நான் தரிசனம் செய்த கோவில்கள்: நெல்லைத்தமிழன் : வைரமுடி யாத்திரை 08

 

வைரமுடி யாத்திரை – சாளக்ராமம், மாண்ட்யா – பகுதி 8

கல்லஹல்லி Bபூவராகஸ்வாமி கோவில் தரிசனத்திற்குப் பிறகு அங்கிருந்து புறப்பட்டோம். 11 ½ மணிக்கு, நாங்கள் சென்ற இடமான மிதுன சாளக்ராமம்,  இராமானுஜரின் கர்நாடக விஜயம் சம்பந்தப்பட்ட இடமாகும். அப்போது சோழ நாட்டில் சைவம், வைணவம் என்று இரு பெரிய மதங்கள் இருந்தன. இராமானுஜர், வைணவத்தை வளர்த்தார். சோழ அரசன் (யார் என்பதில் கருத்து வேறுபாடுகள் உள்ளன. குலோத்துங்க சோழன்-II என்று சிலர் சொல்கின்றனர். ஆனால் அவன் காலம் 1133-1150 என்கின்றனர். இராமானுஜரின் 50-60 வயதில் நிகழ்ந்த நிகழ்ச்சி இது. இராமானுஜர் 1137ல் மறைந்தார். அதனால் முதலாம் குலோத்துங்கன் காலத்தில் இது நிகழ்ந்தது என்று நான் நினைக்கிறேன். அவன் காலம் 1070-1120) குலோத்துங்க சோழன், சைவ மதத்திற்கு முக்கியத்துவம் கொடுத்தான். சைவப் பெரியோர்களின் தூண்டுதலாலோ அல்லது சிவபெருமானிடம் கொண்ட அதீத பக்தி காரணமாக,  இராமானுஜரை சைவ-வைணவ விவாதத்திற்கு,  தன் அவைக்கு அழைக்கிறான். இதில் ஏதோ சூது இருக்கிறது என்று எண்ணி, இராமானுஜரின் சீடர் கூரத்தாழ்வான், இராமானுஜரை ஸ்ரீரங்கத்திலிருந்து கிளம்பச் சொல்லி, தான் இராமானுஜர் வேடமிட்டு, இராமானுஜரின் ஆச்சாரியர்களுள் ஒருவரான பெரிய நம்பியுடன் அரசவைக்குச் செல்கிறார்.  அங்கு, சிவனே பெரும் தெய்வம், சைவமே பெரிய மதம் என்று ஒப்புக்கொண்டு ஓலையில் கையெழுத்திடச் சொல்கின்றனர். அதற்கு ஒப்புக்கொள்ளாததால், கூரத்தாழ்வாரின் கண்கள் பறிக்கப்படுகின்றன (இராமானுஜர் என்று எண்ணி). அவருடன் வந்த பெரிய நம்பியின் கண்களும் பறிக்கப்படுகின்றன.

இந்தச் சமயத்தில், இராமானுஜர், தன்னுடைய மருமகனும், தன் சீடனுமான தாசரதி என்ற பெயரைக் கொண்ட, முதலியாண்டானுடன், சோழநாட்டை விட்டு விலகி, ஹொய்சாள நாட்டுக்கு (தற்போதைய கர்நாடக) இடம் பெயர்கிறார். அவர் முதலில் வந்த இடம் சாளக்ராமம் என்று அழைக்கப்படும் இந்த இடம். இங்கிருந்த மக்கள் ஜைன சமயத்தைத் தழுவியவர்கள். அவர்கள் இராமானுஜருக்கு முக்கியத்துவம் கொடுக்கவில்லை. இராமானுஜர், தன்னுடைய சீடனான முதலியாண்டானை, அங்கிருந்த மக்கள் உபயோகப்படுத்தும் திருக்குளத்தில் முதலியாண்டானின் பாதங்களை வைக்கச் சொல்கிறார்.  அதன் பிறகு அந்தக் குளத்து நீரை உபயோகித்தவர்கள் தாமாகவே மனம் மாறி இராமானுஜரை ஏற்றுக்கொண்டு வைணவர்களாக ஆனார்கள் என்று குருபரம்பரை ப்ரபாவம் சொல்கிறது. (இராமானுஜர், லக்ஷ்மணருடைய அவதாரம் என்றும், அவருக்கு சீடரான அவருடைய மருமகன் இராம அவதாரம் என்றும் சொல்கின்றனர்.) இந்த ஊரில் இராமானுஜருக்கு நிறையபேர் சீடர்களாக ஆனார்கள் (அவர்கள் ஹொய்சாள நாட்டைச் சேர்ந்தவர்கள், தமிழைத் தாய்மொழியாகக் கொண்டவர்கள் அல்லர் என்பதை நினைவில் வைக்கணும்).

இராமானுஜர் இந்த ஊருக்கு வந்ததே, அவருடைய கனவில் வந்த நரசிம்மர் சொல்லியதால், என்று சொல்கின்றனர். இந்த ஊரில் (சாளக்ராமம்) ஒரு யோக நரசிம்மர் கோவில் இருக்கிறது. அது 4800 ஆண்டுகளுக்கு முற்பட்ட து. அங்கு இராமானுஜர் சென்று வழிபாடு செய்தார். அப்போது அந்தக் கோவிலின் பூஜாரி வடுகநம்பி, இராமானுஜரின் சீடராக ஆகி வைணவத்தைத் தழுவினார்.  இவர்தான் இராமானுஜரின் முதன்மை சீடர். இராமானுஜருக்கு உதவியாக அவர் செல்லும் இடங்களுக்கெல்லாம் கடைசி வரை சென்றவர்  (இவர், இராமானுஜர், கேரள திவ்யதேசங்களில் பூஜை முறைகளை தமிழகத்தைப் போல மாற்றுவதற்காகச் சென்றபோது அவருடன் சென்றிருந்தார். அந்தக் கதை, திருக்குறுங்குடி என்ற திவ்யதேசத்துடன் தொடர்புடையது. அந்தப் பயணங்களைப் பற்றி எழுதும்போது வரும்).

இராமானுஜர், சாளக்ராமம் என்ற இடத்திலேயே சிறிதுகாலம் தங்கியிருந்தார். பிறகு தொண்டனூர் என்ற பகுதியில் இருந்த ஜைன அரசனுடைய பிரச்சனையைத் தீர்த்து அவனை வைணவனாக்கினார். அவனைத் தொடர்ந்து அந்த ஊர் மக்களும் வைணவத்தைத் தழுவினர்.  இது பின்னால் வரும்.

சாளக்ராமம் என்ற இடத்தில் இராமானுஜர் தங்கியிருந்தபோது, அவருடைய திருவடி நிலைகளை அந்த இடத்தில் பதித்து, சிறிய மடம் போன்ற ஒன்றை வடுக நம்பி ஸ்தாபித்தாராம். தினமும் அந்தத் திருவடியை அலம்பி, அந்தத் தீர்த்தத்தை, அவருடைய சீடர் வடுகநம்பி, ஒரு சிறிய இடத்தில் விட்டுவந்தார். (சிறிய pond ஆக அந்த இடம் இருந்திருக்கலாம்). இது இப்போது சிறிய நீர்த்தொட்டி போல அமைந்து “இராமானுஜர் ஸ்ரீபாத தீர்த்தம்’ என்று வழங்கப்படுகிறது.

நாங்கள் சாளக்ராமத்தில் முதலில் சென்ற இடம் இராமானுஜர் திருப்பாதங்கள் சமைக்கப்பட்ட மடம் மற்றும் அதன் எதிரில் இருக்கும் இராமானுஜ ஸ்ரீபாத தீர்த்தம் மற்றும் முதலியாண்டான் குளம். இதில் முதலியாண்டான் தன் பாதங்களை வைத்த திருக்குளம், மிகவும் சிதிலமடைந்த நிலையில் இருக்கிறது. அந்த இடங்களை இப்போது சீர்செய்யத் துவங்கியிருக்கின்றனர். இராமானுஜர் மடம் மற்றும் ஸ்ரீபாத தீர்த்தம், தொல்பொருள் இலாகாவின் பாதுகாப்பில் உள்ளது.

முதலியாண்டான் தீர்த்தம் என்று அழைக்கப்படும் திருக்குளம்.

இந்த இடத்திலிருந்து நடக்கும் தூரத்தில் இருந்த யோக நரசிம்மர் கோவிலுக்குச் சென்றோம்.  இந்த யோக நரசிம்மர், 4800 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு கௌதம ரிஷியால் பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்டார். உக்ர மூர்த்தியாக இருந்த நரசிம்மரை, இராமானுஜரின் வழிபாடு சாந்தமாக்கிற்று என்கின்றனர். இராமானுஜர், அரவிந்தவல்லித் தாயாரை, மூலவரின் அருகில் பிரதிஷ்டை செய்தாராம். இந்த நரசிம்மருக்கு மூன்றாவது கண், இரண்டு புருவங்களுக்கு இடையே சிறியதாக அமைந்திருக்கிறது.  (முக்கண் கொண்ட நரசிம்மஸ்வாமி, சிங்கப் பெருமாள் கோவிலில் இருக்கிறார்)

இந்தக் கோவிலுக்கு சுற்றுவட்டார முஸ்லீம் மக்களும் வருகின்றனர் (எனக்குத் தோன்றியது, அவர்கள் மதம் மாற்றப்பட்டவர்களாக இருப்பார்கள். அவர்களின் முன்னோர்கள் வழிபட்ட பிரகாரம், இப்போதும் இந்தக் கோவிலுக்கு வருவார்களாயிருக்கும். இறைவன் ஒருவனே அல்லவா?)

என்ன காரண தெரியவில்லை. இந்தக் கோவிலின் பழமையான நரசிம்ம மூர்த்தி சிலை, பின்பக்க பிரகாரத்திற்கு மாற்றப்பட்டு, புதிய மூலவரை சிலவருடங்களுக்கு முன்பு செய்து பிரதிஷ்டை செய்திருக்கிறார்கள்.  ஏதேனும் Bபின்னப்பட்டிருந்ததா என்று தெரியவில்லை.

யோக நரசிம்ம ஸ்வாமி கோவில், சாளக்ராமம். 

யோக நரசிம்மர்,  யோக நரசிம்மர் ஆலயம், சாளக்ராமம். நான்கு திருக் கைகளுடன், சங்கு சக்ர தாரியாக யோகம் செய்யும் நிலையில். இரண்டு கண்களுக்கும் இடையில் உள்ள சந்தனப் பொட்டு இருக்கும் இடம்தான் மூன்றாவது கண் என்று சொல்கிறார்கள்.

 

ஸ்வாமி சிலாரூபத்தின் பின்னால் 17, 13 என்று போட்டுள்ள கற்பலகைகளைக் காணலாம். பொதுவாக பழமையான கோவில்களில் இந்த மாதிரி, கற்களுக்கு நம்பர் போட்டிருப்பார்கள். ஏதாவது நேர்ந்து சிதிலமடைந்தால், பழைய நிலையில் கற்களை அடுக்குவதற்காகவும், இன்னொரு இடத்தில் வைக்க நேர்ந்தால், பழைய மாதிரியே கற்களை அடுக்கவும் இதனைச் செய்கிறார்கள். அடுத்த முறை பழைய கோவில்களுக்குச் செல்லும்போது இப்படி இருக்கிறதா என்று பாருங்கள்.

 

கோவில் தரிசனம் முடிந்த பிறகு, அந்தக் கோவில் பிராகாரத்திலேயே கதம்ப சாதம் (சாம்பார் சாதம்), வற்றல் மற்றும் தயிர் சாதம் சாப்பிட்டோம். பிறகு அங்கிருந்து மதியம் 1 மணிக்குக் கிளம்பி சுமார் 30 கிமீ தொலைவில் இருக்கும் ஹொசஹொலாலு என்ற இடத்தை 1 ¾ க்கு அடைந்தோம். எங்கள் திட்டப்படி, மாலை 4 மணிக்குள்ளாக மேல்கோட்டையை அடையவேண்டும். அதை நோக்கித்தான் எங்கள் பயணம். ஹொசஹொலாலு என்ற இடத்தில் என்ன பார்த்தோம் என்பதை அடுத்த வாரம் பார்ப்போம்.

(தொடரும்)