நான் தரிசனம் செய்த கோயில்கள் – ஐந்து துவாரகைகள் யாத்திரை – பகுதி 35 : நெல்லைத்தமிழன்

 

கோவர்தன் சென்ற நாங்கள், முகாரவிந்த் இருக்கும் கோவிலை நோக்கிச் சென்றோம். அங்கு முதலில் தென்னிந்தியாவைச் சேர்ந்தவர்களால் நிறுவப்பட்ட லக்ஷ்மி நாராயணர் கோவிலுக்குச் சென்றோம்.  அங்கு லக்ஷ்மி நாராயணரை வணங்கிவிட்டு பிறகு முகாரவிந்த் கோவிலை நோக்கி நடந்தோம்.

 

லக்ஷ்மி நாராயணர் கோவிலே மிகப் பழமையானதாகவும், கோசாலையுடனும் இருக்கிறது. கோவிலில் எடுத்த படங்கள் கீழே.

 

மூலவர் லக்ஷ்மிநாராயணர்

 

முதலில் இந்தக் கோவிலுக்குச் சென்று லக்ஷ்மி நாராயணரை தரிசனம் செய்தோம். தமிழக பாணி அர்ச்சகர் இருக்கும் கோவில் இது.

 

கோவிலின் கட்டிட அமைப்பு அதன் புராதானத்தைச் சொல்லும்

கோவில் தோற்றம்.  மேடையில் ஏறினால் சன்னிதி வரும்.

அங்கிருந்த கோசாலா

 

தரிசனத்திற்குப் பிறகு முகாரவிந்த் கோவில் அமைந்துள்ள பகுதியை நோக்கிச் சென்றோம்.  இந்தக் கோவில், மானச கங்கா என்ற ஏரியின் (பெரிய குளத்தின்) வட கரையில் உள்ளது.

கோவிலுக்குச் செல்லும் வழியில் நுழைவாயில். கண்ணன் கோவர்தன கிரியைத் தூக்கியிருப்பது போல

 

மானச கங்கை

 

மானச கங்கையிலிருந்து குழாய்கள் வழியாக நீர் வரும்படிச் செய்திருக்கிறார்கள். பக்தர்கள் பத்திரமாக படியில் இறங்கி, அந்த நீரைத் தலையில் ப்ரோட்சித்துக்கொள்ளலாம்.  பிறகு படியேறி, முகாரவிந்த் சன்னிதிக்குச் செல்லலாம்.

மானச கங்கா தீர்த்தத்தில் நான்

முகாரவிந்த் சன்னிதி

தண்டவதி சிலா எனப்படும் கோவர்தன கிரியின் ஆரம்பம் தெரிகிறதா?

இந்தச் சன்னிதி நான்கு புறமும் வாசல்களைக் கொண்டுள்ளது (அதில் இரண்டுதான் திறந்திருந்தன). சன்னிதியை நான்கு முறை வலம் வந்தோம்.

 

இன்னொரு வாயிலிலிருந்து எடுத்த படம்

 

இந்த வளாகத்திலேயே பல சன்னிதிகள் இருக்கின்றன. அவற்றிற்கு நாங்கள் செல்லவில்லை (கோகுலம் நந்தபவனில் இருந்த சன்னிதிகள் போலவே. அவற்றிக்கு முக்கியத்துவம் இல்லை என்பதால்)

 

தரிசனம் முடிந்ததும் வெளியேறும் பாதை.

 

கோவர்த்தனத்தில் தரிசனம் செய்த பிறகு, வந்த ஆட்டோவிலேயே பேருந்து நிறுத்தும் இட த்திற்குச் சென்று, 7 மணி சுமாருக்கு  22 கிமீ தூரமுள்ள மதுராவை நோக்கிப் பயணித்தோம்.  7 ¾ க்கு மதுராவை அடைந்தோம். பேருந்து நிறுத்தத்திலிருந்து கையில் எதுவும் கொண்டுபோகாமல் (பணம் தவிர. மொபைலை ஒப்படைப்பது, திரும்ப வாங்கிக்கொள்வது கடினம்) கோவிலை நோக்கி நடந்தோம். சுமார் 1 கிமீ தூரம் இருக்கலாம் (அதில் மூன்றில் ஒரு பகுதி மெயின் சாலை. பிறகு மதுரா கோவிலை நோக்கிச் செல்லும் சாலை. அங்கு இருந்த பல தனித் தனி வீடுகளைக் கண்டோம்.).  கோவில் நுழைவாயிலில் செக்யூரிட்டி செக் உண்டு. அதைத் தாண்டியதும் இது புறம் பெரும் வெட்டவெளியில் ரெஸ்ட்ரூம் கட்டியிருக்கின்றார்கள்.  நாங்கள் நேராக கோவிலை நோக்கி நடந்து உள் வளாகத்துள் நுழைந்து முதலில் ராதா கிருஷ்ணா கோவிலுக்குப் படியேறிச் சென்றோம்.

 

மதுரா – ஜன்மஸ்தான் – ஸ்ரீகிருஷ்ண ஜென்மபூமி

 

உத்திரப்பிரதேசத்தில், மதுரா என்ற இடத்தில் அமைந்துள்ள கோவில் இது. இங்குதான் ஸ்ரீகிருஷ்ணர் துவாபர யுகத்தில் பிறந்தார் (இதிஹாசங்களின் படி). இங்கு 2500 ஆண்டுகளுக்கு முன்பே ஸ்ரீகிருஷ்ணர் கோவில் இருந்திருக்கின்றது. இது கம்சன் இருந்த தலைநகரம். இந்த இட த்தில்தான் அரண்மனை ஜெயில் இருந்திருந்த து. பாரத மக்களுக்கு முக்கியமான இந்த இட த்தில் இருந்த கோவில் இரண்டு முறை முஸ்லீம் அரசர்களால் அழிக்கப்பட்டிருக்கிறது. அதன் இடிபாடுகளின் மீது ஔரங்கசீப் மசூதியைக் கட்டினான். சென்ற நூற்றாண்டின் ஆரம்பத்திலேயே அதன் அருகில் இருந்த இடங்கள் வாங்கப்பட்டு, பிறகு பெரிய கோவில் கட்டப்பட்ட து. உணர்வு பூர்வமாக, எப்படி அயோத்தி, வாரணாசி போன்ற பல இந்துக்கோவில்கள் முஸ்லீம் அரசர்களால் அழிக்கப்பட்டு அங்கு மசூதி கட்டப்பட்டனவோ அதே போன்று மதுராவிலும் கட்டப்பட்டிருக்கிறது. இதைத்தான் மூன்று முக்கியமான இடங்களுக்கான ஹிந்துக்களின் உரிமையைப் பெறுவோம் என்று பல அரசியல் தலைவர்கள் சொல்லியிருக்கின்றனர்.

 

அடிப்படை வழக்கு நீதிமன்றத்தில் இருப்பதாலும், முஸ்லீம் பயங்கரவாதிகளால் ஹிந்துக் கோவிலில் பயங்கரவாதச் செயல்கள் நடைபெற்றுவிடக் கூடாது என்பதற்காக கடுமையான பாதுகாப்பு மதுரா ஜென்மஸ்தானில் இருக்கிறது. அதனால்தான் அந்த வளாகத்திற்குச் செல்ஃபோன் போன்றவை அனுமதிக்கப்படுவதில்லை, நிறைய காவலர்கள் பாதுகாத்துக்கொண்டிருப்பர்.

நான் இரண்டு மூன்று முறை மதுரா ஜென்மஸ்தானுக்குச் சென்றிருக்கிறேன். அங்கு தற்போது ஒரு கிருஷ்ணர் கோவிலும், ஸ்ரீகிருஷ்ணரின் ஜென்மஸ்தான் அமைந்துள்ள இடத்தில் ஜெயில் போன்று கட்டப்பட்ட கட்டிட த்தில் அவருடைய சன்னிதியும் அமைந்துள்ளன.  முதலில் படிகள் ஏறி ராதா கிருஷ்ணா கோவிலுக்குச் சென்று தரிசனம் செய்த பிறகு, வெளியே வந்து பக்கப் படிகளில் ஏறி, பிறகு சிறையைப் போன்று அமைக்கப்பட்டுள்ள பக்க வழியாகச் சென்று சிறை அறையைப் போன்றுள்ள இடத்தில் ஸ்ரீகிருஷ்ணனை வணங்கிவிட்டு அதே வரிசையில் வெளியே சென்றுவிடவேண்டும்.

 

அங்கு புகைப்படங்கள் எடுப்பது சாத்தியமில்லை. இருந்தாலும் என் மனக்கண்ணில் நான் பார்த்த இடங்கள் அப்படியே இருக்கின்றன. இணையத்தில் தேடி, அப்படியே இருக்கும் படங்களை மாத்திரம் இங்கு எடுத்தாண்டுள்ளேன். அதிலும் கர்பக்ரஹம், பிரதமர் மோடி இருக்கும் பட த்தில் அப்படியே உள்ளது (இணையத்தில் உள்ள மற்றப் படங்கள் உண்மைத்தன்மை இல்லாதவை).

 

இந்தக் கர்பக்ரஹத்தில்தான், ஒரு ஓரமாக (வரிசையைக் குலைக்காமல்) நாங்கள் எல்லோரும் நின்றுகொண்டு திருப்பாவையும், கண்ணன் சம்பந்தப்பட்ட பாசுரங்களும் சேவித்தோம்.  நான் சென்றிருந்த தடவைகளில் எல்லாம் 20 நிமிடங்களாவது அந்த கர்பக்ரஹத்தில் நிற்கும் பாக்கியம் கிடைத்தது. (எல்லாம் அவனருள். இல்லையென்றால் அங்கிருக்கும் காவலர்கள், போங்க போங்க என்று அனுப்பிவிடுவார்கள்). எங்கள் யாத்திரைக் குழுத் தலைவரிடம் தனிப்பட்ட குணாதிசயம் உண்டு. சன்னிதி தரிசனத்தின்போது அவசரப்படுத்த மாட்டார். இன்னொரு முறை சேவித்துவிட்டு வந்துவிடுகிறேன் என்றாலும் ஒன்றும் சொல்ல மாட்டார். தரிசனம் செய்வதால் தாமதம் ஆகிவிட்ட து என்று ஒரு நாளும் சொன்னதில்லை (அவருடன் பல்வேறு யாத்திரைகள் மேற்கொண்டிருக்கிறேன்). ஆனால் அதைத் தவிர, வெளியில் கடையில் இளநீர் சாப்பிடுகிறேன், பர்சேஸ் பண்ணுகிறேன் என்றால் அதை அனுமதிக்கமாட்டார், கோப்படுவார். இதனால் அடுத்த கோவிலின் தரிசனம் பாதிக்கப்படுமே என்று.

 

நாங்கள் 8 ½  யில் இருந்து 8 ¾ வரை கர்பக்ரஹத்தில் இருந்திருப்போம்.

 

நுழைவாயில்.  

 

கோவிலின் தோற்றம். இந்தப் படிகள் ஏறித்தான் ராதா கிருஷ்ணரையும் பிறகு ஜென்மஸ்தான் கர்பக்ரஹத்துக்குச் சென்றும் வணங்க வேண்டும்.  உண்மையில் பழைய கோவிலின் மீதுதான் அருகில் உள்ள மசூதி கட்டப்பட்டிருக்கிறது. (இதனை அவர்கள் உரிமை கொண்டாடுவதுதான் சோகம். அடுத்தவன் சொத்தைத் திருடிவிட்டு, அது தன்னிடம் இருப்பதால் அது தன்னுடையது என்று சொல்வதைப் போல)

 

இரவு நேரத்தில் கோவிலின் தோற்றம்

 

கோவிலை ஒட்டிய மசூதி. அயோத்தி, காசி போன்று இங்கும் தொல்லியல்துறை ஆய்வு மேற்கொள்ளும்போது உச்ச நீதிமன்றம் வரை சென்று கடைசியில் இந்துக்கள் வசம் வரும்.

 

ஜென்மஸ்தான் செல்லும் வழி. இதே நிறத்தில்தான் (முதல் படம்) பார்க்க சிறை போன்றே கட்டியிருக்கிறார்கள்.

 

இதுதான் கர்பக்ரஹம். சுவற்றில் சிறை போன்றே இருக்கும்.

 

இதுதான் நான் சென்று வணங்கிய, ஸ்ரீகிருஷ்ணர் பிறந்த ஜென்மபூமி. அப்படியேதான் இருக்கிறது. இதன் எதிரே (வழியை விட்டுவிட்டு, 6 அடி தூரத்தில்) நாங்கள் (எங்களில் சிலர்) நின்றுகொண்டு பாசுரங்கள் சேவித்தோம்.

 

நுழைவாயிலுக்கு வரும் வழியும் குகை போன்று சிறை வடிவிலேயே இருக்கும்.

 

இதன் அருகிலேயே மியூசியம் இருக்கிறது என்கிறார்கள். ஜென்மஸ்தானில் கிமு 6ம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த பொருட்கள் கிடைத்திருக்கிறதாம்.

 

இது ஜென்மஸ்தான் வளாகத்திலேயே, அருகில் உள்ள கோவிலில் இருக்கும் ராதா கிருஷ்ணர். இவரை வணங்கிய பிறகுதான் நாம் ஜென்மஸ்தானுக்குச் செல்கிறோம்.

 

ஜென்மஸ்தான் தரிசனத்திற்குப் பிறகு வெளியில் வந்து அங்கிருக்கும் கடைகளில் தண்ணீர் வாங்கிக்கொண்டு பிறகு வளாகத்தை விட்டு வெளியில் வந்தோம். இந்தத் தரிசனம் உணர்வுபூர்வமாக அமைந்தது.

 

எல்லோரும் பேருந்து நிறுத்தப்பட்டிருந்த இடத்திற்கு வந்து சேர்ந்தோம். எங்களை மாதிரி நிறைய பயணிகளை அங்கு பார்த்திருப்பார்கள். வளையல் கடை, குழந்தைகளுக்கான டிரஸ், ஜூஸ் என்று பல தள்ளுவண்டிக் கடைகள் இருந்தன. துளசி மாலைகள் விற்கும் கடைகளும் இருந்தன. அனைவரும் வருவதற்கு முன்பு வாங்க விருப்பப்பட்டவர்கள் வாங்கிக்கொண்டிருந்தனர்.

 

மதுராவிலிருந்து 9¼ க்குப் புறப்பட்டோம். சுமார் 17 கிமீ தூரமுள்ள  விருந்தாவனத்திற்கு அரை மணி நேரத்தில் சென்றோம். அங்கு  மிகப் பெரிய வளாகத்தில் எங்களுக்கான அறைகளை ஒதுக்கினார்கள். லக்கேஜ்களை இறக்கி, சிறிது தூரத்தில் இருந்த தங்குமிட த்திற்குக் கொண்டு செல்ல கொஞ்சம் சிரமாக இருந்தது. இரவு 10 ½ க்கு கலந்த சாதம் (சாம்பார் சாதம் மற்றும் தயிர் சாதம்) தந்தார்கள். காலை 6½  மணிக்கு காபி, பிறகு 7 மணிக்கு கோவில்களுக்குச் செல்வோம் என்று சொல்லியிருந்தார்கள்.

 

விருந்தாவனத்தைப் பற்றியும் அங்கு நாங்கள் சென்ற இடங்களையும் பற்றி வரும் வாரத்தில் காண்போம்.

 (தொடரும்)