நாங்கள் தரிசனம் செய்த கோயில்கள் - 06 நெல்லைத்தமிழன்

 

சுந்தரச் சோழன் தன் மூத்த மகன் ஆதித்த கரிகாலனுக்கு இளவரசுப் பட்டம் கட்டியதும், அவன் தலைமையில் வீரபாண்டியனை எதிர்த்துப் போர் புரிய பெரும் படை அனுப்பியதையும், ஆதித்த கரிகாலன் வீரபாண்டியனின் தலையைக் கொய்ததையும் சென்றவாரம் பார்த்தோம்.

சுந்தரச் சோழன் ஆரம்பகாலத்தில் வெற்றிகள் பெற்று சந்தோஷ வாழ்க்கை வாழ்ந்தபோதும் அவனது இறுதிக்காலம் அவலமாக மாறிவிட்டது. இளவரசுப் பட்டம் கட்டி 7ம் வருடத்தில், சோழ நாட்டிலேயே சில வஞ்சகர்களால் ஆதித்த கரிகாலன் கொலை செய்யப்பட்டான்.  பிறகு இராஜராஜன் அரசனான பிறகு கொலைக்குக் காரணமான நான்கு பிராமணர்களும் தண்டிக்கப்பட்டனர். அவர்களில் இருவர், அரசாங்கத்தின் உயர் உத்தியோகத்தில் இருந்தவர்கள்.  ஏன் அந்தக் கொலை நடந்தது, எதனால் அரசாங்க உயர் அதிகாரிகள் அந்தக் கொலைக்கு உடந்தையாக இருந்தனர்? அந்தக் கொலைக்கும், அரசனாவதில் பெரு விருப்பம் கொண்டிருந்த உத்தமச் சோழனுக்கும் சம்பந்தம் இருந்ததா?,  இல்லை இராஜராஜன் தம்பி என்பதால் தன் ஆதிக்கத்தைச் செலுத்தலாம் அல்லது தனக்கு மிக விருப்பமான அருண்மொழி வர்மன் இளவரசனாகட்டும் என்பதற்காக சகோதரி குந்தவை செய்த சதியா, இல்லை தங்கள் மகளை மணம் புரிந்தவன்/புரியப்போகிறவன் ஆட்சி பீடத்திற்கு வரட்டும் என்பதற்காக நடந்த சதியா என்பதெல்லாம் பல நாவலாசிரியர்களுக்கான கரு. நமக்கல்ல.

பட்டத்து இளவரசன் இறந்த துக்கத்தில் சுந்தரச் சோழன் படுத்த படுக்கையாக இருந்து விரைவில் இறந்தான். அவன் தன் கடைசிக் காலத்தில் தான் பொன்வேய்ந்து கட்டிக்கொண்டிருந்த காஞ்சீபுரத்து மாளிகையில்தான் மறைந்தான். அதனால் சுந்தரச் சோழன், ‘பொன்மாளிகைத் துஞ்சிய தேவர்’ என்று குறிப்பிடப்பட்டார். சுந்தரச் சோழன் இறந்ததும், அவனுடைய பட்ட த்து அரசியும்  ஆதித்தன், குந்தவை, இராசராசனின் அன்னையுமான வானவன் மாதேவி, உடன்கட்டை ஏறி உயிர் துறந்தார்.

மதுராந்தகத் தேவருக்கு அரசுக்கட்டிலில் உரிமை இருந்ததாலும், தன்னை அன்போடு வளர்த்தவரும் தனக்கு மிகவும் பிரியமானவரான செம்பியன் மாதேவியின் மகன் மதுராந்தகத் தேவர் என்பதால், அவர் விரும்பும்வரை அவரே அரசனாக ஆளட்டும் என்று அருண்மொழித் தேவர் சொல்லிவிட்டார். அதனால் மதுராந்தகத் தேவர், உத்தமச் சோழன் என்ற பெயருடன் பட்டத்துக்கு வந்தார். இவர் ஆட்சிக்காலத்தில் ஒரு போரும் நடைபெறவில்லை.  இவரது ஆட்சிக்காலத்தில்தான் தங்க நாணயம் வெளியிடப்பட்டது. (கிடைத்ததிலேயே மிகப் பழமையானது இவர் ஆட்சிக்கால நாணயம்தான்)  நாட்டை அமைதியாகவும் செல்வச் செழிப்போடும் நடத்திய இந்த மன்னன் 16 ஆண்டுகாலம் ஆட்சி புரிந்தான். அவனது மகனான  மதுராந்தகன் கண்டராதித்த சோழன், கோயில்களும் அற நிலையங்களும் நல்ல நிலையில் செயல்படுவதைக் கண்காணிக்கும் உயர் பதவியில் இருந்தான்.

உத்தமச் சோழன் 985ல் இயற்கையாக மறைந்ததும், பட்டத்து இளவரசனாக இருந்த அருண்மொழித் தேவன், ராஜகேசரி இராஜராஜன் என்ற பெயருடன் அரியணை ஏறினான்.

சோழச் சக்கரவர்த்திகள் என்ற வரிசையில் மூன்று பேர்கள் என்னைக் கவர்கின்றனர், அவர்கள் கட்டுவித்த கோயில்களால்.

ராஜராஜ சோழன், ராஜராஜேச்வரம் என்ற பெரிய கோயிலை சோழப்பேரரசின் தலைநகரமான தஞ்சையில் கட்டுவித்தான். அவனுக்குப் பிறகு வந்த அவனது மகன் ராஜேந்திர சோழன், கங்கைகொண்ட சோழபுரத்தைத் தன் தலைநகராகக் கொண்டு ஆட்சி செய்தான். அங்கு கங்கைகொண்ட சோழீச்வரம் என்ற கோயிலை நிர்மாணித்தான். அது தஞ்சைப் பெரிய கோயில் மாதிரியை வைத்து உருவாக்கப்பட்டது.  

அதற்குப் பிறகு, 8 தலைமுறை கழித்து சாளுக்கியச் சோழர்கள் மரபில் வந்த இரண்டாம் இராஜராஜன், பழையாறையில் ஐராவதீஸ்வரர் கோயிலைக் கட்டுவித்தான்.  இது கட்டப்பட்ட காலத்தில் ராஜராஜேச்வரமுடையார் கோயில் என்று அழைக்கப்பட்டது.  அது அமைந்திருந்த பகுதி, ராஜராஜேச்வரம் என்று அழைக்கப்பட்டது. அந்தப் பெயர்தான் மருவி, தாராசுரமாக தற்போது மாறிவிட்டது. தாராசுரம் தனி ஊராக இப்போது இருந்தாலும், அது சோழர்கள் அரண்மனை இருந்த பழையாறை நகரின் ஒரு பகுதிதான்.

அந்தக் கோவிலின் சிற்பங்கள், புகைப்படங்களைத்தான் நாம் சில வாரங்களாக இந்தப் பகுதியில் பார்த்துக்கொண்டு வருகிறோம்.

மண்டபத்தின் இன்னொரு பகுதி. 

 ராஜகம்பீரன் திருமண்டபம் என்று அழைக்கப்படும் மகா மண்டபம் யானைகளாலும் குதிரைகளாலும் இழுத்துச் செல்லப்படுவது போல் அமைக்கப்பட்டுள்ளது. இம்மண்டபத்திற்கு ஏறிச் செல்லும் படியில் யானைகள் ஒரு பக்கத்திலும் குதிரைகள் மற்றொரு பக்கத்திலும் தேரை இழுத்துச் செல்வதுபோல் உள்ள சிற்பத்தின் சக்கரம், இன்றுவரை இந்திய கலையின் அடையாளமாகப் பார்க்கப்படுகிறது.   இந்த மண்டபம் பல நுணுக்கமான சிற்பங்களுடன் கூடிய தூண்களால் நிறைந்தது.  பல சிற்பங்களும் சில செண்டிமீட்டர் அளவிலேயே மிகவும் தெளிவாகச் செதுக்கப்பட்டுள்ளன.

இந்த மண்டபத்தில் உள்ள தூண்களின் சிற்பங்களைத்தான் இனி நாம் காணப்போகிறோம்  மண்டபத்தின் ஒவ்வொரு தூணிலும் மிகச் சிறிய அளவில் மிகவும் அழகாகச் செதுக்கப்பட்ட சிற்பங்கள் காண்பவர் உள்ளத்தைக் கொள்ளைகொள்ளும். எப்படி இவ்வளவு நுணுக்கமாக சிற்பிகளால் செதுக்க முடிந்தது, அதற்குரிய ஆதரவும் பொருளுதவியும் அரசாங்கத்திடமிருந்து வந்திருந்தால் அன்றி இது சாத்தியமற்றது.

பேரரசர்கள் போரில் வெற்றி பெற்றதோ இல்லை பெரும் சக்கரவர்த்தியாகத் திகழ்ந்ததோ இல்லை பெரும் நிலப்பரப்பை ஆண்டதோ அவர்களைக் காலம் காலமாக நினைவுகொள்ளப் போதுமானதில்லை. எப்போது அவர்கள், கலைப்படைப்பை உருவாக்கும் காரணிகளாக அமைகிறார்களோ அப்போதுதான் அவர்களைக் காலம் ஆயிரம் ஆண்டுகள் ஆனாலும் மறக்காமல் நினைவில்கொள்கிறது. இதனால்தான் பேரரசர்கள் கலைப்படைப்புக்கு முக்கியத்துவம் கொடுத்தனர்.

மகாமண்டபத்தின் தூண்களில் இருக்கும் மிக அழகிய சிற்பங்கள்

ஒவ்வொரு சிற்பமும் ஒரு புராணக் கதையை அடிப்படையாகக் கொண்டுள்ளது. அதனைப் புரிந்துகொள்ளும் அளவு எனக்கு அந்தக் கதைகள் நிகழ்வுகள் தெரியாது

இடது பக்கம் ராமாயண நிகழ்வு. வலது பக்கம் நிச்சயம் மரங்களின் கிளையில் கிருஷ்ணர் இருக்கவேண்டும்.

இடது பக்க சிவபுராண நிகழ்வு யாருக்கேனும் தெரியுமா?

அரை அடிக்கும் குறைவான இடத்தில் செதுக்கப்பட்டுள்ள சிற்பங்கள்

இந்த மண்டபத்திலேயே நூற்றுக்கும் அதிகமான சிற்பங்கள் உள்ளன. ஆனால் மண்டபத்தின் பல பகுதிகளில் வெளிச்சம் இல்லாததால், பலவற்றைப் படம் பிடிக்க முடியவில்லை. அடுத்த வாரமும் இந்த மண்டபத்தில்தானே இருக்கப்போகிறோம். மற்ற சிற்பங்களையும் அடுத்த வாரம் காணலாமா?

 (தொடரும்)