நான் தரிசனம் செய்த கோவில்கள்: நெல்லைத்தமிழன் : வைரமுடி யாத்திரை 07

 

வைரமுடி யாத்திரை – பிருந்தாவன் கார்டன் – பகுதி 7

சென்ற வருடம் வைரமுடி யாத்திரைக்குச் சென்றிருந்தபோது பிருந்தாவன் கார்டனுக்குச் சென்றேன். நுழைவு அனுமதி 50 ரூபாய் என்று நினைவு. ஆரம்ப காலத்தில் தென்னிந்தியாவிற்கு இது புதிதாக இருந்திருக்கலாம். பலப் பல படங்களில் பாடல் காட்சிகள் இங்கு எடுக்கப்பட்டிருக்கின்றன. நான் வெளிநாட்டில் இதைவிட மேம்பட்ட தோட்டங்கள், இசை நீர்வீழ்ச்சிகள் போன்றவற்றைப் பார்த்திருப்பதால், பிருந்தாவன் தோட்டம் என்னைக் கவரவில்லை. இசை நீர்வீழ்ச்சி போன்றவற்றிர்க்கு நான் நிற்காமல் பேருந்துக்குத் திரும்பி வந்துவிட்டேன். இந்த வருடம் உள்ளேயே போகவில்லை.

கிருஷ்ணராஜ சாகர் எனப்படும் KRS Dam,  சர் விஸ்வேஸ்வரையா மேற்பார்வையில் 1924ல் கட்டப்பட்டது.  காவேரி, ஹேமாவதி, லக்ஷ்மண தீர்த்தம் என்ற மூன்று அணைகள் சந்திக்கும் இடத்திற்கு அருகில், கண்ணம்பாடி என்ற இட த்தில் காவேரியின் குறுக்காகக் கட்டப்பட்ட அணை இது.  ஆரம்பத்தில் கண்ணம்பாடி gகட்டம் என்று அழைக்கப்பட்ட து. பிறகு மைசூர் மஹாராஜா கிருஷ்ணராஜ உடையார் நினைவாக அவரது பெயர் வைக்கப்பட்டது. இந்த அணையின் கீழ்ப்பகுதியில் பிருந்தாவன் தோட்டம் அமைக்கப்பட்டதால் இது மிகவும் புகழ்பெற்றது.  (இந்த மாதிரி அணைகளையெல்லாம் தாண்டித்தான் காவிரி, தமிழகத்திற்குப் பாயவேண்டும். அது சரி… மழைக்காலங்களிலும் வெள்ளக்காலங்களிலும் காவிரியில் வரும் நீர் தமிழகத்தில் எங்கேயும் தேக்கிவைக்கப் படாமல் (மேட்டூர் தவிர) அப்படியே கடலுக்குப் போகிறதாமே)

இந்த யாத்திரையில் இந்த இடத்திற்கும் சென்றிருந்தோம் என்பதற்காக சில படங்கள் எடுத்தேன்.

கார்டனை விட்டு வெளியே கசகச கும்பலிலிருந்து தப்பிவந்து, ஒரு கடையில் மசால் வடை சாப்பிட்டேன் (போன வருடம்). இந்த வருடம், பலாச்சுளைகள் சாப்பிட்டேன். இரவு 8 மணிக்கு, எல்லோரும் வந்த பிறகு, ஸ்ரீரங்கபட்டினத்திற்குத் திரும்பினோம். இரவு உணவு 10 மணிக்குச் சாப்பிட்டோம்.  யாத்திரையில் மதிய உணவுடன் இனிப்பு உண்டு (அலங்கார தளிகை என்று பெயர்). இது தவிர, மாலை 4 மணிக்கு, ஒரு இனிப்பு, ஒரு காரம் உண்டு. இது மைசூர்பாக்/மிக்சர் அல்லது பாதுஷா/காராசேவ் என்று ஒவ்வொரு நாளும் வித்தியாசமாக இருக்கும்.

மறுநாள் அதிகாலை எழுந்து, தங்குமிடத்திலேயே குளித்துவிட்டு, 6 மணி காபிக்குப் பிறகு, 6 ½ க்கு ஸ்ரீரங்கபட்டினாவை விட்டுவிட்டு, மேல்கோட்டை நோக்கிப் பிரயாணிப்போம் என்றார்கள். யாத்திரைக் குழுவுடன் பயணிக்கும்போது, இரவு, நேரம் கழித்துத் தூங்குதல், அதிகாலை சீக்கிரம் எழுந்துகொள்வது என்று நம் ஷெட்யூல் எல்லாமே மாறிவிடும்.

மறுநாள் 3 ¾ க்கே எழுந்து, குளித்துத் தயாராகிவிட்டேன். பிறகு அன்றைய நடைப்பயிற்சியை ஆரம்பித்தேன். அங்கு ஒரு மரத்தில், ஏகப்பட்ட கிளிகள் இருப்பதைப் பார்த்தேன். அவைகளில் சில (காலை 4 ¾ )  அப்போதான் தூக்கம் கலைந்து எழுந்துகொள்ள ஆரம்பித்தன. காபிக்குப் பிறகு ஸ்ரீரங்கபட்டினத்திலிருந்து கிளம்பிவிட்டோம்.  குழுவில் சிலர், காலை 5 மணிக்கு காவிரி ஆற்றுக்குச் சென்று குளித்துவிட்டு வந்தார்கள். 

மரத்தில் அடர்த்தியாக கிளிகள். இதுபோல அங்கு சில பல மரங்களைப் பார்த்தேன்.

31 மார்ச் – காலை 6 ¾ க்கு ஸ்ரீரங்கபட்னாவிலிருந்து கிளம்பி மேல்கோட்டை நோக்கிச் செல்ல ஆரம்பித்தோம்.  மாலை 4 மணி சுமாருக்கு மேல்கோட்டை சென்று சேர்வோம். இடையில் மூணு நாலு கோவில்களையும் தரிசிப்போம் என்று சொல்லியிருந்தார்கள். 

முதலில் கல்லஹல்லி என்ற இடத்தில் இருக்கும் Bhooபூ வராக ஸ்வாமி கோவிலுக்குச் சென்றோம். 

கல்லஹல்லி Bபூவராக ஸ்வாமி கோவில். 

இந்த கிராமம் ஹேமாவதி நதிக்கரையில் உள்ள து. ஸ்ரீரங்கபட்னாவிலிருந்து மாண்டியா செல்லும் வழியில், 60 கிமீ தூரத்தில் உள்ளது. இந்த சிலா மூர்த்தி 2500 ஆண்டுகளுக்கும் முற்பட்ட தாம். கௌதம மஹரிஷியால் பிரதிஷ்டை செய்யப்ப ட்ட து. காலத்தால் இந்தச் சிலை புதையுண்டு போக, ஹொய்சாள அரசன் வீர Bபல்லால III ஆல் பூமியிலிருந்து எடுக்கப்பட்டு, சிறிய கோவிலில் பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்ட து. (12-13ம் நூற்றாண்டு). அரசனின் மஹிஷி, தேவதேவியின் பெயரால் இந்தக் கோவிலைச் சுற்றி கலாசாலை 40 கிமீ சுற்றளவுக்கு இருந்ததாம்.  ஸ்வாமியின் பெயர், ப்ரளய வராஹஸ்வாமி. மூலவர், சாம்பல் கல்லால் (ஒருவகை எரிமலைப் பாறை) செய்யப்பட்டது. வராஹமூர்த்தியின் வாயிலிருந்து வரும் நீண்ட பற்கள் சிறிது வெளிர் நிறத்திலும், கண்கள் சிவப்பு கலந்த நிறத்திலும் உள்ளது. காலவெள்ளத்தில் கோவில் புகழ் வெளிச்சமில்லாமல், பாழடைந்த சிறிய சந்நிதியாக இருந்த இந்தக் கோவிலை, 18ம் நூற்றாண்டில், மைசூர் அரசர், மும்மடி கிருஷ்ணராஜ உடையார், பரகால மடத்திடம் இந்தக் கோவிலின் பொறுப்பை ஒப்படைத்தார். மூலவர், 15 அடிக்கும் அதிகமான உயரம், நான்கு கரங்களுடன், மடியில் பூதேவியுடன் காட்சியளிக்கிறார்.

பத்து வருடங்களுக்கு முன்பு, துபாய் தொழிலதிபர் கனவில் இந்த சிலா மூர்த்தி வந்ததாம். இந்தக் கோவில் எங்கு இருக்கிறது என்று பல முறை தென்னிந்தியாவிற்குப் பயணம் செய்து தேடினாராம். அப்படி ஒரு தடவை இந்த இடத்திற்கு வந்தபோது, பரகால மடத்தின் நிர்வாகிகள், மூலவரின் முழு உருவையும் காண்பிக்க, இந்தப் பெருமாள்தான் தன் கனவில் வந்தவர் என்று சொல்லி, பெரிய கோவிலைக் கட்ட, தன்னுடைய பங்காக 50 லட்சம் தந்தாராம்.  மிகப் பெரிய கோவிலாக இதனைக் கட்ட த் திட்டமிட்டு, பாறைகள், அதனைத் தூணாகச் சீர் செய்வது, அந்த இடத்தைச் சீர் செய்வது என்று சில வருடங்களாக கோவில் கட்டுமானப்பணி நடந்துகொண்டு வருகிறது. சென்ற வருடத்திற்கும் இந்த வருத்திற்கும் நிறைய முன்னேற்றம் காண முடிந்தது.  மாண்டியா மாவட்டத்தில் பலரும், வீடு கட்டுவதற்கு முன்பு இந்தக் கோவிலுக்கு வந்து வேண்டிச் செல்கின்றனர். தற்போது நவீன அன்னதானக் கூடம் ஒன்று செயல்பட ஆரம்பித்திருக்கிறது. 

இந்தக் கோவிலை நாங்கள் 8 மணிக்கு அடைந்தோம். கோவில் 9 மணிக்குத்தான் நடை திறக்கும் என்பதால், அருகிலிருந்த அன்னதானக் கூடத்திற்குச் சென்று, அங்கு நாங்கள் கொண்டுவந்திருந்த தக்காளி சாதம் சாப்பிட்டோம். (இன்று மாலை வரை பயணம் என்பதால் Bபால bபோgகம் என்ற வகையில் சிறிது தக்காளி சாதம்.  மதியம் இன்னொரு இடத்தில் கதம்ப சாதம் மற்றும் தயிர் சாதம். இரவுதான் முழு உணவு-மேல்கோட்டையில்)

கோவிலுக்குச் சென்று தரிசனம் செய்தோம். அருகிலிருந்த ஹேமாவதி ஆறு, அதிக நீரில்லாமல் ஓடிக்கொண்டிருந்தது. அங்கிருந்த கரும்புச் சாறு கடையில், தாகசாந்தி செய்துகொண்டோம்.

அருகில் ஓடும் ஹேமாவதி ஆறு.

அங்கிருந்து 10 ¼ க்குக் கிளம்பி, மிதுன சாளக்ராமம் என்று அழைக்கப்படும் இடத்திற்கு 11 ½ வாக்கில் போய்ச்சேர்ந்தோம். அந்த  இடத்தின் முக்கியத்துவம் என்ன என்பதை அடுத்த வாரம் பார்க்கலாம்.

( தொடரும்)