(நேற்று) தகடு ... தகடு ...!

பள்ளிக்கூடங்கள் ஒவ்வொன்றாய் கோடை விடுமுறை அறிவித்ததிலிருந்து வீட்டில் சிறுவர்களின் கூட்டம் அதிகம் - ஓசையும் அதிகம்.

வெகு நாட்களாக அம்மா (பரீட்சை படிப்புகள் காரணமாக) ஒளித்து வைத்திருந்த பிளே ஸ்டேஷன் குறுந்தகடுகள், சுங்கத் துறை ஆய்வை சுலபமாக சமாளித்து வெளியே வருகின்ற அரசியல்வாதிகள் போல, மிக சாமர்த்தியமான முறையில் ஒவ்வொன்றாக வெளிச்சத்துக்கு வந்தன. ஆனால், என்ன ஒரு சோகம், முன்பு நன்றாக ஓடிக் கொண்டிருந்த கேம் டி வி டி கூட லோடு ஆகமாட்டேன் என்று அடம் பிடித்தது.

"டேய் அந்த அழுக்குத் துணியை எல்லாம் வைத்துத் துடைக்காதேடா. இன்னும் கொஞ்சம் கோடு விழுந்துடும். ஏற்கெனவே காட்சிகள் எல்லாம் ஒரு மாதிரி, 'பனி படர்ந்த மலையின் மேலே' என்று பாடுகிறாற்போல் தெரிகிறது" என்ற அங்கிதாவின் குரல் ஓயும் முன்னேயே, 'அப்பாவின் மூக்குக் கண்ணாடி கூட்டிலிருந்து அந்த சதுரமான மஞ்சத் துணியைக் கொண்டு வரவா? ' என்று அர்ஜுன்.

"இரு, இரு. இதென்ன பிசு பிசுனு? - ஆனந்த், டிஸ்க் ஈசியா ஓடணும்னு ஆயில் ஏதாவது போட்டியா என்ன?" மீண்டும் அங்கிதா.

"நான் எதுவும் செய்யலே ரொம்பக் கஷ்டப்பட்டுத் தேடி எடுத்துண்டு வந்தால், சொல்ல மாட்டே நீ!" - ஆனந்த்.

"அக்கா நீ வேணா பாரு. நாம்ப இன்னும் எடுத்துப் போடாத டிஸ்க்லே கூட உருண்டை உருண்டையாய் எண்ணெய் மாதிரி.." மீண்டும் ஆனந்த்.

'இதோ, இதோ இதிலே கூட' என்று கூக்குரல்களுக்குப் பின் சற்று நேர அமைதி.

"நாளை ஜீவி மாமா வந்த உடனே கேட்டுரணும்" அங்கிதாவின் குரலுக்கு நிறைய ஆமோதிப்புகள்.

[அறிவு] ஜீவி வரும் வரை உங்களுக்கு இது மாதிரி அனுபவம் ஏற்பட்டிருந்தால் அதையும், எப்படி சமாளித்தீர்கள் என்பதையும் சொலலுங்கள், பின்னூட்டமாக!