மயிலையிலே கபாலீஸ்வரா

 சமீபத்தில் மயிலை கபாலீஸ்வரர் கோவில் செல்ல வேண்டிய சந்தர்ப்பம் ஒன்று வந்தது.  நாங்கள் சென்றது ஆடிப்பூரம் அன்று என்பதால் செம கூட்டம். 

ஏனோ என் மகன் எனக்கு சென்னை தெருக்கள் வழிகள் கொஞ்சமாவது பழக்கம் என்பதை நம்புவதில்லை.  மந்தைவெளி தாண்டி இடதுபுறம் திரும்பி மயிலைக்குள் நுழைந்து சித்திரக்குளம் கண்ணில் பட்டதுமே பிரதட்சணமாக அதன் அடுத்த பக்கத்தில் திரும்பச் சொன்னதைக் கேட்காமல் கூகுள் மேப்பை நம்பினான்.  அது அந்த வழியைத் தாண்டி ஒரு உடனே முடிந்து விடும் குட்டிச்சந்தில் திரும்பச் சொன்னதும் என் வழிக்கு வந்தான்.

ஆனால் கோவிலுக்கு வருபவர்களுக்கு கார் பார்க்கிங் என்று ஒரு நிரந்தர இடம் கிடையாது.  ஆங்காங்கே கடைகளுக்கு முன் நிறுத்திக் கொள்ள வேண்டியதுதான்.  நீண்ட நேரம் தயங்கி விட்டு நாங்களும் அதேபோல நிறுத்தி விட்டு சென்றோம்.  வந்து பார்க்கும்போதுதான் அது சகஜம், அதுதான் வழி என்று தெரிந்தது.

மயிலையில் புகழ்பெற்ற டப்பா செட்டி கடை!  என் தங்கை, என் மன்னி, என் பாஸ் எல்லோருக்கும் இங்கிருந்துதான் பிரசவ நடக்காய லேகியம் வாங்கி கொடுப்பார் அப்பா.

கபாலீஸ்வரரையும், கற்பகாம்பிகையையும் இந்தக் கூட்ட நெரிசலிலும் மிக அருகே தரிசிக்க முடிந்தது ஒரு அதிருஷ்டம்.  உள்ளே குடிதண்ணீர் என்று எழுதி டம்ளர் வைத்து குழாய் அமைத்திருக்கிறார்கள்.  அதைக் குடிநீராக பயன்படுத்துவோர் மிகவும் குறைவு.  வாசலில் கொடுக்கும் பிரசாதத்தை வாங்கி சாப்பிட்டு விட்டு வந்து கைகழுவுமிடமாகவே அதை பாவிக்கின்றனர் பொறுப்பான பொதுஜனம்.

இந்தமுறை மயிலையில் நான் கண்டது நிறைய்ய யாசகர்கள்.    கோவில் உள்ளே மண்டபத்தில் அமர்ந்திருந்தவர் திடீரென வரிசையில் அமரவும் அவர்களுக்கு டோக்கன் வழங்கப்பட்டது.  மதிய உணவு அன்னதானத்துக்கான டோக்கனாம்.  வந்திருந்த ஜனங்கள் டோக்கனைவிட அதிகமாக இருந்தனர்.  டோக்கன் கிடைக்காதவர்கள் ஏமாந்து ஓரமாக நின்றனர். ஒரு நாளைக்கு இத்தனை பேர்களுக்குதான் அன்னதானம் என்று வரையறை இருக்கிறதா என்று தெரியவில்லை.  சிலர் மடப்பள்ளியை முற்றுகையிட்டுக் கொண்டிருந்தனர்.

அங்கேயே ஒரு சிலர் சாப்பாடு வாங்கித்தரச் சொல்லி என்னிடம் கையேந்த, நான் அன்னதானக்  கூடத்தை கைகாட்டினேன்.  அவர்கள் சொல்லிதான் டோக்கன் தீர்ந்த விவரம் எனக்குத் தெரிந்தது.

வெளியில் வந்து மாடவீதியை நோக்கி நடக்கையில் ஓரமாக நின்றிருந்த, படித்தவர் போலிருந்த, ஒரு கௌரவமான பெண் - சுமார் 25 வயது மதிக்கத் தக்கவர் - எங்கள் அருகே நெருங்கி முந்தானையை மடிப்பிச்சை கேட்பது போல பிரித்து தான் அனாதை என்றும், ஆதரிக்க ஆள் இல்லை என்றும் திருமணத்துக்கு உதவுமாறும் கேட்டுக் கொண்டார்.  சற்றுத் தள்ளி நடந்ததும் ஒரு நடுத்தர வயது தம்பதி பசிக்கிறது என்றும் காசு கொடுங்கள் அல்லது சாப்பாடு வாங்கித் தாருங்கள் என்றார்.  போகப்போக சாப்பாடு வாங்கித்தாருங்கள் என்று நிறையபேர் எதிர்ப்படத் தொடங்கி விட்டனர்.

ஒருவர் இவர்களுக்காக ஹோட்டலில் (நித்ய அமிர்தம்) சாப்பாடு வாங்கித்தர சென்றார்.  ஆனால் அரைமணி நேரம் ஆகும் என்று ஹோட்டல்காரர்கள் சொன்னதாக திரும்பி விட்டார்.  இவரும் கூட வந்து தொடர்ந்து நச்சரிக்க, 'உங்களுக்காக நாங்கள் இங்கேயே அரைமணி காத்திருக்க முடியுமா?" என்று உதவ நினைத்தவர் கோபப்பட்டார்.  அப்போதுதான் நாங்கள் நித்ய அமிர்தத்திலிருந்து இறங்கி இருந்தோம்.  எனக்குத் தெரிந்து சாப்பாடு தயாராகவே இருந்தது.  ஏன் அப்படிக் சொன்னார்கள் என்று யோசித்தால், இந்த மாதிரி யாசகர்கள் எல்லாம் சாப்பாட்டு டோக்கன் வாங்கி அவர்களிடமே அதைத் திருப்பிக் கொடுத்து அதற்குரிய பணத்தையோ, குறைவாகவோ பெற்றுச் செல்வார்கள் என்றே தோன்றியது.  

இதோ இந்தப் பெண்ணும், 

அதோ உட்கார்ந்திருக்கிறாரே அந்தப் பெண்ணும் 

சேர்ந்துதான் பையோடு சுற்றி வருகிறார்கள்.  பையில் என்ன வைத்திருக்கிறார்களோ..  இரண்டு  பேர் 'சாப்பாடு வாங்கி கொடுத்த பின்னும்' இன்னும் தாண்டிச் செல்வோரிடமெல்லாம் சாப்பாடு வாங்கி கொடுக்கச் சொல்லி கேட்கிறார்கள்.  யாசகம் கேட்டு கைநீட்டினால் ஐந்தோ பத்தோ...   இப்படி வாங்கினால் நூற்றுக் கணக்கில்...  முறையை மாற்றிக் கொண்டு விட்டார்கள் போலும்!  உ இலாபம்!

அதோ உட்கார்ந்திருக்கிறாரே..  அவர் மீண்டும் மீண்டும் 'வேயுறு தோளிபங்கன்' என்னும் ஒரே வரியை மட்டும் சொல்லிக் கொண்டு பின்னால் வந்து கொண்டிருந்தார்.  பாஸ் கல்யாணி கவரிங்கில் நுழைய, நான் வெளியே காத்திருந்த வேளையில் என்னைத் தாண்டியவர் என்னிடம் அந்த ஒரு வரியை சொல்லிக்கொண்டே கைநீட்டினார்.  நான் திரும்பிக் கொண்டதும் அந்த ஒரு வரியை உச்சரித்தபடியே தாண்டிச் சென்று அங்கு அமர்ந்து விட்டார்.  அடுத்த வரி இன்னும் உபதேசம் ஆகவில்லை போல...

==================================================================================================

கோராவில் கீழ்க்கண்ட கேள்வி பதில் வந்திருந்தது.  சுவாரஸ்யமாக இருந்ததால் இங்கு பகிர்கிறேன்..

முருகனுக்கு முற்பட்டது தமிழ் மொழி. பிறகு எப்படி முருகனை தமிழ் கடவுள் என்கிறார்கள்? முருகன் தமிழுக்கு செய்த சேவை என்ன? இல்லை முருகனும் தமிழும் ஒன்று என்றால், முருகனின் தாய் தந்தையர் பேசிய மொழி எது? வேதத்தைக் கொண்டு விளக்குக.

உண்மையை கூறினால் கோபிக்கக்கூடாது. முருகனை தமிழ்க்கடவுளாக கூறுவதற்கு காரணம் ஆயுத எழுத்து ஃ.

இந்த ஃ எழுத்தை கோலம் போடுவது போல் கோடு போட்டு சேர்த்தால் முருகனின் ஆயுதமான வேல் போல் தெரியும்.

இந்த ஃ எழுத்தை தமிழைத் தவிர வேறு எந்த தென்னிந்திய மொழியிலும் ஏன் எந்த ஒரு மொழியிலும் யான் கண்டதில்லை.  ஒவ்வொரு மூர்த்திக்கும் ஒரு ஆயுதம் இருக்கும். முருகனின் ஆயுதமாக ஏன் வேலை வைத்தார்கள்? இனி தான் பதிலே ஆரம்பமாகிறது.

யோகத்தில் மனித உடம்பில் ஏழு சக்கரங்கள் இருப்பதாக கூறுகிறார்கள். அவை முறையே -

1. மூலாதாரம் (Base of spine)
2. சுவாதிட்டானம் (Procreation spot)
3. மணிபூரகம் (Navel or தொப்புள்)
4. அநாகதம் (Heart centre)
5. விசுத்தி (Throat centre)
6. ஆக்ஞை (Forehead or நெற்றிப்பொட்டு)
7. சகஸ்ராரம் (Crown or உச்சிமண்டை )

சக்கரம் என்றால் நம் காரில் இருக்கும் tyre போல சுற்றும் பொருள் இல்லை. நம் உடம்பில் 72,000 நாடிகள் உள்ளன. இவற்றில் இடை, பிங்கலை, சுழுமுனை ஆகிய மூன்று நாடிகள் முக்கியகமாக கருதப்படுகின்றன.  இந்த மூன்று நாடிகளும் பல்வேறு நாடிகளுடன் சேர்ந்து மேற்கூறிய இடங்களில் சங்கமிக்கின்றன.

மேலே உள்ள படத்தில் இரண்டு பாம்புகள் முடிச்சு போட்டது போல் இருப்பதை பார்த்தியிருப்பீர்கள். நாம் அதை பாம்பு என்று நினைக்கிறோம். ஆனால் அவற்றில் ஒன்று இடை நாடி, இன்னொன்று பிங்கலை நாடி.

மூன்று முடிச்சுகள் உள்ளன. கீழுருந்து முதல் முடிச்சு நம் தொப்புளில் உள்ள முதல் முடிச்சு. பிரம்ம முடிச்சு என்பார்கள். பிரம்மன் விஷ்ணுவின் தொப்புளில் இருந்து வந்தார் என்பது அங்கே படைப்பு நடப்பது, அதாவது கருஉருவாவது, எல்லாம் நடக்கும் எனர்ஜி centre. படைப்பின் சூட்சமம் இந்த சக்கரத்தில் குண்டலினி சக்தி நின்றால் புலப்படும்.

இங்குள்ள முடிச்சை அவிழ்த்து மேலே செல்ல, இதய சக்கரத்தில் உள்ள விஷ்ணு முடிச்சு தட்டுப்படும். இந்த சக்கரத்தில் குண்டலினி நின்றால் அன்பு பீறிட்டு வெளிப்படும். எல்லோரிடத்திலும் அன்பாய் இருப்பர்.

அடுத்த முடிச்சு தொண்டையில் உள்ள ருத்ர முடிச்சு. இந்த நிலையில் குண்டலினி நின்றால் விசேஷமான தெளிவு, விசுத்தி (special clarity) கிடைக்கும்.

இந்த சிலையை நீங்கள் உற்று நோக்கினால் முதல் முடிச்சில் தாமரையும் இரண்டாம் முடிச்சின்மேல் விஷ்ணுவும், மூன்றாம் முடிச்சின்மேல் லிங்கமும் இருக்கும்.

மூன்று முடிச்சும் அவிழ்ந்தபின் நெற்றிப்பொட்டில் உள்ள ஆறாவது சக்கரத்தில் முருகன். Pituitary gland, pineal gland, மற்றும் நெற்றிப்பொட்டு இவை மூன்று புள்ளிகள். அவைகளை சேர்த்தால் வேல் போல இருக்கும். இங்கே குண்டலினி நின்றால் ஞானசுடர் ஒளிரும். இந்த நிலை அடைந்தவர் முகத்தில் ஒரு ஒளி இருப்பதுபோல் தோன்றும். இதையே தேஜஸ்-ah இருக்கிறார் என்று கூறுவோம்.

குண்டலினி மூலாதாரத்தில் ஓஜஸ் எனவும் ஆறாம் சக்கரத்தில் சேர்ந்தால் தேஜஸ் எனவும் கூறுகிறோம். ஆறாம் சக்கரத்தில் புலப்பட்டதால் முருகன் ஆறுமுகன் எனப்படுகிறார்.

இடைநாடியும் பிங்கலை நாடியும் வள்ளி தெய்வானையாக உருவகப்படுத்தி கூறியிருக்கிறார்கள்.

ஞானபண்டிதன் என்று முருகனை கூறுவதும், அப்பனுக்கே பாடம் சொன்ன சுப்பையன் என்று கூறுவதும் - ஞானம் ஆறாம் சக்கரத்தில் புலப்படுவதால்.

மிகப்பெரிய யோக விஞ்ஞானத்தை அதாவது ஒரு abstract ஆன விஷயத்தை மக்களுக்கு எளிமையாக உருவம் உருவகம் கொண்டு புரியவைக்க நம் முன்னோர்கள் செய்து வைத்த symbolism மற்றும் கதைகள்.

அதை மெய்ஞ்ஞான அறிவியலாக பார்த்தால் உண்மையான விடை கிடைக்கும்.

அதை விட்டுவிட்டு கடவுளுக்கு எதுக்கு ரெண்டு பொண்டாட்டி, யானை மூஞ்சி, சரஸ்வதி நாக்கில் உட்கார்ந்தால் பாத்ரூம் போக எங்கே போவாள் என்று அறிவுச்சுடர் ஒளிர்விடும் சிலரும், தமிழனின் முப்பாட்டன் முருகன் தான், மற்றைய கடவுள்களை ஒருக்காலமும் ஏற்கமாட்டோம் என்று கூறுவோரும் ஒரே ரகம் தான்.

நான் ஆன்மிகவாதி. நான் சொல்கிறேன் முருகன் தமிழ்க்கடவுளே இல்லை. In fact முருகன் கடவுளே இல்லை. முருகன் என்பது ஆன்மிகத்தில் ஒரு நிலை.

அதைப்போலவே ருத்ரனும், சக்தியும், விஷ்ணுவும், ஐயப்பனும்…. எல்லாமே நாம் யோகத்தில் அடையக்கூடிய வெவ்வேறு நிலைகள்.

அப்படி நான் சொல்வது பொய் என்றால்…. காடு மலை என்று பல கடந்து உடம்பில் இருக்கும் ஒவ்வொரு அணுவும் கொண்டு மேலே போய் ஐயப்பனை தரிசித்தால் அங்கே "தத் த்வம் அசி" அதாவது "நீ தான் அது" அல்லது "நீயும் அதுவாகிறாய்" என்று ஏன் எழுதிவைத்திருக்கிறார்கள்?

Spirituality is always an act of becoming. ஆன்மிகத்தின் குறிக்கோள் நம்முள் இருக்கும் இறைநிலையை அடைவதே. சும்மா எந்தக்கடவுளை தரிசித்தால் எந்தக்கோவிலுக்கு சென்றால் எனக்கு car பங்களா பணம் புகழ் குழந்தை அது இது கிடைக்கும் என்று உலக விஷயங்களுக்காக அல்ல. ஒருவரின் கர்மாவிற்கேற்ப இவையெல்லாம் நடக்கும். கோவிலுக்கு செல்வதால் மட்டும் தான் வந்தது, விளக்கு போட்டேன், வேலை கிடைத்தது என்று சொல்வது அந்த இறைநிலையை அற்ப விஷயங்களுக்காக பயன்படுத்துவது போல.

சிவன் - Nothingness - ஏதுமற்ற நிலை - சவம்

சக்தி - Energy - எல்லாவிதமான எனெர்ஜியும் சக்தி

விநாயகன் - குண்டலினியின் பாதுகாவலன் - மூலாதார சக்கரத்தில் இருக்கும் முதல் இறைநிலை. சிவனும் சக்தியும், அதாவது ஒன்றும் இல்லாத சவத்தில் சக்தி குண்டலினியாக வந்ததும் உணரப்படும் முதல் கடவுள் or இறைநிலை

பிரம்மா - படைப்பு நடக்கும் கருவறையில் இருக்கும் இறைநிலை

விஷ்ணு - இருதய சக்கரத்தில் அன்பின் வடிவமாய் இருக்கும் இறைநிலை. அன்பு ஓங்கிநிற்பதால் தான் இதய சக்கரம் கனக்கிறது சோகமாக இருக்கும் பொழுது. ஆனந்தமாக இருக்கும் பொழுது இதயம் லேசாகிறது. அன்பும் பக்தியும் நிறைந்த நிலை. அந்த பக்தி எந்த மூர்த்தியாக வேண்டுமாக இருக்கலாம், அது இயேசுவாக அல்லது அல்லாஹ் வாக கூட இருக்கலாம். பக்தி என்பது ஒன்றுதான்.

முருகன் - ஞான நிலை

எலி - விநாயகனின் வாகனம், முடிச்சுகளை ஓட்டை போட்டு மேலே செல்ல.

இப்படி மெஞ்ஞான தேடல் கண்ணோட்டத்தில் பார்த்தால் உருவ வழிபாட்டின் சூட்சமம் புரியும்.

கடைசியில் microcosm macrocosm இரண்டும் ஒன்று தான் என்று நாமே அது என்று ஆகும் நிலை.

ஏதேனும் தவறு இருப்பின் என்னுள் இருந்து இயங்கும் இறைநிலை தண்டிக்கட்டும்

======================================================================================

ரசித்த படம் - இணையத்திலிருந்து 

============================================================================================

வெங்கட் சில மாதங்களுக்கு முன்னால் தன் பக்கத்தில் ஒரு படம் வெளியிட்டிருந்தார்.  அதை சேமித்து வைத்திருந்தேன்.  அதற்கு எழுதியது கீழே...  வேறு மாதிரி எழுதலாம் என்று வைத்திருந்தேன்.  எழுத எண்ணம் ஓடவில்லை.  அதையே வெளியிடுகிறேன் 

வெய்யில் காலத்திலும் 

வேனிற்காலம் போல இருந்தது 

உன்னோடு இருந்தபோது 

கசப்புகளை 

கடக்க முடிந்தது 

காதல் நினைவுகளால் 

கஷ்டங்களை ஏற்றுக்கொண்டோம் 

இருவராய் இருந்து 

இஷ்டத்துடன் 

தொடக்கம் முதலே 

பேசிப் புரிய வைக்க 

அவசியமில்லை 

நீ என்ன நினைப்பாய் என்று 

எனக்கும் 

நான் என்ன நினைப்பேன் என்று 

உனக்கும் தெரியும்.

மகன்கள் -

கடைசிக் காலம்...

கடவுளைக் காட்டுகிறேன் என்று 

அழைத்து வந்து 

காசிக்கருகில் கடாசி 

காணாமல் போனார்கள் 

நாம் தேவைப்பட்டபோது 

அவர்கள் அனைவரும் 

சுற்றி வந்தார்கள் 

அல்லாதபோது காணாமல் போனார்கள்.

எத்தனையோ இழப்புகளை 

தாண்டி வந்திருக்கிறேன்

உன் துணையோடு 

உன்னையே இழந்ததை 

யார் துணையுடன் கடப்பேன். 

================================================================================================

நியூஸ் ரூம் 

பானுமதி வெங்கடேஸ்வரன்

ஒன்பது ஆண்டுகளுக்கு முன் நாகப்பட்டினம், திருக்கண்ணபுரத்திலிருக்கும் மூத்த மகன் வீட்டிலிருந்து அம்பத்தூரில் வசிக்கும் இளைய மகன் வீட்டிற்கு செல்வதற்காக நாகையிலிருந்து ரயிலில் வந்த மல்லிகா என்பவர் அம்பத்தூர் செல்லும் புறநகர் ரயிலில் ஏறுவதற்கு பதிலாக புனே செல்லும் ரயிலில் ஏறி விட்டாராம். புனே சென்ற அவர் மொழி பிரச்சனையால் புனாவிலேயே சுற்றிக் கொண்டிருந்திருக்கிறார். யாரோ இவரை ஒரு ஆஸ்ரமத்தில் சேர்த்து விட்டிருக்கிறார்கள். அங்கு அன்னதானம் செய்ய வந்த சில ஐ.டி. இளைஞர்கள் தமிழில் பேசுவதைப் கேட்டு அவர்களிடம் இவர் தன் பிரச்சனையைக் கூற, அந்த இளைஞர்களில் ஒருவர் போலீசுக்கு தகவல் தெரிவிக்க, புனே போலீஸ் சென்னை போலீஸை தொடர்பு கொண்டு,தொலைந்து போன தாய் மீட்கப்பட்டு மகனிடம் ஒப்படைக்கப் பட்டிருக்கிறார் - தான் தவறான திசையில் பயணிக்கிறோம் என்ற சந்தேகமே இந்த பெண்ணுக்கு வரவில்லையா? ரயிலில் டி.டி.இ. என்று ஒருவர் வருவாரே? அவர் கண்ணில் இவர் படவில்லையா? என்ற சந்தேகங்களும் வருகின்றன, சிறுகதை எழுத செம மேட்டர்.

யானைகள் முகாமில் தாயைப் பிரிந்த இரண்டு யானைக் குட்டிகளை பராமரித்த பழங்குடி பாகன் தம்பதியருக்கும், அந்த யானைக் குட்டிகளுக்கும் இடையேயான பாச உறவையும் வைத்து 'தி எலிஃபெண்ட் விஸ்பர்ஸ்' என்னும் ஆவணப் படம் ஆஸ்கார் விருது வென்றது அனைவரும் அறிந்ததே. அந்தப் படத்தின் இயக்குனர் தங்களுக்கு உதவி செய்வதாக கூறி ஏமாற்றி விட்டார் என்று புகார் கூறியிருக்கிறார்கள்.

மற்றொரு யானை செய்தி: கேரளாவின் சாலக்குடி-அதிரப்பள்ளி சாலையில் சென்று கொண்டிருந்த கேரள மாநில பேருந்து ஒன்றை கபாலி என்னும் ஒரு யானை வழி மறித்தது. அந்த ஓட்டுனர் பதட்டமடையாமல் வண்டியை நிறுத்தி விட்டு, யானையிடம், "டேய் கபாலி, நான் உன் அண்ணன்டா, எங்களுக்கு போக வழி விடுடா" என்று நைச்சியமாக பேசினாராம். அதைக் கேட்டு அந்த யானை வழிவிட்டு ஒதுங்கி நின்றதாம். ஓட்டுனரின் இந்த சாதுர்யத்தை பயணிகள் பாராட்டியிருக்கிறார்கள்.

காதலியிடம் தான் ஒரு ரவுடி என்று கெத்து காண்பிக்க அப்பாவி இளைஞரைக் கொன்ற இளைஞன். கல்லூரியில் பி.யூ.சி. படிக்கும் ஆகாஷ் என்னும் இளைஞ ன் தன்னை ஒரு பெரிய ரவுடி என்று காதலியிடம் சொல்லியிருக்கிறான்(என்ன ஒரு பெருமை!) அதை காதலி நம்பவில்லை. தான் ஒரு கொலை செய்தால் அவள் தன்னை ரவுடி என்று நம்புவாள் என்று நினைத்த ஆகாஷ், அவனைப் போல் ரவுடியாகும் ஆசையில் சுற்றிக் கொண்டிருந்த இன்னும் நான்கு விடலைப் பையன்களை கூட்டு சேர்த்துக் கொண்டு, அப்பாவிடம் பொய் சொல்லி காரை வாங்கிக் கொண்டு, வேலை முடிந்து பைக்கில் வீட்டிற்கு சென்று கொண்டிருந்த ஹேமந்த் என்னும் அப்பாவி இளைஞரின் பைக் மீது வேண்டுமென்றே காரை மோதி, கீழே விழுந்த அவரை சரமாரியாக தாக்கி கொன்றதோடு நிற்காமல், உடனே காதலியை வீடியோ காலில் அழைத்து ஹேமந்தின் உடலை வேறு காட்டியிருக்கிறான். திரும்பத்திரும்ப சினிமாக்களில் ரவுடிகளையே கதாநாயகர்களாக காண்பிப்பது காரணமாக இருக்குமோ? 

இந்த செய்தியை மட்டும் படித்து விட்டு இந்தக்கால இளைஞர்கள் மீது முற்றிலுமாக நம்பிக்கை இழந்து விட வேண்டாம். 

உ.பி.யிலிருந்து பெங்களூருக்கு வேலை தேடி வந்த அந்த இளைஞருக்கு ஸ்விக்கியில் டெலிவரி பாயாக வேலை கிடைத்தது. பேட்டரியில் இயங்கும் இரு சக்கர ஊர்தியில் வாடிக்கையாளர்களுக்கு உணவு சப்ளை செய்யும் இவர் ஒரு நாளைக்கு அறநூறு ரூபாய் சம்பாதிக்கிறாராம், அதில் இருநூறு ரூபாய் பேட்டரி வண்டிக்கு செலவானது போக மிச்சமிருப்பதில் தன் செலவுகளை குறைத்துக் கொண்டு சிக்கனமாக செலவு செய்து, ஊரில் இருக்கும் பெற்றோர்களுக்கும் பணம் அனுப்புகிறாராம். இதில் முக்கியமான விஷயம் அந்த இளைஞர் சிறு வயதிலேயே வலது கையை இழந்தவர். ஒரு கையோடு இத்தனை வேலை! இவ்வுலகில் நல்லவர்களும் இருக்கிறார்கள்.

=====================================================================================================================