நான் தரிசனம் செய்த கோவில்கள்: நெல்லைத்தமிழன் : வைரமுடி யாத்திரை 06

 

வைரமுடி யாத்திரை – மைசூர் அரண்மனை – பகுதி 6

மைசூர் அரண்மனையில் இன்னும் பல பகுதிகள் இருக்கின்றன. பார்த்துக்கொண்டும் புகைப்படங்கள் எடுத்துக்கொண்டும் தொடர்ந்து நடக்கிறேன். 1 ½ மணி நேரத்துக்குள் பார்த்து முடித்துவிட்டு வெளியில் சென்றுவிடணும். பிறகு வேறு இடங்களுக்குச் செல்லவேண்டியிருக்கிறதே.

இதை எழுதும்போது, பஹ்ரைன் அரசர் பற்றிச் சிலர் சொன்னது நினைவுக்கு வருகிறது. அவர் பதவி ஏற்றுக்கொள்ளும்போது, boy எனப்படும் அரசரின் அந்தரங்க உதவியாளர் பதவிக்குப் பெரும் போட்டி இருக்குமாம். அவருடைய அனுமதி இல்லாமல் யாருமே, அரசரின் பையன், மனைவி உட்பட, அரசரைப் பார்க்கமுடியாது. அரசரது சயன அறைக்கு வெளியே இந்த உதவியாளர் படுத்திருப்பாராம். இந்த உதவியாளருக்கு ஏராளமான பண வரவு கிடைக்கும். இவர் எங்கு சென்றாலும் யாரும் கேள்வி கேட்க முடியாது. அரசருக்காக வெளிநாட்டுப் பெண்கள் வரும்போது அவர்களை இவர்தான் அழைத்துக்கொண்டு வருவாராம். அரசர் மரணித்த உடன், இந்த உதவியாளரது பதவி முடிவுக்கு வந்துவிடும். அதுவரை சம்பாதித்தை எடுத்துக்கொண்டு கிளம்பவேண்டியது தான். அரசருக்கான உணவு மேசை, மிகப் பெரிதாக இருக்கும். அவர் என்ன கேட்கிறாரோ அது இருந்தே ஆகணும். அதனால் விதவித உணவு, வெளிநாட்டிலிருந்து தருவிக்கப்பட்ட பழங்கள் எனப் பல்வேறு ஐட்டங்கள் தயாராக இருக்குமாம். அரசர் சாப்பிட்டு முடிந்த தும் மீதம் உள்ளது அங்கிருப்பவர்களுக்குப் போகுமாம். பஹ்ரைன், எமிரேட்ஸ் ஆட்சியாளர்கள் மக்களுக்கு ஒரு தொந்தரவும் தராதவர்கள். இது பற்றி இன்னொரு சமயத்தில் விரிவாக எழுதுகிறேன்.

சுமார் 1 ½ மணி நேரம் அரண்மனையைச் சுற்றிப் பார்ப்பதில் செலவழித்திருப்போம். பிறகு அங்கிருந்து 4 ¼ க்குக் கிளம்பி, சாமுண்டி மலையில் இருக்கும் சாமுண்டேஸ்வரி கோவிலுக்குச் சென்றோம். 15-20 நிமிடப் பிரயாணம்தான். மலையின் உச்சியில் அமைந்துள்ளது சாமுண்டீஸ்வரி கோவில். 

பேருந்து நிறுத்திய இடத்திலிருந்து சுமார் 300 மீட்டர் நடந்தால் கோவில் வரும். வழியில் கடைகள் இருக்கின்றன. அதிலும் குறிப்பாக மைசூர் சில்க் புடவைகள் விற்கும் கடைகள்.

கோவிலுக்கு அருகில் செருப்புகளை டெபாஸிட் பண்ணிவிட்டு, கோவிலுக்குச் சென்றோம். சிறப்பு தரிசன வரிசை, சாதா தரிசன வரிசை இருந்தது. (சிறப்பு வரிசை 100 ரூபாய்). இந்தத் தடவை கூட்டமே இல்லை. அதனால் சாதா வரிசையிலேயே சென்று பத்து நிமிடங்களில் சாமுண்டீஸ்வரியை நிம்மதியாகத் தரிசனம் செய்தோம். சென்ற வருடம் சிறிது கூட்டம் இருந்ததால் சிறப்பு தரிசன வரிசையில் சென்றேன்.

சாமுண்டீஸ்வரி அன்னையை தரிசனம் செய்தபோது, கோவில் பூஜாரி, எனக்கு ஒரு தேங்காயும் பூ, குங்குமப் பிரசாதமும் தந்தார். அவர் தவறுதலாக என்னிடம் தருகிறாரோ என்று எண்ணி, நான் கொடுக்கவில்லை என்றேன். அவர், இல்லை..உங்களுக்குத்தான் பிரசாதம் என்றார். அன்னையின் கருணையை மனதில் எண்ணினேன்.

கோவிலுக்கு வெளியே பரந்து விரிந்த இடத்தில், கடைகள் இருக்கின்றன. நந்தினி (நம்ம ஊர் ஆவின் மாதிரி), பழரசக் கடைகள், ஹாப்ஹாம்ஸ் என்று அழைக்கப்படும் காய் கனி கடை, ஹைக்ளாஸ் ரெஸ்ட்ரூம்ஸ் என்று மிக அழகாகவும் சுத்தமாகவும் இருந்தன. எங்களுடன் வந்தவர்களில் எனக்குத் தெரிந்தவர், அங்கு இருந்த சில்க் கடையில் (authorized store) 2500 ரூபாய்க்கு ஒரு மைசூர் சில்க் புடவை வாங்கினார். நானும் என் மனைவிக்கு ஒரு மைசூர்சில்க் புடவை வாங்கினேன்.

பேருந்து நிறுத்திய இடத்தில் இருந்த சாமுண்ட்ஸ்வரி சில்க் ஹவுஸ் கடைக்கு பட்டுப்புடவைகள் வாங்க பலர் சென்றனர். அவர்களையெல்லாம் அவசரப்படுத்தி பேருந்துக்கு யாத்திரைக் குழு நடத்துபவர் அழைத்துவந்தார்.  மாலை 6 மணிக்கு சாமுண்டீஸ்வரி மலையிலிருந்து புறப்பட்டு பிருந்தாவன் கார்டன்ஸ் சென்றோம். அது அடுத்த வாரம்.

(தொடரும்)