நாங்கள் தரிசனம் செய்த கோயில்கள் - 11 நெல்லைத்தமிழன்

 

வரலாற்றுச் சிறப்பு மிக்க தாராசுரம் ஐராவதீஸ்வரர் கோயில்

சென்ற வாரம் தமிழர்களின் தமிழ் இலக்கியங்களின் தொன்மையைச் சொல்கிறேன் என்று ஆரம்பித்து களப்பிரர் காலத்துக்குச் சென்றுவிட்டேன் (பாரதப் போர் என்று ஆரம்பித்து). தொன்மையை இந்த வாரம் காணலாம் (முழுமையாகவா? தெரியவில்லை)

தமிழகத்தில் முதல், இடை, கடைச் சங்கங்கள் இருந்தன என்பது நமக்குத் தெரியும். இலக்கியங்களையும், புதிய தமிழ் இலக்கியங்கள் உருவாகாத களப்பிரர் காலத்தையும் நோக்கும்போது, கடைச்சங்க காலம் என்பது கிமு மூன்றாம் நூற்றாண்டிலிருந்து கி.பி 3ம் நூற்றாண்டு இறுதிவரை இருக்கலாம் என்று அறுதியிட்டிருக்கின்றனர். அதாவது கடைச்சங்ககால நூல்கள் தோன்றி, தொகுக்கப்பட்ட காலம் சுமார் 6 நூற்றாண்டுகள் என்று சொல்கின்றனர்.

நமக்குக் கிடைத்துள்ள தொல்காப்பியம் என்ற நூலில் சமண பௌத்தர்கள் பற்றி எந்தக் குறிப்பும் இல்லை. அதனால் இது கிபி மூன்றாம் நூற்றாண்டிற்கு முந்தைய நூலாகும். வடமொழியாளர் தமிழகம் புகுந்த காலம் கிமு 1000 ஆண்டு என்று ஆக்ஸ்போர்ட் பதிப்பகம் வெளியிட்ட இந்திய வரலாறு என்ற நூலில் குறிப்பிடுகிறார்கள்.  (உங்கள் நினைவுக்காக எழுதுகிறேன்.  கிமு 5, கிமு 4, கிமு 3, கிமு 2, கிமு 1, கிபி 1, கிபி 2, கிபி 3…. என்ற வரிசையில்தான் நூற்றாண்டுகள் வரும். ஆக்ஸ்போர்ட் சொல்வது, வடமொழியாளர் தமிழகம் புகுந்தது 3000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு. ஆனால், நம்முடைய கோவில் வரலாறுகள் சொல்வது, ஐயாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பே இங்கு பாண்டவ அரசர்கள் அஞ்ஞான வாசத்தில் வந்திருக்கின்றனர், அவர்கள் கேரளப் பகுதிகளில் கோயில்கள் கட்டியிருக்கின்றனர் என்று. ஆங்கிலேயர்களுக்கு நம் புராண இதிஹாச நூல்கள் பற்றியும் கோயில் வரலாறுகள் பற்றியும் முழுமையான புரிதல் இருந்திருக்க வாய்ப்பில்லை)  தமிழகத்தில் வடமொழி வடவர்கள் மூலம் புகுந்திருந்தால், அது தமிழர்களிடையே நன்கு வேரூன்ற 3-4 நூற்றாண்டுகளாவது ஆகியிருக்கவேண்டும்.

தொல்காப்பியரை ‘ஐந்திரம் நிறைந்த தொல்காப்பியர்’ என்று சொல்கின்றனர். இது வடமொழி இலக்கண நூல்.  இந்த ஐந்திர இலக்கண நூலுக்கு மிக மிகப் பிற்பட்ட து பாணிணீயம் இலக்கண நூல். பாணிணி காலம் கிமு 7ம் நூற்றாண்டு.  பாணிணி இலக்கண நூல்தான் வடமொழிக்கு வடநாட்டில் இருந்த இலக்கண நூல். (அது தமிழகத்தில் அப்போது பரவியிருந்திருக்காது. பரவியிருந்தால், தொல்காப்பியரை ‘பாணிணீயம் நிறைந்த தொல்காப்பியர்’ என்று சொல்லியிருப்பர். ) தொல்காப்பியர் காலத்தில் கபாடபுரம் கடல்கோளால் அழிந்தது என்று சொல்லியிருக்கிறார் இறையனார் தன் களவியல் நூலில்.  (மூன்று கடல்கோள்கள் நிகழ்ந்தன என்று இலங்கை மகாவம்சம் சொல்கிறது. கிமு 2350ல், கிமு 5ம் நூற்றாண்டில், கிமு 3ம் நூற்றாண்டில்). அதனால் தொல்காப்பியர் காலம் கிமு 5ம் நூற்றாண்டு என்று கொள்ளலாம்.

தொல்காப்பியத்தில்,

“வடசொற் கிளவி வடஎழுத் தொரீ இ

எழுத்தொடு புணர்ந்த சொல்லா கும்மே”

“சிதைந்தன வரினும் இயந்தது வரையார்”

என்று வடமொழி மற்றும் ப்ராக்ருத கலப்புக்கு தொல்காப்பியர் விதிகள் செய்திருக்கிறார்.

தொல்காப்பியர் தன்னுடைய பேரிலக்கண நூலில் நூற்றுக்கு சுமார் இருபது சதவிகிதம் தமக்கு முன்பிருந்த புலவர்கள் பற்றிச் சொல்கிறார்.

உதாரணம் “யாப்பென மொழிவர் யாப்பறி புலவர்”

அப்படியென்றால் தொல்காப்பியர் காலத்திற்கு முன்பே பல இலக்கணப் புலவர்கள் இருந்திருக்கவேண்டும். இலக்கியங்கள் இல்லாமல் இலக்கணம் இல்லை. அதனால் நூற்றுக்கணக்கான இலக்கிய நூல்கள் இருந்திருக்கவேண்டும் “இலக்கியம் கண்டதற்கு இலக்கணம் இயம்பல்” என்பது பழஞ்சொற்றொடர்.  அதனால் கிமு 1500 ஆண்டுகளுக்கு முன்பே தமிழில் இலக்கியங்களும் இலக்கணங்களும் இருந்திருக்கவேண்டும். அதற்கு முன்பே வடமொழிக் கலப்பும் இருந்திருக்கவேண்டும்.

என்னுடைய அனுமானம், தமிழ் மொழியில் வடமொழி கலப்பு வந்து ஐயாயிரம் ஆண்டுகளாகவாவது இருந்திருக்கவேண்டும். இதற்கு இலக்கியச் சான்றுகள் இல்லை எனினும்,  பாரதக் கதையில் பாண்டவர்கள் தமிழகம், கேரளப் பகுதிகளுக்கு வந்ததும், கோயில்கள் கட்டியதும், இராமாயண காலத்தில் இலங்கை சென்றதும் இருப்பதால்,  ஐயாயிரம் என்று குறுகிய காலத்தை நான் குறித்திருப்பது பொருத்தமுடையதாகவே எனக்குத் தோன்றுகிறது.

பல்லவர்கள் காலம் கிபி 3ம் நூற்றாண்டிலிருந்து 7-8ம் நூற்றாண்டு வரை என்று பார்த்திருக்கிறோம். களப்பிரர் காலம் கிபி 3ம் நூற்றாண்டிலிருந்து 6ம் நூற்றாண்டு வரை. பாண்டிய நாட்டில் களப்பிரர் அழிக்கப்பட்டு பாண்டிய அரசனின் கை ஓங்கியது (கிபி 590)  6ம் நூற்றாண்டில்.  சோழ நாட்டில் சிம்மவிஷ்ணு பல்லவன் காலத்தில்(கிபி 575)  களப்பிரர் அழிக்கப்பட்டு அது பல்லவநாட்டைச் சேர்ந்ததாக இருந்தது.  களப்பிரர்கள் சிற்றரசராகி பாண்டிய மன்னன் கீழ் சில பகுதிகளை ஆண்டனர் என்று வரலாறு சொல்லும். கிபி 350ல் முடியிழந்த சோழ மன்னர்கள், கிபி 875 வரை தலைதூக்க முடியவில்லை. பிறகுதான் பிற்காலச் சோழர்கள் அரசுக்கு வருகிறார்கள்.

கிபி 675ல் சமணர்கள் கழுவேற்றம் பற்றி (பாண்டிய அரசு மதுரை) குறிப்புகள் இருப்பதால், பாண்டிய நாட்டை ஆண்டுவந்த களப்பிரர் முதலில் பௌத்தராகவும் பிற்காலத்தில் சமண மதத்தைச் சார்ந்தும் இருந்தார்கள் என்று கொள்ளலாம். சோழ நாட்டில் பௌத்தம் தழைத்தோங்கியது.  (இதை எழுதும்போது திருவாரூர் கோயிலில் பார்த்த பௌத்த சிலையும், நம் முனைவர் ஜம்புலிங்கம் ஐயாவின் சோழநாட்டில் பௌத்தம் புத்தகமும் நினைவுக்கு வருகிறது). இதைப் பற்றி இன்னும் நிறைய செய்திகளுடன் எழுதலாம் ஆனால் படிப்பவர்களுக்கு போரடிக்கும் வாய்ப்பு இருக்கிறது. வரலாற்றில் ஆர்வம் இருந்தால் நிச்சயம் சுவாரசியமாக இருக்கும்.

பல்வேறு நாட்டியச் சிற்பங்களை இன்றைய பகுதியில் பார்த்திருப்பீர்கள். 1200 ஆண்டுகள் பழைமையான கோயில்களிலும் நாட்டியச் சிற்பங்கள் உண்டு. நாட்டிய இலக்கணப் புத்தகங்கள் மிகவும் பழைமையானவை (அதுவும் கிமுவிற்கு நம்மை இட்டுச்செல்லும். கிமு 1500க்கு முன்பு). அந்த மாதிரி கோணத்தில்தான் நாம் தமிழ் மொழியையும் அத்துடன் இயைந்த வடமொழியையும் அணுகவேண்டும்.

தொல்காப்பியர் இலக்கணத்துக்குப் பிற்பட்ட காலத்தில் முளைத்த தமிழ் நூல்கள், வடமொழியைத் தவிர்த்து நல்ல தமிழில் அல்லது தமிழ் இலக்கணத்துக்கு உரித்தான சொற்களுடன் இயற்றப்பட்டன என்பதையும் நாம் கவனிக்கவேண்டும்.  இது பற்றி வரும் வாரங்களில் காணலாம்.

(தொடரும்)