சிறுகதை : கதையில் பாதி நிஜத்தில் பாதி கலந்து செய்த - ஸ்ரீராம்

 ​எழுத வந்த போது ஏற்கனவே பேப்பரில் ஒரு கதை இருந்தது.

இன்னமும் எதுவுமே எழுதாமல் எப்படி வந்ததது இது?

கதையில் ஒரு நாளின், ஒரு வீட்டின் அன்றாட நிகழ்வுகள் இருந்தன.  

படித்து முடித்ததும் ஏமாற்றம் தலைதூக்க தன்னை அறியாமல் உதடு பிதுங்கியது.

"இதில் என்ன சம்பவம் இருக்கிறது?  ஒன்றுமே இல்லாமல் ஒரு நாளின் நிகழ்வு.."

கதையின் நாயகன் கேட்டான்.  "என்ன சம்பவம் வேண்டும் உனக்கு?  இவ்வளவு சம்பவங்கள் வரிசையாக நடக்கும்போது?"

"யார் நீ?"

"நீ படித்த கதையின் நாயகன் என்று வைத்துக் கொள்ளேன்.  எழுபது வயசு நாயகன்"

"ஒரு திருப்பமோ, மாறுதலோ இந்த தினசரி வரிசையில் ஒன்றும் இல்லையே"

"என்னய்யா சத்தம் அங்கே?"

"ஏழாம் நம்பர் ரூம் எழுத்தாளர் ஸார்..   தினசரி படுத்தல்.  கதை எழுதறாராம்"

"வா போய்ப்பார்ப்போம்...   தலைவலி...  தூக்கத்தைக் கெடுக்கறாரு.."

."திருப்பம், மாறுதல்னா....    என்ன செய்யணும்?  வெய்யிலில் சமைக்கணும், மழையில் குளிக்கணுமா?  நாயைக் கடிக்கணுமா?"

"எழுபது வயசாச்சுன்னு சொன்னே...   ஏன் கோபப்படுகிறாய்?"

"வயதானவன் என்று தெரிந்தும் பேப்பர் நாயகன் என்பதால் மரியாதை உன் வாயில் வரவில்லை.."

"ஊரும் தெரியாத பேரும் தெரியாத, ஏன் உருவமே தெரியாத உனக்கு நான் ஏன் மரியாதை கொடுக்கணும்?

"என்னய்யா..  கேக்கறாரா, சொல்றாரா..."  

"இருங்க..  பார்ப்போம்..."

"அப்போ நீ எழுதப்போற கதைல ஒரு மரியாதையும் இருக்காது  ம*ரும் இருக்காதுன்னு சொல்லு"

"மரியாத கெட்டுடும் கிழவா...   இறங்கி வெளில போ...   கதைல நீ மட்டும்தான் இருக்கியா?

"சத்தம் போடாதே..  என் மனைவி உடம்பு சரியில்லாம தூங்கறா"

"சரி..  அவளையும் இழுத்துகிட்டு வெளில போ நாயே...  நான் என் மனசுல இருக்கறதை எழுதறேன்..  "

"இவ்வளவு நாள் எழுதினியே..  என்ன கிழிச்சே?"

"என்னய்யா..  புரியுதா....

அதான்  பார்க்கறேன் ஸார்... 

யோவ்..   பேப்பர்ல இருக்கற மனுஷனோட பேசறாராம்...   அதுவும் அவர்தான், இதுவும் அவர்தான் போல...  ஆமாம்..  அந்த பேப்பர்ல ஏதாவது எழுதி இருக்காரா?"

"அட, நீங்க வேற ஸார்..  உங்க ரூம்லேருந்து ரெண்டு A4 சீட் எடுத்து நான்தானே கொடுத்தேன்.  பேப்பர் எம்ட்டியாகத்தான் இருக்கு..."

"நீயும் நானும் இங்கதான் நிக்கறோம்..   மதிக்கிறாரா பாரேன்.."

"தனி உலகத்துல இருக்கார் ஸார்.."

"எத்தனை வகையான கேஸ் பாரு..."

"வாங்க ஸார்...   அவங்க ஆபத்தில்லாம உரையாடிகிட்டிருக்கட்டும்.  நாம போய்த் தூங்கலாம்"

"இப்ப உன் பேச்சுல மரியாதை குறையுது..  கிழவா..."

"நீ என்ன சின்னப்பையனா?  இந்தக் கதைல வித்தியாசம் மாறுதல் இல்லைன்னியே...   லூசு முண்டம்..  நான் உன் கூட பேசுவது வித்தியாசம் இல்லையா?"

"என்னை பயமுறுத்த பார்க்காத...  உன்னை இப்போதே கிழித்துப் போட்டு விடுகிறேன்...  ஏய்..  பறக்காதே...   ஓடாதே...  ஆம்பளையா இருந்தா ஒரு இடத்துல நில்லு...   ஏய்....ஏய்...."

"கேரக்டர் எழுத்தாளனோட எங்காவது பேசிக் கேட்டிருக்கியா?  சந்தோஷப்படாம என்னைக் கிழிக்க வர்றே..  பைத்தியம்..."

"கேரக்டரா...   வெத்து பேப்பர் நீ...  நான்தாண்டா உன்னைப் படைக்கணும் அதிகப்ரசங்கி..."

"ஐயோ...  லூட்டி தாங்கலியே..."

"காதுல பஞ்சு வச்சுக்கோங்க ஸார்"  

"சாதாரண பேப்பர்தானே நானு?  முடிஞ்சா பிடிச்சுப் பார்றா மட எழுத்தாளா...   புடிச்சு என்னை மாத்தி எழுது பார்ப்போம்...."

"ஹா..  ஹா...  ஹா...  என்ன சுவர்ல முட்டி முட்டி விழறே.....  எழுந்திரு...  பிடி என்னை..  நீ ஆம்பளைதானே?"

"எங்க பறந்தாலும் விடமாட்டேண்டா...  இன்னிக்கி என் கதைதான் பேப்பர்ல வரப்போகுது..."

ஹா..  ஹா..  ஹா...  ஹோ...  ஹோ...  ஹோ....  ஹீ..  ஹீ...  ஹீ... உயரத்துல பறந்து வந்து பிடிப்பியா?"

"உன்னை இப்பவே இல்லைன்னு பண்றேன் பாரு..."

"என்ன ஆச்சு அந்த ஏழாம் நம்பர் ரூம் எழுத்தாளர் விஷயம்?"

"முடிந்தது.  முற்றும் போட்டுட்டாரு..   இனி அவர் தொல்லை இல்லை நமக்கு..   ரிப்போர்ட் ரெடி பண்ணுங்க...   அடுத்து அங்க யார் வருவார்களோ..."