சிலந்தியின் விஷமம், நடிகர் அசோகனின் திருமணம் ... அரட்டைகள்

​

...சினிமா ஆர்வம் துரத்த, சென்னைக்கு வந்து சேர்ந்தார். எந்த வேடமாக இருந்தாலும் ஏற்றுக்கொண்டு நடிப்பது என்பதில் உறுதியாக இருந்தார். ஆர். பிரகாஷ் இயக்கத்தில் ‘மூன்று பெண்கள்’ தொடங்கி, ‘திருமணம்’, மாய மனிதன்’, ‘பக்த சபரி’ எனச் சிறியதும் சற்றுப் பெரியதுமான படங்களில் நடித்தார்.  நண்பர்கள் உதவியுடன் டைரக்டர் ஜோசப் தளியத் அறிமுகமானார். 

அப்போது சி.எல். ஆனந்தன் கதாநாயகனாக நடிக்க, ‘விஜயபுரி வீரன்’ படத்தை இயக்கிவந்தார் தளியத். அந்தப் படத்தில் அசோகனுக்கு ஒரு முக்கிய வேடம் கிடைத்தது. அந்தப் படத்தின் உதவி இயக்குநர் ஏ.சி. திருலோகசந்தருடன் ஏற்பட்ட பழக்கம் நெருங்கிய நட்பாக விரிவடைந்தது. பின்னாளில் அவரை ஏவி.எம். நிறுவனத்துக்கு அறிமுகம் செய்துவைத்தவர் அசோகன்.

ஏவி.எம். நிறுவனத்தையும் எம்.ஜி.ஆரையும் பல மட்டங்களில் சந்தித்துப் பேசி சம்மதிக்கவைத்து, ‘அன்பே வா’ படம் உருவாகக் காரணமாக இருந்தவரும் அசோகன்தான்.

கிறிஸ்தவ மதத்தைச் சேர்ந்த அசோகனுக்கும் பிராமண வகுப்பைச் சேர்ந்த கோயமுத்தூர் சரஸ்வதிக்கும் தீவிரமான காதல். திருமணம் செய்து கொள்ள முடிவுசெய்து, பெண் கேட்கப் போனால் அவர்கள் வீட்டில் கடும் எதிர்ப்பு. “இனிமேல் சரஸ்வதியை சந்திக்கக் கூடாது. மீறினால் போலீஸில் புகார் செய்து விடுவோம்” என்று மிரட்டுகிறார்கள்.

அப்போதைக்கு ‘அலாவுதீனும் அற்புத விளக்கும்’ பட பூதம்போலக் கையைக் கட்டி நின்றவர், தகுந்த நேரம் பார்த்துக் காந்திருந்தார். நேரம் வந்தது. குடும்பத்தினர் கண்களில் எதையும் தூவாமல், தப்பித்துவந்தார் சரஸ்வதி. தயாராக இருந்த அசோகன் அவரைக் கடத்திக்கொண்டு சென்னைக்கு வந்துசேர்ந்தார்.

எம்.ஜி.ஆருக்குத் தகவல் தரப்பட்டது. அசோகனைப் பாராட்டிய அவர், உடனடியாகத் திருமணம் நடக்க ஏற்பாடு செய்தார்.  எம்.ஜி.ஆர்., ஏவி.எம். சகோதரர்கள், ஏ.சி. திருலோகசந்தர் ஆகியோர் நுங்கம்பாக்கம் ஃபாத்திமா சர்ச்சில் கூடினார்கள். தேவாலயத்தின் எல்லாக் கதவுகளும் அடைக்கப்பட்டன.

சரஸ்வதிக்கு மேரி ஞானம் என்று பெயர் சூட்டப்பட்டு, கிறிஸ்தவ முறைப்படி திருமணம் நடந்தது. முக்கியப் பிரமுகர்கள் முன்னிலையில் நடந்த திருமணம் என்பதால் பெண் வீட்டார் போலீஸில் புகார்செய்ய வேண்டிய அவசியம் இல்லாமல் ஆகிவிட்டது. நெருங்கிய நண்பர் ஜெய்சங்கர் வெளியூர் படப்பிடிப்பிலிருந்து திரும்பிவந்து அசோகன் – மேரி ஞானம் தம்பதிக்குத் தனது வீட்டில் சிறப்பான விருந்து வைத்து மகிழ்ந்தார்.

'தி இந்து' விலிருந்து...(2014)

=========================================================================================================

சென்ற வாரம் விகடன் தளத்துக்கு மறுபடி மறுபடி சென்றதும் எனக்கு இரண்டுமுறை வந்திருக்கும் மெயில்...   நம்மை கவனித்துக் கொண்டுதான் இருக்கிறார்கள்!

===========================================================================================================

இன்று உலக பெண்கள் தினம்.  2013 இல் இந்நாளை ஒட்டி எனக்குள் "கிளர்ந்தெழுந்த சிந்தனைத்துளி"!!!!

==================================================================================================

தலைமுடி அனுபவம் ஒன்று பற்றி பின்னர் சொல்கிறேன் என்று அதிரா தளத்தில் சொல்லி இருந்தேன்.  பெரிய சஸ்பென்ஸ் வைத்தது போல் ஆகிவிட்டது அது!  அப்போது அதை நீளமாக தட்டச்ச அலுப்புப் பட்டு ஒத்திப்போட்டேனே தவிர விஷயம் சாதாரண விஷயம்.  அதாவது எழுதும் எனக்கும், படிக்கும் உங்களுக்கும் அது சாதாரண விஷயம்.   சம்பந்தப்பட்டவருக்கு அது  கொடுமையான அனுபவம்.

வேலூரில் வசிக்கிறார் எங்கள் உறவுக்காரப்பெண்.  இரவு ஷாப்பிங் சென்று திரும்ப வீட்டுக்கு அவர் தன் கணவருடன் இரு சக்கர வாகனத்தில் சாலையில் வந்து கொண்டிருந்தபோது ஏதோ ஒரு பூச்சி முகத்தில் மோதியது போல இருந்ததாம்.  பின்னர் தலை முடிக்குள் தஞ்சமடைய முயன்ற அதை, சற்றே சிரமப்பட்டு கைகளால் தட்டி விட்டிருக்கிறார்.  

சில நொடிகளில் கையில் லேஸான எரிச்சல் தோன்ற, "கணவரிடம் சொல்லியிருக்கிறார்.  'சில வண்டுகள் அப்படித்தான்.  கையை எதிலும் படாமல் வைத்துக்கொள், வீட்டில் போய் கையைக் கழுவிக் கொள்ளலாம்' என்று சொல்லியிருக்கிறார் கணவர்.

அதே போல வீட்டில் போய் கைகழுவி, அப்படியே முகம் கழுவும்போது தலைமுடியில் பிசுபிசு என்று இருந்ததை பார்த்திருக்கிறார்.  "பூச்சி சும்மா போகாமல் எச்சில் துப்பி விட்டு விட்டுப் போயிருக்கிறது" என்று நகைச்சுவை பேசி அதையும் தண்ணீர் விட்டு சுத்தம் செய்து கொண்டிருக்கிறார்.

படுத்து சுமார் பதினைந்து நிமிடங்களில் மீண்டும் தலையில் பிசுபிசுப்பும், அரிப்பும்.  கைவைத்துப் பார்த்தால் மறுபடியும் கொழகொழவென்று கையில் உணர்ந்திருக்கிறார்.  எழுந்து தலைமுடியை ஷாம்பூ எல்லாம் போட்டு அலசி,  படுத்திருக்கிறார்.  மறுபடி படுத்து பதினைந்து நிமிடங்களில் மறுபடியும் அதே கதை.

'சரிதான், சரிப்படாது இனி' என்று கிளம்பி ஸி எம் ஸி ஹாஸ்ப்பிட்டல் சென்றிருக்கிறார்கள்.  உடனடியாக ஸ்கின் டிபார்ட்மெண்ட்டுக்கு ரெஃபர் செய்யப்பட்டு மருத்துவர் வந்து பார்த்து விட்டு, சில பரிசோதனைகளுக்குப் பின்னர் தலைமுடியின் அந்தப் பகுதியை மட்டும் வெட்டி க்ளீன் செய்து விட்டார்கள்.  கிளம்பி வண்டி நிறுத்தியிருந்த இடம் வந்திருப்பார்கள்.  

மறுபடியும்....  

திரும்ப ஓடினால் பக்கத்திலிருக்கும் தலைமுடியில் அதே பிசுபிசுப்பு..  "போய் ஒரு சலூனில் தலைமுடி எல்லாவற்றையும் எடுத்து விட்டு வாருங்கள்" என்று சொல்லி விட்டார்கள்.  இவர்கள் தயங்கினாலும் வேறு வழி இல்லை.  திரும்பி வந்ததும் மேலே தடவ சில மருந்துகளும், சாப்பிட சில மாத்திரைகளும் கொடுத்து அனுப்பினார்கள்.

நல்லவேளை பிறகு ஒன்றும் ஆகவில்லை. ஏதோ விஷச் சிலந்தியின் வேலை என்றார்கள்.  வழக்கமாக முடி எடுத்தபின் வளரும் வேகத்தில் முடி வளரவில்லை என்றாலும் அந்தப் பிரச்னை அப்புறம் மறுபடி வரவில்லை. 

இதைத்தான் சொல்லவந்தேன். 

=======================================================================================================

மனதில் நிற்கும் வரிகள்...   திரு மு மேத்தாவின் கண்ணீர்ப் பூக்கள் புத்தகத்திலிருந்து...

=======================================================================================================