சௌக்கியமா?

"நல்லா இருக்கீங்களா? 

ஹலோ...   எப்படி இருக்கீங்க?  

"பார்த்து நாளாச்சு?"  ஹவ் ஆர் யூ?"

இதெல்லாம் நாம் யாரையாவது சந்திக்கும்போதோ, நம்மை யாராவது சந்திக்கும்போதோ ஆரம்பிக்கும் உரையாடல்.  மிகவும் சம்பிரதாயமான உரையாடல்தான் இது.

பெரும்பாலும் இதற்கு  "நான் நல்லாருக்கேன்...   நீங்க எப்படி இருக்கீங்க?' என்றுதான் பதில் சொல்வோம் / வரும்.  அதுதான் முறையும் கூட.

சிலர் இருக்கிறார்கள்.  இந்தக் கேள்விக்காகவே காத்திருந்தது மாதிரி "அதை ஏன் கேட்கறீங்க?  இரண்டு நாளா இடுப்பு வலி...  மூன்று நாளா முதுகு வலி..." என்று தொடங்கி விடுவார்கள்.    உரையாடலை வேறு திசையில் கொண்டு போக முடியுமா என்ன?  நெடுநாட்களுக்குப் பின் சந்தித்தவர் வேறு ஒன்றும் பேசமுடியாமல் இதையே (சங்கடத்துடன்) தொடர வேண்டியிருக்கும்.

அருகிலிருப்பவர்கள் சங்கடத்துடன் நெளிந்தாலோ, ஏதாவது சொன்னாலோ "இதில் என்ன இருக்கு?  அவர் கஷ்டத்தைச் சொல்றார்...  சொல்லுங்க நீங்க.." என்று ஊக்குவிப்பவர்களும் இருக்கிறார்கள்.  

என்னுடன் பணிபுரிந்த பெண்மணி ஒருவர் இருந்தார்.  அவர் பல வருடங்களுக்கு முன்னரே ஓய்வு பெற்று அந்தமான் சென்று விட்டார்.  சமீபத்தில் வெங்கட் அந்தமான் பயணக்கட்டுரை எழுதியபோது கூட எனக்கு அவர் ஞாபகம்தான் வந்தது.  அவர் பெயருக்கும் குணத்துக்கும் சம்பந்தமே இருக்காது.  

அவரிடம் யாரும் 'எப்படி இருக்கீங்க?' என்று கேட்கக் கூட வேண்டாம்.  தினசரி காலை முகமன் கூறும்போதே தொடங்கி விடுவார்.  "இந்தக் குறுக்கு வலி போகவே மாட்டேங்குது தம்பி..."  

ஒரு நாளைக்கு ஒரு வியாதி.   இவரின் இன்னொரு வழக்கம் எந்தெந்த வங்கியில் கடன் கிடைக்குமோ, அந்தந்த வங்கியிலிருந்தெல்லாம் கடன் வாங்கியிருந்தார்.  திரும்பிக் கொடுத்ததாய் இன்றுவரை சரித்திரமில்லை.  எப்படிதான் விசாரிக்காமல் கொடுத்தார்களோ!  இப்போதும் அவர் அட்ரஸ் கேட்டு தபால்கள் வந்த வண்ணம் உள்ளன!

சில இடங்களில் தன்னிடம் யாரும் அதிகம் பேசுவதில்லை என்கிற உணர்வு கொண்ட பெரியவர்கள் இருப்பார்கள்.  அவர்கள் பெரும்பாலும் இப்படித்தான் புலம்பத்தொடங்குவார்கள். 

இதனாலேயே நிறைய இடங்களில் வீட்டுக்கு வரும் உறவுகள், நட்புகள் அந்த வீட்டிலுள்ள பெரியவர்களை மரியாதையாக ஓரிரு வார்த்தை கேட்டுவிட்டு ஜாக்கிரதையாக நகர்ந்து விடுவார்கள்!

எனக்குத் தெரிந்த நட்பில் ஒருவர் மாதத்துக்கு ஒருமுறை மருத்துவரைப் பார்த்து விடுவார்.   தேவை இருக்கிறதோ, இல்லையோ...  அவரைப் பார்த்து வரிசையாக புகார்கள் சொல்லாவிட்டால் நிமமதியே இருக்காது அவருக்கு.  அப்படி மருத்துவரிடம் அழைத்துப் போகாவிட்டால் தங்கள் கதை கந்தல் என்று நண்பரும் மாதமொருமுறை வழக்கமாக செல்லும் மருத்துவரிடம் அழைத்துச் சென்று காண்பித்து விடுவார்.  மருத்துவரும் காது குடைந்துகொண்டே இவர் சொல்வதை எல்லாம் கேட்டுக்கொள்வார்.  

காசு கொடுத்தாலும் காது கொடுத்துக் கேட்பதற்கு ஒரு ஆள் இருக்கிறதே என்கிற நிம்மதி பரவும் இவரிடம்.  

என் உறவில் ஒருவர் சற்றே வித்தியாசமானவர்.  "எப்படி இருக்கீங்க?" என்று கேட்டதும் "நல்லாயிருக்கேன்..." என்று பதில் வரும்.

சில நொடிகள் தாமதித்து "அப்படிதான் சொல்லணும் இல்லையா?  ஏதோ நானா இருக்கக் கண்டு இப்படி வளைய வரேன்....  அவ்வப்போது ஜுரம் வருது.  பல் வலி...  பல் ஆடுது...   காலெல்லாம் வலி...   தூக்கமே வரமாட்டேங்குது போங்க...  எல்லோரும் தூங்கறாங்க..  நான் முழிச்சுக்கிட்டிருப்பேன்..." என்று தொடர்வார்.

பகலெல்லாம் இன்ஸ்டால்மெண்டில் தூங்குபவர்.   தூங்கியதையும் ஒத்துக்கொள்ள மாட்டார்.  வயதானால் தூக்கமும், பசியும் குறைவது இயற்கை என்றால் ஏற்றுக் கொள்ள மாட்டார்.  அவர் மகன் அவரிடம் "இப்படி வந்தவர்களிடம் இப்படியா பேசுவது?  அவர்கள் ஸம்ப்ரதாயமாகத்தானே கேட்டார்கள்?  நல்லாயிருக்கேன்னு சொல்லிட்டு நிறுத்த வேண்டியதுதானே?  என்ன நினைத்துக் கொள்வார்கள்?" 

"போடா...   என்னையும் மதிச்சு ஒருத்தர் கேட்கிறார்கள்...   என் குறையை நான் யாரிடம்தான் சொல்ல?" என்பார்.

என்னிடம் இப்படி நலம் விசாரிப்பவர்களிடம் நான் இப்படி எதுவும் சொல்வதில்லை - இதுவரை!  வயதானால் எப்படியோ!

===================================================================================================

​வீரபாண்டிய கட்டபொம்மனை மற்ற பாளையக்காரர்களின் கண் எதிரே (அவர்களுக்கெல்லாம் எச்சரிக்கையாம்...  பயமுறுத்தி வைக்கிறானாம்) கயத்தாறில் புளியமரத்தில் 16-10-1799 ல் தூக்கிலிட்டதும் அந்த ஆங்கிலேய தளபதி மற்ற பாளையக்காரர்களுக்கு ஒரு ஆணை பிறப்பித்தான்.

"பாளையக்காரர்கள் யாரும் எந்த விதமான கோட்டையையும் இனி கட்டக் கூடாது.  வெடிகுண்டு, துப்பாக்கிகள் முதலிய கருவிகளை யாரும் வைத்திருக்கக் கூடாது.  அவற்றை உற்பத்தி செய்யவும் கூடாது.

ஈட்டி, துப்பாக்கி, வேல், வாள், வல்லயம் முதலிய படைக்கலங்களைக் குடிமக்களில் எவரும் வைத்திருக்கக் கூடாது, வைத்திருந்தால் அவருக்கு மரணதண்டனை விதிக்கப்படும்.  ஒரு ஜமீனிலுள்ள குடி மக்களுடைய நல்ல நடத்தைக்கு அந்த ஜமீன்தாரே பொறுப்பாவார்.  குடியானவர் யாராவது ஆயுதங்களை வைத்துக்கொண்டு ஆங்கில அரசுக்குத் தொல்லை தந்தால் அவர் கொல்லப் படுவார்.  அந்தக் குடியானவரை வைத்திருந்த ஜமீன்தாரும் தன் ஜமீனை இழந்து கம்பெனியாரால் தண்டிக்கப் படுவார்"

இது ஜான் பானர்மேன் கயத்தாறில் வைத்து 21-10-1799 ல் பிறப்பித்த ஆணை.

யாருக்கு யார் ஆணை பிறப்பிப்பது?!

அதே சமயம் கட்டபொம்மனுக்கு தூக்கிலிடப்படும் ஆணை பிறப்பிக்கப் பட்டபோதும், குறிப்பிட்ட புளியமரத்துக்கு அழைத்துச் செல்லப் பட்டபோதும் கலங்காத கட்டபொம்மனின் மனோதிடம் பற்றியும், காட்டிக்கொடுத்த மற்ற இரு பாளையக்காரர்களைப் பார்த்த ஏளனப்பார்வை குறித்தும்  சென்னை கவர்னர் எட்வர்ட் கிளைவ் என்பவனுக்கு அனுப்பிய அறிக்கையில் உண்மையை மறைக்காமல் சொல்லியிருந்திருக்கிறான் இதே பானர்மேன்.

- படித்துக் கொண்டிருக்கும் புத்தகத்திலிருந்து...  

================================================================================================

இந்தப் படத்துக்கு இன்னும் சில கவிதை முயற்சிகளும் செய்திருந்தேன்.  ஐந்தை மட்டும் செலெக்ட் செய்து இங்கு பகிர்கிறேன்!

ஓடுவதற்குத் தயாராகி விட்டோம். செல்ல(த்தான்) இடமில்லை. நிற்குமிடம் தெரியவில்லை.	இனி வானில்தான் தேடவேண்டும் மனிதங்களை.
இளமை இருக்கும்வரைதான் காதலும் காமமும்.. தொலையுமுன் ஓடிவிடுவோம் வா..	அரிவாளோடு வருமுன் ஆகாயத்தில் கலப்போம் வந்து விடு.
இதென்ன ஆற்றங்கரையா.. கடற்கரைம்மா... கல்லே இல்லை.. எப்படித் துவைப்பேன் உன் துணிகளை? நீயே வந்து பார்.. வா..

======================================================================================================

படித்ததிலிருந்து......

​காகிதத்தைப் பார்த்தால் கழுதைக்குச் சாப்பிடத் தோன்றுகிறது.  கவிஞனுக்கோ எழுதத்தோன்றுகிறது.

மனித வாழ்க்கை - கர்ணனுக்குள்ள கையைக் கொடுத்துவிட்டு குசேலனுக்குள்ள பையைக் கொடுத்து விடுகிறான் இறைவன்.

வானம் நமது எல்லையல்ல.  நாம் பார்க்கிற நட்சத்திரங்கள் பறித்து விளையாட வேண்டிய பகல்நேரக் கனகாம்பரங்கள்

தன்னைத் தாழ்வாக நினைக்கிறவன் குள்ளமாகிப் போவான்.  மனிதன் தன்னை நீட்டிக் கொள்ளவேண்டும்; நிமிர்த்திக் கொள்ள வேண்டும்.

-வலம்புரி ஜான்.

=================================================================================================

வல்லிம்மாவுக்கு பந்தபாசம் படத்திலிருந்து சில பாடல்கள் பிடிக்கும்.  ஆமாம், அந்தப் படம் எப்படி?  அப்போது என்ன விமர்சனம் வந்தது?  படிக்க முடிகிறதா?

=================================================================================================

'அஸ்கு புஸ்கு ...  இப்படி எல்லாம் என்னை ஏமாற்ற முடியாது' என்று சொல்லிக்கொண்டு இந்த வாரம் விடைபெறலாம்!