கேட்டு வாங்கிப் போடும் கதை : ஓவியம் - துரை செல்வராஜூ

ஓவியம்

துரை செல்வராஜூ 

========

1970 ஜூன் மாதம்.. ஆறாம் தேதி...

அந்த அழகான சிற்றூர் மாதத்தின் முதல் நாளில் இருந்தே பரபரப்பாக இருந்தாலும் அன்று மிகவும் சுறுசுறுப்பாக இருந்தது...

காரணம் - அவ்வூரின் அரசினர் உயர்நிலைப் பள்ளி கோடை விடுமுறைக்குப் பிறகு திறக்கப்படுகின்றது....

கடலை, உளுந்து, பயறு - விற்று சிறுவாடாக சேர்ந்திருந்த காசு எல்லாம்

பேனா பென்சில் புத்தகம் என்றும் வெள்ளைச் சட்டை காக்கி டிராயர் என்றும் வெளிர் நீலப் பாவாடை என்றும் தாவணி என்றும் மஞ்சக் கலர் ரிப்பன் என்றும் மாறிக் கொண்டிருந்தன...

பதினொன்றாம் வகுப்புப் பசங்களில் ஒரு சிலர் புத்தம் புதிய சைக்கிளுடன் 

...

புது சைக்கிள் வாங்கணும்... ன்னா இந்தப் பக்கம் கும்மோணம்.. அந்தப் பக்கம் .. மாயவரம்...

இங்கேயே ஒரு சைக்கிள் ஸ்டோர் இருந்தாலும் புது சைக்கிளின் விலை  இருபது முப்பது ரூபாய் கூடுலாக இருக்கும்...

அதனால ஜனங்கள் சைக்கிள் டயர், டியூப், டைனமோ பல்ப், பிரேக் கட்டை, சீட் கவர் - இதுகளை மட்டும்  இந்த கிராமத்தில் வாங்கிக்கிட்டு புது சைக்கிளை மட்டும் கும்மோணத்தில் இருந்து வாங்கிக்கிட்டு வருவாங்க...

" டே.. மச்சான்...  சைக்கிள் சீட்டு ஒரிஜினல் புரூக்ஸ் இல்லேடா... நல்லா ஏமாந்துட்டே... இதுக்காகவா அங்கே நீ போனது.. காசு தெண்டமாயிடுச்சே... டா!... "

அவ்வப்போது இப்படியான பரிகாசங்களும் நடக்கும்...

" தம்பி... எங்க பொழப்பு தான் வாய்க்கா வரப்பு தோட்டம் துரவு..ந்னு ஆகிப் போச்சு... நீயாவது நல்லா படிச்சு ஆபீசு வேலைக்குப் போவணும்... "

" சரிப்பா!... "

தன்னருகில் பேசிக் கொண்டே வருபவர்களைப் புன்னகையுடன் நோக்கினான் சரவணன்...

அந்தப் பையன் நடுநிலைப் பள்ளியில் இருந்து தேர்ச்சி பெற்று ஹைஸ்கூலுக்கு வருகிறான் என்பது நன்றாகத் தெரிந்தது..

இருந்தாலும் கேட்டான்...

" எந்தக் கிளாஸ்?... "

" ஒம்பதாப்பு!... "  - அந்தப் பையனின் கண்களில் கொஞ்சம் மருட்சி...

" அதெல்லாம் பயப்படக்கூடாது!... தைரியமா இருக்கணும்... நல்லா படிச்சு முன்னுக்கு வரணும்!... "   - மறுபடியும் சரவணன் முகத்தில் புன்னகை...

" தம்பி.. நீங்க என்னா படிக்கிறீங்க?.. "  அந்தப் பையனின் அப்பா கேட்டார்...

" இந்த வருசம் எஸ்ஸெல்சி... பதினொண்ணாவது!... "

" யப்பா... இந்தா இருக்கு நோட்டுப் புத்தகம் விக்கிற கடை!.. "

ஆவலுடன் அந்தச் சிறுவன் சொன்னதைக் கேட்டதும் சரவணன் குறுக்கே புகுந்தான்..

" இப்போதைக்கு ரெண்டு நோட்டு மட்டும் வாங்கிக்குங்க... ஸ்கூல்ல சார் சொல்றதைக் கேட்டுக்கிட்டு அப்புறமா வாங்கிக்கலாம்!... "

" இதுவும் நல்ல யோசனைதான்..  சரி... தம்பி நீங்க முன்னால போங்க... ரெண்டு நோட்டு வாங்கிக்கிட்டு பின்னாலயே வர்றோம்... "

- என்றார் அந்தப் பையனின் தந்தை..

அவர்கள் அங்கேயே நின்று கொள்ள அந்த வேளையில் சக்திவேல் புத்தம் புது சைக்கிளில் வந்து காலை ஊன்றினான்...

சக்திவேல்.. சரவணனின் கூட்டாளி..  பக்கத்துக் கிராமத்தில் இருந்து வருபவன்...

ஆறாம் வகுப்பில் இருந்தே ஒன்றாகப் படிப்பவன்...

" டே.. சக்தி!... "  உற்சாகமானான் சரவணன்..

" மதுரைக்கெல்லாம் போய்ட்டு என்னைக்குடா வந்தே!... நான்  முந்தா நாள் உன் வீட்டுக்கு வந்தேன்.. தெரியுமா?... "

சரவணன் சக்தியின் தோளைத் தழுவிக் கொண்டான்..

" நீ வந்துட்டுப் போனதை அம்மா.. சொன்னாங்கடா... நான் நேத்து மத்தியானமா மதுரையில இருந்து வந்தேன்.. விடிகாலைல கிளம்பி தஞ்சாவூர் வர்றதுக்கே பதினோரு மணி ஆச்சு... அங்கேருந்து கும்மோணம் வந்து நம்ம ஊர்  பஸ்ஸைப் புடிச்சு... வீட்டுக்கு வந்தப்போ ஒன்ற மணி... "

" மதுரையில ஜாலியா ஊர் சுத்தியிருப்பே!... "

பேசிக் கொண்டே இருவரும் நடந்தார்கள்..

" ஆமாடா... மீனாட்சியம்மன் கோயிலுக்கே மூணு நாள் போனோம்..  அவ்ளோ பெரிய கோயில்... அப்புறமா மஹாலுக்குப் போனோம்.. திருப்பரங்குன்றம் அழகர் மலைக்குப் போனோம்... வைகை அணைக்கும் போனோம்... அங்கே எடுத்த போட்டோ..ல்லாம் ஆல்பமா வைச்சிருக்கேன்.... கிளாஸ்க்குப் போய் பார்க்கலாம்... "

நண்பர்கள் இருவர் முகத்திலும் சந்தோஷ வெள்ளம்...

" சைக்கிள் எப்படா வாங்குனது?... "

" நா மதுரையில இருக்குறப்பவே மாமா இங்கே அம்மாவுக்கு பணம் அனுப்பி வச்சிட்டாஙக... அப்பா மாயவரத்துல இருந்து வாங்கிட்டு வந்துருக்காஙக!... "

" சைக்கிள் நல்லா இருக்கு... அது சரி!.. ஆயுத பூஜை மாதிரி இது என்ன பூச்சரம் பொட்டு எலுமிச்சம் பழம் எல்லாம்!... "

புன்னகைத்தான்..

" தாத்தா தான்டா... முதல் நாள் ஸ்கூல்..ந்னு பூவெல்லாம் போட்டு எலுமிச்சம் பழம் குத்தி விட்டாங்க... "

" டே.. சக்தி.. கணக்குல தான் எனக்கு மார்க் குறைஞ்சிடுச்சாம்...  சேகர் சார் அப்பாகிட்ட கொளுத்திப் போட்டிருக்கார்... வீட்ல ஒதைக்காத குறை!... "

" எப்படியோ நானும் தப்பிச்சேன்...  இந்த வருசம் எஸ்ஸெல்சி... ஊரச் சுத்தாம ஒழுஙகாப் படிச்சு நல்ல மார்க்.. எடுத்துடணும்டா சரவணா!.. "

பேசிக் கொண்டே பள்ளி வளாகத்துக்கு வந்து விட்டார்கள்..

ஒரே ஆரவாரம்.. சந்தோஷமும் பதற்றமும் விரவிக் கிடந்தன.. நூற்றுக் கணக்கான மாணவ மாணவிகள்..

வேப்ப மரத்து நிழலில் நிறுத்தப்பட்டிருந்த சைக்கிள்களோடு இந்த சைக்கிளையும்  நிறுத்திப் பூட்டி விட்டு அந்தப் பெரிய மாமரத்தை நோக்கி நடந்தார்கள்..

தலைமை ஆசிரியர் அறைக்கு எதிரில் இருந்த மா மரத்தின் கீழ் நாலைந்து போர்டுகளை வைத்து அவற்றில் மறுபடியும் தேர்ச்சிப் பட்டியல்களை ஒட்டியிருந்தார்கள்...

அருகிலேயே தங்கமணி டீச்சரும் மாலதி டீச்சரும் - புதிதாக பள்ளிக்கு வரும் மாணவ மாணவியரை ஒழுங்குபடுத்திக் கொண்டிருந்தனர்...

மாலதி டீச்சரும் சரவணனும் ஒரே தெருவாசிகள்... அவஙக அப்பா உள்ளூர் போஸ்ட் மேன்...

இங்கே சரவணனின் அப்பா எண்ணெய்க் கடையும் அரிசி மண்டியும் நடத்திக் கொண்டிருந்தார்...

" வாங்க துரைங்களா!.. எப்படியோ தப்பிச்சிட்டீஙக!.. வீட்ல மண்டகப்படி நடந்திருக்குமே!... "

மாலதி டீச்சர்  கேள்வியுடன் சிரித்த போது ' You too?.. ' என்று தோன்றியது...

" டீச்சர்... எல்லாக் கணக்கும் நல்லாதான் போட்டிருந்தேன்!... "

சரவணன் பரிதாபமாகச் சொன்னான்...

" அப்போ சேகர் சார் மார்க் போடலைங்கறியா?.."

" இந்த அல்ஜீப்ரா தான்!..." - சக்தி தனது பங்கிற்கு ஆரம்பித்ததும் -

" உனக்கென்ன!... வாய்க்கால் வரப்பு தோட்டம் துரவுன்னு ஏகத்துக்கும் நீ வசதியானவன்... இவனைச் சொல்லு...  எண்ணெய்க் கடைக்கு முதலாளியா உட்கார்ந்தாலும் தொழிலாளியா நின்னாலும் கணக்கு வழக்கு தெரிஞ்சாகணுமே!.. "

தங்கமணி டீச்சர் நிஜமாகவே வருத்தப்பட்டார்...

" டீச்சர்.. ரெட்டை ஜடை ஜானகி ஸ்கூலுக்கு வரலையா!... "

" கேட்டீங்களா டீச்சர்... பசங்க பேசறதை!..."  மாலதி டீச்சரின் முகத்தில் இளநகை..

" மீசை முளைக்க ஆரம்பிச்சாச்சு இல்லே..  அதான்!... போங்க... போய் லெவன்த் - ஏ க்ளாஸ்ல உட்காருங்க எருமைகளா!.. "

தங்கமணி டீச்சரும் புன்னகைத்தார்...

ஒரு வழியாக வகுப்பறைக்குள் வந்தாயிற்று...

உள்ளிருக்கும் வானரங்களின் சத்தத்தோடு சத்தமாக நடு வரிசை டெஸ்க்கில் இருவரும் அமர்ந்து கொண்டார்கள்..

சக மாணவர்கள் சூழ்ந்து கொள்ள புத்தகப் பைக்குள் இருந்து போட்டோ ஆல்பத்தை எடுத்து விரித்தான் சக்திவேல்.....

பளிச் - என கறுப்பு வெள்ளைப் படங்கள்...

அவனிடமிருந்து ஆல்பத்தைப்  பிடுங்கி தங்களுக்குள் புரட்ட ஆரம்பித்தனர் நண்பர்கள்..

" இன்னொண்ணும் இருக்கே!.. " - என்றபடி ஒரு சிறு பெட்டியை எடுத்து விரித்தான்..

வெள்ளைப் பீங்கான் தட்டில் நேர்த்தியாக வரையப்பட்ட அக்ரிலிக் ஓவியம்...

இலைகளும் மொட்டுகளுமாகத் தண்ணீரில் தத்தளிக்கும் தாமரை..  அதனருகில் துள்ளிக் குதிக்கும் வெள்ளி நிற மீன்...

" மதுரை பஸ்டாண்டுல ஒருத்தர் உடனுக்கு உடனே வரைஞ்சு கொடுத்துக்கிட்டு இருந்தார்...  முப்பது ரூபாய் கொடுத்து வாங்கினேன்.. "

"மீனும் தாமரையும் அழகா இருக்குடா!..  நம்ம வசந்தியும் தான் இந்த மாதிரி அக்ரிலிக் படமெல்லாம் வரைவாளே.. உனக்குத் தெரியாதா!... "

சரவணன் மெதுவாகச் சொன்னான்...

" ஆமால்லே!... மறந்தே போய்ட்டேன்!.. வசந்தி எங்கடா?.. " - ஆவலுடன் தேடினான் சக்திவேல்...

வசந்தி - ரெவினியூ இன்பெக்டரின் மகள்...

அவங்க அப்பாவுக்கு டிரான்ஸ்பர்!... குடும்பத்தோட சீர்காழிக்குப் போய்ட்டாங்க!..

" வசந்தி தான் டா..  டிராயிங்ல பெஸ்ட்!..  இந்த ஸ்கூல்லயே அவ தானே பர்ஸ்ட்!..  அவ கிட்டே ஆட்டோக்ராப் வாங்குறதுக்கு மறந்து விட்டேன்!... "

வருத்தம் பரவியது சக்தியின் முகத்தில்...

பெரிய கண்ணாடியில் பச்சைப் பசுந்தளிர்களுடன் ரோஜாப்பூவும் அதைச் சுற்றும் வண்ணத்துப் பூச்சியுமாக  வசந்தி வரைந்த ஓவியம் அவன் நினைவுக்கு வந்தது..

சக்திவேல் முணுமுணுத்த வேளையில் சரவணன் சொன்னான்....

" வசந்தி வரைஞ்ச ரோஜாப்பூ  அக்ரிலிக் எங்கிட்ட... இருக்கு!... "

*****