நான் தரிசனம் செய்த கோயில்கள் – மனைவியுடன் யாத்திரை – பகுதி 08 நெல்லைத்தமிழன்

 

 வராஹர் கோயில்

கணேச ரதத்தைத் தாண்டி வந்தால் அருகிலேயே குன்றில் வராஹர் கோயில் செதுக்கப்பட்டுள்ளது.  இது வராஹர் குகைக் கோயில், வராஹர் மண்டபம், ஆதிவராஹர் கோயில் என்ற பெயர்களில் அழைக்கப்படுகிறது.

இது பல்லவமன்னர்களான முதலாம் மகேந்திரவர்மன் மற்றும் மாமல்லன் என்று அழைக்கப்பட்ட நரசிம்ஹவர்மன் காலத்தையது. மலைப்பகுதியில் மறைந்து கிடந்த தால் பலகாலம் இது வெளிவரவில்லை. நரசிம்மவர்மனுக்கு மாமல்லன் என்ற பட்டம் கிடைத்த பின்னரே, அதன் நினைவாக இந்த ஊரும் மாமல்லபுரம் என்று அழைக்கப்பட்டதாகவும் சிற்ப வேலைகள் எல்லாம் அவனுடைய தந்தையின் காலத்திலிருந்தே தொடங்கப்பட்டதாகவும் வரலாறு கூறுகிறது.

பாறையைக் குடைந்து செதுக்கப்பட்டுள்ள வராஹர் கோவில் (இடது புறத்தில் தெரியும்) – நம்மால் இப்படியெல்லாம் கோயில் அமைக்கமுடியுமா என்று கற்பனை பண்ணிப்பார்க்க முடியாத விதத்தில் சிற்பிகள் தங்கள் திறமைகளைக் காண்பித்திருக்கின்றனர்.

கடல்மல்லை, முன்காலத்தில் வராக க்ஷேத்திரம் என்று அழைக்கப்பட்டது. அந்தப் பிராந்திய அரசன் ஹரிகேசவர்மன், தினமும் திருவிடவெந்தை பெருமானை தரிசனம் செய்த பிறகே தானும் உண்பான், பிறருக்கும் தானம் செய்வான்.  அவனுடைய ஆழ்ந்த பக்தியைக் கண்டு இறைவன், கடல்மல்லையிலேயே, வராஹராகக் காட்சியளித்தார். அப்போது தாயாரை வலது பக்கத்தில தாங்கிக்கொண்டிருந்ததால், இந்த இடம் திருவலவெந்தை என்று அழைக்கப்பட்டதாம். இதனைக் குறிக்கும் சிற்பம் இந்த வராஹர் கோவிலில் உள்ளது.  (அப்பா… மனைவியின் கேள்விக்கு விடை கிடைத்துவிட்டது)

வராஹர் குகைக்கோயில்

தாயாரை வலது பக்கம் தாங்கிக்கொண்டிருக்கும் வராஹப் பெருமானின் சிற்பம்

கோயிலின் சுவற்றில், ஆதிவராஹர் சிற்பம், மூன்று உலகங்களையும் தன் திருவடியால் அளந்த திரிவிக்கிரமன் சிற்பம், கஜலக்ஷ்மி மற்றும் துர்கா ஆகியவை காண்பவர் வியக்கும் வண்ணம் செதுக்கப்பட்டிருக்கின்றன.

கஜலக்ஷ்மி சிற்பம்.  அருகிலிருக்கும் சன்னிதியில் கருவறையில் ஒரு உருவமும் இல்லாமல் இருந்தது.

மூவுலகமளந்த திரிவிக்கிரமன் சிற்பம் மற்றும் துர்கையின் சிற்பம். இந்தத் துர்கையின் சிற்பம் அருகிலேயே தலையைப் பலி கொடுக்கும் வீரனின் சிற்பம் தெரிகிறதா?

மூலைகளிலும் மிக அழகாக பாறையை வெட்டியெடுத்து சிற்பங்களைக் குடைந்திருக்கிறார்கள்.

மண்டபத்தின் தூண்கள் அமர்ந்திருந்த சிங்கத்தைக் கொண்டு அமைக்கப்பட்டுள்ளது. இத்தகைய தூண்களை திருவரங்கம் கோயிலிலும், திருவெள்ளரை கோயிலிலும் இன்னும் பல கோயில்களிலும் கண்டிருக்கிறேன். இந்த மாதிரி அமைப்பு பல்லவர் காலத்தில்தான் உண்டாக்கப்பட்டது என்று கொள்ளலாம்.

துவாரபாலகர்களோடு கூடிய கருவறை. ஏறுவதற்குப் படிகளோடு.  துர்கை, உலகளந்த பெருமாள் சிற்பம் அடுத்தடுத்த சுவற்றில்.

அந்த மலைப்பகுதியில் நடந்துசெல்ல அமைக்கப்பட்டிருக்கும் பாதை

ஆதிவராஹர் குடவரைக் கோயிலைக் கண்ட பிறகு நாங்கள் சென்ற இடம் இராயகோபுரம் என்று அழைக்கப்படும் பகுதிக்கு.

இராயர் கோபுரம்

இது ஒரு முற்றுப்பெறாத கோபுரம். ஒருவேளை இது, மகாபலிபரக் குன்றில் அமைந்துள்ள பல சிற்பத் தொகுதிக்கான நுழைவாயிலாக இருந்திருக்கலாமோ? இந்த கோபுரத்தில் இரண்டு தூண்கள் நடுவில் உள்ளன. இரண்டிலுமே ஒரு அழகிய பெண் நிற்கும் சிற்பம் உள்ளது.  அதற்கு மேலே, தசாவதாரங்களும் செதுக்கப்பட்டுள்ளன.

இராயகோபுரம் என்று அழைக்கப்படும் இடம்.  ராஜகோபுரமாக நினைத்துக் கட்டப்பட்டதாக இருக்குமோ?

இன்னொரு கோணத்தில் ராயர் கோபுரம். 

கோபுர நுழைவாயிலின் அலங்காரத் தூண்கள். 

யாளியின் மீது நின்றுகொண்டிருக்கும் அழகிய பெண்ணின் மேற்புறத்தில் தசாவதாரச் சிற்பங்களும் செதுக்கப்பட்டிருக்கின்றன. இவை பல்லவ அரசின் காலத்திற்குப் பிறகு விஜயநகரப் பேரரசின் காலத்தில் கட்டப்பட்டிருக்கும் என்று சொல்கின்றனர்.

இதனை திரௌபதி குளியல் தொட்டி என்று அழைக்கிறார்கள். (காரணம் யாரே அறிவர்?)

குன்றின் மீது நடப்பதற்காக தளங்கள் போடப்பட்டுள்ளன

பிறகு சிறிது தூரம் நடந்து சென்று நாங்கள் இராமானுஜ மண்டபம் என்று அழைக்கப்படும் மண்டபத்தை அடைந்தோம். இந்தப் பெயர், 14ம் நூற்றாண்டில் வைணவர்களால் ஆக்கிரமிக்கப்பட்ட மண்டபம் என்பதும், அதற்கு முன்னால் இது சிவனுக்குரிய ஆலயமாக இருந்தது என்பதும் எனக்கு ஆச்சர்யத்தை விளைவித்தது. அதனைப் பற்றி அடுத்த வாரம் பார்க்கலாமா?

 (தொடரும்)