தமிழ்வாணனும் துப்பறியும் சாம்புவும்

 நண்பர்கள், உறவினர்கள் அனைவருக்கும் இனிய புத்தாண்டு நல்வாழ்த்துகள்.  கடந்த கால சங்கடங்கள், உபாதைகள் விலகி, வரும் காலத்தில் எல்லா நலமும் பெற வாழ்த்துகிறோம்..  வாழ்த்தப்போகும் உங்கள் வாழ்த்துகளுக்கும் எங்கள் நன்றி.

=========                                          ===================                                       ==========

(I) 

திருவனந்தபுரத்திலிருந்து திரு ஜெயக்குமார் சந்திரசேகர் மூன்று கேள்விகள் கேட்கிறார்.....

1.  கேள்விலேயே எதிர்பார்க்கும் பதில் உட்படுத்தி கேட்பதால் என்ன பயன்?

#  பதில் சொல்பவர் நம்ம கட்சியில் இருக்கிறாரா என்பதை உறுதி செய்து கொள்ளலாம் 

& : யார் அப்படி கேட்டாங்க? அப்படி யாராவது கேட்டிருந்தாலும் அவர்கள் எதிர்பார்க்கும் பதிலை நான் பெரும்பாலும் தவிர்த்து வேறு பதில் கூறுவேன்!

2.  விடை சொல்ல கடினமான கேள்வி "முதலில் வந்தது எது? கோழியா, முட்டையா? " என்ற கேள்விக்கு உங்கள் பதில்?

# முட்டை தான் முதலில் வந்தது. இதில் எப்படி சத்துகள் வரும் ? முட்டை என்பது கோழியின் முதல் உரு தானே ! ஆதிமுதலான முட்டை  கோழி அல்லாத பறவை சற்றே விபரீதமாக இட்ட முட்டை.

&  கோழிதான் முதலில் வந்தது.  பிறகு வந்தது முட்டை.  அதன்பிறகு வந்தது ஆம்லெட்.

3.  எ பி கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அதன் ஆசிரியர்களின் ஈடுபாட்டை இழந்து வருகிறது.  வாரிசு அடிப்படையில் வாரிசுகளுக்கு இணை ஆசிரியர் பதவி கொடுக்கலாம்  அல்லவா? உங்கள் பதில்? உங்கள் VRS அல்ல எதிர்பார்ப்பது...

#  ஈடுபாடு குறைந்து வருகிறது என எதை வைத்துச் சொல்கிறீர்கள் ? நான் எப்போதும் போல்  வழக்கமான கவனக்குறைவோடுதான் இருந்து வருகிறேன்.

&  வாசகர்களின் ஈடுபாடு அதிகரித்தால் ஆசிரியர்களின் ஈடுபாடும் அதிகரிக்கும்.

JKC போன வாரமே இதற்கான பதில்களை எதிர்பார்த்தார்....தெரியுமா ஷீலா?

()()()()()                                                      ()()()()()()()                                              ()()()()()()()()()

(II)

பெங்களூருவிலிருந்து நெல்லைத் தமிழன் ('கேம்ப்' எங்கே என்று தெரியவில்லை) கேட்கும் கேள்விகள் என்னவென்றால்....

1.  ஒரே குழந்தையுடன் நிறுத்திக்கொள்வதன் சாதக பாதகங்கள் என்ன? சித்தி அத்தங்கா பெரியப்பா என்று பல உறவுமுறைகள் விட்டுப் போய்விடக் கூடாது என்று நாலைந்து பெற்றுக்கொள்வதை ஆதரிக்கிறீர்களா?

# தற்காலத்தில் இரண்டாவது குழந்தை விரும்பினாலும் பலசமயம் கிடைப்பதில்லை.  குழந்தைகள் நமது வயோதிகத்தில் நம்மைப் பார்த்துக் கொள்வார்கள் என்ற எண்ணம் தவறான தல்ல. ஆனால் அத்தை சித்தப்பா போன்ற உறவுகள் காணாமல் போய் விடக் கூடாது என்ற ஒரே காரணத்துக்காக அதிக பிள்ளைகள் பெற்று படிப்பு கல்யாணம் ஆகியவற்றுக்கான பணவசதி இல்லாமல் அல்லல் படுவது சரியாக இராது.

&  எ பி ஆசிரியர்களில் ஒரே குழந்தையுடன் நிறுத்தியவர்கள் யாரும் இல்லை. ஆதலால் ஒ கு சாதக பாதகங்கள் பற்றி நாங்கள் சொல்வது அறிவு பூர்வமாக இருக்கலாம்; அனுபவ பூர்வமாக சரியாக இருக்குமா என்று தெரியவில்லை.

பெற்ற காலத்தில் சித்தி சித்தப்பா அத்தங்கா அம்மங்கா மச்சினி ஒர்ப்பிடி பற்றி எல்லாம் சிந்தனை இருந்தது இல்லை. நாம் இருவர்; நமக்கு இருவர் பிரின்சிபிள்தான் !

2.  பெற்றோர்களின் கடமை அவங்க வாழ்க்கையை நல்லா அனுபவித்து வாழ்வதா இல்லை பசங்களைப் பெத்துக்கிட்டு அவங்களுக்காகவே  வாழ்ந்து தங்கள் சுகத்தைக் குறைத்துக்கொண்டு, சாகும்போது எதுக்குடா இப்படி வாழ்ந்தோம் என்று நொந்துகொள்வதா?

 

& ஒன்று அல்லது இரண்டோடு நிறுத்துபவர்கள், குழந்தைகள் தலை எடுக்கும் வரை குழந்தைகளுக்காக வாழ்வது இயல்பே. குழந்தைகள் தலை எடுத்து, கல்யாணமாகி அவர்களுக்கும் குழந்தைகள் பிறந்துவிட்டால் அப்போ வாழ்க்கையை உனக்கு நான்; எனக்கு நீ என்று வாழத் தொடங்க வேண்டியதுதான்.

3. புத்தாண்டை குடி, ஆட்டத்துடன் நள்ளிரவு வரவேற்கும் வழக்கம் எங்கேயிருந்து இந்தியாவில், அதிலும் தமிழகத்தில் தொடங்கியது?

#  போர்த்திக்கொண்டு குளிரை சமாளிக்கும் அளவுக்கு கோடை வெப்பத்தை சமாளிப்பது சுலபமல்ல.  உலக மயமாக்கலின் கொடை. மேற்கிலிருந்து இறக்குமதி.‌

& வெயில் காலத்தை ஓட்டுவது கஷ்டமா இல்லை குளிர்காலத்தை ஓட்டுவது கஷ்டமா?  தில்லி வெங்கட்டுக்கு சரியாகச் சொல்லத் தெரிந்திருக்குமோ? (தில்லியில் குளிர்னா கடும் குளிர், வெயில்னா கடும் வெயில்)

4.  ஆகமத்தில் இல்லாத,  புத்தாண்டு நள்ளிரவில் கோயிலைத் திறந்துவைக்கும் வழக்கம் சரிதானா? 

#  ஆகமத்தில் இருப்பது இல்லாதது பற்றி நான் அறியேன்.‌ பக்தி வளர்கிறதென்றால் திறந்து வைப்பதில் தவறு இல்லை என்று நினைக்கிறேன்.

5.  திங்கட்கிழமை, உணவுப் பதிவுக்குப் பதிலாக, மாதத்தில் ஒரு தடவையாவது, எந்த உணவு எங்கே சாப்பிட்டது தங்களுக்குப் பிடித்திருந்தது என்பதை வாசகர்கள் எழுதி அனுப்பினால் என்ன? பயணப்படுபவர்களுக்கு உபயோகமாக இருக்குமே? நானே வரும் திங்கட்கிழமைகளில் ஒரு நாள் அப்படி எழுதலாமா என்று நினைத்துள்ளேன்.

#  நிர்வாக ஆசிரியர் சொல்வார்.

6.   எப்போதும்போல, இந்த வருடத்திற்கு புதிய உறுதிமொழி எடுத்துக்கொள்ள நினைத்துள்ளீர்களா இல்லை போன வருடம் உறுதிமொழி எடுத்து கடைபிடிக்காதவற்றில் ஒன்றைத் திரும்பவும் புதிய உறுதிமொழியாக எடுத்துக்கொள்ள நினைத்துள்ளீர்களா?

#  புத்தாண்டு உறுதிமொழி என்று பிரத்யேகமாக ஏதும் இதுவரை பழக்கமில்லை.

என்ன நெல்லை...  எந்த திவ்யதேசத்தில் சுற்றுப்பயணம் இப்போ?  கோவில் போகத் தொடங்கிய பிறகு என்னை கண்டுக்கறதே இல்லை போல...

()()()()()()()                                  ()()()()()()()                                                             ()()()()()()()

(III)

சென்னை அயனாவரத்திலிருந்து குடந்தை கே. சக்ரபாணி சென்னை 28 தனது இந்த இரண்டு கேள்விகளுக்கு என்ன பதில் வரும் என்று காத்திருக்கிறார்....

1.  இந்தியாவில் உள்ள ஒவ்வொரு மாநிலத்திற்கும் ஒவ்வொரு அங்கீகரிக்கப்பட்ட  கொடி  இருக்கிறது. ஆனால் இதுவரை யாரும் அதை உபயோகப்படுத்தியதே இல்லையே

#  தேசத்துக்கு என்று ஒரு கொடி இருக்கும்போது மாநிலத்துக்கு தனிக் கொடி என்பது வேண்டாத ஒன்று. அதற்கான அங்கீகாரம் அளித்து ஆணை வெளியிடும்போது கொடியை எங்கு எப்படி பயன் படுத்த வேண்டும் என்று அறிவித்து அது அமுல் படுத்தப் படுகிறதா என்று சரி பார்க்கவும் வேண்டும். முழு விவரம் தெரியவில்லை.

& அங்கீகரிக்கப்பட்ட கொடியா! யார் அங்கீகரித்தது! 

முன்பு கருணாநிதி தனிக்கொடி கேட்டபோது இந்திராகாந்தி " தா கம்முனு கிட" என்று சொன்னதாக ஞாபகம். 

மஹாராஷ்டிரா, கேரளம், கர்நாடகா போன்ற மாநிலங்கள் ஆளுக்கு ஒரு கொடி வைத்திருந்தாலும் எங்கேயும் அதை அதிகாரபூர்வமாக பயன் படுத்த இயலாது.

2.  எல்லா டிவி சேனல்களும்  24 மணிநேரமும். இயங்குகிறதே. என்ன பிரயோஜனம்?  முன்பு போல்  காலை  5 மணிமுதல் இரவு  12 மணிவரை  இயங்கினாலே  போதும் என நினைக்கிறேன். சரியா.

#  இஷ்டப்பட்டவர்கள் வேண்டும் போது பார்த்துக்கொள்ளட்டுமே.  அதிக நேரம் ஒளிபரப்புவதால் சில நூறு பேருக்கு வேலை கிடைக்கிறதே. இருந்து விட்டுப் போகட்டும்.

.

& போகிற போக்கில் 'எல்லா டி வி சானல்களும் 'நான் தூங்கும்போது ஒளிபரப்பை நிறுத்தி நான் எழுந்ததும்தான் ஒளிபரப்பைத் தொடங்க வேண்டும்' என்று கூறுவீர்கள் போலிருக்கு !

சக்ரபாணி ஸாருக்கு யார் படம் போடறதுன்னு தெரியலை ஸ்ரீராம்க்கு...  நம்மளை போட்டு சமாளிக்கிறான்....

()()()()()()()                                                ()()()()()()()                                          ()()()()()()()

KGG பக்கம் 

 

கடந்த ஏழு வருடங்களாக பெங்களூரை விட்டு வெளியே எந்த ஊருக்கும் செல்ல இயலவில்லை. 

காரணம்: 

1) திருமதியின் உடல்நலம். 

2) கொரோனா காலகட்டம்.

திருமதியின் மறைவிற்குப் பிறகு வந்த முதல் விடுமுறைக் காலம் என்பதாலும் - என்னை மீண்டும் சந்தோஷ மனநிலைக்குக் கொண்டு வரவேண்டும் என்ற என் பையனின் விருப்பத்தாலும் இந்த கிறிஸ்துமஸ் கால விடுமுறை நாட்களை வெளியூர் ரிசார்ட்டில் தங்கி கழிக்கலாம் என்று முடிவு செய்தோம்.

இரண்டு மூன்று திட்டங்கள் பையனிடம் இருந்தன. 

1) கூர்க் ( கர்நாடகா) ரிசார்ட்டில் தங்குவது. 

இல்லையேல் நல்ல ரிசார்ட் உள்ள வேறு ஏதாவது சுற்றுலா ஊர்.  பையன் முதலில் ரிசார்ட் புக் செய்துவிட்டேன்; டிசம்பர் 29 கிளம்பி, அங்கு போய் சேர்ந்து, 30 , 31 அங்கு தங்கி, 31 மாலைக்குள் கிளம்பி அன்று நள்ளிரவுக்குள் திரும்ப வந்து சேர்ந்துவிடலாம் என்று செய்தி அனுப்பினான்.

நான் அதற்குள் கூர்க் பற்றி, அது பெங்களூரிலிருந்து எவ்வளவு தூரம், அங்கே என்னென்ன பார்க்க வேண்டும் என்னென்ன வாங்கலாம் என்றெல்லாம் கூகிள் உதவியோடு கணக்குப் போட்டுக் கொண்டிருந்தேன்.

பையனிடம் எனக்காக எவ்வளவு செட் உடைகள் எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும் - ஒரு ஸ்வெட்டர் போதுமா? என்றெல்லாம் கேட்டு செய்தி அனுப்பினேன்.

அவன் பதிலுக்கு பெங்களூரை விட அங்கே டெம்பரேச்சர் அதிகமாக இருக்கும் என்று செய்தி அனுப்பினான்.

எனக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. 

என்ன? பெங்களூரை விட கூர்க்ல டெம்பரேச்சர் அதிகமா! என்று வியந்து ஒரு செய்தி அனுப்பினேன்.

" அப்பா ரிசார்ட் பதிவு பற்றி நான் அனுப்பிய செய்தியை மீண்டும் பார்!"

இந்தப் பயணத்தில் நான் வாங்கிய முதல் பல்பு இது!  இருபத்தொன்பதாம் தேதி மதியம் இரண்டே கால் மணி சுமாருக்கு பாண்டி ராடிஸன் ரிசார்ட்க்குப் போய் சேர்ந்தோம்.

எங்கள் எல்லோரையும் வரவேற்று, ஆளுக்கு ஒரு தொப்பி கொடுத்தார்கள்.

இதைப் பார்த்த குடும்பக் குழு உறுப்பினர்கள் "தமிழ்வாணன், துப்பறியும் சாம்பு"  என்று ஆளுக்காள் கமெண்ட் அடித்தார்கள்.  ஒருவர் கூட ஜேம்ஸ்பாண்ட் என்று சொல்லவில்லை; க்யூட் என்று சொல்லவில்லை.

இருபத்தொன்பதாம் தேதி மாலை, அருகில் உள்ள கடற்கரைக்கு நடந்து சென்றோம்.

இது எல்லாவற்றையும் ஃபோனில் தட்டச்சு செய்து ஸ்ரீராமிற்கு அனுப்பி பதிவேற்றம் செய்ய ஏற்பாடு செய்து கொண்டு உள்ளேன்.  அதனால் படங்கள் விவரங்கள் என்று கோர்வையாக எழுத இயலவில்லை. 

அடுத்த வார புதன் பதிவில் கொஞ்சம் கோர்வையாக எழுத முயற்சி செய்கிறேன்.  பெங்களூருக்கு திரும்ப வரும்போது காரிலிருந்து தட்டச்சு செய்து அனுப்பியவை இவை!