கேட்டு வாங்கிப்போடும் கதை : மயங்கினேன் சொல்ல தயங்கினேன் - ஏஞ்சலின் -சீதை 30

இந்த வாரம் ஏஞ்சலின் கற்பனை...

மயங்கினேன் சொல்ல தயங்கினேன் 

ஏஞ்சலின்

மருத்துவமனையின் சீஃப்  டாக்டர்  இருக்கை முன் படபடப்புடனும் முகமெல்லாம் கவலை ரேகையுடனும் அமர்ந்திருந்தான்  ஜானகி ராமன் .

 சிறிது நேரத்தில் வெள்ளை கோட் அணிந்து உடல் பாரத்தையெல்லாம் சுமந்தவாறு நடந்து வந்து இருக்கையில் அமர்ந்தார் அந்த ஜெர்மானிய  மருத்துவர் ..  அமர்ந்தவர் ஜானகி ராமனை ஏறிட்டும்  பார்க்காமல் தீவிரமாக வைதேகியின்  மெடிக்கல் ரிப்போர்ட்ஸை வாசித்துக்கொண்டிருந்தார் .  பிறகு குரலை செருமிக்கொண்டு மிஸ்டர் யனாகிராமன் ..  (அது ஒன்றுமில்லை J  ஜே உச்சரிப்பெல்லாம் ஜெர்மானியர்கள் ய ,யா என்றே கூறுவார்கள் வைதேகியின் பெயரையும் குதறிப்போடுவார் அந்த ஜேர்மனிய மருத்துவர்.  அடுத்த வரியில்  ஏனென்றால் V  அவர்கள் உச்சரிப்பில் F என்று வரும் )

"மிஸ்டர் யானாக்கி ராமன் உங்களுக்கும் ஃபைதேகிக்கும் திருமணமாகி எத்தனை காலம் ஆகிறது ?இதுவரை நீங்கள்  முன்பு வசித்த இடத்தில் குழந்தை மருத்துவரிடம் எவ்வித ஆலோசனைக்கும் செல்லவில்லையா ?"  என வினவினார்.

 வைதேகியின் பெயரை தவறாக  ஜெர்மன் நாட்டினர் உச்சரிப்பது  கேட்டு எப்போதும் குபீரென சிரிப்பு வரும்   ஆனால் இன்று அவள் பேரைக்கேட்டதும் துக்கம் அதிகரித்தது   உடலெங்கும் டியூப் மாட்டி மயக்கத்தில் படுத்திருக்கும் உயிர்மனைவியைப் பார்க்கவும் மனம் வரவில்லை .  டாக்டர் கேட்ட கேள்வியில் சுயநிலைக்கு வந்து  "ஆம் டாக்டர் ஒரு மருத்துவர் இடம் தொடர்ந்து சிகிச்சை பெற்றோம்" என்றான் .  

" ம்ம்ம்..." என்ற மருத்துவர்,  "யனாக்கி ராமன் உங்க மனைவியின் கருமுட்டைக்குழாயில் அடைப்பு இருந்ததால்தான் அவருக்கு கடுமையான வலி ஏற்பட்டுள்ளது  .  அவரது உயிரை காப்பாற்ற  ஒரு டியூபை இப்போது நீக்கிவிட்டோம். அடுத்த குழாயும் லேசாக பாதிக்கப்பட்டுள்ளது ஆகவே அவருக்கு இனி குழந்தை பிறக்க வாய்ப்பில்லை" என்றார் .

அதை கேட்ட ஜானகிராமனுக்கு நெஞ்சே வெடித்துவிடும்போலிருந்து.

ஏனென்றால் வைதேகிக்கு குழந்தைகள் என்றால் மிகவும் பிரியம் . இருவருக்கும் திருமணமாகி 5 ஆண்டுகள் ஆகின்றன முதல் இரண்டு வருடங்கள்  வெளி நாடுகளுக்கு ஊர் சுற்றுவதிலும் நண்பர்கள் உடன்  பயணம் செய்வதிலும் காலம் போனதே தெரியவில்லை அவர்களுடன் திருமணமான பிற நண்பர்களுக்கு உடனே குழந்தை பேறு கிடைத்து அவரவர்கள் பிசியாகி விட்டார்கள். 

பிறகுதான்   தனிமை வாட்ட அவர்களுக்கு குழந்தைப்பற்றிய யோசனை உதித்து மருத்துவரை சந்தித்தார்கள் .  சில பல சிகிச்சைக்குப்பின்  வெளிநாட்டுக்கு மாற்றலாகி  வந்தனர் .  இங்கே திடீரென வயிற்று வலிஏற்பட்டு மருத்துவமனை வந்ததும்தான் அந்த ஜெர்மானிய டாக்டர் இப்படி ஒரு குண்டை ஜானகிராமனின் தலையில் தூக்கிப்போட்டார்.  

போன வாரம் கூட வைதேகி தனது அறை முழுதும் குழந்தை படங்களாக வாங்கி அலங்கரித்து வைத்திருந்தாள்   அதுமட்டுமில்லை எந்த சூப்பர்மார்க்கெட் சென்றாலும் கரடி பொம்மையும் பஞ்சு போன்ற மென்மையான பொம்மைகளும் டிராலியில் நிறைந்திருக்கும் .  கொள்ளை ஆசை குழந்தைகள் என்றால் .  'இதை கேட்டால் அவள் மனம் துடிதுடித்துப்போய்விடும்' என கலங்கிய ஜானகிராமன் மருத்துவரிடம் "டாக்டர்!  இந்த விஷயம் தயவுசெய்து எனது மனைவிக்கு தெரிய வேண்டாம்"  என கெஞ்சி கேட்டுக்கொண்டான்.

ஒருவகையில் லண்டனில் வேலை கிடைத்தும் ஜெர்மனியை தேர்ந்தெடுத்ததும் மொழியில் இன்னும் வைதேகி புலமையடையாததும் ஜானகிராமனுக்கு வசதியாகிப்போனது.  இவர்கள் பேசுவது அடுத்த அறையில் மயக்கத்தில் இருப்பவளுக்கு கேட்டாலும் புரிய வாய்ப்பில்லை .

ஜானகிராமனின் வேண்டுகோளுக்கு டாக்டர் செவிமடுத்தாலும் கவனமுடன் இருக்கச்சொன்னார்   சிலநேரம் தனக்கு குழந்தையே பிறக்க வாய்ப்பில்லை என தெரியவரும்போது அது மோசமான விளைவுகளை தரக்கூடும் எனவும் எச்சரித்தார்.  

கனத்த மனதுடன் மனைவியை மருத்துவனையிலிருந்து வீட்டிற்கு அழைத்துவந்தான்.  காலங்கள் ஓடியது.  தன்னைப்பற்றி மருத்துவர் கூறியது எதுவும் தெரியாமல்  வைதேகியும் பக்கத்துக்கு வீட்டுக்கு குடிவந்த துருக்கி நாட்டினர் பிள்ளைகளை வீட்டுக்கு அழைத்துவந்து பாட்டுபாவாடை உடுத்தி கண்ணுக்கு  மையிட்டு தொட்டியில் பூத்த  குட்டி பட்டன் ரோஜாக்களை அணிவித்து துருக்கி பிள்ளையை மயிலாப்பூர் மஞ்சுளாவாக உருமாற்றி  சந்தோஷப்படுவாள் .

மூன்றாவது மாடியில் வசிக்கும் கோமர்  எனும் குர்டிஷ் சிறுவனை நம்ம வாயில் நுழையும் பெயராக குமார் என நாமகரணமிட்டு மகிழ்வாள். 

அடிக்கடி 'ஊருக்கு போவோம்' என நச்சரிப்பாள் ஆனால் ஜானகிராமன் அவளது கோரிக்கைகளை 'விடுமுறை இல்லை' என கூறி  தவிர்த்தான் .

காரணம் ஊரில் இவர்களுடன் திருமணமான மற்ற உறவுக்காரர்களுக்கு நண்டும் சிண்டுமாக இரண்டு மூன்று குழந்தைகள் .  தேவையற்ற கேள்விகள் அம்பாய் பாயும் .  

ஆகவே ஜெர்மனி வந்தும் உடன் வேலை செய்யும்  நட்புக்களின் பிள்ளைகளின்  பிறந்த நாள் விழாக்களை கூட தவிர்த்தான் .  ஆனால் ஆபரேஷனுக்கு பிறகு வைதேகி பழையபடி இயல்பு  வாழ்க்கைக்கு திரும்பிவிட்டாள்  .  இப்பொது ஜெர்மன் மொழி வகுப்புக்கும் செல்வதால் நன்கு தேர்ச்சியடைந்துவிட்டாள் .  

அன்று ஒருநாள் வீட்டுக்கு வந்து பார்த்தால்  கிருஷ்ணஜெயந்திக்கு பால்கனி எங்கும்  குட்டி மா பாதங்கள் :)  

புதிதாக பிளாட்டில் குடிவந்த இலங்கை தமிழரின் குழந்தையை வைத்து பாதத்தை செய்திருக்கிறாள்.  அவ்வப்போது ஜானகிராமன் உண்மையை மறைக்கிறோமேயென்ற குற்றஉணர்வில் தவிப்பான்.  எதை ஜானகிராமன் தவிர்க்க நினைக்கிறானோ அதையே வைதேகி சுற்றி வந்து செய்து கொண்டிருந்தாள் .  அப்படிதான் அன்று  வேலை முடிந்து வந்தபோது டிவியில் எஜமான் படம் ஓடிக்கொண்டிருந்தது   சோபாவில் சாய்ந்து லயித்து இருந்தாள் வைதேகி .

வேகமாக வந்த ஜானகிராமன்  அவசரமாக டிவிப்பெட்டியை ரிமோட்டால் அணைத்தான்.  "நான்  டிவி பார்த்திட்டிருக்கேனில்லை எதுக்கு அணைத்தீங்க டிவியை?" என்று கோபத்துடன் எழுந்த வைதேகி அப்படியே மயங்கி சரிய, அரக்கப்பரக்க அவளை தூக்கில் காரில் போட்டு மருத்துவமனைக்கு ஓடினான் ஜானகிராமன் .  

வரும் கண்ணீரை அடக்கிக்கொண்டு மனதில் மன்னித்துவிடு வைதேகி என பிரார்த்தனையுடன் மருகிக்கொண்டிருந்தான் .   இப்போதும் அதே மலை உச்சி  மருத்துவமனை   அதே மருத்துவர்  அதே அறை   அதே படபடப்பு   ஆனால் படபடப்பு ஜானகிராமனிடம் மட்டும் .   புன்சிரிப்புடன்  உள்நுழைந்த மருத்துவர் சொன்னார்  "யானகிராமன்!  வாழ்த்துக்கள் உங்கள் மனைவி இப்போது இரண்டு மாதம் கர்ப்பமாக இருக்கிறார் .."  அதைக்கேட்ட ஜானகிராமனுக்கு தலை சுற்றியது   

"எப்படி சான்ஸே இல்லைஎன்றீர்களே டாக்டர்?" என்று குழப்பத்துடன் கேட்டான் .

அதற்கு மருத்துவர் "நான் 100% குழந்தை பிறக்காது என்றா கூறினேன்?  5 சதவீதம் சான்ஸ் இருக்கு   ஏதேனும் மிரக்கிள் நடந்து பிறக்கக்கூடும்  நமக்கும் மேலே இறைவன் இருக்கிறார் என்று சொன்னேனில்லையா? அது உங்கள் விஷயத்தில் நடந்துள்ளது .  நீங்கள் முதலில் குழந்தை வேண்டுமென்று அதே யோசனையாக இருந்தீர்கள் .  அதனால் உங்களுக்கு வேறு யோசனையே வரவில்லை   பிறகு உங்கள் மனைவி  கவனத்தை பிற விஷயங்களில் செலுத்தியதால் ஏற்பட்ட மன மாற்றமும்  இதற்கு ஒரு காரணி .  சந்தோஷமாக சென்று ரெகுலர் செக்கப்புக்கு ஃபைதேகியை அழைத்து வாருங்கள்"  என்றார் ..

இவை அனைத்தையும் அடுத்த அறையில் இருந்து கேட்டுக்கொண்டிருந்த வைதேகி   இன்னும் படத்தை முழுதாக பார்க்க விடாத கோபம்  சில காலமாக சிடுமூஞ்சித்தனமாக நடந்துகொண்டது மற்றும் மருத்துவர் சொன்னவற்றை மறைத்தது என ஜானகிராமன் மீது  பயங்கர கோபத்துடன்  அடிக்க  தயாராக இருந்தாள் .  

மெதுவாக உள்ளே நுழைந்த ஜானகிராமன் "ஃபைதேகி ப்ளீஸ்  என்னை மன்னித்து விடு"  என்றதும்  அந்த ஜெர்மன் உச்சரிப்பில் தனது பேரைக்கேட்ட வைதேகிக்கு குபீரென சிரிப்பு வந்தது.  அடிக்க எடுத்த பிளாஸ்கை வைத்துவிட்டு,  மன்னித்துவிட்டு,   சிரித்துக்கொண்டே ஜானகிராமனின் தோளில் சாய்ந்தாள் .

========================================================

பின்குறிப்பு 

============

இதே கதைகருவை  குழந்தைவரம் என்ற தலைப்பில் போன வருடம் எழுதி டிராப்டில் வைத்து தெரியாமல் அழித்துவிட்டேன் ,இப்போ சற்று மாற்றி சீதை ராமனை மன்னித்தாளுக்கு அனுப்பி வைத்தேன் ..

முதலில் போன வருடம் எழுதியபோது pcos  சின்ரோம் /கருக்குழாய் அடைப்பு என குழந்தையின்மை பிரச்சினைகள் அதனால் தம்பதிகள் படும் மனவருத்தம் திருமணமானவுடன் குழந்தை எப்போ எனக்கேட்டு  துளைக்கும் நமது நாட்டு வழக்கம் எல்லாம் அதில் இருந்தது . எனக்கு வெளிநாட்டு மக்களில் மிகவும் பிடித்த குணமே நமது பெர்சனல் விஷயங்களை ஆராய மாட்டார்கள் .

இவ்வளவு ஏன்  கல்யாணம் ஆச்சான்னு கூட கேட்க மாட்டாங்க .ஆனா இதே நம் ஊராக இருந்தால் திருமணமான இரண்டாம் மாதம் எனி குட் நியூஸ் இல் ஆரம்பித்து  அலோபதி டாக்டர் கமலா செல்வராஜ் முதல் சித்தா டாக்டர் ஜமுனா வரை அட்வைஸ் நீட்டி முழக்குவார்கள் .அது எத்தனை மன உளைச்சலை தம்பதிகளுக்கு தரும் என்பது அனுபவித்தவர்களுக்கே புரியும் இப்படி அடுத்தவர் விஷயத்தில் இலவச அட்வைஸ் தருவோர் மூக்கை நுழைப்போர் எப்போ திருந்துவார்கள் என்றேதெரியவில்லை .இக்கதையில் கதாநாயகனும் நாயகியும் ஜெர்மனியில் வசித்ததால் தப்பித்தார்கள் .எது எப்போ கிடைக்கணுமோ அது கிடைக்க வேண்டிய நேரத்தில் கிடைக்கும் . ஒரு விஷயம் நமக்கு கிடைக்கணும்னு இருந்தா அதை யாராலும் தடுக்க முடியாது காலமும் நேரமும் கூடிவரும்போது அது கிடைத்தே தீரும் .

நன்றி வணக்கம் :)

================================================================

தமிழ்மணம்.