சிறுகதை : அன்பின் உலகம் - துரை செல்வராஜூ

 அன்பின் உலகம்

துரை செல்வராஜூ 

*** *** *** *** *** ***

இரண்டு நாட்களாக மேக மூட்டம் அப்படியே இருந்ததில் மக்களுக்கு மகிழ்ச்சி..

இன்னும் நான்கு நாட்களில் தீபாவளி..

" அம்மா வாங்க.. ஐயா வாங்க..  அண்ணே வாங்க.. அக்கா வாங்க.."

" ஜின் ஜினக்கா நைட்டி.. ஒன்னு எடுத்தா ஒன்னு பிரீய்..  ஒன்னு எடுத்தா ஒன்னு பிரீய்..   வாங்க அம்மா.. வாங்க... "

" வாங்க அக்கா.. வாங்க..  டன் டனக்கா லெக்கின்ஸ்... ரெண்டு எடுத்தா ஒன்னு பிரீய்.. ரெண்டு எடுத்தா ஒன்னு பிரீய்..  "

" அழகுக்கு அழகூட்டும் அபிலாஷா இன்னர்ஸ்.. ஷார்ட்ஸ்.. அதுக்கு இது ஆப்பர்.. இதுக்கு அது ஆப்பர்..  ஆப்பரோ.. ஆப்பர்!.. "

வேஷ்டிகள் விற்பனை இன்றிக் கிடக்க - ஒலிப் பெருக்கிகளில் பற்பல ஆரவார சத்தங்கள்..

" எதை எடுப்பது.. எதற்கு எடுப்பது?.. " 

மக்களின் குழப்பத்தால் தவித்திருந்தது - வேப்பந்திடல் வருடாந்திர தீபாவளிச் சந்தை..

இத்தனைக்கும் இது நடுத்தரமான நகரம்.. பெரியதாக ஏழெட்டு ஜவுளிக் மாளிகைகள்.. இன்னபிற வசதிகள்..  

இருந்தாலும் வருடாந்திர தீபாவளி சந்தடிக்குள் புகுந்து வேட்டி சேலை எடுத்தால் தான் ஜனங்களுக்கு நிம்மதி..

வேப்பந்திடல்..  ஒரு காலத்தில் ஏராளமான வேப்ப மரங்கள் இருந்த இடம்.. 

அதையெல்லாம் பார்த்தவர்கள் யாரும் இப்போது இல்லை என்பதுடன் எந்த ஒரு வேப்ப மரமும் இல்லை என்பதும் குறிப்பிடத்தக்கது..

எல்லாமும் எப்படியோ காணாமல் போய் விட -  மரங்கள் நின்றிருந்த பூமி மட்டுமே மிச்சம்.. 

அதையும் அப்படியே அடித்துச் சுருட்டிக் கொள்வதற்கு ஏராளமான கோஷ்டிகள்..

எப்படியோ தப்பிப் பிழைத்த வேப்பந்திடல்  வருடாந்திரம் தீபாவளிச் சந்தையாக களை கட்டிக்கொள்ளும்.. 

உள்ளூர் நகராட்சிக்கு இந்தப் பத்து நாட்களிலும் நல்ல வருமானம்.. 

அந்தப் பக்கத்துல இருந்து ஜவுளி வியாபாரிகளும் இந்தப் பக்கத்துல இருந்து பலசரக்கு வியாபாரிகளும் கடை விரித்திருந்தனர்.. இதோடு கூட , இந்த வருடம் தட்டு முட்டு சாமான்  கடைகளும் புதிதாக அமைக்கப்பட்டிருந்தன..

இந்தச் சிறு நகரமும் ஏதோ ஒரு அபிவிருத்தி திட்டத்துக்குள் வந்து விட்டதால் - திடலுக்குப் பக்கத்தில் இருந்த - அந்தக் காலத்து குளம் மீட்கப்பட்டு மின்னொளியுடன் இருந்தது.. நகரமும் புதிய ஒப்பனையில்  பளபள பள பப்பளா.. - என்று இருந்தது.. 

நெரிசலுக்குள் மெதுவாக நடந்து கொண்டிருந்த சுந்தர் அந்தக் கடைக்கு முன் நின்றான்.. 

அங்கே ஆண் பெண்களுக்கான அனைத்துவித உள்ளாடைகளும் காட்சிப் படுத்தப்பட்டிருந்தன.. 

இழைந்தபடி வந்து கொண்டிருந்த சுபா கணவனின் கையைச் சுரண்டினாள்..

" ஏன்.. என்ன விஷயம்?.. " - என்பதாக அர்த்தம்..

" அப்பா  ரெண்டு இன்னர் கேட்டிருந்தார்.. அதான் வாங்கலாமே.. ன்னு.. " -  சுந்தர் புன்னகைத்தான்..

" அப்படியா.. வாங்க சொல்றேன்!.. " - என்றபடி அவனது கையைப் பிடித்துக் கொண்டு நடந்து பேருந்து நிலையத்துக்கு அருகிருந்த உணவகத்தின் தனியறைக்குள் நுழைந்தாள்.. 

நாலு நாள் இடைவெளியில் தீபாவளி இருக்க - ஜனங்கள் உணவகத்தினுள் முண்டியடித்துக் கொண்டிருந்தனர்..

சுந்தருக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை.. 

'அங்கே அந்தக் கடையில்  அப்பாவுக்குத் தோதாக  கிடைத்திருக்கும்.. ஏன் இவள் தடுக்கிறாள்.. வீண் செலவு.. என்று நினைக்கிறாளோ?. ' 

மனதிற்குள் எண்ணங்கள் ஓடின..

வந்து நின்ற சர்வரிடம். - " இரண்டு நெய் ரோஸ்ட்.. பனீர் மசாலா.. காஃபி.. " - என்றாள் சுபா..

" மாமாவுக்கு இன்னர் எடுக்க வேற கடை கிடைக்கலையா.. உங்களுக்கு!.. "

" இங்கே எடுத்தால் விலை கம்மியா இருக்கும்!.. "

சுந்தர் - சுபா..  கல்யாணம் ஆகி ஒன்றரை வருடங்கள்.. நல்ல முறையில் பொழுதுகள்..  

தாய் வீட்டில் தலை தீபாவளிக்குப் பிறகு இங்கே மாமனார் வீட்டில் இது முதல் தீபாவளி.. 

சென்ற வாரமே வீட்டில் அனைவருக்கும் ஜவுளி எடுத்தாயிற்று.. 

சுந்தரின் தங்கை ஜனனிக்கு மட்டும் மூன்று வகை.. கல்யாணம் ஆகப் போகின்றவள் என்று அவளுக்கு பிரத்தியேகமாக சிலவற்றை  எடுத்துக் கொடுத்திருந்தாள் சுபா..

இப்படியிருக்க -  இது மட்டும் எப்படியோ விடுபட்டு விட்டது..

தீபாவளிக்காக - லாடு,  பர்பி, நெய் முறுக்கு எல்லாம் செய்து அடுக்கி வைத்தாயிற்று.. 

முதல் நாள் இரவில்  செய்து கொள்ளலாம் என்று சில வகைகள் காத்திருக்கின்றன..

இப்போதைக்கு வீட்டில் வேறு வேலை இல்லை என்பதால் கடைத் தெரு வேடிக்கை பார்க்க என்று வந்து விட்டார்கள்..

நேருக்கு நேர் பார்த்தபடி புருவங்களை உயர்த்தினாள் சுபா..

" அன்னைக்கு மறந்து போச்சு.. "

" கீதா பேலஸ் போய் எடுக்கலாமே.. " 

" அங்கே வயசானவங்களுக்கு ஏத்த மாதிரி இருக்குமா தெரியலை... அதுவும்  விலை குறைச்சலா..."  - வார்த்தைகள் தடுமாறின அவனிடம்..

" ஏன் வயசானவங்க மாடர்ன் டிரண்ட்  இன்னர் போட்டுக்கக் கூடாதா.. எப்படி.. எப்படி?.. விலை கம்மியா எடுக்கணுமா.. போன வாரம் நம்ம ரெண்டு பேருக்கும் கையில் எவ்வளவு பணம் கொடுத்தாங்க?..."

" பத்தாயிரம்.. "

" அப்படிப்பட்ட அப்பாவுக்கு இப்படிப்பட்ட பிள்ளை!.. "

சுபா புன்னகைத்தாள்..

நெய் ரோஸ்ட்டும் பனீர் மசாலாவும் வந்தன..

" பத்து நிமிஷம் கழித்து காஃபி.. " - என்றாள்..

" நினைச்சுப் பாருங்க..  உங்கள எப்படி எல்லாம் வளர்த்திருப்பார்!.. நீங்க யங் ஸ்டாரா இருந்தப்போ உங்க வளர்ச்சியப் பார்த்து எப்படி எல்லாம் சந்தோஷப்பட்டிருப்பார்!.. "

மெல்ல தலையசைத்தான் சுந்தர்..

" அன்னைக்கு நீங்க குழந்தை.. இன்னைக்கு அவங்க குழந்தை... "

மின்னலைப் போல் வார்த்தைகள்..

" வயசாகிற காலத்துல எதுக்கு காஸ்ட்லியா.. ன்னு தான்!.. "

சுந்தர் அமைதியாகச் சொன்னான்..

" நாம யார் அதத் தீர்மானிக்கிறதுக்கு?.. " 

மெல்லிய புன்னகை அவளிடம்..

" கீதா பேலஸ் ல நல்லதா  பார்த்து வாங்கலாம்.. இங்கே வேணாம்.. இதெல்லாம்  விலை கம்மியான செகண்ட்ஸ்.. "

" இப்படியான சிந்தனை எல்லாம் எப்படி வருது சுபா?.. "

" நம்ம வீட்டு பெரியவங்க  நமக்காக எதை எல்லாமோ விட்டுக் கொடுத்தவங்க..  இன்னிக்கு எழுபதாயிரம் எண்பதாயிரம் சாலரி சர்வ சாதாரணமா எடுக்கறோம்...  அன்னைக்கு அவங்க ஆயிரம்  ரூபாய்க்குக் கூட கஷ்டப்பட்டு இருக்கலாம்.. காஸ்ட்லியா  க்வாலிட்டியா நாலு இன்னர் எடுத்துக் கொடுப்போம்.. அவங்களுக்கும் ஒரு உலகம் இருக்கு!.. "

சுபாவின் கண்கள் மின்னின..

" அவங்களோட தியாகத்துக்கு ஈடு இணை கொடுக்கவே முடியாது.. "

" நான் கேட்டதுக்கு பதில் இல்லையே?... இந்த சிந்தனை எல்லாம் எப்படி வருது உனக்கு?.. "

 

மறுபடியும் கேட்டான் சுந்தர்..

" இதையெல்லாம் தனியா வந்து யாரும் சொல்லித் தரணுமா!.. "

அன்பினொடு காற்றில் முத்தமிட்டான் சுந்தர்.. 

புன்னகையுடன் சுந்தரின் கையைப் பற்றிக் கொண்டு, கீதா ஜவுளி மாளிகையை நோக்கி - 

நடந்து கொண்டிருந்தாள் சுபா..

***