (அதாவது முந்தைய அரண்மனை மற்றும் அதன் கட்டிடங்களை) அழித்தனர். 3 ஆண்டுகள் லெஃப்டிண்ட் ஜெனெரல் ஆக இருந்த ரஸ்ஸல் கால்வின், காலராவினால் ஆக்ரா கோட்டையில் இறந்தார். அவரது உடலை வெளியே கொண்டு செல்ல முடியாதவாறு வெளியில் சிப்பாய் கலகம் பரவியிருந்தது. அதனால் அவரது உடலை, ஆக்ரா கோட்டையிலேயே, பொதுமக்களை அரசர் சந்திக்கும் மண்டபத்தின் முன்பே புதைத்து அங்கு சிறு திறந்தவெளி கல்லறை அமைத்துவிட்டார்கள். சரித்திரப் புகழ் பெற்ற இடத்தை இடுகாடாக்கிய பிரிட்டிஷாரின் சிறுமைத்தனம் வெளிப்பட்டாலும், அந்தக் கல்லறை அப்படியே இன்றும் இருக்கிறது.

Hall of Public Audience முன்பு அந்தக் கல்லறை தெரிகிறதா?

ஜான் ரஸ்ஸல் கால்வினின் கல்லறை, ஆக்ரா கோட்டை. 

படிகளுடன் கூடிய பெரிய கிணறு. இதற்கான தண்ணீர், யமுனை ஆறு அருகில் இருப்பதால் ஊற்றுத் தண்ணீர்போலப் பெருகி இருக்கவேண்டும்.

அனேகமாக எல்லா இடங்களையும் பார்த்து முடித்த பிறகு அந்த வளாகத்தை விட்டு வெளியேற ஆரம்பித்தேன்.

நாம் நுழைந்த அமர்சிங் வாயில் வழியாகவே வெளியேறுகிறோம்.

'இங்கிருந்து அரசாண்டவர்களில் நான்தான், பரவாயில்லை ரகம். அகழிக்கு மேல் உள்ள இரும்புப் பாலத்தைத் தூக்குவதற்குள் பத்திரமாகச் சென்று வா' என்று என் காதில் அக்பர் பாதுஷா சொல்வதுபோல் தோன்றியது. அக்பர் கோட்டைக்கு வந்த நினைவுக்காக கோட்டை முன்பு ஒரு புகைப்படம் எடுத்துக்கொண்டேன்.

முகலாயர்கள் சரித்திரம், அதாவது பாரத நாட்டின்மீது படையெடுத்த வெளிநாட்டவர்களின் சரித்திரம், படிக்க மிகவும் சுவாரசியமானது. பாரத நாடு என்பது தற்போதைய பாகிஸ்தான் முழுவதும் சேர்ந்தது என்பதை நினைவில் கொள்ளணும். அதனால்தான் தற்போதைய பாகிஸ்தானில் (லாகூர் மற்றும் பல இடங்களில்) முகலாயர் சம்பந்தமான சமாதிகள் அழகு செய்கின்றன.

பாரத அரசர்களுக்கும் முகலாய அரசர்களுக்கும் உள்ள பெரிய வேறுபாடு, பாரத அரசர்களிடையே இருந்த அறம்தான் (பெரும்பாலும்). மாற்றான் மனைவியைப் பெண்டாள்வது, தந்தை சகோதரர்களை அழிப்பது போன்றவைகளை பாரத தேச அரசர்கள் செய்ததில்லை

பஞ்சதுவாரகை யாத்திரையின் ஒரு சிறு பகுதியாக ஆக்ராவின் தாஜ்மலையும், ஆக்ரா கோட்டையையும் சுற்றிப் பார்த்தது, படங்களின் எண்ணிக்கையாலும், வரலாற்றின் முக்கியத்துவத்தாலும் நிறைய வாரங்கள் வந்துவிட்டது.  பக்தி உலாவிலிருந்து முகலாயச் சரித்திரத்தில் நிறைய நேரம் செலவழித்துவிட்டோம். ஒன்று மன அமைதியை நிம்மதியைத் தருவது. இன்னொன்று, இப்படியெல்லாம் சம்பவங்கள் நடைபெற்றது இந்த இடத்திலா, என்ற பிரமிப்பு. சரி.. இனி நாம் பஞ்சதுவாரகாவின் பக்தி யாத்திரையைத் தொடர்வோம்.

தங்கியிருந்த இடத்திற்கு நடந்து வந்து சேர்ந்தேன். வெயில் மிகவும் அதிகம். ஆனாலும் மனதில் அக்பர் கோட்டையை முழுவதுமாகச் சுற்றிப்பார்த்த திருப்தி.  12 ½ மணி வெயில் என்றால் சும்மாவா? கோவில் வெளிச்சுவற்றில் பார்த்த ஒரு சிற்பம் கருத்தைக் கவர்ந்தது.

சிற்பத்தில் இருப்பது யார் என்று தெரிகிறதா?

காய்ந்த துணிகளை மடித்து, லக்கேஜ்களை எடுத்துத் தயாராக வைத்துக்கொண்டேன்.  எல்லோரும் தயாராக வெளியில் காத்துக்கொண்டிருந்த நேரத்தில்தான் ஆக்ரா பேதா (பூசனி இனிப்பு), தாஜ்மஹல் பளிங்குச் சிற்பங்கள், கண்ணாடியில் செய்யப்பட்ட காதணிகள் போன்ற பல பொருட்களையும் ஜரூராக, காலையில் சொன்ன விலையில் பாதியில் எங்களிடம் விற்க முனைந்தார்கள். நான் எந்தக் கடையிலும் (டூரிஸ்ட் இடங்களில்) வாங்கவேண்டிய பொருளைத் தவிர அதன் அருகிலிருக்கும் மற்ற பொருட்களுக்குத்தான் முதலில் விலை கேட்பேன். அப்புறம் கவனிக்காமல் இருந்தால், முதலில் விலை சொன்ன பொருட்களுக்கு புதிதாக குறைத்து விலை சொல்வார்கள். கடைசியில் அலட்சிய முகத்தோடு நான் வாங்கவேண்டிய பொருளுக்கு விலை கேட்டால், பெரும்பாலும் குறைத்து சரியான விலைதான் சொல்வார்கள். ஆர்வத்தோடு ஒரு பொருளின் விலையைக் கேட்டால், சரி..இவன் தலையில் கட்டிவிடவேண்டியதுதான், ரொம்பவே ஆசைப்படுகிறான் என்று நினைத்துக்கொண்டு பெரும்பாலும் அதிக விலைதான் சொல்வார்கள்.

மதியம் 1 ½ மணிக்கு பேருந்து கோகுலத்தை நோக்கிப் புறப்பட்டது. நான் அமர்ந்திருந்த பகுதியிலிருந்து தூரத்தில் தாஜ்மஹல் தெரிந்தது.  நாம் ‘சமாதி’ என்றெல்லாம் சொல்லிக்கொண்டாலும், 75 பில்லியன் ரூபாய் செலவழித்துக் கட்டப்பட்ட அந்த உலக அதிசயம், மிக அழகுதான்.

ஆக்ராவிற்கு கையசைத்துவிட்டு நாங்கள் அடுத்துச் செல்லவிருக்கும் கோகுலத்தைப் பற்றிய சிந்தனையில் ஆழ்ந்தேன். அதை அடுத்த வாரம் பார்க்கலாமா?

 (தொடரும்)