நாங்கள் தரிசனம் செய்த கோயில்கள் - 07 நெல்லைத்தமிழன்

 

வரலாற்றுச் சிறப்பு மிக்க தாராசுரம் ஐராவதீஸ்வரர் கோயில்

இந்தத் தொடருக்கு ஒரு பின்னூட்டத்தில் கோமதி அரசு மேடம்,  முன்பு தாராசுரம் கோயிலுக்குச் சென்றிருந்தபோது, உள்ளே மழைத்தண்ணீரும் பாசியுமாக இருந்தது என்று சொல்லியிருந்தார்.  நாங்கள் 2018ல் சென்றிருந்தபோதும் அப்படித்தான் இருந்தது, பெரு மழை பெய்துமுடிந்திருந்ததால். தொல்லியல் துறை அப்படித் தண்ணீர் தேங்காமல் இருக்கும்படியான பராமரிப்புவேலைகளைச் செய்திருக்கணும், அதற்குப் பின்னால். அதனால்தான் தற்போது இன்னும் பொலிவுடன் இருக்கிறது என்று தோன்றுகிறது. அப்போது இரண்டு கோயில்களிலும் எடுத்த படங்களைக் கீழே கொடுத்துள்ளேன்.

ஐராவதீஸ்வரர் கோயிலின் முன்பு

நந்தியும் ஏழிசைப் படிகளும் இருக்குமிடத்தில் தண்ணீரும் பாசியுமாக

தெய்வநாயகி அம்மன் கோயிலின் உள்ளே செல்லமுடியாததன் காரணமாக தண்ணீர் தேங்கியிருக்கும் பகுதிக்கு மீதாக நடந்து செல்லப் பாதை அமைத்திருந்தார்கள்.

கோயிலின் உள் செல்ல அமைந்திருந்த மரப்பாதை

கோயிலின் பிரகாரங்களிலும் சூழ்ந்திருந்த தண்ணீரும் பாசியும்.

நாம் இப்போது தாராசுரம் ஐராவதீஸ்வரர் கோயிலில் உள்ள சிற்பங்களைப் பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறோம். அத்துடன் சிறிது சோழர் வரலாறும் அறிந்துகொள்வோம். சென்ற வாரம் நிறுத்தியிருந்த இடத்தை வைத்து நான் இந்த வாரம் இராஜராஜ சோழனைப் பற்றி எழுதப்போகிறேன் என்று நீங்கள் நினைத்திருக்கலாம். நாம் எடுப்பித்த பெருவுடையார் கோயிலைப் பற்றிய பகுதியின்போது நம்மைக் குறிப்பிட்டால் அதில் அர்த்தம் உள்ளது. நம் சோழவம்சத்திற்குப் பிறகு வந்த சாளுக்கிய சோழ மன்னர்கள் காலத்தில் எடுப்பித்த ஐராவதீஸ்வரர் கோயில் படங்களைப் பற்றிய பதிவில் நம் வரலாறா? என்று சோழர்களில் சிறந்த மன்னனான இராஜராஜ சோழன் எண்ணக்கூடும். அதனால் இப்போது எழுதவில்லை. அதற்குரிய சந்தர்ப்பம் வரும்.

இதற்கிடையில் சோழ மன்னர்களில் இராஜராஜ சோழன் மிகப் பெரியவனா இல்லை அவனது மகன் இராஜேந்திர சோழன் மிகப் பெரியவனா என்று யோசியுங்கள். அதற்கான விடைக்கோ இல்லை எண்ணப் பரிமாற்றத்திற்கோ நிச்சயம் இன்னும் 3 மாதங்களாவது இருக்கிறது.

ஒரு அரசன் பேரரசனாகத் திகழ வேண்டுமானால், அவன் ஆட்சியில், பாண்டியர் மற்றும் சேர அரசர்களை ஒடுக்கியிருக்கவேண்டும். வட புலத்தில் யாரும் வலுப்பெற்று விடாதவாறோ இல்லை வட புலத்தில் இருக்கும் அரசர்கள் தன்னைச் சார்ந்த அல்லது தன் உறவினராகவோ அமைத்திருக்கவேண்டும். இல்லாவிடில் வடபுலத்து இராட்டிரகூட, கங்க நாடு மற்றும் ஆந்திரப் பகுதிகளின் அரசர்களுடன் படையெடுப்புகள் நிகழ்த்தவேண்டியிருக்கும். வடபுலம் என்று சொல்லும்போது கொங்குப் பகுதியிலிருந்தும், தொண்டைமண்டலத்திலிருந்தும் தொடங்குகிறது.  இன்றைக்கு நாம் கொங்குநாடு என்று நினைப்பது ஈரோடு கோயமுத்தூர் பகுதியை. ஆனால் கொங்குநாடு, கர்நாடகாவின் பகுதிகளிலும் பரவியிருந்தது. இதுபோல கங்கநாடு, இராட்டிரகூடம் போன்றவையும் தற்போதைய கர்நாடகாவின் கிழக்கு மற்றும் மத்தியப் பகுதிகளில் இருந்தன.

இனி நாம் பார்க்கப்போவது, எதனால் அரசாட்சி விதி வசத்தால் பராந்தகச் சோழனுடைய இரண்டாவது புதல்வனான கண்டராதித்தனுக்கு வந்தது என்பதைத்தான். ஒரு அரசனுக்குப் பிறகு அவன் புதல்வன், அதற்கு அடுத்தது அவனது புதல்வன் என்று அரசுரிமை வந்திருந்தால் ஒரு தொடர்ச்சி இருந்திருக்கும், பெரும்பாலும் ஆட்சிக்கட்டிலில் இருக்கும் அரசனுக்கும் உறவினால் பிரச்சனை வராது. (ஆனால் வலிமையினால், புத்திசாலித்தனத்தால் பிரச்சனை வரும். அது பேரரசுக்கு நல்லதுதான். அரசனாயிருப்பவனுக்கு வலிமை, புத்திசாலித்தனம், தந்திரம், கொடூரத் தன்மை என்று எல்லாமே இருக்கவேண்டும். தேவையான சமயத்தில் அவை வெளிப்படவேண்டும்.  உதாரணத்திற்கு, முகலாயப் பேரரசில், ஷாஜஹானுக்கு நான்குபேர் மகன்களாக இருந்தாலும் காலம் ஔரங்கசீப்பைத்தான் பேரரசனாக்கிற்று. அதனால் முகலாயப் பேரரசு வளர்ந்தது வலிமை பெற்றது என்பதை நாம் நினைவில் வைக்கவேண்டும்)

  கண்டராதித்தனுக்கு நான்கு புதல்வர்கள் மற்றும் இரண்டு புதல்விகள்.  இராஜாதித்தன், கண்டராதித்தன், அரிஞ்சயன் மற்றும் அரிகுலகேசரி. இவர்களில் இராஜாதித்தன் மற்றும் அரிகுலகேசரி பட்டத்து அரசிக்கும் (இவர் சேரர் குலப் பெண்), அரிஞ்சயன் இன்னொரு சேரர் குல அரசகுமரிக்கும் பிறந்தவர்கள். 

வடபுறத்தில் இருந்து அரசனாக இருந்தவர்கள் இராட்டிரகூட மரபினர். இவர்களுள் இரண்டாம் கிருஷ்ணன் (இரண்டாம் கன்னர தேவன்… இப்போது புரிந்திருக்குமே இந்த அரசு கர்நாடக பகுதியில்-வடபுலத்தில் இருந்தது என்று. கன்னர-கருப்பு-கிருஷ்ண)  அப்போது ஆட்சி புரிந்துவந்தான். அவனுடைய மகள் இளம் கோப்பிச்சியை முதலாம் ஆதித்த சோழனுக்குத் திருமணம் செய்வித்திருந்தான்.  ஆதித்த சோழன் காலத்தில் இராட்டிரகூடரும் சோழரும் திருமண உறவைக் கொண்டிருந்தனர்.  (நெருங்கிய உறவினர் என்று எடுத்துக்கொள்ளலாம்). பராந்தகச் சோழன் 905ல் பட்டத்திற்கு வருகிறான். 915ல் இரண்டாம் கிருஷ்ணன் இறக்கிறான். (உறவு முறையில் இரண்டாம் கிருஷ்ணன்  பராந்தகனுக்கு சின்னப் பாட்டன்).  இரண்டாம் கிருஷ்ணனுக்குப் பிறகு அவனது பெயரனான மூன்றாம் இந்திரன் பட்டத்திற்கு வருகிறான். (மூன்றாம் இந்திரனுக்கு ஒரு தம்பி  உண்டு. அவன் பெயர் மூன்றாம் அமோகவர்ஷன்) அரசன் இந்திரனுக்கு கோவிந்தன் என்ற பெயருடைய மகன் இருந்தான். இவனை நான்காம் கோவிந்தன் என்று சரித்திரம் சொல்கிறது. இந்த கோவிந்தன் அழகில் மன்மதன். அவனை 918ல் அரசன் இந்திரன் இளவரசனாக்குகிறான்.   நம் பராந்தகசோழனும் (இவனை முதலாம் பராந்தகன் என்று வரலாறு சொல்கிறது) தன் மகள் வீரமாதேவியை மணம் செய்துகொடுத்து தன் மருமகனாக்கிக் கொள்கிறான். தன் தந்தை இறந்த பின்னர் 938ம் ஆண்டு வரையிலும் நான்காம் கோவிந்தன் குந்தள நாட்டை அரசாள்கிறான்.

அது சரி.. இந்த முதலாம், இரண்டாம், மூன்றாம், நான்காம் என்றெல்லாம் எதற்காகப் பெயர் கொடுக்கிறார்கள்?  வரலாறு என்பதே கல்வெட்டுகளையும், இலக்கியங்களையும் வைத்து அனுமானத்தையும் கொண்டு ஓரளவு சமைக்கப்படுவது. ஒரே பெயரில் பல அரசர்கள் இருக்கின்றனர், அதுவும் ஒரே வம்சத்தில். அவர்களை வேறுபடுத்திக் காண்பிக்க முதலாம், இரண்டாம் என்றெல்லாம் சொல்கின்றனர்.  இராஜராஜன், விஜயாலயன், இராஜேந்திரன், குலோத்துங்கன் என்ற பெயர்களில் பல மன்னர்கள் சோழ வம்சத்திலேயே (வரலாறு ஓரளவு சரியாகத் தெரியும் வம்சம்) இருக்கின்றார்கள். இதுபோலவே இராட்டிரகூட மன்னர்கள் வம்சத்திலும் பல கிருஷ்ணர்கள், கோவிந்தர்கள்.  சோழ அரச வம்சத்தில் (பிற்கால சோழர்கள்), இராஜகேசரி, பரகேசரி என்ற பட்டத்தையும் வைத்துக்கொண்டனர். ஒரு அரசன் இராஜகேசரி என்றால் அதற்கு அடுத்து பட்டத்திற்கு வருபவன் பரகேசரி. இரண்டு பட்டங்களையும் ஒரு அரசன் வைத்துக்கொண்டதில்லை.  தெரிந்த கல்வெட்டுகள், செப்புப் பட்டயங்கள், இலக்கியம் (இதில் பெரியபுராணம், திவ்யப்பிரபந்தம், குரு பரம்பரை, கோயிலொழுகு போன்ற பலவும் உள்ளடக்கம்) போன்றவற்றை வைத்துக்கொண்டு இந்த அரசன் காலத்தில் இந்த இந்தப் போர்கள் நடந்தன, யார் யார் அவன் நண்பர்கள், அவனுக்கு அடுத்தது யார் பட்டத்துக்கு வந்தார்கள், அரசனின் மனைவிகள், பிள்ளைகள் என்றெல்லாம் வரலாற்றை எழுதுகிறார்கள்.  பிற்காலத்தைய சாளுக்கிய சோழர்களும் சோழ மரபின்படி இராஜகேசரி, பரகேசரி என்ற பெயர்களை அடுத்தடுத்து வைத்துக்கொள்கிறார்கள். (இதன்படி இரண்டு அடுத்தடுத்த அரசர்கள் இராஜகேசரி என்று கல்வெட்டுகள் சொன்னால், இடையில் ஒரு பரகேசர் இருந்திருக்கவேண்டும் அவன் மிகக் குறுகிய காலத்தில் மரணித்திருக்கவேண்டும் என்று அனுமானம் செய்கிறார்கள்)

இன்றைக்கு வரலாறு அதிகமாகிவிட்டதோ? மிகுதியை அடுத்த வாரம் பார்ப்போம். அப்போதுதான் ஏன் கண்டராதித்தன் அரசாட்சிக்கு வந்தான் என்பது தெரியவரும்.  இப்போது தாராசுரம் ஐராவதீஸ்வரர் கோயில் சிற்பங்களைப் பார்ப்போம்

ஐராவதீஸ்வரர் சந்நிதிக்கு முன்பாக உள்ள துவாரபாலகர்(1).

ஐராவதீஸ்வரர் சந்நிதிக்கு முன்பாக உள்ள துவாரபாலகர்(2)

மூடப்பட்டிருந்த கதவுகளுக்கு இரண்டு கட்டுகளுக்குப் பின்னே ஐராவதீஸ்வரர். நீ எங்கிருந்து பார்த்தாலும் எனக்குத் தெரியும். அருகில் வந்தால்தான் என் கண்ணுக்கு நீ தெரிவாய் என்பதல்ல. உன்னைப் பார்த்தவுடன் உன் எண்ணம், உன் பழைய கருமங்கள், உன் விதி என்று எல்லாமே எனக்குத் தெரிகிறது என்று சொல்கிறாரோ?

உலகெல்லாம் உணர்ந்து ஓதற்கு அரியவன்,  நிலவு உலாவிய நீர்மலி வேணியன். 

அலகில் சோதியன் அம்பலத்து ஆடுவான் மலர்ச் சிலம்பு அடி வாழ்த்தி வணங்குவாம். 

கோவில் கட்டிடத்திற்கு வெளிப்பக்கத்தில் ஏன் வட்ட வட்டமாகக் கற்களை அமைத்திருக்கிறார்கள், முன்பு அங்கு விளக்கு வெளிச்சத்திற்காக ஏதேனும் இருந்ததா? இல்லை வேறு சிதிலங்களா? அது போன்று அடுத்த படத்தில் இருப்பதுபோல ஏன் தண்ணீர் தேங்கும்படியாக அடைப்புகளை ஏற்படுத்தியிருக்கிறார்கள்? அவைகளில் ஏதேனும் முன்பு இருந்தனவா என்ற கேள்விகள் மனதில் எழுந்தன.

இன்றைக்கு படங்களும் வரலாறும் அதிகமாகிவிட்டதோ? அடுத்த வாரம் தொடர்வோமா?

 (தொடரும்)