வாரிசு நடிகர், நடிகைகளில் உங்களைக் கவர்ந்தவர் யார்?

 

பானுமதி வெங்கடேஸ்வரன்: 

வாரிசு நடிகர், நடிகைகளில் உங்களைக் கவர்ந்தவர் யார்? இந்த லிஸ்டில் இசைக் கலைஞர்கள், அரசியல்வாதிகளையும் குறிப்பிடலாம்.

# நடிகர் நடிகைகள் யாருமில்லை. இசைக் கலைஞர் வரிசையில், மகாராஜபுரம் சந்தானம் ஓரளவு சொல்லலாம்.

& நடிகைகளில், தேவிகா & கனகா என்று சொல்லலாம். நடிகர்களில் சிவாஜி, பிரபு என்று இருந்தாலும் தற்கால பிரபு ஏனோ எனக்குப் பிடிக்கவில்லை. சிவகுமார் & சூர்யா ஓரளவுக்குப் பிடிக்கும். இசைக் கலைஞர்களில், மதுரை மணி அய்யர் & (நேர் வாரிசாக இல்லாதபோதிலும்() டி வி சங்கரநாராயணன். 

மாற்றம் என்பது வளர்ச்சிதானே? பிறகு ஏன் நாம் வசித்த ஊர்கள் மாறும்பொழுது முன்பு போல் இல்லையே என்று வருந்துகிறோம்?

# முன்னேற்றமான மாற்றம் வரவேற்கத் தக்கது. 

எனினும் கிராமிய சூழல் மறைந்து நகரத்தின் நெரிசல் தலை தூக்கும்போது ஒரு சிறு வருத்தம் வரத்தானே செய்யும்?

மாறாக கடந்த காலத்தை விட நலிவுற்ற நிலையில் உள்ள சூழல் தரும் வலியும் சோகமும் கொடுமைதான்.

& நாகையிலிருந்து சென்னை வந்தபோது நான் சந்தோஷமாகத்தான் இருந்தேன். சென்னையிலிருந்து பெங்களூரு வந்ததும் இங்கேயும் சந்தோஷமாகத்தான் இருக்கிறேன். ஆக, முன்பு போல் இல்லையே என்ற வருத்தம் எனக்கு இல்லை. 

ஜெயக்குமார் சந்திரசேகரன் : 

செயற்கை நுண்ணறிவு மென்பொருள் ஏதாவது உபயோகித்திருக்கிறீர்களா??  ChatGPT பற்றி சொல்ல முடியுமா? ஏன் எதற்கு எப்படி......

# ChatGPT யில் சில உள்ளீடுகள் கொடுத்து விடை சரி பார்த்தேன். சில சமயம் தவறான விடைகள் வருகின்றன. பல்வேறு வகையாக சோதிக்க இயலும் என்று தெரிந்து கொண்டேன்.

& ChatGPT யில் பல வகை app இருக்கின்றன என்று நினைக்கிறேன். நான் சோதனை செய்ய நிறுவிய ஒரு ChatGPT app ல நான் கேட்ட கேள்வியும், அது கொடுத்த பதிலையும் கீழே கொடுத்துள்ளேன். 

நான் : ஜெயகுமார் சந்திரசேகரன் யார்? 

Chat GPT: ஜெயகுமார் சந்திரசேகரன் நம்பிக்கைக் கோவிலின் கோவில்சீதன்காரை நகரில் உள்ள கோவில்சீதன்காரை ஆசிரியர் மற்றும் பிராபிக ஜோதிட நிலையாளியான இந்திரன் சந்திரசேகரன் அவர்கள் ஆவார். இவர் ஜோதிட சாஸ்திரத்தில் அரசியல் ஜோதிடத்தின் உயர்நிலை நிலைமையை எடுத்து விட்டவர். இவர் மூன்று புராணங்கள் அரசியல், சங்க புராணம் மற்றும் அகத்தியர் புராணம் மேல் பாரம்பரிய அரசியல் ஜோதிடம் பற்றிய நிகழ்ச்சிகளை கைகளில் கொண்டவர்.

சரி, தமிழில் கேட்டால் எதையோ சொல்கிறது என்று - ஆங்கிலத்தில் கேட்டேன் ! 

அடக் கடவுளே! இந்த செயற்கை நுண்ணறிவு செப்டம்பர் 2021 க்குப் பிறகு காலேஜுக்குப் போகவில்லையாம்!! சரியான மண்டு! 

நெல்லைத்தமிழன் : 

மூன்று வாரங்களுக்கு முன் அதிகாலையில் வளாகத்தில் நடந்துகொண்டிருந்தபோது, பாதையில் வயதான புறா இருந்தது. நான் அதன் அருகில் நடக்கும்போதும் அசையவில்லை. நான் தொந்தரவு கொடுக்காமல் நடந்துகொண்டிருந்தேன். வயது அதிகமாகி இறக்கப்போகிறது என நினைத்தேன். இரண்டாவது சுற்று வரும்போது ஒரு காக்காய் அந்தப் புறாவைக் கொத்தியது. புறா சிறகை அசைத்து எனக்கு உயிர் இருக்குறது எனக் காட்டியது. காக்கை ஒரு சில முயற்சிக்குப்பின் பக்கத்து மதிலில் அமர்ந்திருந்தது. புறாவை மீண்டும் தாண்டிச் செல்லும்போது அதன் முதுகுல் காக்காய் அலகால் ஏற்பட்ட பல காயங்கள் இருந்தன. என் மனதில் என்ன செய்யலாம் என யோசித்தேன். புறாவை விரட்டினால் காக்காயின் உணவைப் பறித்த பாவம் வருமா இல்லை புறாவை (அப்போது) தப்பிக்கவிட்ட புண்ணியம் வருமா? இந்த மாதிரிச் சூழலில் என் செயல் என்னவாக இருக்கும் என யோசித்தேன். நம் வேலை இதில் தலையிடாமல் இருப்பதுதான், இது இயற்கையின் சங்கிலி என நினைத்தேன். அடுத்த சுற்று வரும்போது, எனக்கு முன்னால் சென்றுகொண்டிருந்தவர், அந்தப் புறாவைத் தூக்கி புதருக்குள் விட்டார். இது ஏன் எனக்குத் தோன்றவில்லை, அப்படிச் செய்வது சரியாக இருந்திருக்குமா என்ற யோசனை. புகைப்படங்களுடன் புதன் கேள்விக்கு அனுப்பலாம் என நினைத்தேன்.

& முன் காலத்தில், ஒரு யாத்ரீகர் வாழ்ந்து வந்தார். அவர் ஊர் ஊராக பயணம் செய்பவர். அவர் ஒருமுறை அப்படிப் பயணம் செய்தபோது வழியில், ஆற்றங்கரை ஓரத்தில் உள்ள மரத்தடியில் தன்னுடைய கட்டு சாதத்தை திறந்து சாப்பிட உட்கார்ந்தார். எல்லாம் தயார். ஆற்றில் கைகழுவி, குடிக்கத் தண்ணீர் கொண்டு வரலாம் என்று சென்றார். 

அந்த நேரத்தில், ஒரு கருடன், ஒரு பாம்பைப் பிடித்து வந்து மரக்கிளையில் உட்கார்ந்து, பாம்பைக் கொத்திக் கடித்தது. பாம்பு வலி தாங்காமல் வாயைத் திறந்து, விஷத்தைக் கக்கியது. 

அந்த விஷம் நேரே கீழே இருந்த யாத்ரீகரின் கட்டுசாதத்தில் விழுந்தது. 

யாத்ரீகர் வந்தார், உணவை உண்டார்; விஷம் தலைக்கேறி இறந்து போனார். 

யாத்ரீகரைக் கொன்ற பாவம் யாரைச் சேரும்? இதற்கு பதில் தெரிந்தால், உங்கள் கேள்விக்கும் பதில் கிடைக்கும். 

நிற்க. 

சில வருடங்களுக்கு முன்பு, நான் இந்தக் குடியிருப்பில் காலை நடைப்பயிற்சி சென்றபோது, குடியிருப்பின் நீச்சல் குளத்திற்கு அருகே ஒரு பூனை வேலி அருகே பதுங்கிப் பதுங்கி சென்றுகொண்டிருந்தது. ஏன் அப்படி செல்கிறது என்று உன்னிப்பாக கவனித்தபோது, நீச்சல் குள ஓரத்தில் ஒரு குருவி உட்கார்த்து, இப்படியும் அப்படியும் திரும்பி என்னவோ யோசித்துக் கொண்டிருந்தது. பூனையார், குருவிக்குப் பின்னே நெருங்கி வந்துகொண்டிருந்தார். 

உடனே தாமதிக்காமல், ஒரு சிறு கல்லை எடுத்து குருவியைப் பார்த்து வீசினேன். குருவி பறந்தது; பூனை ஏமாந்தது. இந்த சம்பவத்தில் பல தற்செயல் நிகழ்வுகள்! இதெல்லாம் இப்படி நடக்கவேண்டும் என்று விதி இருந்தால், அப்படித்தான் நடக்கும். ஒன்றும் சொல்வதற்கில்லை. 

= = = = = = = =

எங்கள் கேள்விகள் : 

1) சொந்தக்காரர் அல்லாத உங்களுக்கு மிக மிக பிடித்த நண்பர் அல்லது நண்பி யார்? 

2) தமிழில் சமீபத்தில் வந்த நல்ல நகைச்சுவைப் படம் என்று எந்தப் படத்தைச் சொல்வீர்கள்? 

= = = = =

KGG பக்கம் : 

ஐந்தாம் வகுப்பு படித்த சமயத்தில் வகுப்பில் என் பக்கத்தில் உட்கார்ந்து என்னுடன் கதை பேசிய இன்னொரு நண்பன் கிருஷ்ணமூர்த்தி. அவனுடைய பெயரை எப்பொழுதும் கிருட்டிணமூர்த்தி என்றுதான் சொல்லுவான், எழுதுவான். 

என்னுடைய வீட்டிலிருந்து நான் பள்ளிக்கு எடுத்துச் சென்ற சுடுகாய் (கல்யாணமுருங்கை மரத்தின் விதைகள்; பல்லாங்குழி ஆட பயன்படுத்தப்படும்!) மற்றும் கிழக்கோடி ( சரியான பெயர் இதுதானா என்று தெரியவில்லை. இது சரியான பெயர்தான் என்று அண்ணன் சொல்கிறார். இது ஒரு மருந்துப்பொருள். வீக்கம் குறைக்க இதை அரைத்துத் தடவுவார்களாம்.)  இவைகளை மிகவும் விரும்பியவன் கி மூர்த்தி. சுடுகாய் என்பது புளியங்கொட்டை நிறத்தில் இருக்கும் உருண்டை வடிவான காய். கிழக்கோடி சாம்பல் நிறத்தில் இருக்கும் உருண்டை வடிவான காய். இரண்டு காய்களுக்கும் எனக்குத் தெரிந்த ஒரே உபயோகம் - அவற்றை தரையில் கொஞ்ச நேரம் தேய்த்தால், அவை பயங்கர சூடாகும். அப்படியே யார் மீதாவது அந்த சூடான பகுதியை ஒரு ஒற்று ஒற்றினால்,  அவர்கள் சூடு தாங்காமல் அலறுவார்கள். 

கி மூர்த்தி - பண்டமாற்று முறையில் பல சுடுகாய்களை (பலப்பம் / தின்பண்டம் etc கொடுத்து ) என்னிடமிருந்து வாங்கிச் சென்றான். 

அவனுடைய வீடு நாகை கீரைக்கொல்லைத் தெருவில் இருந்தது. ஒருநாள், மதியம் வீட்டில் சாப்பிட்டபின்பு, அவனுடைய வீட்டிற்கு என்னைக் கூப்பிட்டிருந்தான். என் வீட்டிலிருந்து அருகேதான் இருந்தது அவனுடைய வீடு. அடையாளம் சொல்லியிருந்ததால், நேரே அவன் வீட்டுக்குச் சென்றிருந்தேன். 

அவனுடைய வீட்டில் என்னை, " சாப்பிடுகிறாயா? " என்று அவனுடைய அம்மா கேட்டார்கள். " இல்லை - இப்போதான் சாப்பிட்டுவிட்டு வந்தேன்" என்றேன். கி மூர்த்தியிடம், " வாடா - நாம் ஸ்கூலுக்குப் போவோம்" என்றேன். 

அந்த நேரத்தில், அவர்கள் வீட்டுக் கதவைத் திறந்துகொண்டு, ஒரு ஆஜானுபாகுவான போலீஸ்காரர் நுழைந்தார். 

அந்தக் காலத்தில் எனக்கு புலிக்கு அடுத்தபடியாக பயம் அளித்த விஷயம் ஒன்று உண்டு என்றால், அது போலீஸ். 'நான் என்னுடைய வீட்டிலிருந்து திருடிய உப்பு நார்த்தங்காய், சுடுகாய், கிழக்கோடி போன்ற விவரங்கள் போலீசுக்குத் தெரிந்தால், என்னைக் கொண்டுபோய் ஜெயிலில் போட்டுவிடுவார்கள்' என்ற பயம் அப்போது எனக்கு உண்டு. 

போலீஸ்காரரைப் பார்த்ததும் திடுக்கிட்டு எழுந்து திருட்டு முழி முழித்தேன். அவர் என்னிடம், " உக்காரு தம்பி. உன் பெயர் என்ன? " என்று கேட்டார். சொன்னேன். 

" அப்பா எங்கே வேலை பார்க்கிறார்? " 

சொன்னேன். 

" அய்யர் பையனா? " எனக்கு இதற்கு என்ன பதில் சொல்வது என்று தெரியவில்லை. 

அவர் இதற்கு பதிலும் என்னிடம் எதிர்பார்க்கவில்லை. 

கி மூர்த்தி பவ்யமாக அவரிடம், " அப்பா - எங்களுக்கு ஸ்கூலுக்கு நேரம் ஆயிடுச்சு, நாங்க போகணும்" என்றான். 

ஆ! கி மூர்த்தி போலீஸ்காரர் மகனா! எனக்குத் தெரிந்து அந்தக் காலத்தில் போலீஸ்காரர் என்பது மிகப்பெரிய உத்தியோகம். 

அன்றிலிருந்து நான் வீட்டில் திருடிய எந்தப் பொருளையும் கி மூர்த்திக்குக் கொடுக்கவில்லை. 

போலீஸிடம் மாட்டிக்கொள்ளக் கூடாது அல்லவா! 

= = = = = = =