சில அவதானிப்புகள்

 ஒருவருக்கொருவர் மாறுபட்ட சிந்தனை இருக்கலாம்;இருக்கும்.  உணர்வுகளின் வெளிப்பாடு ஒவ்வொருவருக்கும் எப்படி வெளிப்படும்?   பெரும்பாலும் அதுவும் ஒரே மாதிரி இருக்காதுதான்.  யார் யார் எப்படி எப்படி ரீயாக்ட் செய்வார்கள் என்று நினைத்துப் பார்ப்பது ஒரு சுவாரஸ்யம்.

சிலர் ஓவராய் உணர்ச்சி வசப்படுவார்கள். சிலர் உணர்ச்சியையே காட்டிக்கொள்ள மாட்டார்கள்.

தெருவில் நடந்து கொண்டிருக்கும் போது எதிரே பல வருடங்களாய் பார்க்காமலிருந்த ஒரு உறவை, அல்லது நட்பை பார்க்கிறீர்கள்?  உங்கள் உணர்வு எப்படி வெளிப்படும்?   கற்பனை செய்தபோது நான் சட்டென விரைந்து அவர் கையைப் பற்றி தோளில் தட்டி 'ஹேய்' என்று ஆரம்பித்து வியப்பை, மகிழ்ச்சியை வெளிப்படுத்துவேன் என்று எனக்குள் தோன்றியது.  ஆனால் உண்மையில் நான் உணர்ச்சிகளை உள்ளுக்குள் வைத்து பழக்கப்பட்டவன்.  அதிகம் வெளிக்காட்டிக்கொள்ளாத ரகம்.  அப்படிதான் பெயரெடுத்திருக்கிறேன்.   அதனால் சில கெட்ட பெயர்களும் வாங்கி இருக்கிறேன்.

என் பாஸ் என்றால் துள்ளிச் சென்று உரத்த குரலில் மகிழ்ச்சியை வெளிப்படுத்துவார்.  நீங்களும் உங்களையும், உங்களோடு சேர்ந்தவர்களையும் இப்படி யோசித்துப் பார்க்கலாம்.

இதையே காட்சி மாற்றி 

வீட்டின் அழைப்பு மணி ஒலிக்கிறது.  யாரென்று பார்க்க கதவைத் திறந்தால் அதே எதிர்பாராத நபர்.  

இங்கே உணர்ச்சியை அடக்கி 'நினைத்தாலே இனிக்கும்' கமலஹாசன் ஜெயப்ரதாவை அழைப்பது போல 'ஹாய்' என்றால் அவர் மனம் சுருங்கி விடும்.  ஆச்சர்யத்தை வெளிக்காட்டியே ஆகவேண்டும்.  நம்மை அறியாமல் வருவது பாதி.  விரைவாக சூழ்நிலையை உணர்ந்து நம்மை அறிந்து வெளிப்படுத்துவது பாதி!!  மனதுக்குள் மகிழ்ச்சி இருக்கும், ஆனால் நம் இயல்புப்படி அமைதியாய் இருக்க முடியாது என்பதைச் சொல்ல வருகிறேன்.

என் மகன்கள் என்ன செய்வார்கள் என்று யோசித்தால், விரைந்து அருகே வந்து 'ஹாய்' என்று கையைப் பிடித்துக் கொள்வார்கள்.  'எப்படி இருக்கீங்க' என்பார்கள் அடுத்து!

முன்பு எங்கோ படித்திருக்கிறேன்.  வீட்டுக்கு வருவோரை 'வாங்க வாங்க வாங்க' என்று பலமுறை சொல்லி வரவேற்றால் அது போலியாம்.  அதுவே மகிழ்ந்து போய் வாய் நிறைய ஒரே முறை "வாங்க" என்றால்தான் அது உண்மையான மகிழ்ச்சியின் வெளிப்பாடாம்.  ஏற்றுக் கொள்கிறீர்களா?

என் நண்பன் வேலாயுதம் அமைதியான டைப்தான்.  ஒரு ஆச்சர்யமான விஷயத்தைச் சொன்னாலும் ஏதோ நீண்ட நாட்களுக்கு முன்னரே தனக்குத் தெரிந்த விஷயம் போலதான் கேட்டுக்கொள்வான்.  இன்னொரு நண்பன் ஜெரோமும் கூட அப்படித்தான்.  'இதில் என்ன இருக்கு; என்கிற பாவம்.   அவர்களை போல எனக்கும் கொஞ்சம் அந்த குணம் உண்டு.

அதே போல என் மகன்கள் பேசும்போது அவர்கள் முகத்தையே நான் பார்க்க வேண்டும் என்று எதிர்பார்ப்பார்கள்.  முகத்தைக் கொஞ்சம் அந்தப் பக்கம் திருப்பினால் பேச்சை நிறுத்தி விடுவார்கள்.  நான் கணினியில், அல்லது வேறு வேலையில் இருந்தாலும் அவர்கள் பேசுவதை என்னால் கிரகித்துக் கொள்ள முடியும் என்பதை அவர்கள் ஏற்றுக் கொள்வதில்லை.  என் அப்பாவுக்கும் கொஞ்சம் இந்த குணம் உண்டு.  நாம் பேசுவதை இவர்கள் சரியாக காது கொடுத்துக் கேட்பதில்லை என்ற எண்ணம் அவர்களுக்கு வருவது இயற்கைதான்.

இதில் எனக்கொரு லாபமும் உண்டு.  நான் வேறு வேலையில் இருப்பதால் கவனிக்க மாட்டேன் என்று நினைத்து அவர்கள் பேசும் விஷயங்களையும் கேட்டுக்கொள்ளலாம்.   ஆனால் அவற்றுக்கெல்லாம் பதில் சொல்வதோ, ரீயாக்ட் செய்வதோ கிடையாது.  செய்தால் அப்புறம் நம் காதுக்கு வரவேண்டிய விஷயங்கள் வராமலே போய்விடுமே!

அதே போல என் மகன்களிடமோ, என் பாஸிடமோ அவர்கள் இயல்பில் செய்யும் சில விஷயங்களை, பேச்சை, காட்டும் பாவங்களை நான் ரசிப்பேன்.  ஆனால் காட்டிக்கொள்ள மாட்டேன்.  'இது தவறு, அந்த சந்தோஷத்தை அவர்களுக்கு நீங்கள் கொடுக்க வேண்டும்' என்று நீங்கள் சொல்லலாம்.  எனக்கு கொஞ்சம் சுயநலம்.  நான் அதை வெளிக்காட்டி விட்டால் அதன் பிறகு அவர்கள் அதேபோல செய்யும்போது அவர்களிடம் ஒரு செயற்கைத்தனம் வந்து விடும்.  மேலும் எதிர்பார்க்கவும் தொடங்கி விடுவார்கள்.  சில ரசனைகள் உள்ளுக்குள்ளேயே இருக்க வேண்டும்!

உணர்வுகளை சிலர் சொல்லிக்கொண்டே இருப்பார்கள்.  சிலர் ஒருமுறை அல்லது இருமுறை சொல்லிவிட்டு அடங்கி விடுவார்கள்.  சிலர் சொல்லவே மாட்டார்கள்!

இந்த விஷயம் என்றில்லை, சோகமான சந்தர்ப்பங்களிலும் கூட ஆர்ப்பாட்டமான வெளிப்பாடு சிலருக்கும், அமைதியான வெளிப்பாடு சிலருக்கும் இருக்கும்.  மற்றவர்களின் வெளிப்பாடுகளை பார்த்து நாமும் அவர்கள் போல் ஆகா முயர்த்திப்பதில்லை.  நம் இயல்பு அப்படி நம்மை தொடர்ந்து இருக்கவும் விடாது!

===============================================================================================

ஏகாந்தமாய் 

மிஸ்டர் லூ

உலகின் இரு பெரும் வல்லரசுகளான அமெரிக்காவும், சோவியத் யூனியனும் கூட்டணி நாடுகளையும் சேர்த்துக்கொண்டு ஒருவரை ஒருவர் மிரட்டிவந்த பனிப்போர் காலமது. அழிவாயுதங்கள் தயாரிப்பதிலிருந்து, ஆகாசத்தைக் குடைவதுவரை இந்தக் கடும் போட்டி பரந்து விரிந்தவாறிருந்தது. ஆரம்பத்தில் சோவியத் ப்ளாக்குடன் குலவிக்கொண்டிருந்த சோமாலியா, திடீர் என வெளியுறவுக் கொள்கையில் அதிரடி மாற்றம் செய்தது.அமெரிக்காவுடன் கைகோர்த்துக்கொண்டது. பதினைந்து நாட்கள் கால அவகாசம் கொடுத்து மொகதிஷுவில் வெகு ஜாலியாக இயங்கி வந்த சோவியத் எம்பஸியை மூடவைத்தது. சோமாலியாவின் இந்த ராஜீய முடிவு ஆஃபிரிக்காவில் அப்போது பெரும் அதிர்ச்சி அலைகளை ஏற்படுத்தியது. அமெரிக்க அரவணைப்புக்குள்

வந்ததால், சோமாலியாவுக்கு உலகவங்கி, ஐ.நா. தொடர்பான ப்ராஜெக்ட்கள் கிடைக்க ஆரம்பித்தன.

வெளிநாட்டவரோடு (பொதுவாக வெள்ளையரோடு), இந்திய நிபுணர்கள், எஞ்ஜினீயர்கள் சிலரும் அந்தந்த ப்ராஜெக்ட்களில் வேலைபார்த்தார்கள். சில நாட்களிலேயே அவ்வாறு பணியிலிருந்த இந்தியர்கள் எனக்கு அறிமுகமாக ஆரம்பித்தார்கள். நல்லதொரு இந்திய நட்புவட்டம் சோமாலியாவில் அமையும் எனக் கனவிலும் நினைத்ததில்லை. அத்தனை இந்தியர்கள் அங்கே வசித்தார்கள் என்பதே முதலில் ஆச்சர்யம் தந்தது. கேசவன் (உலகவங்கி), சிதம்பரம், ஜெயராமன் (ஐ.நா), டேவிட் டென்ஸில் (யுஎஸ் எய்ட்),

டேவிட் ராஜ் (வர்ல்ட் விஷன்), ரவீந்திரன், பார்த்தசாரதி, கோவிந்த் குமார், ஊமன் ஆப்ரஹாம், பங்கஜ் கபூர், ராஜேந்தர் மதான், ராமகிருஷ்ணன் (சோமாலி அரசு நிறுவனங்களில் வேலை செய்த சில இந்தியர்கள்) போன்றோர் பழக்கப்பட்டார்கள். பின்னாளில் நல்ல நண்பர்களானார்கள்.

சோமாலி டெமாக்ரடிக் ரிபப்ளிக் எனத் தன்னை அழைத்துக்கொண்டாலும், ஒரு இஸ்லாமிய நாடாக ஆகிவிட்டிருந்தது அது. மக்கள் பாவம். அவர்கள் முதன்மையாக ஆதிவாசிகள். எல்லோருடனும் வெள்ளையாகப் பழகுபவர்கள்.

பெண்கள் உழைப்பவர்கள். குடும்பம் நடத்த பொருளாதார வசதி தேட  முனைபவர்கள். ஆண்களில் பெரும்பாலோர் ப்ளெய்ன் சோம்பேறிகள். அடிக்கடி பீர், சிகரெட், குறைந்த பட்சம் ஃப்ளாஸ்க் நிறைய டீ தேவைப்பட்டது அவர்களுக்கு. மற்றபடி மூலைக்கு மூலை நடந்துகொண்டோ, யார் வீட்டு வாசலில் உட்கார்ந்துகொண்டோ நாள்முழுதும் அரட்டை அடித்துக்கொண்டிருப்பார்கள்.  சிலர் அவ்வப்போது தொழுகையும்

செய்வார்கள். கட்டாயம் எல்லாம் அங்கில்லை. வெள்ளி, சனி வார விடுமுறை நாட்கள் அங்கே.

மொகதிஷுவில் பொறுப்பான உத்தியோகங்களில் இருந்த இந்தியர்கள் சிலர் அடிக்கடி தங்களில் யாராவது ஒருவரின் வீட்டில் முன்னேற்பாடு செய்து சந்திப்பார்கள். லஞ்ச், டின்னரோடு தீராத அரட்டை எனப் பொழுதுபோகும். நான் அங்கு வந்திருந்த புதிதில், ஒரு நாள் ஏதோ காரியமாக ஆஃபீஸிற்கு வந்திருந்த பங்கஜ் கபூர் என்னிடம் லைப்ரரியில் உட்கார்ந்து பேசிக்கொண்டிருந்தார். ”வரும் வியாழக்கிழமை மாலை நாங்கள் ‘மிஸ்டர் லூ’ வீட்டில் சந்திக்கிறோம். நீங்களும் வருகிறீர்களா.. மேலும் இந்திய நண்பர்களைச் சந்திக்கலாம்” என்றார். மொகதிஷு இந்தியர் யாரும்

எனக்கு அதுவரை சரிவர அறிமுகமாகாத நிலையில், இப்படி ஒரு சர்ப்ரைஸ் அழைப்பு! “என்ன மாதிரியான கெட்-டுகெதர் இது, ஏதேனும் விசேஷமா..?” என்று விஜாரித்தேன்.

”வியாழக்கிழமைகளில் நாங்கள் சாயி பஜன் நடத்துவோம். ஒரு மணிநேரம் நடக்கும். பின்னர் சாப்பாடு. அரட்டை. வீடு திரும்பல்.. என்று போகும். இந்த வியாழன், லூ வீட்டில்!” என்றார். நான் ஒரு ஷிர்டி சாயிபாபா பக்தன் எல்லாமில்லை எனினும், போவதைப்பற்றி யோசித்தேன். சோமாலியா போன்றதொரு பிரதேசத்தில் இந்தியர்கள் இருப்பதே அபூர்வம். அப்படியே சிலர் இருந்தாலும், ஒவ்வொருவரும் ஒவ்வொரு மூலையில் வசிப்பவர்கள். முறையான டிரான்ஸ்போர்ட் வசதி இல்லாத நகரத்தில் ஒருவரையொருவர் வார  விடுமுறையின்போதுகூட சந்திப்பது கஷ்டம். அப்படிப்பட்ட விசித்திர

சூழலில், நம்மவர்களை சந்தித்து அளவளாவ ஒரு வாய்ப்பு வந்தால், அதை விட்டுவிட முடியுமா என்ன.. ஆனால்… யாரிந்த லூ? சாயி பஜன்லாம் நடத்தறாரு..! பெயரை வைத்து ஒன்றும் புரிந்துகொள்ளமுடியவில்லை. ”எனக்கு லூவைத் தெரியாதே.. நான் எப்படி அவர் வீட்டுக்கு..” என்று இழுத்தேன்.

“அதைப்பற்றி யோசிக்காதீர்கள். நான் அவருக்கு சொல்லிவிடுகிறேன்.  அங்கே சந்தித்தால் போச்சு.. நீங்களும் ஊருக்குப் புதிதுதானே..  இண்டியன் எம்பஸியில் வேலைக்குச் சேர்ந்திருக்கிறீர்கள்..  எங்களுக்கும் இன்னொரு இந்திய நண்பர் கிடைத்ததாக இருக்கும்.  உட்கார்ந்து பேசலாம் ..” என்று உற்சாகம் காண்பித்தார் கபூர். 

”சரி, வருகிறேன்.” என்றதும், ”வியாழன் மாலை ஆறுமணிக்கு நான் உங்கள் வீட்டுக்கு வந்து பிக்-அப் செய்கிறேன். பஜனை/டின்னர் முடிந்ததும், இரவில் நானே உங்களை வீட்டில் ட்ராப் செய்துவிடுகிறேன். ட்ரான்ஸ்போர்ட் பற்றிக் கவலைப்படாதீர்கள்” என்று கபூர் உறுதிப்படுத்திச் சொன்னது மனதிற்கு இதமாக இருந்தது.

அந்த வியாழன் மாலையில் கபூரோடு, லூ-வின் வீட்டுக்குப் போய்ச்சேர்ந்தேன். காம்பவுண்டுக்குள் அமைந்திருந்த பழைய, கொஞ்சம் பெரிய வீடு. பத்துப் பன்னிரெண்டு இந்தியர்கள் வந்திருந்தார்கள். சிலர் மனைவிகளுடன். லூ வை புதியானான எனக்கு அறிமுகப்படுத்தினார்கள். 60+ என யூகிக்க முடிந்தது.  அவருடைய மகன் முப்பதுகளில், அவரோடு வசித்துவந்தார்.  குடும்பத்தை சோமாலியாவுக்கு அழைத்துவராத இருவரும் (இப்படிப் பலர் இருந்தார்கள்) மொகதிஷுவில் வேலை பார்க்கிறார்கள்.  இந்தியாவில் எந்த மாநிலத்து மாமனிதர் இவர், என்ன பெயரிது..  என்றெல்லாம் குழப்பம் குதித்தவாறு இருந்தது எனக்குள்.

அவர்களின் பேச்சிலிருந்து, எம்பஸியில் ஒரு தமிழர் வந்து சேர்ந்ததில் பலருக்கு ஆச்சர்யம், திருப்தி எனத் தெரிந்துகொள்ள முடிந்தது. ஆரம்ப அறிமுகங்களூக்குப்பின் தரையில், கார்ப்பெட்டில் உட்கார்ந்துகொண்டோம். ஸ்வாமி படங்கள், ஷிர்டி பாபா படங்களுக்கு முன் சிறிய குத்துவிளக்கு ஏற்றப்பட்டிருந்தது.

ஊதுபத்தி புகை பரப்ப ஆரம்பிக்க, இந்திய மணம் அங்கே கமழ்ந்தது.  மெல்ல மனதை ஆட்கொண்டது. பஜனை ஆரம்பமானது. கபூர், ராமகிருஷ்ணன் போன்றோர் ஆளுக்கொரு பாட்டாகப் பாட, மற்றவர்கள் சேர்ந்து பாடினர், குறிப்பாகப் பெண்கள். நான் கடைசிவரிசையில் உட்கார்ந்து கவனித்தவாறு இருந்தேன்.

பாட்டுக்கள் முடிந்து, நைவேத்யம், தீபாராதனை. இப்போது எல்லோரும் நாற்காலிகளில் வசதியாக உட்கார்ந்திருந்தோம்.

அருகில் உட்கார்ந்திருந்த ரவீந்திரனிடம் பேச்சுக்கொடுத்தேன். ” நம்ம

நாட்டுக்காரர்தானே இவர்? லூ –ன்னு பேரா இவருக்கு? ”என்றேன் குழப்பமான முகத்துடன். ரவி சிரித்தார். ”இங்கே அவரை அப்படித்தான் கூப்பிடறது வழக்கம். ஆந்திராக்காரர். முழுப்பெயர் வெங்கடேஸ்வரலு.. கூப்பிடறதுக்கு ஈஸியா இருக்கறதாலே.. லூ !”

அட ஆண்டவா! சோமாலியா வந்தவுடன் இவர் பெயரின் எல்லா எழுத்துக்களும் மறைந்துவிட, லு-வில் வந்து நின்றதா! குழப்பம் விலக, மனம் நிர்மலமானது. டைனிங் டேபிளுக்கு சூடேற்றப்பட்ட உணவுப்பண்டங்கள் வந்துசேர, ’லூ’ எல்லோரையும் சாப்பிட அழைத்தார். மற்றவர்களுடன் நானும் சேர்ந்து நின்று டின்னர் தட்டை வாங்கிக்கொண்டேன். லூ-வின் வீட்டில் ஏதோ ஒரு சாப்பாட்டு ஐட்டம் செய்திருந்தார்கள். வந்திருந்தவர்களில் குடும்பத்துடன் இருப்பவர்கள் எலுமிச்சை சாதம், தயிர்சாதம், வடை, அப்பளம், கூட்டு ஆகிய சிலவற்றை செய்து கொண்டுவந்திருந்தார்கள். சமையலறைக்கு வேண்டிய அடிப்படை  சங்கதிகளேகூட சரிவரக் கிடைக்காத மொகதிஷுவில், இந்திய

டின்னர் அலாதியான சுவையுடன் இருப்பதாகத் தோன்றியது.  கலகலப்பான அரட்டை தொடர்ந்தது. சொன்னபடி, கபூர் என்னை இரவு பத்துமணி வாக்கில் வீட்டில் இறக்கிவிட்டார். ”நீங்கள் இனி ஒவ்வொரு வாரமும் பங்குகொள்ளலாம். நானோ, வேறு யாராவது ஒருவரோ உங்களை பிக்-அப் செய்துகொள்வோம்” என்றார். நன்றி கூறி அவரை அனுப்பிவைத்தேன்.

- வளரும்…

**

==========================================================================================

'அந்தக் காலம் போல  

இந்தக் காலம் இல்லை'

எல்லோராலும் 

எந்தக் காலத்திலும் 

சொல்லப்படும் வார்த்தைகள்  

என்றுமே பொருந்தும் 

இளமையை அசைபோடும் 

வார்த்தைகள்..

'நான் செய்தது போல் 

நீங்கள் செய்யவில்லை' 

'நான் உருவாக்கினேன் 

இவைகளை' 

'நானெல்லாம் 

பட்ட சிரமம் 

நீங்கள் படவில்லை' 

'எப்படிச் செய்தேன் 

தெரியுமா நான் 

அப்போதெல்லாம்...'

'நான் இதைச் செய்தேன் 

நான் அதைச் செய்தேன்...'

பேச்சை நிறுத்தி 

உற்று கவனிக்கிறேன் 

உள்ளுக்குள் 

நானா செய்தேன் 

இவை எல்லாம் 

என்னால்தானா 

முடிந்தது எல்லாம்?

எட்டிப் பார்க்கும் 

குட்டி நினைவுகள் 

தட்டி விடுகின்றன 

சில தலைகனங்களை 

பேசும்போது 

வெளிப்படுகின்றன 

வீண் 

பெருமைகளாய் 

நான் இல்லாவிடினும் 

அவை 

நிகழ்ந்திருக்கும். 

நான் பிரியும்போது 

ஞானம் பிறக்கும்.

 

பிரிவதும் பிறத்தலும் 

நிகழ்வதில்லை 

எல்லோருக்கும் 

====================================================================================================

நியூஸ் ரூம் 

பானுமதி வெங்கடேஸ்வரன் 

- தமிழகம், கர்நாடகா, கேரளா இம்மூன்று மாநிலங்களிலும் நடத்தப்பட்ட ஒருங்கிணைந்த வனத்துறை கணக்கெடுப்பு வாயிலாக கழுகுகள் எண்ணிக்கை அதிகரித்திருப்பது தெரிய வந்துள்ளது.

- குடகு மாவட்டத்தைச் சேர்ந்த 32 வயதான போப்பண்ணா தன் பெற்றோர்களுடன் வசித்து வந்தார். குடிப்பழக்கத்திற்கு ஆளான அவரது தந்தை, குடித்து விட்டு வந்து மகனிடம் பணம் கேட்டு தகராறு செய்திருக்கிறார். மகன் பணம் தர மறுத்ததால் அவரை துப்பாக்கியால் சுட்டிருக்கிறார். குண்டடிபட்ட மகன் தன் சகோதரிக்கு தகவல் தெரிவித்திருக்கிறார், அவர் மூலம் தகவலறிந்த உறவினர்கள் வந்து மருத்துவமனையில் சேர்த்தும் சிகிச்சை பலனின்றி இறந்து விட்டார்.

- தாவணகெரே பஸ் நிலையம் அருகில் கேட்பாரற்று கிடந்த சூட்கேஸ் மக்களை பீதியில் ஆழ்த்தியது. தகவலறிந்த போலீசார் மனப்பூர்வமாக நாயை வரவழைத்து சோதித்ததில் அது காலி சூட்கேஸ் என தெரிந்தது.

- டாக்டருக்கு படிக்க வைப்பதாக கூறி கிராமத்திலிருந்து அழைத்து வந்த பெண்ணுக்கு சூடு போட்டு கொடுமைபடுத்திய பல்லாவரம் தொகுதி தி.மு.க. எம்.எல்.ஏ. கருணாநிதியின் மகன் ஆன்ட்ரோவும், மருமகள் மார்லினோவும் புழல் சிறையில் அடைக்கப்பட்டனர்.

- கணவனோடு சண்டை போட்ட பெண் மருத்துவர் கோபத்தில் வீட்டிற்கு தீ வைத்த விபரீதம்.

- பெங்களூரில் சாலை விபத்துகள் அதிகம் நடப்பதற்கு மொபைல் ஃபோன் காரணம். போக்குவரத்து போலீசார் எச்சரிக்கை. வாகன விபத்துகளை விட பாதசாரிகள் இறப்பு அதிகமாக உள்ளது. ஸ்மார்ட் ஃபோன் பேசியபடி, வீடியோ பார்த்தபடி மக்கள் சாலையை கடப்பதால் விபத்துகள் நிகழ்கின்றன.

===============================================================================================

திரு ரவி சாரங்கன் பற்றி ஏற்கெனவே சொல்லி இருக்கிறேன்.  அவர் எழுத்துகளிலிருந்து மறுபடி கொஞ்சம்.......

பெண் ஜாதகமும் - திருமணமும்

அப்பா அம்மா, பெண் மூவரும் வந்து அமர்ந்தனர், ஜாதகம் போட்டுவிட்டு பெருமாளை சேவித்து முதல் கேள்வி கேட்டேன் டைவர்ஸ் அப்ளை பண்ணிட்டிங்களா?

அவர்கள் ஆச்சர்யப்பட்டனர் அதுக்குத்தான் பண்ணலாமா என கேட்கவந்திருக்கிறோம் என்றனர் முதலில் பண்ணிவிட்டு பிறகு வாருங்கள் குழந்தை நரகத்தில் இருக்கிறாள் அங்கிருந்து வெளியில் வரவழையுங்கள் என்றேன்.

பொதுவாக திருமண பொருத்தம் பார்க்கும் போது பெரும்பாலும் பத்து பொருத்தம், 7ம் இடம் அதன் தசை புக்தி குருபலம், சுக்ரன் என பொத்தம்பொதுவாக சொல்லிவிடுகின்ற்னர்.

ஆனால் முக்கியமான 12ம் இடத்தை மறந்துவிடுகின்றனர். மேலும் நவாம்ஸத்தில் சுக்ரனுக்கு 12ல் இருக்கும் கிரஹம் 2ல் இருக்கும் கிரஹம் ஆண் /பெண் இருவருக்கும் பகையா நட்பா என்றெல்லாம் பார்க்கனும். மேலும் இருவரது ராசிகளின் தன்மை நவாம்ஸம் தசாம்ஸம் இரண்டிலும் நட்பா பகையா இவ்வளவு யோசித்து பின் முடிவுக்கு வரவேண்டும். அதனால் தான் பொருத்தம்பார்க்க மிகுந்த நேரமும் கவனமும் எடுக்கிறேன். தற்போது சில காரணங்களால் பொருத்தம் பார்க்க இயலவில்லை.

பொதுவாக பெண் ஜாதகத்தை அலசும்போது சில முக்கிய அம்ஸங்களை தாம்பத்யம் அன்யோன்யம், கணவன் வழி உறவுகளால் நன்மையா தொல்லையா செவ்வாய்,ராகு,சுக்ரன் தன்மை மறுமணம் உண்டா, திருமணத்துக்கு பின் 2ம் இடம் தன்மை சுக்ரனுக்கு அடுத்து இருக்கும் கிரஹத்தின் பலம் தசை புக்திகள் என பார்த்து முடிவு செய்வது உத்தமம்

பல பெண்களுக்கு மண வாழ்க்கை என்பது மிக கொடூரமாக இருக்கு இதற்கு காரணம் தாம்பத்யம் எனப்படும் 12ம் இடம், சுக்ரனுக்கு 12ல் /2ல் இருக்கும் பாப கிரஹத்தின் தன்மையை கொண்டு ஆராய்ந்து பார்க்க வேண்டும்.

2வருடம் கழித்து அந்த பெண்ணும் அவள் சகோதரனும் திரும்ப வந்து டைவர்ஸ் ஒருவழியா ஆகிவிட்டது மறுமணம் செய்யலாமா வரன் வருகிறது என்றபோது தடுத்துவிட்டேன் என் பெண் மாதிரி நீ வேண்டாம் உனக்கு வேறு கடமைகள் இருக்கு என்றேன்

காரணம் இந்த உலகில் பெண் சுதந்திரம் விடுதலை என்ன வேண்டுமானாலும் பேசலாம் ஆனால் 2024லிலும் இன்னும் பெண் போக பொருளாகத்தான் பார்க்க படுகிறாள்.

பெற்றோர்களுக்கு எப்படியாவது பெண்ணுக்கு கல்யாணம் பண்ணிடனும்னு துடிக்கிறார்கள் ஜோதிடர் சாமியார் என யாரை பார்த்தாலும் ஓடுகிறார்கள்

சமீபத்தில் கோயிலில் ஒரு பெண்மணி அடியேன் யார் என்று கூட அவருக்கு தெரியாது என் பெண்ணுக்கு எப்ப கல்யாணம் ஆகும் சொல்லுங்க என வருகிறார் அடியேன் நல்லவனா கெட்டவனா எப்படி தெரியும் அவருக்கு அந்த அளவுக்கு எத்தை தின்னா பித்தம் தெளியும் என மக்களின் மனம் . பாவமாவும் வேதனையாகவும் இருக்கு

பெண்ணை பெற்றவர்களால் ,உறவுகளால், எப்படி ஒரு பெண்ணுக்கு துன்பம் ஏற்படுகிறது - நாளை விரிவாக பார்க்கலாம்

================================================================================

இளையராஜாவுக்கு எதிராக 37பேர்! வைரமுத்துவின் கயமைத்தனம் - கானா பிரபா

முகிலினி

கே.பாலசந்தர் நினைவு உரையில் தற்பெருமை பேச மாட்டேன் என்ற முன்னுரையுடன் வைரமுத்து அடித்த சுய தம்பட்ட நினைவஞ்சலி (?) உரையைக் கேட்ட போது ஒன்று புரிந்தது. திரையுலகில் நம்பிக்கைத் துரோகம், பொறாமை எல்லாம் கண்கூடு என்றாலும் தன்னை வளர்த்தவரையே பதம் பார்க்கும் அளவுக்கு மோசமானது என்பதை வெளிப்படையாகக் காண முடியும் என்பதற்கு இவர் ஒரு வாழும் உதாரணம்.

இளையராஜாவை விழுத்த 37 இசைமைப்பாளர்களை உற்பத்தி பண்ணினாராம், ஆறு ஆண்டுகள் தவம் கிடந்தாராம். அட திலீப்பு நீ தான் இந்தப் படத்துக்கு இசையமைப்பாளரா என்று ரஹ்மான் வரவால் இளையராஜாவை விழுத்த முடிந்ததாம். இந்தப் பேச்சில் கொஞ்சம் பம்மிப் பம்மியே பேசியிருந்தாலும் யூடியூப் தளத்தில் மட்டும் “அவரைத் தோற்கடிக்க ரஹ்மான் கிடைச்சார்” என்ற மலிவான விளம்பர உத்தியைப் பயன்படுத்திக் கொண்டனர்.

சரி இனி விஷயத்துக்கு வருவோம்.

“மக்களை சுருள வைக்கும்

திரைப்பட சுருளையெல்லாம்

ஒரு தீக்குச்சிக்கு தின்னக்கொடுப்போம்”

என்று அறச்சீற்றப் பொங்கல் வைத்த வைரமுத்து ஈற்றில் நிழல்கள் வழியாக திரைப்படத்துறைக்குள் ஒதுங்குகிறார். பிள்ளையார் சுழி போட்ட இளையராஜாவின் நிழல்கள் தொடங்கி புன்னகை மன்னன் வரை மொத்தம் ஆறு ஆண்டுகள் தனியே இளையராஜாவின் இசையில் வைரமுத்து எழுதிய பாடல்களைக் கணக்கிட்டாலேயே போதும் இன்று ராஜாவை ஒதுக்கத் திட்டம் தீட்டியதாகச் சொல்லும் வைரமுத்துவுக்கு ராஜா எவ்வளவு தூரம் கைங்கரியம் செய்திருக்கிறார் என்று புரியும்.

நூற்றுக்கணக்கான பாடல்கள், இவற்றில் ஒரே படத்தில் அனைத்துப் பாடல்களும் வைரமுத்து என்று அள்ளிக் கொடுத்தார் ராஜா. இம்மட்டுக்கும் வாலி, மு.மேத்தா, கங்கை அமரன், நா.காமராசன், காமகோடியன், முத்துலிங்கம், புலமைப்பித்தன், பிறைசூடன் என்று ஒரு பாடலாசிரியர் பட்டாளமே இருக்க வைரமுத்துவுக்கு மட்டும் ராஜா இப்படி அள்ளிக் கொடுத்த கயமைத்தனத்தை (!) என்னவென்று சொல்ல.

அதுமட்டுமா அலைகள் ஓய்வதில்லை, ஆனந்தக் கும்மி, கோழி கூவுது என்று ராஜாவின் குடும்ப நிறுவனப் படங்களிலும் வைரமுத்துவுக்கும் முக்கிய இடம்.

இதைத்தான் கங்கை அமரன் தனது “பண்ணைப்புரம் எக்ஸ்பிரஸ்” தொடரில், “வைரமுத்துவைக் கண்டதும் அண்ணன் எனக்கே வாய்ப்புக் கொடுக்கல” என்று வாய் விட்டுப் புலம்பினார்.

அப்போதெல்லாம் இளையராஜா இசைக்கு இன்னார் தான் எழுதினால் எடுப்பாக இருக்கும் என்ற நிலை இருந்ததா? உங்கள் நெஞ்சில் கையை வைத்து சொல்லுங்களேன்?

இளையராஜா - வைரமுத்து கூட்டணியின் பாடல்களை இனங்கண்டு ரசித்துச் சிலாகிக்கும் மரபு இன்றைய காலம் போல எண்பதுகளில் இருந்ததில்லையே? பிறகெதற்கு ராஜா வைரமுத்துவை இவ்வளவு தூரம் தலையில் வைத்து ஆடினார்?

இளையராஜாவுக்கும் வைரமுத்துவுக்குமான தனிப்பட்ட பிரச்சனையை நாகரிகம் கருதிப் பேசாது ஒதுங்கிய என்போன்ற ரசிகர்கள் இந்தக் கூட்டணி மீண்டும் வர வேண்டும் என்று விரும்பியிருந்தாலும் முன் சொன்ன பாடலாசிரியர்களின் பாடல்களை ஈரம் சொட்டச் சொட்ட இன்னும் கேட்டு ரசிக்கிறோமே?

கவிஞர் வாலியின் திறனைக் கூட இந்த கே.பாலசந்தர் அஞ்சலிக் கூட்டத்தில் உரசிப்பார்க்கிறார் வைரமுத்து. உண்மையில் வைரமுத்துவை விடச் சிறந்த கவி வளம் படைத்த கவிஞர் அவர். ஆனால் ஜனரஞ்சக சினிமாவுக்கு எது தேவை, கலைப்படத்துக்கு இது தேவை என்று நுண்ணுணர்வு படைத்த படைப்பாளி இந்த வாலி. தேவையில்லாமல் தன் வித்துவத்திறமையை அவர் மசாலாவுக்குள் போட்டுக் குழப்பி அடிப்பதில்லை.

கொடுமை என்னவென்றால் இளையராஜாவை ஒதுக்க ரஹ்மானைத் தான் பிறப்பித்ததாகச் சொல்லும் வைரமுத்துவை விலக்கி முழுப்பாடல்களும் வாலி என்று அடுத்த ஆண்டே “உழவன்” படத்தில் சேர்த்துக் கொண்டாரே? அப்படியென்றால் ரஹ்மான் கணக்கில் வைரமுத்து ஒரே ஆண்டில் டொக்காகி விட்டாரா?

‪தன்னுடைய திறமையை நம்பாமல் அடுத்தவர் முதுகில் ஏன் இந்த வைரமுத்து இப்படிச் சவாரி செய்ய வேண்டும்?‬

அடுத்தது கே.பாலசந்தரை வைரமுத்து தன் வம்புக்கு இழுத்திருப்பது பற்றி.

புதுப்புது அர்த்தங்கள் படத்தில் தன்னுடைய கவனத்தை மீறி மரகதமணியை வைத்துப் பின்னணி இசையமைத்ததால் இளையராஜாவுக்குச் சினம் வந்ததாக கே.பாலசந்தர் உயிருடன் இருக்கும் காலத்திலேயே ராஜா தன்னிலை விளக்கம் அளித்தவர். அத்தோடு அண்ணாமலை படத்தின் இசையமைப்பு என்ற பெரிய வாய்ப்பையே உதறியவர் ராஜா. அதனால் தான் கே.பாலசந்தர் தேவாவைத் தேட வேண்டியிருந்தது வைரமுத்து அவர்களே.

அத்தோடு சிந்து பைரவி என்ற படத்தில் வைரமுத்து தன் கவித்திறனைக் காட்டியதால் அப்படியே கே.பாலசந்தர் புன்னகை மன்னனைத் தொடர்ந்து இவருக்கொன்றும் அடுத்த படமான மனதில் உறுதி வேண்டும் படத்தில் சிவப்புக் கம்பளம் விரிக்கவில்லையே? மனதில் உறுதி வேண்டும் படத்தின் முழுப் பாடல்களும் வாலியின் கை வண்ணம் ஆச்சே?

‪வைரமுத்துவுக்காக ராஜாவை ஒதுக்கி வைத்திருந்திருக்கலாமே இயக்குநர் கே.பாலசந்தர் அப்போது?‬

இளையராஜாவை விட்டுப் பிரிந்த பின் ஏவிஎம் நிழலில் தான் வைரமுத்து ஒதுங்கினார். அவர்கள் தொடர்ச்சியாகத் தயாரித்த படங்களில் சந்திரபோஸ் என்ற உன்னத இசையமைப்பாளர், மற்றும் சங்கர் - கணேஷ் இரட்டையர்கள், மனோஜ் - கியான், மரகதமணி, தேவேந்திரன், தேவா என்று 37 இசையமைப்பாளர்களின் இசை தன் பாடல்களுக்குப் பொருந்தவில்லையாம். இதை அந்தக் காலத்தில் காக்காய் பிடித்துப் பாட்டு வாய்ப்புக் கேட்கும் போதே சொல்லி விட்டுப் பிச்சை எடுத்திருக்கலாமே வைரமுத்து அவர்களே? முப்பது ஆண்டுகளாகத் தன்னை வளர்த்த இசையமைப்பாளர்களுக்கு இவர் செய்யும் நன்றிக்கடனைப் பாருங்கள்.

உண்மையில் இந்த இசையமைப்பாளர்கள் வைரமுத்துவின் வரிகள் நோகாமல் இசையமைத்த சிறப்பை இசை ரசிகர்கள் நாம் பாரபட்சமின்றி ரசித்துப் போற்றினோமே?

இந்த மாதிரி ஒரு ஈனத்தனமான கருத்துக்கு ஒட்டுமொத்த இசையமைப்பாளர் சங்கமே பொங்கியிருக்கணுமே?

தான் உற்பத்தி பண்ணியதாகச் சொல்லும் 37 இசையமைப்பாளர்களில் சந்திரபோஸ் ஐயும் அடக்கியிருக்கிறார். வைரமுத்துவுக்கு முன்பே சந்திரபோஸ் இசையமைப்பாளராகி விட்ட வரலாறும் இவருக்கு நாம் சொல்லிக் கொடுக்கணுமா?‬

அச்சமில்லை அச்சமில்லை படத்துக்குத் தன்னையே இசையமைக்க வாய்ப்புக் கொடுக்கும்படி பாலசந்தரைக் கேட்டவர் இளையராஜா என்று சொல்லியிருக்கிறார் இசையமைப்பாளர் வி.எஸ்.நரசிம்மன். பாருங்கள் ராஜாவுக்கு எப்பேர்ப்பட்ட காழ்ப்புணர்வு.

வைரமுத்துவின் கணக்கில் ராஜாவை ஓரம் கட்ட ரஹ்மானை அறிமுகப்படுத்தினோம் என்றால் மெல்லிசை மன்னர் விஸவநாதன் நினைத்தாலே இனிக்கும் காலத்தைக் கடந்தும் கே.பாலசந்தருக்கு அதே இனிமை சொட்டப் பாடல்களைக் கொடுத்த போதும் எம்.எஸ்.வியை விட்டு இளையராஜாவிடம் போனது மெல்லிசை மன்னரை ஓரம் கட்டவா?

‪அந்த நேரத்தில் மணிரத்னம் என்ற நட்சத்திர அடையாளம் இல்லாவிட்டால் என்னதான் திறமையிருந்தும் ரஹ்மான் துலங்கியிருப்பாரா? இல்லை வைரமுத்துத்தான் வாய்ப்பு எடுத்துக் கொடுத்திருப்பாரா?‬

“டூயட்” படத்தின் தோல்விக்குப் பின் கே.பாலசந்தர் ரஹ்மானை விட்டு விலகி அடுத்த படமான கல்கியில் தேவாவை இசையமைக்க வைத்ததும், “பார்த்தாலே பரவசம்” படத்தின் படுதோல்விக்குப் பின் கடந்த 18 ஆண்டுகளாக கவிதாலயா நிறுவனத்துக்கோ கே.பாலசந்தருக்கோ ரஹ்மானை இசையமைக்காமல் வைத்திருப்பது கூட இந்த மாதிரி ரஹ்மானை ஓரம் கட்டவே என்று எடுத்துக் கொள்ளலாமா வைரமுத்து அவர்களே?

இளையராஜா ஒருபோதும் இம்மாதிரிப் பேர்வழிகளைத் தன் பக்கம் அண்ட விடக்கூடாது என்பதைக் காலம் கடந்து நிரூபித்திருக்கிறார் வைரமுத்து.

உண்மையில் இந்த உலகத்தில் இளையராஜா போன்று வெளிப்படையாக வாழ்வது கஷ்டம், சூது, வாது, காக்காய் பிடிப்போடு வைரமுத்துவாக வாழ்வது வெகு இலகு.

கானா பிரபா

நன்றி: பதிவு.காம்  ------    

========================================================================================

பொக்கிஷம்  ::