நான் தரிசனம் செய்த கோயில்கள் – நெல்லைத்தமிழன் ஐந்து துவாரகைகள் யாத்திரை – பகுதி 36

 

மதுரா ஸ்ரீகிருஷ்ண ஜென்மஸ்தானத்தில் தரிசனத்திற்குப் பிறகு புறப்பட்டு இரவு விருந்தாவனம் வந்த கதையை சென்ற வாரம் எழுதியிருந்தேன். யாத்திரைகளில் எல்லா இடங்களிலும் நன்றாக இருக்கும் தங்குமிடங்கள் அமைவதில்லை. சில பல இடங்களில் சுமார்தான். அதிலும் ஆக்ரா, அலஹாபாத் போன்ற இடங்களில் வெகு சுமார். ஆனால் விருந்தாவனத்தில் நாங்கள் தங்கிய ரகுநாத் ஆசிரமம் வெகு அழகாக இருந்தது. அங்கு ஏசி வசதியுள்ள அறைகளும் சாதாரண அறைகளும் இருந்தன. நாங்கள் ஏசி இருக்கும் அறையைத் தேர்வு செய்துகொண்டோம். யாத்திரை நடத்துபவர் ஏற்பாடு செய்யும் மண்டபங்களில் (Dormitry) தங்கிவிட்டால் கூடுதல் கட்டணம் கிடையாது. ஆனால் இதுபோல தனி அறைகளை ஏற்பாடு செய்தால் அதற்கான வாடகையை நாம் கட்டிவிடவேண்டும். பஞ்ச துவாரகை யாத்திரையே மிகுந்த பிரயாண அலுப்பைத் தரும் ஒரு யாத்திரை. அதனால் கிடைத்த இடங்களில் தனி அறை (அதாவது இருவர் அல்லது மூவர்/நால்வர் தங்கும் அறைகள்) கிடைத்தால் நான் எடுத்துக்கொள்வது வழக்கம்.

ஆனால் பாருங்க… விருந்தாவனத்தை அடைந்து, எங்களுக்கான அறைகளைக் கொடுத்து நாங்கள் அதில் செட்டிலாக இரவு 10 மணிக்கு மேல் ஆகிவிட்டது. ஆசிரமம் மிகப் பெரியது. லக்கேஜைத் தூக்கிக்கொண்டு எங்களுக்கான அறைகளுக்குச் சென்று… என்று அதுவே பெரிய வேலையாகத் தெரிந்தது. அதற்கப்புறம் நாங்கள் இரவு உணவைச் சாப்பிட்டுவிட்டு பிறகு தூங்கச் சென்றோம் (அதுக்கே 11 மணிக்கு மேல ஆகிடும்). ஆனால் யாத்திரையை நடத்துபவர் எங்களை காலை 6 ½ மணிக்குத் தயாராகி காபி சாப்பிட்டுவிட்டு கோவில்களுக்குச் செல்லவேண்டும் என்று சொல்லியிருந்ததால், ஏசி அறையாக இருந்தாலும், காலை 4 மணிக்கே எழுந்து எங்கள் வேலையைப் பார்க்க ஆரம்பிக்கவேண்டும். இது ஒன்றுதான் குழு யாத்திரையில் உண்டான கஷ்டம்.

ரகுநாத் ஆஸ்ரமம்

நல்ல விசாலமான ஆஸ்ரமம். சுற்றிவர நிறைய தங்கும் அறைகள்.

கோதா ஹரிதேவ் ஆலயம்

தங்குமிடத்திற்கு எதிரே இருந்த கோதா ஹரிதேவ் ஆலயத்திற்கு காலை 6:30க்கு நாங்களே சென்று வணங்கினோம். இது கொஞ்சம் புதிய கோவில்தான். (இதே பெயரில் கொஞ்சம் பழைய கோவில்-அதாவது நெடுங்காலத்துக்கு முன்னர் நிர்மாணிக்கப்பட்ட கோவில் உள்ளது) வ்ருந்தாவனத்தில் நூற்றுக்கணக்கில் கோவில்கள் இருக்கின்றன என்கிறார்கள். நாங்கள் பொதுவா 5-6 இடங்களுக்குத்தான் செல்வோம். வடநாட்டில் கோவில்களைவிட அந்த மண்ணை மிதிப்பதுதான் பிரதானம் என்பது யாத்திரை நடத்துபவரின் எண்ணம் (நிறைய விதிவிலக்குகள் உண்டு)

ஆலயத்தின் நுழைவாயில்

தூண்களில் இருந்த சிற்பங்கள் (இவைகளைப் பார்த்தால் ஆலயம் புதிது என்று தெரியும்)

அங்கு கீழே இருந்த கருடர் சிலை (என்று தோன்றியது) அதனால் இந்தக் கோவில் புதுப்பிக்கப்பட்ட கோவிலாகவும் இருக்கக்கூடும்.

ஆலயத்தின் கோபுரம், பலிபீடம். குரங்குத் தொல்லையால் வலைப் பாதுகாப்பு.

மூலவர் கோதா ஹரி. உற்சவர் ஸ்ரீதேவி பூதேவியுடன்.

ஸ்ரீதேவி பூதேவி சமேத ஸ்ரீவைகுண்டநாதர்

இந்த ஆலயத்தில் தரிசனம் முடித்தவர்கள் யாத்திரை நடத்துபவர் தங்கியிருந்த இடத்திற்குச் சென்றோம். மற்றவர்கள் வரும்வரை, சீக்கிரம் வந்தவர்கள் அங்கிருந்த கோவிலில் நித்யானுசந்தானம் (திருப்பாவை போன்றவை) சேவித்தார்கள். எல்லோரும் வந்த பிறகு, யாத்திரை நடத்துபவர் ஏற்பாடு செய்திருந்த ஷேர் ஆட்டோ (எலெக்ட்ரிக்) வில் சென்று பிருந்தாவனத்தின் முக்கியமான இடங்களுக்குச் செல்வதாகத் திட்டம்.

இந்த ஆட்டோவில்தான் நாங்கள் பல கோவில்களுக்குப் பயணித்து, மதிய உணவு வாக்கில் தங்குமிடம் திரும்புவோம்.  அதனால் காலையிலேயே அறைகளைக் காலிசெய்துவிட்டு, யாத்திரை நடத்துபவர் தங்கியிருந்த இடத்திற்கு (அங்கும் சிறிய கோவிலும், சமையல் செய்ய பெரிய இடமும், எல்லோரும் உணவு உண்ண வசதிகளும் இருந்தன) சென்று எங்கள் லக்கேஜுகளை வைத்துவிட்டோம்.

வ்ருந்தாவனம் பெரிய இடமாக இருந்தாலும் கோவில்கள் எல்லாமே கொஞ்சம் பக்கத்தில்தான் இருக்கின்றன. இங்குதான் கண்ணனின் ராஸலீலைகள், யமுனை ஆறு சம்பந்தமான பல நிகழ்வுகள் (காளிங்க நர்த்தனம்) போன்றவை நிகழ்ந்தன. அவற்றில் முடிந்தவற்றை இன்று பார்க்கப்போகிறோம்.

காலை 7 ½ க்கு ஆட்டோவில் ஏறி 7 ¾ க்கெல்லாம் கோவிந்த் தேவ்ஜி ஆலயம் சென்று சேர்ந்தோம்.

கோவிந்த் தேவ்ஜி ஆலயம்

இந்த ஆலயம் அதனுடைய தனித்துவ கட்டிடக் கலையால் மிகுந்த புகழ் பெற்றது. இந்தக் கோவிலை ஆமீர் அரசர் மான்சிங் என்பவர் 1590ல் கட்டினாராம். அப்போதே அதற்கு 1 கோடி ரூபாய் செலவானதாம். 7 மாடிகளைக் கொண்ட கம்பீர கோவிலாக அது அப்போது விளங்கிற்றாம். எப்போதும்போல வில்லன் ஔரங்கசீப் காலத்தில் இது மிகுந்த சேதப்படுத்தப்பட்டு, தற்போது மூன்று மாடிக் கட்டிட அமைப்பு மாத்திரமே எஞ்சியிருக்கிறது. ஔரங்கசீப் காலத்தில் கோவிலில் இருந்த மூலவர், ஜெய்ப்பூருக்கு எடுத்துச் செல்லப்பட்டாராம்.

இந்தக் கோவிலின் மூலவர், கோவிந்த் என்று அழைக்கப்படும்  ஸ்ரீகிருஷ்ணர்.  பெரிய விதானங்களாலும் அழகிய தூண்களாலும், சிவப்பு நிறக் கட்டிடத்தாலும் இந்தக் கோவில் எல்லா யாத்ரீகர்களையும் கவரும்படி அமைந்துள்ளது.

கோவிந்த் தேவ்ஜி ஆலயத் தோற்றம்

கண்ணைக் கவரும் நெடிய தூண்களும் அழகிய விதானங்களும்.

சிவப்பு நிறத்தில் விதானத்தின் அழகிய வடிவம், சிறிய மாடங்களுடன்

தற்போதைய கட்டிடமே இவ்வளவு அழகாக இருக்கிறது என்றால், கட்டிய புதிதில் எப்படி இருந்திருக்கும் ஏழு நிலைகளுடன்.

கோவிலின் மூலவர்

கோவிலின் உள்ளே நெடிய தூண்கள்

8 மணிக்கு கோவிந்த் தேவ்ஜி ஆலயத்தில் தரிசனம் முடிந்த பிறகு பத்து நிமிட தூரத்தில் உள்ள நிதிவனம் என்ற இட த்திற்குச் சென்றோம்.

நிதிவனம் (விலைமதிக்கமுடியாத வனம்)

வ்ருந்தாவனம் ஸ்ரீகிருஷ்ணரின் சிறிய வயது லீலைகளைப் பார்த்த இடம். இங்கு நிதிவனம் என்று அழைக்கப்படும் இடம், துளசிக் காடு.  இங்குதான் ஸ்ரீகிருஷ்ணர், கோபிகைகளுடன் ராஸலீலை நடத்திய இடம்.

தற்போது சுற்றுச் சுவர்களுடன் இருந்தாலும், வனமாக ஒரு காலத்தில் இருந்த இந்த இடத்தை மிகவும் புனிதமாக இப்போதும் பேணுகிறார்கள். இன்றும் ஒவ்வொரு இரவும் ஸ்ரீகிருஷ்ணர் இங்கு கோபிகைகளுடன் ராஸலீலை நடத்துவதாக பக்தர்கள் நம்புவதால், மாலை மயங்கிய பிறகு இந்த இடம் பூட்டப்பட்டு விடுகிறது. யாரும் நுழைய முடியாது, நுழைந்தால் திரும்ப முடியாது என்று எல்லோரும் நம்புகின்றனர். அதனை மெய்ப்பிக்கும்விதமாக ஆக்ரோஷமான குரங்குகள் இந்த இடத்தில் ஏராளமாக உள்ளன.  இந்த வனத்தின் மத்தியில் நிதிவனக் கோவில் (சிறியது) அமைந்துள்ளது. மாலை மயங்கியபிறகு பறவைகள் விலங்குகள் என்று எதுவுமே இங்கு இருப்பதில்லையாம்.

நிதிவனம் நுழைவாயில்

வனத்தில் இருந்த பிருந்தாவனங்கள்/கல்லறைகள், இந்த இடத்தைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்த பெரியோர்களுடையது. துளசி மரங்கள் படர்ந்துள்ளன

துளசி வனத்தின் தோற்றம் (உள்ளிருந்து எடுத்த படம்)

இந்த வனத்தின் நடுவே ராதாராணி என்று சொல்லப்படும் சிறிய ஆலயம் இருக்கிறது. அதன் சன்னிதி முன்பு பக்தர்கள் பாடல்கள் பாடி தன்னை மறந்து ஆடுகின்றனர். எப்போதும் ஸ்ரீகிருஷ்ண கானம் கேட்டுக்-கொண்டிருக்கும்படியாக  அங்கு பாடல்கள் ஒலிக்கின்றன. எங்கள் குழுவினரும் அந்த நடனங்களில் கலந்துகொண்டார்கள்.

கோவில் மதிற்சுவரில் (நிதிவனம்) ராஸலீலா சிற்பம்

இந்தத் துளசி, நம் கோவில் துளசி இலை போல இல்லை.

வனத்துக்குள் கோவிலுக்குச் செல்லும் வழி. இருபுறமும் துளசி மரங்கள்.

அப்பொழுது வனாந்திரமாக துளசி மரங்களுடன் இருந்திந்த விருந்தாவனம் தற்போது ஒரு பகுதியை மாத்திரம் வனமாக வைத்துக்கொண்டுள்ளார்கள்

இணையத்திலிருந்து எடுத்த இந்தப் படம், எப்படி வசிப்பிடங்களில் ஆக்ரமிப்பால் துளசிவனம் சுருங்கிவிட்டது என்பதைக் காண்பிக்கிறது. இன்னும் சுருங்கிவிடக்கூடாது என்பதற்காக சுற்றிவர காம்பவுண்ட் அமைத்திருக்கின்றனர்.

நிதிவனத்தில் இருபது நிமிடங்கள் செலவிட்ட பிறகு, அங்கிருந்து புறப்பட்டு யமுனை ஆற்றுக்குச் சென்றோம்.  இங்குதான் காளிங்க நர்த்தனம் செய்த இடம் இருக்கிறது. இந்த இடம்தான் என்று யாராலும் சொல்ல முடியாது. ஆனால் அங்கு ஒரு கோவில் அமைத்திருக்கிறார்கள்.

இந்த வாரம் ஏகப்பட்ட படங்களால் நிரம்பிவிட்டதால், அடுத்த வாரம்தான் நாம் யமுனை நதிக்கரைக்குச் செல்லமுடியும். ஒரு முறைதான் யாத்திரையைப் பற்றி எழுதப்போகிறோம் என்பதால் முடிந்தவரை நிறைய படங்கள் சேர்த்த பதிவாகக் கொடுக்க நினைக்கிறேன். யமுனை நதிக்கரையில் என்ன பார்த்தோம் என்பதை அடுத்த வாரம் காணலாம்.

 (தொடரும்)