உலகத்தின் கடைசி மனிதன்

 

ஒரு பக்கக் கதை என்பது குமுதத்தில்தான் தொடங்கியது என்று பெரியோர் சொன்னதை நானும் நம்பி இருந்தேன்!  இல்லையாம்.  அதற்கு முன்னரே விகடனில் இந்த முயற்சி இருந்திருக்கிறது.  சிறு சிறுகதைகள் என்கிற புத்தகத்தில் சுஜாதா சொல்லி இருப்பதை கவனியுங்கள்....

தமிழில் சின்னஞ் சிறு கதைகளின் முன்னோடி என்றால் ஐம்பதுகளில் விகடனில் எழுதிய 'சசி' என்பவரைத்தான் சொல்லவேண்டும். ஆனந்த விகடனில் ஒரே ஒரு பக்கத்தில் வாரா வாரம் ஒரு கதை எழுதுவார். நகைச்சுவையும் எதிர்பாராத முடிவும் இருக்கும். நாற்பத்தைந்து வருடங்கள் கழிந்தும் சசியின் ஒரு கதை எனக்கு ஞாபகம் இருக்கிறது. ரயிலில் ஒருவருக்கு திக்குவாய். அவர் சா சா சா என்று ஏதோ சொல்ல வருவார். சக பயணி, "நான் சாகமாட்டேன் சார் கவலைப்படாதீங்க" என்று அவரைக் கிண்டலடிப்பார். பொ... பொ என்பார். "எப்படி சார் ஓடற ரயில்லருந்து போக முடியும்" என்பார். மற்றவர்கள் அட்டகாசமாகச் சிரிப்பார்கள். டி...டி என்பார். "ஸ்டேஷன் வரட்டும் டீ வாங்கித் தரேன்."

கடைசியில் அவர் சொன்னதை ஒருவர் ஒட்டவைத்துப் பார்த் தால் கேலி செய்தவரின் பெட்டியை போன ஸ்டேஷனில் யாரோ எடுத்துக் கொண்டு இறங்கிவிட்டான் என்று சொல்கிறார் என்பது தெரியும்.

'குமுதம்' இதழ் ஒரு பக்கக் கதைகளை எழுபதுகளில் துவங்கி யது. அவை பெரும்பாலும் கதைச் சுருக்கங்களாக இருந்ததால் சிறுகதை வடிவம் தேய்ந்து தேவாங்காகி காணாமற் போய்விடுமே என்ற கவலையில் 'தூண்டில் கதைகள்' என்று நீண்ட கதைகள் எழுத விரும்பினேன். எஸ்ஏபி அதையும் அனுமதித்தார்.

படித்தீர்களா?  அடுத்து உடனடி கதைகள் என்று அவர் சொல்லி இருப்பதைப் படியுங்கள்.

உடனடி கதைகள்

Sudden fiction என்பதற்கு உடனடியாக தமிழ் தேவை, திடீர்க் கதை என்பதைவிட 'உடனடிக்கதை' பரவாயில்லை என்று தோன்றுகிறது. ஸடன் ஃபிக்ஷன் என்பது தற்போது மேல்நாடுகளில் மிகப் பிரபலமாகியுள்ள கதை வடிவம். இதை ஜான் அப்டைக்கி லிருந்து துவங்கி பலரும் எழுதியுள்ளார்கள். பெர்க்லி பல்கலைக் கழகம் மாதாந்திர போட்டி ஒன்று நடத்துகிறது. ஆறு டாலர் செலுத்தி ஒரு கதையைச் சமர்ப்பிக்கலாம். அதை அவர்கள் படித்துப் பார்த்து பதிப்பிக்கிறார்கள். சிறந்ததற்கு 200 டாலர் அறிவிக்கிறார்கள். நான் எழுதிப் பார்க்கலாம் என்றால் எனக்கு இங்கிலிஷ் போதாது. முதலில் உடனின் விதிகளைச் சொல்லிவிடலாம்.

எளிமையானவைதாம். கதாபாத்திரங்களும் சம்பவங்களும் கதை எழுதுபவனுக்கு நன்றாகத் தெரியும். ஆனால், அனைத்தை யம் வாசகர்களுக்குக் காட்ட மாட்டான். ஒரு பகுதியைத்தான் காட்டுவான். அதிலிருந்து மற்ற பகுதிகளை வாசகன் உணர வேண்டும்."விவரமா சொல்லாதே. கோடிகாட்டிட்டு இடத்தை காலி பண்ணு. எனக்கு புத்தி இருக்கிறது. நான் மற்றதைப் புரிந்து கொள்கிறேன்".

இதையும் படித்தீர்கள்தானே?  இப்போது இதை வைத்து நான் எழுதிய 'அருண்' கதை பற்றி கொஞ்சம்.

தங்கையும் ஓடிப்போயிருக்கிறாள்.  அந்த அதிர்ச்சியே பெற்றோருக்கு இருக்கும்.  அவர்கள் ஏன் இவர்களுக்கு திருமணம் செய்து வைக்கவில்லை, செய்து வைக்கவில்லையா, அமையவில்லையா, பணமில்லையா, சுயநலமா, மாற்றாந்தாய் பிள்ளைகளா,   அக்கா இருக்க, தங்கை அவசரப்பட்டு யோசிக்காமல் ஓடிவிட்டாளே.. இல்லை அதற்கும் ஒரு காரணம் இருக்குமா, என்ன விளைவு...  முதல் இரண்டு வரிகளுக்குள்ளேயே எவ்வளவு சாத்தியக்கூறு பாருங்கள்...

நான் இதுதான் என்று எதையாவது அங்கு காரணமாய்ச் சொல்லி இருந்தால் நம் கண்கள் குதிரையின் கடிவாளம் போல கட்டப்பட்டிருக்கும்!  தாண்டிச் சென்று விடுவோம்.

இந்த வகையில் அந்த அக்கா ஏன் புன்னகைத்தாள், ஏன் அதிகப்படியான மாவு அரைத்தாள், அம்மா மேலும் அன்பு / அக்கறை இருக்கிறது, முன்னர் ஏன் கோபப்பட்டாள், தம்பியுடன் எப்படி சண்டை போடுவாள், அருண் யார், இவர்களுக்குள் எப்படி பழக்கம் ஏற்பட்டிருக்கும், அவன் நிலைமை என்ன,,,   

உண்மையில் புத்திசாலி வாசகனுக்கு இபப்டியெல்லாம் கோனார் நோட்ஸ் போடவும் கூடாதுதான்!

சுஜாதா ஒரே வரியில் ஒரு திகில் கதை சொல்லலாம் என்று சொல்லி ஒரு கதை சொல்லியிருப்பார்.  கதை அவருடையதா,  ஆங்கிலத்திலிருந்தா நினைவில்லை.  ஒருவரிக் கதை இதுதான். "உலகத்தின் கடைசி மனிதன் வீட்டில் தனித்திருக்கையில் நள்ளிரவு அவன் வீட்டுக் கதவு தட்டப்பட்டது"  அவ்வளவுதான்.  

நான் இதற்கு தலைப்பு 'கடவுள் வருகை என்று வைத்துப் பார்த்தேன்.  திகில் போய்விட்டது!

இன்னொன்று 

தலைப்பு "கரடி வேஷம் போட்டவனின் கடைசி வார்த்தைகள்.  கதை : "ஐயோ.... சுட்டு விடாதே...."

சுஜாதா இன்னொரு சின்னஞ்சிறுகதை சொல்லி இருப்பார்...  அது என்ன என்றால்...

இடைவேளை... 

"டாய்லெட்ல ஒரே அடிதடிப்பா..."

"என்னவாம்..."

"ஏதோ சண்டை...  ஒருத்தனுக்கு மூஞ்சியெல்லாம் ரத்தம்"

"என்ன தகறாராம்?"

"ரௌடி கும்பலோ பொம்பளை சமாச்சாரமோ...இல்லை கம்யூனிட்டி தகராறோ..  சரியா தெர்ல...  போய்ட்டான்னு நெனைக்கிறேன்..."

"ஐயோ..  அப்புறம் என்ன ஆச்சு?"

"பார்க்கலை..  படம் திரியும் ஆரம்பிச்சிடும்னு வந்துட்டேன்.."

64 வார்த்தைகளில்

என் நண்பனுடன் ஒரு வாக்குவாதத்தின் இறுதியில் நான் சொன்ன வார்த்தைகள் தெளிவாக, அழுத்தமானதாக இருந்தன.

"நான் சொல்வதுதான் சரி. கடவுள் இல்லை. கடவுளை நம்பினவன் முட்டாள். வாழ்க்கை அர்த்தமற்றது."

இதை நிரூபிப்பதற்கு என் துப்பாக்கியை வெளியில் எடுத்தேன். அதன் முனையை என் நெற்றியில் வைத்துக்கொண்டேன். அதன் விசையை அழுத்தினேன். என் மூளை வெடித்துச் சிதறியது. இன் னும் ஒரே ஒரு விஷயம் மட்டும் என்னைத் தொந்தரவு செய்கிறது. அதை மட்டும் என்னால் வியக்காமல் இருக்க முடியவில்லை. நான் சொன்னது சரியென்றால் எப்படி என்னால் இதை எழுத முடிகிறது?

இதை எழுதியது ஸ்டான்லி புபியன் என்பவர்.

சிறுகதை எழுதுவதில் பல்வேறு முறைகள் இருக்கின்றன.  புதிது புதிதாக யோசிக்கிறார்கள்.  நான் இங்கு புதிது புதிதாக என்று சொல்லி இருப்பதே முப்பது வருடங்களுக்கும் மேல் பழசு!

==========================================================================================

தண்டேல் -  தெலுங்கு - தமிழ்த் திரைப்படம் - நெட்ப்ளிக்ஸ் - சாய்பல்லவி, நாகசைதன்யா 

ரீல்ஸில் அடிக்கடி பார்த்த சாய் பல்லவியின் 'டான்ஸ் - பிட்'டைப் பார்த்து ஏமாந்தேன். தெலுங்குப் பட இயக்குநரைவிட ரீல்ஸில் அந்த டான்ஸ் ஸீனை இளையராஜா பாட்டுடன் அழகாய்க் காட்டி இருந்தார்கள்.

ம்...ஹூம்...

நெட்ஃப்ளிக்சில் 'கடந்த வாரம் அதிகம் பார்க்கப்பட்ட படம்' என்று இந்தப் படத்தின் பெயரைப் போட்ட தூண்டிலில் சிக்கினேன்.

பல இடங்களில் தூங்கி விழுந்து, ஃபாஸ்ட் பார்வேர்ட் செய்தும் படம் முடிவதாய் இல்லை.

படகிலிருந்து விழும் சிறுவனைக் காக்கும் காட்சியெல்லாம் ஓவர். ஒரு வருட தாடியுடன், ஒருவித அசட்டு சிரிப்புடன் குளிக்காமலேயே வரும் ஹீரோவை ஆக்ஷன் ஹீரோவாக நினைக்க முடியவில்லை. ரொம்பக் கடுப்பேற்றியது படத்தில் ஹீரோ, சாய் பல்லவியை செல்லமாகக் கூப்பிடும் பெயர்.

அதைக் கேட்டால் அந்தக் காதலிக்கே கடுப்பாகும்.

அந்த டான்ஸ் பாடலின் இறுதியில் சாய்பல்லவி சிவனுக்கு முன் ஆடும் டான்ஸ் பார்த்து என் பாஸ் "சிவன் எழுந்து எப்பவோ ஓடியிருப்பார்" என்றார்!

தண்டேல் என்றால் தண்டம் என்று நினைத்திருந்தேன்.

இல்லையாம். நாட்டாமை மாதிரியாம்.

படத்தில் நான் ரசித்த ஒரே காட்சி ரயில்வே ஸ்டேஷனில் சாய் பல்லவி நம்மூர் கருணாகரனிடம் "நான் போகட்டுங்களா?" என்று கேட்குமிடம்தான். "நீங்க இங்கேயிருந்து போய் ரொம்ப நேரமாச்சுங்க" என்கிறார் கருணாகரன்.

எனக்கு கண்ணீர் வந்தது.

பாவம் , அவரையும் ஏமாற்றி இருக்கிறார்கள்!

\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\

9 கட்டில்கள்

பயிற்சியில் இருந்த நாங்கள் ஒன்பது பேரும் கல்கத்தா விமான நிலையத்திற்கு வந்தபோது எங்களுக்கு தங்குவதற்கு சரியான ஒரு ஓட்டை கட்டிடத்தில் நிர்வாணமாக இருந்த அறையைக் கொடுத்திருந்தார்கள். அறையை திறந்து காட்டியவர் எங்கள் லக்கேஜை பார்த்துவிட்டு "படுத்துக்கொள்ள கட்டில் இல்லையா?" என்று கேட்டார். "இல்லை" என்றோம்.

"அப்போது கார்பாலிக் ஆசிட் கொஞ்சம் வாங்கி வைத்துக் கொள்ளுங்கள்" என்றார். "ஏன்" என்றோம்.

"பாம்பு கடிக்கு நல்லது. வாயில் நுரை வராது" என்றார்.

துணுக்குற்ற நாங்கள் உடனே உடை மாற்றிக் கொண்டு விமான நிலையத்தில் ஒரு பெரிய மூன்று டன் லாரியை எடுத்துக்கொண்டு ஆளுக்கு ஒரு கட்டிலை வாங்கிக் கொள்ள கடிதில் கிளம்பி விட்டோம்.

கல்கத்தா நகரத்தின் ஒரு பெரிய தெருவில் லாரியை நிறுத்திவிட்டு சந்து பொந்துகள் எல்லாம் தேடி கடைசியில் கட்டில் விற்பனை செய்யும் கடை ஒன்றை கண்டுபிடித்தோம்.

கயிற்றுக்கட்டில்கள் தான். சற்று அடர்த்தி குறைவாக பின்னப்பட்டிருந்தாலும், ஒரு ஆள் தனம் தாங்கும். விலை வேறு சரசமாக இருந்தது. ஆளுக்கு ஒரு கட்டில் வாங்கிக் கொண்டோம். என் நண்பன் தன் மாமனாருக்கும் சேர்த்து ஒன்று வாங்கிக் கொண்டான். கட்டில் விற்பவன் எங்களை ஒரு மாதிரி பார்த்தான்

அந்த கட்டில்களை தூக்கிக்கொண்டு நாங்கள் லாரி நோக்கி நடந்த போது அந்த தெருவே ஸ்தம்பித்து எங்கள் கட்டில் ஊர்வலத்தைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தது. ஜிலேபி நின்று கொண்டிருந்தவர்கள் வாய் நின்று விட்டது. சவரம் செய்து கொண்டிருந்தவர்கள் கத்தி நின்று விட்டது. எல்லோரும் எங்களை வெறித்துப் பார்த்து ஒருவரிடம் ஒருவர் செய்கை செய்து பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள். கட்டில் வாங்குவது அவ்வளவு அசாதாரண நிகழ்ச்சியா என்ன? புரியவில்லை.

திரும்ப நாங்கள் எங்களுக்கு கொடுக்கப்பட்ட இடத்திற்கு வந்து அந்த கட்டில்களை இறக்குகையில், அருகில் ஒரு குளத்தில் துணி துவைத்துக் கொண்டிருந்தவர்கள் அத்தனையையும் உதறிப்போட்டு விட்டு எங்களை நோக்கி ஓடி வர ஆரம்பித்தார்கள்.

முன் சீட்டிலிருந்து இறங்கிய டிரைவர் நாங்கள் இறக்கும் கட்டில்களை முதல் தடவை பார்த்ததும் அவர் வாயில் இருந்த பீடி கீழே விழுந்து விட்டது. மறுபடி கூட்டம் கூடிவிட்டது.

அதில் ஆங்கிலம் தெரிந்த ஒருவர் "இந்த கட்டில்களை எதற்கு வாங்கி வந்திருக்கிறீர்கள்?" என்று கேட்கவும், "படுத்துக்கொள்ள" என்றோம்.

அதை பக்கத்தில் தன் நண்பரிடம் பெங்காலியில் மொழிபெயர்த்து சொல்லிவிட்டு, இரண்டு பேரும் கைகுலுக்கி கொண்ட அட்டகாசமாக சிரித்தார்கள். "ஏன் சிரிக்கிறீர்கள்?" என்றோம்.

"இந்தக் கட்டில்களை எதற்கு வாங்குவார்கள் தெரியுமா?"

"எதற்கு?"

"பிணங்களை தூக்கிச் செல்லுவதற்கு"

- 1977 ல் குமுதத்தில் வெளியான சுஜாதாவின் ஒரு பக்கக் கட்டுரை. -

இதற்கு வேணுகோபால் R ன் பதில்... அதாவது சேட்டைக்காரன்..

இதற்கு ஒரு வரலாற்று காரணம் உண்டு. சுதந்திரத்துக்கு முன்பு அதிகப்படியான கலவரங்கள் நடந்து நூற்றுக்கணக்கில் பிணங்கள் விழுந்தது வங்காளத்தில்தான். அத்தனை பேருக்கும் உரிய இறுதிச்சடங்கு செய்ய முடியாத காரணத்தினால் இதுபோன்ற மலிவு விலை கட்டில்களை உபயோகித்ததாக வங்காளிகள் சொல்லிக் கேட்டிருக்கிறேன். ஆனால், அதை சொல்லுகிற துணிவு சுஜாதாவுக்கு இல்லை. அவ்ளோ தான்.

=====================================================================================

நியூஸ் ரூம் 

- மங்களூரு, தேர்வில் அதிக மதிப்பெண் பெற அழுத்தம் கொடுத்ததால் வீட்டில் இருந்து வெளியேறிய கல்லுாரி மாணவர், மீண்டும் பெற்றோருடன் செல்ல மறுத்த சம்பவம், கர்நாடக மக்களை வேதனை அடைய வைத்தது.

-  கராச்சி, பாகிஸ்தானில் பயணியர் ரயிலை சிறைபிடித்த பயங்கரவாதிகள் 33 பேரும், ராணுவத்தால் கொல்லப்பட்டனர். பயணியர் அனைவரும் மீட்கப்பட்டுள்ளனர்.

- பாட்னா, ''அளவுக்கு அதிகமாக கஞ்சா அடித்துவிட்டு, பீஹார் முதல்வர் நிதிஷ் குமார் சபைக்கு வருகிறார்,'' என, முன்னாள் முதல்வரும், சட்டமேல்சபை எதிர்க்கட்சி தலைவருமான ரப்ரி தேவி குற்றஞ்சாட்டினார்.

- சென்னை: 'சார் என்ற நபர் யாரும் இல்லை; மாணவியை மிரட்ட ஞானசேகரன், சம்பவ இடத்தில் அந்த வார்த்தையை பயன்படுத்தி உள்ளார்' என, சிறப்பு புலனாய்வு குழு தாக்கல் செய்துள்ள குற்றப் பத்திரிகையில் கூறப்பட்டு உள்ளது.

-  புதுடில்லி: இணையத்தில் தேடுவதற்காக 'குரோம்' எனப்படும் கூகுள் பிரவுசரின் பழைய பதிப்பை பயன்படுத்துவோரின் தனிப்பட்ட தகவல்கள் ஹேக்கர்களால் திருடப்பட வாய்ப்பு உள்ளதாக மத்திய அரசு எச்சரித்துள்ளது.

-  'குடிக்க தண்ணீர் தரலை' ....   நின்று போன திருமணம்.  சாம்ராஜ் நகர்: கர்நாடகாவில், குடிநீர் விஷயத்தில் ஏற்பட்ட தகராறில், திருமணமே நின்று போனது.

- 9 மாதத்துக்கு பின்! பூமிக்கு திரும்புகிறார் சுனிதா வில்லியம்ஸ்: டிராகன் விண்கலம் விண்வெளிக்கு சென்றது

- ​கடந்த 5 ஆண்டுகளில் அரசுக்கு அயோத்தி ராமர் கோயில் அறக்கட்டளை ரூபாய் 400 கோடி வரி கட்டியுள்ளதாக அந்த அறக்கட்டளையின்  செயலர் சம்பத் ராய் தெரிவித்திருக்கிறார்.

- சென்னை: வாய்ப்பூட்டு போடாத வளர்ப்பு நாய்களை வெளியில் அழைத்து வந்தால், 1,000 ரூபாய் அபராதம் விதிக்க, மாநகராட்சி முடிவு செய்துள்ளது. தவிர, அந்நாய்களை பறிமுதல் செய்யவும் ஆலோசித்து வருகிறது.

-  விண்ணில் 287 நாட்கள் சிக்கியிருந்த சுனிதா வில்லியம்ஸ் பூமிக்கு திரும்பினார்.

-  கோடையின் தாக்கத்தால் வெப்பவாத பாதிப்புக்கு உள்ளானவர்களுக்கு உடல் வெப்பநிலையைக் குறைக்க பாராசிட்டமால் மருந்தை அளிக்கக்  கூடாது என்று சுகாதாரத்துறை நிபுணர்கள் தெரிவித்துள்ளனர்.

- நடப்பு நிதி ஆண்டில் தமிழக அரசின் கடன் பத்து லட்சம் கோடியை நெருங்குகிறது. அதன் அடிப்படையில் தமிழகத்தில் தனி நபர் கடன் 1.32 லட்சமாகும்.

- மாண்டியா: மலவெள்ளி தாலுகாவில் ஒரு தொழிலதிபர் வீட்டிலி ஹோலிக்காக சமைத்ததில் மீதியான உணவு அங்கிருக்கும் ஆதரவற்றோர் இல்ல மாணவர்களுக்கு வழங்கப்பட்டது. அதை சாப்பிட்ட சிறிது நேரத்தில் மாணவர்கள் வாந்தி எடுத்து மயக்கம் அடைந்தனர். ஆறாம் வகுப்பு படிக்கும் கெர்லாங் என்பவர் சிகிச்சை பலனன்றி மரணமடைந்தார். 

- சென்னை: 24 ஆண்டுகளாக போலீசுக்கு டிமிக்கி கொடுத்த ரவுடி சேரா ஆந்திராவில் சிக்கினார்.

- இஸ்லாமாபாத்: பாகிஸ்தானில் ரயிலை கடத்திச் சென்று நடத்தப்பட்ட தாக்குதலை தொடர்ந்து பாக்.ராணுவ வாகனங்கள் மீது 'பலுச்' விடுதலைப்படை கிளர்ச்சியாளர்கள் நேற்று கார் வெடிகுண்டு தாக்குதல் நடத்தினர். அதில் 90 பேர் பலியானதாக தகவல் வெளியாகியுள்ளது. 

- குவாலியர்: ம.பி. குவாலியரில் அரசு மருத்துவமனையில் இருக்கும் பிரசவ வார்டின் ஐ.சி.யு.வில் இருந்த ஏ.சி. திடீரென தீப்பற்றி எரிந்து பரவத் தொடங்கியது. அங்கிருந்த பக்கவாட்டு ஜன்னல் கண்ணாடியை உடைத்து நோயாளிகள் காப்பாற்றபட்டனர்.

- ஷிவமொக்கா நகரின் பாபுஜி நகரில் வசிக்கும் நூர் ஆலிம், சபிஹா பானு தம்பதியரின் பத்து வயது மகன் சையத் ஆஷாஜ் இரண்டரை நிமிடங்களில் ஆங்கில அகர வரிசைப்படி 195 நாடுகளின் பெயர்களை ஒப்பித்து அசத்துகிறார். அது மட்டுமல்லாமல் இந்த நாடுகளின் கொடிகளையும் அடையாளம் பார்த்து கூறுகிறார். இந்திய சாதனை புத்தகத்தில் இடம் பிடித்துள்ள இவர், இப்போது உலக சாதனை புத்தகத்தில் இடம் பிடிக்க தயாராகி வருகிறார். 

- கர்நாடகாவில் 2024ல் மட்டும் 3397 போக்சோ புகார்கள் பதிவானதால் அதிர்ச்சி.

- பெங்களூரு: பறவைக் காய்ச்சல் பீதியால் அரசு பள்ளிகளில் மதிய உணவுடன் முட்டை சாப்பிட மாணவர்கள் தயங்குகின்றனர். முட்டைக்கு பதிலாக வாழைப்பழம் கேட்கின்றனர்.

- உத்தர கன்னடா: அடுத்தடுத்த வீடுகளில் வசித்த இருவர் தங்கள் வீடுகளில் பூனைகளை வளர்த்து வந்திரூக்கின்றனர். அதில் ஒன்று ஆண் பூனை மற்றது பெண் பூனை. அந்த ஆண் பூனை பக்கத்து வீட்டு பெண் பூனையின் பின்னால் சுற்றியிருக்கிறது. இதனால் அதன் உரிமையாளர்களிடையே அடிக்கடி தகராறு வந்திருக்கிறது. சில நாட்களுக்கு முன்பு அப்படி வந்த தகராறு வெட்டு குத்தில் முடிந்ததுதான் சோகம்.

- சிலீப்பர் வந்தே பாரத் ரயில்கள் தயாரிப்பை அதிகரிக்க ஐ.சி. எஃப். முடிவு.

- ஆமதாபாத்: 19-3-25 -ஆமதாபாத்தில் பூட்டிய வீடு ஒன்றில் இருந்து ரூ.100 கோடி மதிப்பில் தங்க கட்டிகள், நகைகள், வெளிநாட்டு கைக்கடிகாரங்களை தீவிரவாத தடுப்பு படையினர் கைப்பற்றி உள்ளனர்.

- 'குழந்தைகளுக்கு மூன்று தவணைகளாக செலுத்தப்படும், 'ஹெபடைடிஸ் பி' தடுப்பூசி விலை, 300 மடங்கு வரை உயர்த்துள்ளதால், விலை கட்டுப்பாட்டு சட்டத்தின் கீழ், தடுப்பூசியை மத்திய அரசு கொண்டு வர வேண்டும்' என டாக்டர்கள் தெரிவிக்கின்றனர்.

==========================================================================================

ஒரிஜினல்!  இதை வியாழனுக்கு என்று வைத்திருந்தேன்.  செவ்வாய்க்கு கதை இல்லை என்றதும் இதை கதையாக்கி செவ்வாயில் போட்டு விட்டேன்!

நண்பனோடு பேசிக்கொண்டிருந்தபோது பேச்சு பல்வேறு திசையிலும் திரும்பி சாப்பாட்டு விஷயத்தில் ஓடிக்கொண்டிருந்தது.

பிடித்தது, பிடிக்காதது, சைவ, அசைவ வேறுபாடுகள், காம்பினேஷன்ஸ் இப்படி பேச்சு போய்க்கொண்டிருந்தது.

அவன் சொன்ன விஷயம் ஒன்று..   யார்மேல் தவறு என்று உங்களுக்குத் தோன்றுகிறது என்று சொல்லுங்கள்.

அவன் சகோதரன் வீட்டுக்குச் சென்றிருக்கிறான்.  அது அவர்கள் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்த நேரம்.  சப்பாத்தியும் குருமாவும் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்திருக்கிறார்.  சனிக்கிழமை என்பதால் சைவம்தான்.

'சாப்பிடுங்க என்று அண்ணி இவனை உபசரித்திருக்கிறாள்.  இவன் வேண்டாம், என்று மரியாதையாக மறுத்திருக்கிறான்.  இன்னொரு முறை உபச்சாரம், இன்னொருமுறை மறுப்பு.  மறுபடி கேட்கவும் 'சரி, கொடுங்க...  டேஸ்ட் பார்க்கிறேன்' என்று சொன்னவனிடம்  தட்டில் ஒரு சப்பாத்தியை போட்டு, குருமாவையும் இட்டுக் கொண்டு வந்து தந்திருக்கிறார் அண்ணி.

இவன் சாப்பிட்டிருக்கிறான்.  எதிர்பாராதவிதமாக சுவை நன்றாக இருக்கவே இன்னொன்று போடுவார்களா என்று எதிர்பார்த்திருக்கிறான் போல..  அவன் அதைச் சொல்லவில்லை.  அவன் பேச்சில் அப்படி புரிந்து கொண்டேன்.

"அண்ணன்தானே..  ஒரு சப்பாத்தியைப் போட்டுக் கொண்டு வந்து தருகிறார்கள்..  நாமாய் இருந்தால் என்ன செய்வோம்?  முதல்லயே தட்டுல இரண்டாவது போட்டுத் தருவோம் இல்ல?"

"நீ வேணாம்னுதான மறுபடி மறுபடி சொன்னே?"

"கரெக்டுதான்..  போன உடனே சாப்பிட்டுகிட்டிருக்காங்கன்னா எவ்வளவு இருக்குமோ, அவங்களுக்கே சரியாய் இருக்குமான்னு தோணும் இல்ல..  அதுக்கு சொல்றேன்...  பார்த்தா ஹாட் பாக்ஸ்ல தேவைக்கும் அதிகமாவே இருக்கு..  அதையும் காட்டறாங்க..  "

"சரி.  நீ வாயைத் திறந்து கேட்க வேண்டியதுதானே?  உன் அண்ணன் வீடுதான?"

"அதேதான் நானும் கேட்கிறேன்...   நான் தம்பிதானே?  அண்ணனுக்கோ, அண்ணிக்கோ தெரியாதா?  அதுக்கு சொல்றேன்...   எங்களுக்குள்ள மிஸண்டர்ஸ்டேண்டிங் கூட எதுவும் இல்ல.....  ஒத்தைச் சப்பாத்தியை கைல கொடுத்துட்டு  அண்ணன், அண்ணி அவங்க பையன் மூணு பேரும் சாப்பிட்டுக்கிட்டே இருக்காங்க..   என் பக்கம் கூட திரும்பவில்லை...  ஒரு பேச்சுக்கு கூட 'இன்னொன்னு போடவா தம்பி' ன்னும் கேட்கலை..  இவங்க சாப்பிட்டு முடிச்சாலும் ஹாட் பாக்ஸ்ல எப்படியும் அஞ்சாறு மிஞ்சும்..  அதுக்கு சொல்றேன்."

"உன் மேலயும் தப்பு இருக்கு"

"இருக்கலாம்..  ஆனா உன் வீட்டிலோ, என் வீட்டிலோ இப்படி செய்வோமா..  சொல்லு...  அதுக்கு சொல்றேன்...  உங்கள் வீட்டுல தேவைக்கும் அதிகமா ரெண்டு வேணா போடுவீங்களே தவிர இப்படி செய்ய மாட்டீங்க..  எங்க வீட்லயும் அப்படிதான்.."

"உனக்கு பசி இருந்ததாடா?"

"பசின்னு இல்லடா..   ருசி....  ஓரளவு இன்னொண்ணு போடவான்னு கேட்பாங்கன்னு எதிர்பார்த்திருக்கேன்னு எனக்கே தெரியுது..  கேன மாதிரி தட்டோட கொஞ்ச நேரம் அவங்கள பார்த்துகிட்டு உட்கார்ந்திருந்தேன்...  "

இந்த விஷயத்தை என் மனத்திலும் போட்டுக்கொண்டேன்..  பாஸிடமும் பேச்சு வாக்கில் பகிர்ந்து கொண்டேன்.  அவன் சொன்ன மாதிரிதான் நாங்களும் பரிமாறுவோம், உபசரிப்போம் என்றாலும் எப்போதாவது நாங்கள் கூட இப்படியொரு தர்மசங்கடத்தில் மாட்டக் கூடாது அல்லவா?

==============================================================================================

இருள் 

வெளிச்ச இடங்களில் 

பதுங்கியது 

வெறும் இடங்களில் 

பாய்ந்தது 

=====================================================================================

பொக்கிஷம் :   ஆனந்த விகடன் அட்டைப்பட ஜோக்ஸ்...   இணையத்தில் ஒரு காணொளியிலிருந்து எடுத்தேன்.

கும்பமேளா சமயத்தில் நடந்ததை நினைவூட்டவில்லை?!!