துள்ளும் அலையென அலைந்தோம்... நெஞ்சில் கனவினைச் சுமந்தோம்

பானு அக்காவின் நேயர் விருப்பத்தில் 'சிட்டுக்குருவி' படத்தில் இடம்பெற்ற 'என் கண்மணி' பாடல்.  அப்போது வானொலியில் பரபரப்பாக அடிக்கடி ஒலிபரப்பப் பட்ட பாடல்.  இளையராஜா அப்போது பாடல்களில் சில புதுமைகளை புகுத்தி வந்தார்.  அதில் இதுவும் ஒன்று..

ஒரு வருடத்துக்கு முன்பு டாக்டர் ஜெகதீஷ் பத்மநாபன் என்பவர் இந்தப் பாடல் இடம்பெற்றுள்ள பக்கத்தில் எழுதி இருப்பதை அப்படியே இங்கே காபி பேஸ்ட் செய்கிறேன்...

‘என் கண்மணி’ பாடல் பற்றி இளையராஜா கூறியதாவது:

கவிஞர் வாலி, இரவு நேரம் என்றும் பாராமல் வந்தார். அவரிடம் இதை விளக்கியபோது, டியூனை வாசிக்கச் சொல்லிக் கேட்டார். ‘ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட இரண்டு டியூன்கள் ஒரே நேரத்தில் இசைத்தால் முரணாகத் தோன்றாதா?’ என்று கேட்டார்.

நான் அவரிடம், “அண்ணே! இரண்டு டியூனும் தனியாக பாடப்பட்டால் அதனதன் தனித்தன்மை மாறாமலும், ஒரு டியூனுக்கு இன்னொரு டியூன் பதில் போலவும், அமைய வேண்டும். அந்த பதில் டியூனும் தனியாகப் பாடப்பட்டால் அதன் தனித்தன்மை மாறாமல் இருக்க வேண்டும். இரண்டையும் சேர்த்து பாடினால், ஒட்ட வைத்தது போல இல்லாமல், ஒரே பாடலாக ஒலிக்க வேண்டும்” என்றேன்.

பதிலுக்கு வாலி, “என்னையா நீ? இந்த நட்ட நடு ராத்திரியில ‘சிட்டுக்குருவிக்கு சிண்டப் பிச்சுக்கிற மாதிரி ஐடியா கொடுக்குறே? முதல்ல ஒரு ‘மாதிரி’ (Sample) பாடலைச் சொல்லு!” என்றார்.

உடனே வேறு ஒரு பாடலைப் பாடி விளக்கினேன். நான் ஒரு டியூனையும், அமர் ஒரு டியூனையும் பாடி அவருக்கு இன்னும் தெளிவாக்கினோம்.

ஆண் : பொன் பெண் : மஞ்சம் ஆண் : தான் பெண் : அருகில் ஆண் : நீ பெண் : வருவாயோ?

- இப்படிப் பாடிக்காட்டினோம். அதாவது ஆண் பாடுவதைத் தனியாகவும், பெண் பாடுவதைத் தனியாகவும், பிரித்துப் படித்தால், தனித்தனி அர்த்தம் வரும்.

அதாவது ‘பொன் தான் நீ’ என்கிறான் ஆண்.

மஞ்சம் அருகில் வருவாயோ?’ என்கிறாள் பெண்.

இரண்டையும் சேர்த்துப் பாடும்போது, ‘பொன் மஞ்சம் தான் அருகில் நீ வருவாயோ?’ என்று பொதுவாக இன்னொரு அர்த்தம் வரும்.

‘சரி’ என்று புரிந்ததாகத் தெரிவித்த வாலி, கொஞ்சம் யோசித்தார். பின்னர் கையில் Pad-ஐ எடுத்தவர் யாருக்கும் காட்டாமல் அவர் எழுதும் பாணியில் மளமளவென்று எழுதினார். பாடல் என் கைக்கு வந்தது. இரண்டு பேரும் பாடும்போது தனித்தனி அர்த்தங்களும், மொத்தமாய் பாடும்போது பொதுவான அர்த்தமும் வருவது மாதிரியே வாலி

எழுதியிருந்தது எல்லோருக்குமே பிடித்துப் போயிற்று. ‘என் கண்மணி’ பாடலைப் பிரித்துப் படித்துப் பாருங்கள். என் கண்மணி இளமாங்கனி, சிரிக்கின்றதேன்? நான் சொன்ன ஜோக்கைக் கேட்டு நாணமோ? உன் காதலி உனைப்பார்த்ததும் சிரிக்கின்றதேன்? நீ நகைச்சுவை மன்னன் இல்லையோ? என் மன்னவன் எனைப் பார்த்ததும் கதை சொல்கிறான் அம்மம்மா இன்னும் கேட்கத் தூண்டுமோ? உன் காதலன் ஓராயிரம் கதை சொல்கிறான் நீ ரசிக்கின்றக் கன்னியில்லையோ? இப்படி அழகாக இரண்டு அர்த்தம் வரும். கவிஞர் வாலி அவர்களுக்கு இந்த விஷயத்தை விளக்கி அவரிடம் வரிகளை வாங்கிய இசைஞானியைப் போலவே, விஷயத்தை உள்வாங்கிக் கொண்டு அற்புதமாக எழுதிய வகையில் கவிஞர் வாலியும் ஒரு ‘கவி ஞானி’ தான்!

 

========================================================================================================

இனி என் விருப்பத்துக்கு வருகிறேன்.  

 பச்சிலைகளையும் கரித்தூளையும் அரைத்து, அதன் மரச்சட்டங்களில் கறை படியாமல்  ஸ்லேட்டில் தடவி காயவைத்து புது சிலேட்டு எஃபெக்ட்டுடன் பள்ளி சென்ற நாட்கள் 

ஸ்லேட்டிலேயே தேர்வுகள் எழுதி மார்க்குகள் வாங்கிய நாட்கள் 

காய்கறி வாங்கும் பையில் சிலேட்டு, புத்தகங்களை நிரப்பி, உள்ளே சிறு டிபன் பாக்ஸையும் சொருகி, தோளில்  பின்பக்கமாகத் தொங்க விட்டுக்கொண்டு பள்ளி சென்ற நாட்கள் 

பள்ளி செல்லும்போதும், திரும்பும்போதும் ஓட்டை டிராயர் கழன்று விடாமல் ஒரு கையால் ஏற்றிக்கொண்டு, அரட்டை அடித்துக்கொண்டு,  செங்காயாக புளியங்காயை பையில் நிரப்பி ஆசிரியருக்குத் தெரியாமல் வகுப்பில் உப்பு சேர்த்து புளிப்பாகக் கடித்த நாட்கள் 

'பீட்டி' பீரியடில் ஃபுட்பால் என்று பந்தைத் துரத்திக் கொண்டு, பந்து செல்லும் திசையெல்லாம் ஓடி,  தப்பித்தவறி பந்து கால் பக்கம் வரும்போது பந்தை உதைக்கிறேன் என்று கல்லை உதைத்து காயம் பட்டு அல்லது பந்து கால்களில் அகப்படாமல் சறுக்கி விழுந்த நாட்கள்..    முழங்காலில், கட்டை விரல் அருகிலும் காயம் சாஸ்வதம்!

பக்கத்து வீட்டு மாமா சைக்கிளில் லிஃப்ட் கிடைத்த நாட்களில், பள்ளி விட்டு வரும்போது,  கூட நடந்து வரும் நண்பர்களின் சாபத்துக்கு நடுவே ("போடி...  போ...  நாளைக்கு எங்களோடுதான் வரணும்டி...") கேரியரில் அடக்கவொடுக்கமாக அமர்ந்து வீடு சென்ற நாட்கள்...

கோர்ட்டர்லி, ஆஃபர்லி, ஃபுல்லாண்டு விடுமுறைகளில் வெயில் வீணாகாமல் முந்திரிக் காடுகளிலும் முச்சந்திகளிலும் அலைந்த நாட்கள்..

ஸ்லேட்டுக் காலம் முடிந்து பேனா காலம் ஆரம்பிக்கும்போது வந்த பெரிய மனுஷ உணர்வு..   சிறிய பேனாவும், பெரிய பேனாவுமாக கொண்டுவந்த நாட்கள்..    சின்னச்சின்ன பேனா நிப் ரிப்பேர்கள்...  சட்டைப் பைகளிலும் டிராயர் பாக்கெட்டுகளில் நீல இங்க் கறைகளுடன் திரிந்து அம்மாவிடம் திட்டு வாங்கிய நாட்கள்..

பள்ளி திறக்கும் நாள் வருவதற்கு கொஞ்ச நாள் முன்பு தபால்காரர் கொண்டுவரும் போஸ்ட் கார்ட் கட்டை பயத்துடன் பார்த்துக்கொண்டு  பின்னாலேயே நடந்த நாட்கள்..

விளையாட ஆசை இருந்தும் நாம் பெரியவன் என்கிற உணர்வு தரும் அடலசண்ட் பருவம்...   கைலி கட்டி ஓரமாக நின்று,  அங்கு விளையாடிக் கொண்டிருக்கும்  சிறிய பையன்களை மிரட்டி,  அவர்களுக்குச் சொல்லித் தருவது போல விளையாட முயன்ற காலங்கள்..  விளையாடவும் முடியாது..  விளையாடாமல் இருக்கவும் மனமிருக்காது...  வளராத மீசையை வருடிக் கொடுத்துக் கொண்டு நண்பர்களுடன் தெருக்களில் நடந்து பூங்காவில் அமர்ந்து அரட்டை அடித்த நாட்கள்..

குமுதம் கல்கண்டு வாங்கி, தொடர்கதையும், தகவல் களஞ்சியமும் படிக்க ஆர்வம் காட்டிய நாட்கள்..  முத்துக் காமிக்ஸ் வாங்க முந்திக் கொண்டு ஓடிய நாட்கள்..

ஐம்பது பைசா முத்து காமிக்ஸை பத்துபேருக்கு ஐந்து பைசா வாடகைக்கு படிக்கக் கொடுத்த நாட்கள்..

தன் வயதொத்த பெண்கள் கொத்தாய் எதிரில் வர,  'நீல ட்ரெஸ் எனக்கு', 'பச்சை தாவணி எனக்கு'...  'எனக்கு ரெட்டைப் பின்னல்' என்று பங்கு பிரித்துக்கொண்டு (!), நெருங்கும்போது தலைகுனிந்து தாண்டிக் சென்ற நாட்கள்...

கல்லூரி கட் அடித்து சினிமா சென்ற நாட்களும், கட் அடித்து வீடு வந்து விட்டு "எல்லா படமும் பார்த்துட்டேன் மச்சி...  போர்" என்று பெருமை பேசிய காலங்கள்..

ஜமாவில் சேராத நன்றாய்ப் படிக்கும் பையனைக் கிண்டல் செய்த நாட்கள் போய் வேலை கிடைக்கும் நேரம் அவனுடன் நட்பு கொள்ள அலைந்த காலங்கள்......

துள்ளித் திரிந்ததொரு காலம்...   பள்ளிப் பயின்றதொரு காலம்...

வாலி பாடல்.  இளையாராஜா இசை.  படம் என்றும் அன்புடன்.  என்றும் SPB..

====================== 

====