கேட்டு வாங்கிப் போடும் கதை : ஜனனி - ரிஷபன்

- ஜனனி -

- ரிஷபன் -   

தொலைபேசி கூட இல்லாத நாட்கள் அவை.  ஒரு கார்ட் வரும். 'இந்த ஞாயிறு சந்திக்கலாமா'

பதில் கார்ட் போட்டு உறுதி செய்ய வேண்டும் உடனே.  நடுவில் விடுமுறை தினம் வந்து விட்டால் தகவல் போகாது. 

மூர்த்தியின் கார்டில் அதே போல் ஒற்றை வரி. 'சந்திக்கலாமா ?'

கூடவே ஒரு கார்ட்டூனும். அவனால் கையை வைத்துக் கொண்டு சும்மா இருக்க முடியாது.

பின்னாளில் ஒரு முறை பத்திரத்தில் இதே போல் பின்பக்கம் கேலிச் சித்திரம் வரையப் போக.. பதிவு செய்யப் போனபோது..  சார்பதிவாளர் கண்டபடி வைதார்.  நல்லவேளை..  வாசலில் இருந்த டைப்பிஸ்ட் பத்திரமும் கொடுத்து..  டைப்பும் அவசரமாய் செய்து தந்தார்.

வாங்கி ஒளித்து வைத்திருந்த கார்டில் ' வா' என்று எழுதி.. அடையவளைந்தான் ஹெட் ஆபிஸ் வாசல் தபால் பெட்டியில் போட்டுத் திரும்பும் போது..

ஜனனியைப் பார்த்தேன்.

அவசரப்பட வேண்டாம்.  நாற்பது..  நாற்பத்தைந்து வயதிருக்கும் ஆண். லா.ச.ரா கதையில் பாதிக்கப்பட்டு தன் புனைபெயரை ஜனனி என்று வைத்துக் கொண்டார்.

என் கிறுக்கலில் ஏதோ ஒன்று அவருக்கு பிடித்துப் போனதில் வளரும் கலைஞராக அங்கீகரித்தார்.

" வணக்கம் ஸார்"

" ம்ம்" அவர் குரலில் அத்தனை சுரத்தில்லை

"மூர்த்தி இந்த வாரம் வரேன்னு சொல்லியிருக்கான் .. வீட்டுக்கு அழைச்சுகிட்டு வரவா"

போன தடவை இப்படி அழைத்துப் போய் சோறு தண்ணி மறந்து அரட்டை மாலை வரை நீடித்தது. ஜனனியின் பெண் மூவருக்கும் கொண்டு வந்து கொடுத்த ஃபில்டர் காபிதான் அன்றைய பகல் ஆகாரம்.

" தம்பி" என்றார் இறுக்கமாக.

" என்ன ஸார்"

" வீட்டுப்பக்கம் வரதா இருந்தா..  நீ மட்டும் வா..  என்னிக்கா இருந்தாலும்"

"ஸா..ர்"

போய்விட்டார். என்னாச்சு.. ஏன் இப்படிப் பேசி விட்டுப் போகிறார்.. குழம்பியது தான் மிச்சம்.

ஒரு வருடத்திற்கு மேலாகிறது அவர் அறிமுகம் கிட்டி. ஒரு இலக்கிய நிகழ்வில் அருகருகே அமர்ந்திருந்தோம். என் கையில் இருந்த புத்தகத்தை வெகு நேரமாய்க் கவனித்திருந்தார். கடைசியில் கேட்டே விட்டார்.

' பார்க்கலாமா'

கொடுத்தேன். லைப்ரரி புத்தகம் தான். 

' இதைத்தான் ரொம்ப நாளா தேடிகிட்டிருந்தேன். '

' படிச்சுட்டு தாங்க' என்றேன் உடனே.

அது அவருக்குப் பிடித்துப் போய்விட்டது. வீட்டு விலாசம் சொன்னார். போனேன். அவருக்கு ஒரே பெண். மனைவி இல்லை. 

என்னைப் பார்த்ததும் ' அண்ணா' என்றாள். பெரியப்பா மகன் ஜாடையில் நானாம். சொன்னதும் இவரும் மறுபடி என்னை உற்றுப் பார்த்து..  அட.. ஆமா என்றார். என் மீதான ப்ரியம் இரட்டிப்பாகி விட்டது.

ஒவ்வொரு ஞாயிறும் கட்டாயம் எங்கள் சந்திப்பு உண்டு.  ஒரு காபி நிச்சயம். ஆனால் இன்றைய அவரது முகம்.. இதுவே முதல் முறை இப்படி நான் அவரைப் பார்ப்பது.

ஞாயிறு ஒன்பது மணிக்கே மூர்த்தி வந்து விட்டான். வந்தது முதல் ஒரே பரபரப்பு அவனிடம். 

" காபி குடிக்கிறியா" என்றேன்.

" ஜனனி வீட்டுல குடிச்சுக்கலாம்"

அவர் வீட்டுலயா.. 

"வ.. ந்து..  அவர் ஊர்ல இல்ல.. வீடு பூட்டியிருக்கு"

" என்ன உளர்றே... எதிர்ல பார்த்தேன் "

" ஊருக்குப் போய்கிட்டு இருக்காரோ என்னவோ.. நேத்தே சொன்னாரே"

" வேட்டி துண்டோட யார்டா ஊருக்குப் போவாங்க .."

" இல்லடா.. அவர் வீட்டுல ஏதோ பிரச்னை.. பதட்டமா இருந்தாரே.. இன்னிக்கு யாரையும் பார்க்க முடியாதுன்னு சொன்னாரே"

"ஓ.." என்றான் அதிருப்தியாய். வந்தபோது இருந்த உற்சாகம் வடிந்து விட்டது.

" சரி.. வா.. லைப்ரரிக்குப் போலாம்" என்றேன்.

அரை மனதாய்க் கிளம்பினான். பஸ் ஸ்டாப் அருகில் தான் லைப்ரரி. எதிரில் வந்த பேருந்தைப் பார்த்ததும் .. "எனக்கு ஒரு அவசர வேலை இருக்குடா" என்று சொல்லித் தாவி ஏறி டாட்டா காட்டினான்.

இரண்டு நாட்கள் கழித்து..  ஜனனி வீட்டைக் கடந்து போனேன். திண்ணையில் இருந்தார்.

" என்ன தம்பி.. நிக்காம போறீங்க"

" கவனிக்கல " என்றேன் பொய்யாய்.

" இந்த மாசம் கதை படிச்சீங்களா. "

மாத இதழைப் பிரித்துக் காட்டினார்.  என் மனம் மாறி விட்டது. பூரிப்பானேன்.

" யப்பா.. என்ன எழுத்து.. செம்பருத்திப்பூ இருட்டுல ஜ்வாலை ஆடினமாதிரின்னு சொல்லியிருந்தாரே.. "

பேச்சு வளர்ந்து கொண்டே போனது. ஜனனியின் பெண் காபி கொண்டு வந்தாள்.

" எடுத்துக்குங்க" என்றார். 

"ஒண்ணும் வருத்தம் இல்லீல்ல..  அந்தத் தம்பியைக் கூட்டிகிட்டு வராதீங்கன்னு சொன்னதுல "

" ம்ஹும்.. ஆனா வந்து.. அது ஏன்னுதான் புரியல"

" போவுது விடுங்க.. போன வாரம்.. ஜ்வாலா வாங்கினேன்..  நான் படிச்சுட்டேன்.. நீங்க படிச்சுட்டு தாங்க ..."

பெண்ணை அழைத்து புத்தகத்தைக் கொண்டு வரச் சொன்னார். கொண்டு வந்தவளின் கையில் இரண்டு புத்தகங்கள். இன்னொன்று அவள் பாடப் புத்தகம். 

வாங்கி என்னிடம் கொடுத்தார். 

" அவசரம் இல்ல.. நிதானமாப் படிச்சுட்டு கொடுங்க"

கிளம்பும்போது.. அவள் பாடப் புத்தக பின்னட்டை கண்ணில் பட்டது.

கேலிச்சித்திரம் !