வாலியைக் கலாய்த்த ராஜாஜி

ஹிந்திப் பாடல்கள் கேட்கும் சமயங்களில் சில சமயம் அரைகுறையாய்ப் புரியும் வரிகளை வைத்துக் கிடைக்கும் பொருளில் (பாடலின் பொருளோடு பெரிய சம்பந்தம் இருக்காது!) ஏதாவது எழுதி விடுவேன்.


அப்படி ஒரு சாந்தப்பத்தில் எழுதியது இது..   எதை வைத்து, அல்லது இந்தப் பாடலைக்கேட்டு இது எழுதினேன் என்று நினைவில்லை!

நனையும் விழிகளில் 

கலங்கலாய்த் தெரிகிறாய் 

துடிக்கும் இதயத்தோடு 

யாருடைய பாடலிலோ 

கரைந்து போகிறேன் 

எதிரில் இல்லை நீ 

ஆனால்

மனதில் மட்டும்  இருக்கும் 

உன்னைப் பற்றிய 

நினைவுகளை 

கானல் காட்சிகளாய்க் 

கொடுத்துக் கொண்டே 

இருக்கிறது என்னுடைய 

காதல் மனம்.

உன்னைப் பார்த்ததுமே 

அறைந்து மூடும் 

காரின் கதவாய் 

எகிறி அதிர்கிறது மனம்.

ஏன் 

ஒருவருடைய 

பிரிவின் பின்னர் மட்டுமே 

அவர் பற்றிய 

நினைவிலேயே 

இருக்கிறது மனம்?

சில பாதைகள் 

மென்மையான வளைவுகளோடு...

பயணங்களை 

பாதைகளா நிர்ணயிக்கின்றன?

கற் புயலைச் சமாளிக்காத 

கண்ணாடி மாளிகைகளாய் 

மனம்.

==============================================================================================================

அதே போல இன்னொரு ஹிந்திப்பாடல் கேட்டுக் கொண்டிருந்தேன்.  படம் பார்த்ததில்லை.  'ஆஹிர் கியூன்?' என்றொரு படத்தில் இடம் பெற்ற 

"துஷ்மன் ந கரே தோஸ்தி நே ஓ காம் கியா ஹை .. " பாடல்.

ராகேஷ் ரோஷன் இன்னொரு பெண்ணுடன் நிச்சயதார்த்தம் போன்ற விழாவில் அமர்ந்திருக்க, ஸ்மீதா பாட்டீல் மேடை போன்ற அமைப்பில் இந்தப் பாடலைப் பாடுவார்.  'எதிரி செய்யவில்லை இந்த காரியத்தை, நண்பன்தான் செய்தான்' என்பதான பொருளில் வரும் பாடல்.  சாஜன் போன்ற வார்த்தைகள் இடம் பெறாததால் காதலர்களா, கைவிட்டு விட்டு வேறு ஒரு பெண்ணுடன் ராகேஷ் ரோஷன் ஜோடி சேர்வதைக் குறிக்கும் பாடலா, என்ன என்று சரியாகத் தெரியவில்லை (ரொம்ப முக்கியம்!) 

 வீடியோ எடுக்கும் ராஜேஷ் கன்னா வேறு க்ளோசப்பில் இவர் அழுவதை பார்த்து விட்டு பாக்கிப்பாடலை அவர் தொடர்கிறார்!  ஆனால் ஏன்?

=============================================================================================================


மதுரையிலிருந்து வந்த சகோதரர் என்னுடைய சிறு வேண்டுகோளை ஏற்று ஒருகிலோ மதுரை ஹேப்பிமேன் முந்திரி அல்வா வாங்கி வந்தார்.

இதன் விசேஷம் என்னவென்றால் முந்திரிப்பருப்புகளுக்கு நடுவில் கொஞ்சம் ஒட்டுப்பொருளாக அல்வாவும் இருக்கும் என்பதே!

அது மட்டுமல்லாமல் ஒரு கிலோ புளியோதரை பேஸ்ட்டும் வாங்கி வந்தார்.  

கீதா அக்கா சொல்லலாம், "நானெல்லாம் கடையிலேயே வாங்க மாட்டேன்...   நானே செஞ்சுக்குவேன்..." என்று.  

நாங்களும் வீட்டில் செய்வோம்னுதான்.  ஆனால் ஊறுகாய், புளியோதரை. இட்லி / தோசை மிளகாய்ப்பொடி போன்றவை வெவ்வேறு கைப்பக்குவங்களில் எப்படி இருக்கின்றன என்று பார்ப்பதில் எனக்கு ஆர்வம் அதிகம்!


=================================================================================================

தினகரனில் 2014 இல் வந்த ஒரு சுவாரஸ்யமான செய்தி...

பீஜிங்: சீனாவில் 17 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு நிலநடுக்கத்தின் போது ஏற்பட்ட சுரங்க விபத்தில் பூமிக்கடியில் சிக்கிய தொழிலாளி ஒருவர் கடந்த மாதம் உயிருடன் மீட்கப்பட்டுள்ள அதிசய சம்பவம் உலகம் முழுவதும் ஆச்சரியத்தை ஏற்படுத்தி உள்ளது.

சீனாவின் மேற்கு பகுதியில் உள்ள ஜின்ஜியாங் மாகாணத்தில் ஏராளமான சுரங்கங்கள் அமைந்துள்ளன. ஒவ்வொரு சுரங்கத்திலும் நூற்றுக்கணக்கான தொழிலாளர்கள் வேலை செய்து வருகின்றனர். இந்நிலையில் கடந்த 1997ம் ஆண்டு இப்பகுதியில் பூகம்பம் ஏற்பட்டது. இதில் ஏராளமான சுரங்கங்கள் சரிந்து அப்படியே மண்ணோடு மண்ணாக புதைந்தன.

இதில் சிக்கி நூற்றுக்கணக்கான தொழிலாளர்கள் மண்ணிற்குள்ளேயே சமாதியாகினர். இவர்களை தேடிய அரசு ஒருகட்டத்தில் அனைவரும் இறந்து விட்டதாகவே கருதியது. இந்நிலையில் செங் வாய் (59) என்ற தொழிலாளி உயிருடன் இருப்பது சில தினங்களுக்கு முன்பு தெரியவந்துள்ளது. சுமார் 17 வருடங்களாக மூடப்பட்ட சுரங்கம் ஒன்றின் உள்ளே தனிமையில் சிக்கி வெளியே வர முடியாமல் தவித்து வந்துள்ளது கண்டுபிடிக்கப் பட்டுள்ளது. இவருடன் பணிபுரிந்த 78 பேர் இவரது கண்ணெதிரிலேயே மண்ணில் புதைந்து உயிரிழந்தனர்.

தனிமையில் தவித்த செங் வாய் அங்கேயே 78 பேருக்கும் முறைப்படியான இறுதி சடங்குகளை செய்து உடல்களை மண்ணில் புதைத்தார். சுரங்கத்தில் பணிபுரியும் தொழிலாளர்கள் விபத்தில் சிக்கிக் கொண்டால் அவர்கள் பயன்படுத்துவதற்கான அரிசி, தண்ணீர் உள்ளிட்ட அத்தியாவசிய பொருட்கள் சேமித்து வைக்கப்பட்டிருந்தன. இதனை செங் வாய் பயன்படுத்திக் கொண்டார். மேலும் அங்கு வரும் எலிகளை பிடித்து தின்றும், சுரங்கத்தில் வளரும் ஒருவகை பாசி செடிகளை சாப்பிட்டும் தனது உயிரை கையில் பிடித்து காலத்தை கடத்தி வந்தார்.

எப்படியும் மீட்பு படையினர் தன்னை மீட்டு விடுவர் என்று நம்பினார். இப்படியே சுமார் 17 ஆண்டுகள் கடந்தன. இதனால் தனிமையில் அவர் உடல் நலிந்தும், மன நலம் பாதிக்கப்பட்ட நிலையில் காணப்பட்ட அவரை சில தினங்களுக்கு முன்பு சுரங்க ஆய்வாளர்கள் உயிருடன் மீட்டனர். தற்போது அவருக்கு மருத்துவமனையில் சிசிச்சை அளிக்கப்பட்டு வருகிறது.

17 ஆண்டுகளுக்கு பிறகு சுரங்க தொழிலாளி மீட்கப்பட்ட சம்பவம் ஆச்சரியத்தை ஏற்படுத்தியுள்ளது. இது கின்னஸ் சாதனையாகவும் கருதப்படுகிறது. இதற்கு முன்பு இங்கிலாந்து நாட்டைச் சேர்ந்த ஜியோ ஸ்மித் என்பவர் தனது நிலத்தடி உணவகத்திற்குள் 142 நாட்கள் தனிமையில் இருந்ததுதான் மிகப் பெரிய சாதனையாக கருதப்பட்டது என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

===============================================================================================

படித்தது : 

படம் வரையத் தெரிஞ்ச வாலி காமராஜ், ராஜாஜி ரெண்டு பேரோட படத்தையும் 'டச்' விட்டுப் போனதால கொஞ்சம் சுமாரா வரைஞ்சுகிட்டு, ரயில்வே ஸ்டேஷன் போய், உள்ளூர்ப் பிரமுகர் உதவியோட ரயில்ல தஞ்சாவூர் போய் கொண்டிருந்த ரெண்டு பேர் கிட்டயும் காட்டி ஆட்டோக்ராப் கேட்டாராம். 

காமராஜ் படத்தை வாங்கிப் பார்த்துட்டுப் பாராட்டிட்டு, 'கு.காமராஜ்' னு கையெழுத்துப் போட்டுக் கொடுத்துட்டு, இன்னொரு கைல இருந்த படத்தைக் காட்டி, 'அது யார் படம்' னு கேட்டாராம். இவர் சொல்லவும், 'ஓடு..ஓடு... ரயில் கொஞ்ச நேரம்தான் நிற்கும்' னு அனுப்பினாராம். 

பக்கத்து கம்பார்ட்மெண்ட்ல இருந்த ராஜாஜி கிட்ட கொண்டு படத்தைக் காட்டினாராம். வாங்கிப் பார்த்த ராஜாஜி S என்று இனிஷியலிட்டு வளைஞ்சு நெளிஞ்ச எழுத்துகள்ல கையெழுத்திட்டுக் கொடுத்தாராம். 

திகைத்துப் போன வாலியைப் பார்த்து ராஜாஜி 'என்ன முழிக்கறே'ன்னு கேட்டாராம். 'உங்க கையெழுத்து மாதிரியே இல்லையே... 'சி'.. ன்னு ஆரம்பிச்சு தமிழ்ல இல்ல கையெழுத்துப் போடுவீங்க... சொன்னாக் கூட யாரும் நம்ப மாட்டாங்களே'ன்னாராம். 

ராஜாஜி சொன்னாராம், 'படம் கூடத்தான் என்னை மாதிரி இல்லை'ன்னு!  

========================================================================================================

ஓகே...   அடுத்த வாரம் பார்ப்போமே.....!