கண்மணி... அன்போடு... நான்.. நான்...

 நீங்கள் பேனாவைத் தொட்டு எத்தனை வருடங்கள் ஆகின்றன? 

எல்லாம் கணினி மயம் ஆகிவிட்ட இந்நாளில் அரசு அலுவலகங்களில் அரசுமுறைக் கடிதங்கள், அட்டெண்டன்ஸ் ரெஜிஸ்தரில் கையெழுத்து என்று பேனாவுக்கு மிகச் சில உபயோகங்கள்தான் இப்போது!  

உயிரானவர்களுக்கும், உறவுகளுக்கும் கடிதம் எழுதுவதற்கென்றே சில ஸ்பெஷல் பேனாக்கள் வாங்கி வைத்திருப்பவர்கள் உண்டு.  மற்றும் ஸ்பெஷல் தாள்கள்.  நான் வைத்திருந்தேன்.

அப்படி ஸ்பெஷல் தாளில் கடிதம் எழுதலாம் என்பதை என் நண்பன்தான் எனக்கு கற்றுக் கொடுத்தான்.  கடைக்குச் சென்று இதற்காகவே நல்ல மனதுக்குப் பிடித்த டிசைன்களில் லாங் சைஸ்  நோட்புக், ஸ்க்ரிப்ளிங் பேட் வாங்கி அந்தத் தாளில் கடிதம் எழுதி எனக்கு அனுப்ப, அதில் அயர்ந்து, அந்த ஐடியாவைக் கவர்ந்து, நானும் அதே போல வாங்கி எழுதி அனுப்பினேன் - காதலிக்கு!  அதுவரை நோட்டு பேப்பரைக் கிழித்து எழுதி ஒரு ரூபாய்க் கவரில் மடித்து அனுப்பிக் கொண்டிருந்தேன்!

அந்த நண்பனுக்கு இன்னொரு பழக்கம், சில ஸம்ப்ரதாயக் கடிதங்கள்.  என்னை வந்து சந்தித்து விட்டுச் சென்றால் எங்கள் அனுசரணையான உபசரிப்பு பற்றி ஊருக்குச் சென்ற உடனே ஒரு கடிதம் எழுதி விடுவான்.  முதல் வரி அதுவாகத்தான் இருக்கும்.  அப்புறம் மற்ற விவரங்கள்.  

கடிதம் எழுதுவது ஒரு கலை.  ஆனால் என்னைப் பொறுத்தவரை அது படிப்பவரைப் பொறுத்து அதன் தரம் நிர்ணயிக்கப் படுகிறது!

கடிதமே எழுதாத மகன் "அம்மா, நல்லாயிருக்கியா?" என்று கார்டில் ஒரு வரி எழுதி போட்டால் அது தேவலிபி அந்த அம்மாவுக்கு.  கருநீல மலைமேலே தாயிருந்தாள்...  காஷ்மீர பனிமலையில் மகனிருந்தான்....

நான் ஒரு மூன்று வார்த்தை காவியத்தை சேமிக்காமல் போனேன்!

நிறைய வீடுகளில் உத்தரத்திலிருந்து தொங்கும் ஒரு நீண்ட S கம்பியில் பழைய கடிதங்களைக் குத்தி சேமித்து வைத்திருப்பார்கள்.  

சிலர் மனத்தைக் கவர்ந்த மிகச்சில கடிதங்களை மட்டும் பொக்கிஷமாய் பாதுகாத்து வைத்திருப்பார்கள்.  அதில் சாதாரண 'நலம், நலமறிய ஆவல், இப்பவும் இங்கு நான் சௌக்கியம்' போன்ற ஸம்ப்ரதாயக் கடிதங்கள் கூட எழுதிய நபர் மறைந்து விட்டிருப்பதால் முக்கியத்துவம் பெற்று சேமிப்பில் இருக்கும்.  

அதே போல எல்லோரும் கடிதம் எழுதி விடுகிறார்களா என்ன?  அபூர்வமாக கடிதம் எழுதும் சிலரின் கடிதங்களும் பொக்கிஷமாய் இருக்கும்.

நீங்கள் யாருடைய கடிதங்களை பொக்கிஷமாய் பாதுகாத்து வைத்திருக்கிறீர்கள்?  ஏன்?

மனதில் பொங்கும் உணர்வுகள் வார்த்தைகளில் வழியும் கடிதங்கள் அமரத்துவம் பெறுகின்றன.  அத்தகைய கடிதங்கள் படிக்கும்போது அவர்களே அருகில் நின்று, நேரில் நம்மிடம் பேசுவது போல இருக்கும்.  உபதேசக் கடிதங்களை எவ்வளவு பேர் பத்திரமாய் வைத்திருப்பார்கள்?

நீங்கள் யாருக்காவது கோபக் கடிதங்கள் எழுதி இருக்கிறீர்களா?  வார்த்தைகளில் வெடித்திருக்கிறீர்களா?  பதில் என்ன?

என் அப்பா, தாத்தா எல்லாம் கடிதப் பிரியர்கள்.  காபி குடிப்பது, கக்கூஸ் போவது போல கடிதம் எழுதுவது அவர்கள் தினசரி கடமைகளில் ஒன்று!  கடிதத்தில் அவர்கள் கேட்ட கேள்விகளுக்கு வரும் கடிதத்தில் பதில் இருக்கிறதா என்று பார்ப்பார்கள்.  இல்லா விட்டாலோ, பூசி மெழுகி இருந்தாலோ கோபம் வரும்.  ஏனென்றால் சில கேள்விகளுக்கு பதில் சொல்ல முடியாதே....

என் அப்பா இன்லேண்ட் லெட்டரின் மடிப்புகளில் கூட எழுதுவார்.  ஏன், அந்தக் கடிதத்தை ஒட்டிய பிறகு அனுப்புபவர் விலாசம் எழுதும் இடத்தில் கூட ஓரிரு விவரங்களை சுருக்கமாக எழுதுவார்.  அவர் கையெழுத்தைப் படித்து புரிந்து கொள்வதுதான் கடினம்.  அவர் குடும்ப விவரங்கள் எல்லாம் எல்லோருக்கும் தெரிந்திருக்க வேண்டும் என்று விவரங்களை அடுக்குவார்.  டைரி எழுதுவது போல கடந்த நாட்களில் அவர் என்னென்ன செய்தார் என்று விலாவரியாக எழுதுவார்.  தப்பில்லை, நானும் அப்படி எழுத வேண்டும் என்று எதிர்பார்ப்பார்!

இந்த எதிர்பார்ப்பு அனுபவத்தால்தான் நான் என் காதலியிடம் என்னைப்போலவே உணர்வுகளால் நிரம்பிய கடிதங்களை எதிர்பார்ப்பதை நிறுத்தினேன்!

கடிதங்களை சுவையாகக் கொடுக்கிறேன் என்று இலக்கியச் சுவை சொட்டச் சொட்ட காவிய வரிகளை எல்லாம் மேற்கோள் காட்டி,  ரெபரென்ஸ் வைத்துக் கொண்டு எழுதும் கடிதங்கள் என் ரசனைக்கானவை அல்ல.  அவை தமிழ் இலக்கண, துணைப்பாட நூல் போல...  கடமைக்கு படிப்பேன்!

ஒரு கடிதத்தைப் படித்ததும் அல்லது நெருங்கிய ஒருவருக்கு எழுதும்போது மனதின் உணர்வுகளை மறைக்காமல் இயல்பாக எழுதும் கடிதங்கள் என் தேர்வு.  நானும் அப்படித்தான் எழுதுவேன்.

என் காதலை முன்னரே என் மாமாவிடம் சொல்லவில்லை என்று கடுமையாக கோபித்துக் கொண்ட என் மாமா - அக்கா கணவர் - என்னுடன் பேசவில்லை, கடிதங்களில் என் பெயர் குறிப்பிடவில்லை, எனக்கும் தனிக் கடிதங்கள் எழுதவில்லை.  கொஞ்சம் ஆறப்போட்டு அவருக்கு நான் தனியாக ஒரு கடிதம் எழுதினேன்.  (என்) சிறந்த கடிதங்களில் ஒன்றாக அதை பாதுகாத்து வைத்திருப்பதாக மாமா சொல்லி இருக்கிறார்.  (அது இருக்கிறதா என்று அக்காவிடம் கேட்க வேண்டும்)

ஒவ்வொரு முறையும் இப்படி உணர்வுபூர்வமாக கடிதம் எழுத முடியுமா என்றால், அது காதலில் பெருமளவு சாத்தியம்.  மற்றபடி சில உணர்வுபூர்வமான பிரிவுகளில் இது சாத்தியம்.

கடித சம்பந்தமாக ஏராளமான பாடல்கள் உண்டு, எனக்கும் தெரியும் என்றாலும் அவற்றை நான் இங்கு பட்டியலிடப் போவதில்லை.  எனக்கு இந்தப் பாடல் மிகவும் பிடிக்கும்.  காட்சி அமைப்புக்காகவே பிடிக்கும்.  பிளாக்மெயில் படத்தில் வரும் கிஷோர்குமார் பாடல். தன் காதலன் தர்மேந்திராவிடமிருந்து வந்திருக்கும் கடிதத்தை ராக்கி படிப்பதாகக் காட்சி.  காட்சி அமைப்பு மிகவும் கற்பனை நயத்துடன் எடுக்கப்பட்டிருக்கிறதென்றால் பாடல் சுகமோ சுகம்.  வரிகளும்தான்.  புரிந்தவர்கள் ரசிக்கலாம்.  சாதாரணமாக கடிதத்தை திரையில் காட்டும்போது அதில் எழுதியவரின் முகம் வந்து பேசுவது போல காட்சிகள் அமையும்.  இங்கு வேறு ரகம்.  பாருங்களேன்.  அதுதான் காதல்.  தூக்கத்திலும் தொல்லை தருவது, தூங்க விடாமல் அடிப்பது!

=============================================================================================================

நிலவின் நடுவே ஓடும் 

சிறு மேகவரிகளாய் 

கூந்தல் இழைகள் 

முகத்தில் அலைய 

மாசற்ற பளிங்கு போன்ற 

முகத்துடன் 

எதிர்பாராமல் எதிரே 

நீ 

தோன்றியபோது 

அந்தி மாலையில் 

எழும் 

முழு நிலவென தெரிந்தாய் 

பச்சைசேலையில் 

பசுமை சோலை 

தோள்களில் 

இளநீல வண்ணம்.. 

செந்தணல் கம்பிகள் போலவும் 

விரல்களால் 

கூந்தல் நீ 

ஒதுக்கியபோது 

புரண்டு விழுகிறது மனம்.

திரும்பிய உன் 

நடையில் 

இடைகளின் ஒசிவு 

மண்டைக்குள் பாய்கிறது 

மின் அலைகளின் கசிவு 

உன் 

அழகின் அனல் 

அரற்ற வைக்கிறது என்னை 

====================================================================================================

ரவி சாரங்கன் பக்கம்...

பஞ்சாங்கமும் - ஜோதிட பலனும்.

ஒருவருக்கு பலன் சொல்லும்போது முதலில் அன்றய பஞ்சாங்கம் அவசியம் பார்க்க வேண்டும்.

அடியேனின் பஞ்சாங்கத்தை எத்தனைபேர் ஆழ்ந்து படிக்கிறார்கள் என தெரியவில்லை (புதியதாக எதுவும் செய்யவில்லை வாக்கியம் திருக்கணிதம் பஞ்சாங்கம் என்ன தருகிறதோ அதை மனதில் பதியும் படி விளக்கமாக தருகிறேன் அவ்வளவே)

எதற்கு இது எனில் ஒருவருடைய ஜாதகத்தில் கிரஹங்கள் நன்றாக இருக்கலாம் அன்றய தசை புக்திகள் சாதகமாக இருக்கலாம் ஆனால் செயல்பாடுகள் எதிர்வினையாக இருக்கும் அதற்கு காரணம் அன்றய பஞ்சாங்கத்தின் (கிழமை, நக்ஷத்திரம், திதி, யோகம், கரணம்) நிலை எதிராக இருக்கும்.

அடியேன் சொல்வது சிலருக்கு உடனே அப்படியே பலிக்கிறது சிலருக்கு சில மாதங்கள் கடந்து நடக்கிறது சிலருக்கு நடக்கவே இல்லை இதை பற்றி யோசிக்கும் போது பல விஷயங்களை கவனிக்க ஆரம்பித்தேன்

ப்ரச்சனம் எனப்படும் அந்த நேரத்தில் போடப்படும் சார்டின் நிலை அன்றய நாள், நக்ஷத்திரம் அந்த விநாடியின் திதி,யோகம்,கரணம், ஹோரை, காரக திதி இப்படி பல, ஜனன ஜாதகத்துடன் மாறுபடுகிறது.

தற்போது பலன் சொல்லும்போது சிலருக்கு குறிப்பிட்ட நாள், ஹோரை இவற்றை குறித்து தருகிறேன் செயல்படுங்கள் என சொல்கிறேன்.

தற்போது கசர யோகம் (இந்த யோகம் இருந்தால் செயல்பாடுகளில் தடை அல்லது பக்க விளைவு தரும்) கொடுக்க ஆரம்பித்து இருக்கிறேன்

விரைவில் இன்னும் சில முக்கியமான விஷயங்களை பஞ்சாங்கத்தில் சேர்க்க இருக்கிறேன். ஒவ்வொருவரும் அவரவர் அன்றய நாளில் என்ன செய்யலாம் என்ன செய்ய கூடாது என அவர்களே எப்படி நிர்ணயம் செய்வது (ஜோதிடம் கற்றுக்கொடுப்பதல்ல) என்ற அடிப்படையை சொல்லி கொடுக்க ஆசைப்படுகிறேன்.

பஞ்சாங்கம் படிக்க ஆர்வம் உள்ளவர்கள் உங்கள் அபிப்ராயங்களை தெரிவிக்கவும் கூகுள் பிளாக்கில் ரிப்ளை ஆஃப்ஷன் இல்லை. வாட்ஸப் எண் 8056207965 க்கு எழுதவும் முடிந்தவரை பதில் தருகிறேன்.

எல்லாம் ந்ருஸிம்ஹன் திருவுளம்

======================================================================================

நியூஸ் ரூம் 

Newsroom-11.04.24

ஆரத்தி எடுக்க ₹100, ஓட்டுக்கு ₹200. சில்லறையை சேகரிக்கும் கட்சிகள். பிரசாரத்தின் பொழுது வேட்பாளர்கள், மற்றும் அவர்களின் ஆதரவாளர்கள் பெண்கள், வயதானவர்கள், குழந்தைகளிடம் 100 ரூபாய் கொடுக்கின்றனர். அதற்கான சில்லறையை நாடி டாஸ்மாக் மற்றும் பெட்ரோல் பங்குகளுக்கு வருகின்றனர்.

அணு ஆயுதங்களை சுமந்து சென்று, இலக்கை துல்லியமாக தாக்கி அழிக்கக் கூடிய அக்னி ப்ரைம் ஏவுகணை ஓடிசாவில் வெற்றிகரமாக பரிசோதிக்கப்பட்டது.

கேரளாவிலிருந்து பாட்னா சென்று கொண்டிருந்த விரைவு ரயிலில் டிக்கெட் இல்லாமல் பயணம் செய்து கொண்டிருந்த வடநாட்டு கூலித் தொழிலாளிகளிடம் டிக்கெட் கேட்ட டி.டி.இ.யிடம் தகராறு செய்து அவரை ஓடும் ரயிலிலிருந்து கீழே தள்ளி விட, அதே சமயம் எதிர்சாரியிலிருந்து வந்து கொண்டிருந்த ரயில் டி.டி. இ. மீது ஏறி விட தளத்திலேயே மாண்டார் அந்த பாவப்பட்ட டி.டி.இ.

தட்சிண கன்னடாவில் இருக்கும் குக்கே சுப்ரமண்யா கோவில் 14 வருடங்களாக அதிக வருவாய் ஈட்டி தொடர்ந்து முதலிடத்தில் உள்ளது.2023-24ல் அதன் வருவாய் 146.01 கோடி.

பெங்களூருவில் யுகாதி பண்டிக்கைக்காக ஹாலிடே மனு எனப்படும் போளி ஸ்டால்களில் குவிந்த ஆர்டர்கள், சமாளிக்கத் திணறிய போளி ஸ்டால்கள். தற்கால இளம் பெண்கள் வேலைக்குச் செல்வதால் அவர்களுக்கு போளி செய்யத் தெரியவில்லை,எனவே இனிப்பகங்களுக்கு நிறைய ஆர்டர்கள். பாரம்பரியமான தேங்காய் போளி, பருப்பு போளி மட்டுமல்லாமல் புதுமையான வேறு பல போளிகளையும் விரும்பி வாங்ககின்றார்களாம். முன்னதாகவே புக் பண்ணி டோக்கன் பெற்றுக்கொண்டால் தங்களுக்கு செளகரிமாக இருக்கும் என்று போளி ஸ்டால் உரிமையாளர்கள் வேண்டுகோள் விடுத்திருக்கிறார்கள்.

=========================================================================================

``உங்கள் முதுமையை எப்படி உணர்கிறீர்கள்?’’

``என்னை நான் தாத்தாவாக உணர்ந்ததே இல்லை. இதில் ஒரு சுயநலமும் உண்டு. ஏனென்றால், நம்மை தாத்தா என நினைத்து விட்டாலே நம்முடைய க்ரியேட்டிவிட்டி அடிபட்டுப்போகும். இந்தியன் பொயட், ரைட்டர்... எல்லாருமே முப்பது முப்பத்தைந்து வயதுக்கு உட்பட்ட வாழ்க்கையைத்தான் எழுதிக்கொண்டிருக் கிறார்கள். எர்னெஸ்ட் ஹெமிங்வேக்கு போர்முனைக்கு ரிப்போர்ட்டராகப் போனது போன்ற வாழ்க்கை எல்லாம் இந்தியன் ரைட்டருக்கு இல்லை. இந்திரா பார்த்தசாரதி... தாத்தா! மூத்தவர் கி.ராஜநாராயணன் தாத்தா! ஆனால், என்றைக்கும் விக்ரமாதித்யன் தாத்தாவாக மாட்டான் (சிரிக்கிறார்). தாத்தாவாகிவிட்டால் ஓய்வுக்குள் போக வேண்டும். ரிட்டையர்மென்ட் ஆகவேண்டும். எனக்கு என்றைக்கும் ரிட்டையர்மென்ட் கிடையாது. இப்போதும் கோவிலனின் `தட்டகம்’ படிக்கிறேன். எம்.முகுந்தனின் `கடவுளின் குறும்புகள்’ படிக்கிறேன். தமிழில் இப்போது எழுதுகிற இளம்கவிஞர்களின் கவிதைகளைப் படித்துவிட்டு, அபிப்ராயம் சொல்லி அறிமுகப்படுத்துகிறேன். பின்னர் எப்படி நான் முதுமையை உணர்வேன்?’’

விக்கிரமாதித்தியன் பேட்டி

இணையத்தில் இருந்து எடுத்தது  - நன்றி கந்தசாமி ஸார்.

===================================================================================

===========================================================================================

=====================================================================================

எழுதுவது நானல்ல..   எடுத்துப் போடுவது...

நடிகையர் திலகம் சாவித்திரியைப் பேட்டி காணச் சென்றேன். முகம் மலர வரவேற்றார். முகத்தில் முதுமை தெரிந்தாலும், மகிழ்ச்சி குறையவில்லை.

சிறிய அழகான வீடு. வீட்டின் முன் நின்றிருந்த பியட் கார் அவர் ஓரளவுக்கு வசதியாக இருப்பதை அறிவித்தது.

“நீண்ட இடைவெளிக்குப் பிறகு மீண்டும் நடிக்க வந்திருக்கிறீர்கள் போலிருக்கிறது”

“இடைவெளியா?” சற்று அழுத்தமாகப் பார்த்தார்.

“ஆமாம் நடுவே சுமார் இரண்டு வருடங்களாக ஃபீல்டில் காணோமே?”

“தமிழ் சினிமாவில் என்று வேண்டுமானால் சொல்லுங்கள். ஆனால் எந்த இடைவெளியும் இன்றி தெலுங்கு, கன்னட படங்களில் நடித்துக் கொண்டுதான் இருந்தேன்” கொஞ்சம் கோபத்துடனேயே சொன்னார்.

“ஓகோ! ஆனால், நீங்கள் ஏதோ போதைப் பொருளுக்கு அடிமையாகி, அதனால்தான் இந்த இடைவெளி என்பதுபோல பேசிக் கொண்டார்களே…"

சற்றே சிறிது கூர்ந்து பார்த்துவிட்டு, பிறகு “வெல், அதைச் சொல்ல நான் ஏன் பயப்பட வேண்டும்?, நான் குடிக்கு அடிமையாகி இருந்தது உண்மைதான்.

இப்போது அதன் பக்கமே போவதில்லை. காரணம், அந்தப் பழக்கம் எவ்வளவு பைத்தியக்காரத்தனமானது என்று புரிந்து கொண்டதால்தான்.

ஏதோ கவலைகளை மறக்க அந்தப் பழக்கத்தை மேற்கொள்ளலாம் என்று சொல்லிக் கொடுத்தார்கள்.

ஆனால், யாரோ சொல்லிக் கொடுத்தார்கள் என்பதற்காக, அதை அப்படியே ஏற்றுக்கொண்டது தவறுதான்.

இந்த விஷயத்தில் எனக்கு அந்தப் பழக்கத்தை கற்றுக் கொடுத்தவர்களை முழுமையாகக் குற்றம் சாட்ட முடியாது. என் பங்கும் அதில் உண்டு.

ஆனால், கவலைகளை மறக்க முடியவில்லை. குடிப்பழக்கத்தை மேற்கொண்டதால் குடும்பத் தொல்லைகள் மேலும் மேலும் பெருகியதே, தவிர குறைவதாகக் காணோம்.

உடம்பு அநியாயமாகப் பெருத்துவிட்டது. பலவீனத்தைப் பயன்படுத்திக் கொண்டு பலர் என்னை மோசம் செய்து விட்டார்கள்.

என் இழப்பின் பெரும்பகுதி போதையால் ஏற்பட்டதுதான். உடலும் கெட்டுவிட்டது. கவலைகள் மேலும் பெருகி, குடிப்பழக்கமும் அத்தியாவசியமாகிவிட்ட என் வாழ்க்கை எனக்கே பெரிய பாரமாக இருந்தது.

வாழ்வில் நிம்மதி, நாமாக ஏற்படுத்திக் கொள்ளும் கெட்ட பழக்கத்தால் கிடைப்பதில்லை என்ற உண்மை புரிந்தது. அந்தப் பழக்கத்தை அறவே விட்டொழித்தேன்.

என் கணவர், மகள் சம்பந்தப்பட்ட விஷயங்களால் நான் பெரிதும் பாதிக்கப்பட்டு இருந்தது உண்மை.

ஆனால், குடிப்பழக்கம் எனக்கு அழிவைத் தந்ததால் இப்போது அதை முற்றிலும் விட்டொழித்து விட்டதும் உண்மை."

இப்போது ஏழு படங்களில் நடிக்கிறாராம். அந்த ஏழில் தமிழ், தெலுங்கு, கன்னட மொழிப் படங்கள் அடங்கும்.

“இப்போ நீங்க எந்த மாதிரி வேடத்திலே நடிக்க ஒத்துக்கறீங்க? கிளாமா் வேடத்திலே நடிக்க ஒத்துக்க மாட்டீங்கன்னு தொியும்”

“நான் ஒத்துக்கறது இருக்கட்டும். என்கிட்ட வந்து அப்படி யாா் தைரியமா கேட்பாங்க? கிளாமர் ரோலில் தொடர்ந்து நடிக்க முடியாமல் போனதற்குக் காரணம் ஆயுர்வேதம் என்றும் சொல்லலாம்.

உடம்பு இளைப்பதற்காக அந்த மருத்துவத்தை மேற்கொண்டேன். உடம்பு என்னவோ இளைத்துதான் விட்டது. முகம் மட்டும் உப்பி விட்டது.

பிறகு ஒரு அலோபதி மருத்துவரை அணுகி அந்த மருத்துவத்தை மேற்கொண்ட பிறகுதான் இப்போது கொஞ்சம் சுமாராகி இருக்கிறது என் உடம்பு.

நடுவே மஞ்சள் காமாலை நோய் வேறு என்னை ஆட்டி வைத்ததா, ஒரு வருடம் ரொம்பவும் துன்பப்பட்டேன். பிறகு தெலுங்கில் அம்மா, அண்ணி போன்ற வேடங்களை மேற்கொண்டேன்.

இப்போது அதே மாதிரி வேடங்களையே, பிற மொழிப் படங்களில் மேற்கொள்கிறேன்.

“உங்கள் குடும்பத்தில் நிலவிய குழப்பங்கள் இப்போது தீர்ந்து விட்டதா?”

“குழப்பங்கள் எந்த வீட்டில்தான் இல்லை? என்னவோ பெரிதாக கேட்கிறீர்களே? நான் நடிகை என்பதால், பொது வாழ்வில் ஈடுபட்டவள் என்பதால், அதற்கு இவ்வளவு பெரிய முக்கியத்துவமும் விளம்பரமும் கொடுக்க வேண்டுமா, என்ன?”

புதுமுகங்களை வேதனை கலந்த வியப்புடன் கவனிக்கிறார் சாவித்திரி. “ஓரிரு படங்களில் நடிப்பதற்குள்ளாகவே தனி மேக்கப் மேன்.

தனி ஹேர் டிரஸ்ஸர். தலைவாரிப் பின்னிக்கக் கூடவா தெரியாது, ஒரு பெண்ணுக்கு? விக் வைக்க, அலங்கார கொண்டை போட இன்னொருவர் உதவி தேவைதான்.

ஆனால் சாதாரணமாக வாரிவிட்டு பின்னிக்கொள்ளக் கூடவா இன்னொருத்தர் வேண்டும்? டேக் எடுப்பதற்கு முன்னால் “வசன ஒத்திகை பார்க்கலாம்” என்றபோது ஒரு புதுமுக நடிகை, “டேக்-கிலேயே பார்த்துக் கொள்ளலாம்“ என்றாள் ஆச்சரியமாக இருந்தது எனக்கு.

“நீ நடிப்பதைப் பார்த்து என் ரியாக்ஷனை நான் தீர்மானித்துக் கொள்ள வேண்டும். அதனால் நடித்துக் காண்பி.

அநாவசியமாக டேக்கில் தவறு செய்து தயாரிப்பாளரின் பணத்தை வீணாக்க நான் விரும்பவில்லை” என்று உறுதியாகச் சொல்லி ஒத்திகை பார்த்தேன்.

அவ்வாறு செய்வது தங்கள் திறமையை மேலும் வளர்த்துக் கொள்ளத்தான் என்ற உண்மை ஏன் அவர்களுக்கு தெரியாமல் போகிறது?

புது நடிகைகள் எல்லாம் தனக்கென்று தனி நாற்காலி ஒன்று வீட்டில் இருந்து கொண்டு வருகிறார்களே, அந்தக் காலத்தில் இப்படி முடியுமா? யாரேனும் ஏதேனும் சொல்லிவிடுவார்களோ என்ற பயம்.

வெகுநாள் தயக்கத்துக்குப் பின் ஒரு பிரபல நடிகர் எடுத்துச் சென்றதைப் பார்த்ததும்தான் நானும் கொண்டுபோக ஆரம்பித்தேன். பயபக்தி எல்லாம் இப்போது இல்லை.

அவுட்டோரில் யார் வீட்டிலாவது சூட்டிங் எடுக்கிறார்கள். இதற்காக சென்னை நகரை விட்டு எத்தனையோ மைல் தொலைவில் இருக்கும் இடங்களுக்குப் போக வேண்டி இருக்கிறது.

அவ்வாறு படமெடுக்கும் தன் வீட்டை, சூட்டிங் முடிந்த பிறகு வீட்டுக்காரர்கள் பார்த்தால் கண்ணில் ரத்தம்தான் வரும். அந்த அளவுக்கு அலங்கோலமாகிவிடும். அப்படியும் சிலர் ஏன் வீடுகளை படபிடிப்புக்குக் கொடுக்கிறாா்கள்?

அந்த வீட்டுப் பெண் யாருக்காவது வேஷம் தருவதாகச் சொல்லி ஆசை காட்டுவதால்தான். அந்தப் பெண்ணுக்கு நடிக்கத் தெரியுமா என்றெல்லாம் பார்ப்பதில்லை.

ஏதோ வேஷம் கொடுத்து விடுகிறார்கள். அதிர்ஷ்டம், திறமை இருந்தால் முன்னுக்கு வரும். இல்லாவிட்டால், அவ்வளவுதான்.”

அவர் குரலில் இனிமை மறையவில்லை. பேசும்போது முகபாவனைகள் இயற்கையாகவே உள்ளன. அனாவசியமாக முக சுளிப்பு இல்லை. படாடோபம் ,டாம்பீகம் இல்லை.

இடையில் தன் கலை வாழ்வுக்கு ஏற்பட்ட தொய்வுக்கு தன் குடிப்பழக்கம்தான் காரணம் என்று வெளிப்படையாக ஒப்புக்கொள்ளும் மனப்பக்குவம் தொிகிறது.

அதுவே, அவர் நடிப்பது சினிமாவில் மட்டும்தான் என்பதையும் விளக்குகிறது.

– பேட்டி : பிரபுசங்கா்

நன்றி : விசிட்டர் இதழ் 15.10.1979

============================================================================================

பொக்கிஷம்  :-